Hoe zag jullie progressie eruit?

[Anubisss]

Hoi sterke zalmige beren op dit forum,

Ik heb een vraagje voor jullie.

Ik ben nu bijna 4 maanden aan het trainen (Rippetoe). Ik ben 30 jaar en ik woog 82 kilo (nu 91 kilo). Vetpercentage ongeveer 18 procent. Ik eet ongeveer 3600 kcal per dag. Ik zal mijn huidige stats even neerknallen (niet indrukwekkend).

Bench---------------65x5
Squat-------------77,5x5
Press----------------50x5
Powerclean------52,5x5
Deadlift------------100x5

Ik ben nog steeds aan het vorderen op sommige lifts (deadlift en squat), maar ik heb het gevoel dat het niet lang meer gaat duren voordat ik aan mijn limiet zit. Ik val namelijk praktisch uit elkaar.

Ik ben aan het afdwalen. Nu mijn vraag!

Hoe zag jullie progress eruit? Hebben jullie vroeger gewichten gelift en gedacht van: het is tyfus zwaar. Ik ga nooit zo sterk worden! Want dat gevoel heb ik haha. Ik heb niet het gevoel dat er nog veel meer in zit. Wil ik misschien te snel of doe ik iets niet goed? Of duurt het echt heel erg lang om heel sterk te worden? Ik lees met enige regelmaat jullie logs en dan denk ik bij mezelf, "Hoe krijg je het in godsnaam voor elkaar om zulke gewichten te liften?".

Alvast bedankt voor het antwoorden. Karma en kusjes voor uitgebreide zinvolle antwoorden ​

 

[AlexV]

Je zit echt bij lange na nog niet op je limiet en je zal echt versteld staan van wat je lichaam allemaal wel niet aan kan. We willen allemaal te snel te veel, gun het wat tijd (jaren) en vindt vanzelf uit wat je echte limiet is in plaats van het limiet dat je jezelf hier lijkt te stellen. Toen ik begon was 100kg bankdruk en 200kg deadlift echt het ziekste wat ik ooit gezien had, fast forward 4-5 jaar later en het is nauwelijks meer warm-up weight. En voor je over leeftijd begint, er zijn verschillende mensen (waarvan een paar ook op dit forum) die nog flinke progressie maken op 40+, dus laat jezelf niet aanpraten dat dat een limitatie is. Geduld is een schone zaak, vooral in de krachtsport, ookal is het vaak een van de moeilijkste dingen ind e krachtsport.

Succes!

 

[Anubisss]

Je zit echt bij lange na nog niet op je limiet en je zal echt versteld staan van wat je lichaam allemaal wel niet aan kan. We willen allemaal te snel te veel, gun het wat tijd (jaren) en vindt vanzelf uit wat je echte limiet is in plaats van het limiet dat je jezelf hier lijkt te stellen. Toen ik begon was 100kg bankdruk en 200kg deadlift echt het ziekste wat ik ooit gezien had, fast forward 4-5 jaar later en het is nauwelijks meer warm-up weight. En voor je over leeftijd begint, er zijn verschillende mensen (waarvan een paar ook op dit forum) die nog flinke progressie maken, dus laat jezelf niet aanpraten dat dat een limitatie is. Geduld is een schone zaak, vooral in de krachtsport, ookal is het vaak een van de moeilijkste dingen ind e krachtsport.

Succes!

Jij hebt een van de logjes die ik lees, maar waar ik niet op comment, omdat ik me daar te min voor voel hahaha. Ik zie zulke zieke gewichten voorbij komen. PR na PR...

Ik snap wat je zegt, maar heb jij nooit struggles gehad in het begin? Dat je vastliep en dacht van: hmm hoe ga ik in hemelsnaam 100 kilo bankdrukken? Of is het je gewoon in een lineaire progressie gelukt?

 

[AlexV]

Jij hebt een van de logjes die ik lees, maar waar ik niet op comment, omdat ik me daar te min voor voel hahaha. Ik zie zulke zieke gewichten voorbij komen. PR na PR...

Ik snap wat je zegt, maar heb jij nooit struggles gehad in het begin? Dat je vastliep en dacht van: hmm hoe ga ik in hemelsnaam 100 kilo bankdrukken? Of is het je gewoon in een lineaire progressie gelukt?

Schroom niet om gewoon te commenten, dat is juist de reden dat ik hier log ipv een Excel file of App oid.

Ik heb zeker struggles gehad, alleen die vallen meestal niet op. Heb hele periodes gehad dat ik niks vooruit ben gegaan en nu nog steeds, vandaar geloof ik ook niet dat progressie in krachtsport echt liniear kan zijn. Voor mij gaat het altijd in stappen merk ik. Een hele tijd geen of minimale progressie en opeens een flinke vooruitgang gevolgd door weer een rustigere periode. Het verschil ligt er misschien in dat ik nooit bij mezelf denk: "hoe ga ik dit halen, dit is zoveel!" (hoewel dat vaak wel onbewust gebeurt als ik eenmaal die stang in mn handen heb), maar ik weet gewoon in mn hoofd dat ik het ga halen. Het klinkt natuurlijk wel heel cliché, maar ik ben er wel van overtuigd dat als je in je hoofd kan verwerken dat het haalbaar is en er echt voor gaat, je een flinke kans hebt om het ook echt waar te maken.

 

[Bosco55555]

Amen!!

 

[Rik76]

Ik ben 2 jaar en 2 maanden geleden begonnen met liften, op mijn 38ste.
Eerste weken zat mijn squat op 3*5*40kg, mijn DL op 5*50kg en mijn bench zal op ongeveer 3*5*30kg gezeten hebben.

Ik heb de eerste maanden ook doelen gesteld die me nu echt wel laag gegrepen lijken. Maar op dat moment leken ze heel erg ver weg.
Mijn huidige PRs:
Squat: 175kg
Bench: 115kg
DL: 185kg

En ik maak heel moeilijk gains. (medische redenen) Maar moeilijk gains maken gaat ook. En ik zit nog lang niet aan mijn maximum.
Geduld hebben en je goed inlezen. Weten wat je moet doen en hoe je dat best doet helpt veel. Niet zomaar gaan doen wat anderen zeggen dat je moet doen. Probeer vooral te begrijpen waarom je bepaalde dingen best wel doet en andere dingen best niet (op vlak van voeding, training en rust).

 

[g-men]

na 23 jaar trainen kan ik je rustig zeggen dat je met je vier maanden je dit nog niet moet afvragen. Je moet genieten van het trainen en proberen goed te eten. Daarnaast mensen om je geen verzamelen die er verstand van hebben.

 

[Bosco55555]

na 23 jaar trainen kan ik je rustig zeggen dat je met je vier maanden je dit nog niet moet afvragen. Je moet genieten van het trainen en proberen goed te eten. Daarnaast mensen om je geen verzamelen die er verstand van hebben.

Mooi gesproken Gijs
Dat geldt denk ik voor alles waar je succesvol in wil zijn

 

[Anubisss]

Schroom niet om gewoon te commenten, dat is juist de reden dat ik hier log ipv een Excel file of App oid.

Ik heb zeker struggles gehad, alleen die vallen meestal niet op. Heb hele periodes gehad dat ik niks vooruit ben gegaan en nu nog steeds, vandaar geloof ik ook niet dat progressie in krachtsport echt liniear kan zijn. Voor mij gaat het altijd in stappen merk ik. Een hele tijd geen of minimale progressie en opeens een flinke vooruitgang gevolgd door weer een rustigere periode. Het verschil ligt er misschien in dat ik nooit bij mezelf denk: "hoe ga ik dit halen, dit is zoveel!" (hoewel dat vaak wel onbewust gebeurt als ik eenmaal die stang in mn handen heb), maar ik weet gewoon in mn hoofd dat ik het ga halen. Het klinkt natuurlijk wel heel cliché, maar ik ben er wel van overtuigd dat als je in je hoofd kan verwerken dat het haalbaar is en er echt voor gaat, je een flinke kans hebt om het ook echt waar te maken.

Heb jij dan een verklaring waarom je soms in een rustigere periode zit en dan weer flink vooruitknalt? Of gebeurt het gewoon en heb je hier geen verklaring voor?

 

[Anubisss]

Ik ben 2 jaar en 2 maanden geleden begonnen met liften, op mijn 38ste.
Eerste weken zat mijn squat op 3*5*40kg, mijn DL op 5*50kg en mijn bench zal op ongeveer 3*5*30kg gezeten hebben.

Ik heb de eerste maanden ook doelen gesteld die me nu echt wel laag gegrepen lijken. Maar op dat moment leken ze heel erg ver weg.
Mijn huidige PRs:
Squat: 175kg
Bench: 115kg
DL: 185kg

En ik maak heel moeilijk gains. (medische redenen) Maar moeilijk gains maken gaat ook. En ik zit nog lang niet aan mijn maximum.
Geduld hebben en je goed inlezen. Weten wat je moet doen en hoe je dat best doet helpt veel. Niet zomaar gaan doen wat anderen zeggen dat je moet doen. Probeer vooral te begrijpen waarom je bepaalde dingen best wel doet en andere dingen best niet (op vlak van voeding, training en rust).

Goede progressie geboekt zeg. Ik vind het mentale aspect wel interessant. Ik neem aan dat iedereen dit wel heeft gehad. Het gevoel hebben dat het te zwaar wordt, maar dan toch doorzetten en blijkbaar veel meer eruit halen dan erin zit.

 

[Anubisss]

na 23 jaar trainen kan ik je rustig zeggen dat je met je vier maanden je dit nog niet moet afvragen. Je moet genieten van het trainen en proberen goed te eten. Daarnaast mensen om je geen verzamelen die er verstand van hebben.

Ik kwam wellicht een beetje emo over, maar zo bedoelde ik het niet haha.

Ik was gewoon benieuwd hoe de sterke mannen op dit forum hun vooruitgang hebben geboekt. Konden jullie bijvoorbeeld heel snel 150 kilo squaten, of gingen daar jaren overheen?

 

[IronWarfare]

Je bent gewoon emo, daar ben je niet minder om.

 

[Anubisss]

Je bent gewoon emo, daar ben je niet minder om.

Hahaha, ik kan wel huilen nu.

 

[IronWarfare]

Hahaha, ik kan wel huilen nu.

But serious, je bent 4 maanden bezig. De gains in elk opzicht komen nog ruimschoots.

 

[Anubisss]

But serious, je bent 4 maanden bezig. De gains in elk opzicht komen nog ruimschoots.

OK, klinkt bemoedigend. Dus mijn "progressie" is gewoon normaal?

 

[IronWarfare]

OK, klinkt bemoedigend. Dus mijn "progressie" is gewoon normaal?

Yes! De ene training zal altijd beter zijn dan de ander, maar je zult zien dat het gestaag steeds beter gaat! Over 4 weken bijvoorbeeld lach je terug op vandaag!

 

[harpep]

Heb jij dan een verklaring waarom je soms in een rustigere periode zit en dan weer flink vooruitknalt? Of gebeurt het gewoon en heb je hier geen verklaring voor?

Dit gebeurt gewoon en hoort er helemaal bij. Het 'probleem' wat velen daarbij hebben zit met name in ons eigen hoofd.
Wij denken onze progressie te moeten afmeten en de resultaten te laten voldoen aan de efficiëntie-en instant-bevredigings-maatstaven van deze tijd. (I want it ALL and I want it NOW)

Ieder lichaam heeft zijn eigen aanpassingstempo en mijn ervaring is dat het totaal geen zin heeft om dit te proberen te forceren.
Daar waar progressie de eerste 6-12 maanden daadwerkelijk lineair is, gaat het daarna meestal in een soort cyclische golfbewegingen.
Beetje in een ritme van om 2 stappen op te kunnen maken, dien je eerst 1 stap terug te doen.

Ik heb daar verder geen sluitende wetenschappelijk-biologische verklaring voor, maar het lijkt er op dat er altijd perioden zullen zijn waarin je eigenlijk alleen maar traint om je vorige progressie te bestendigen en daarnaast een bredere basis te leggen (potentieel) voor een latere progressie-spurt.

Die perioden van -ogenschijnlijke- stilstand worden naarmate je langer traint en meer gevorderd raakt, ook naar verhouding steeds langer.
Het lijkt dan alsof je niet vooruit gaat, omdat je geneigd bent om vooruitgang alleen maar af te meten aan concrete verzwaringen van trainingsgewichten e.d., maar in werkelijkheid verbeter je jezelf als het ware onder de waterlinie en heeft het tijd nog voordat dit weer zichtbaar kan worden gemaakt in de vorm van betere prestaties.

De mentale kunst is om dit te accepteren en te leren waarderen als een onlosmakelijk onderdeel van progressie op langere termijn.
Wat daarbij heel erg helpt is om van het trainen zelf te genieten en je niet alleen blind te staren om het uiteindelijke resultaat.
Als je ongeduld los laat en lange tijd consistent traint (maanden, jaren) dan kom je 'in ene' op het punt dat je je realiseert dat je dingen kunt waar je in de eerste instantie nooit van had durven dromen.......


1e deadlift ooit (ik was toen 15/16 volgens mij) 1x55kg

1RM ligt op dit moment -ik ben nu 46- ergens tussen de 270-280kg.

Is dit indrukwekkend? Geen idee.

Voor mezelf in ieder geval wel, omdat ik er heel lang keihard voor heb moeten trainen want echt veel aanleg om snel heel sterk te worden heb ik niet.....

 

[Bosco55555]

True story...thnxs Harp

 

[g-men]

Heb jij dan een verklaring waarom je soms in een rustigere periode zit en dan weer flink vooruitknalt? Of gebeurt het gewoon en heb je hier geen verklaring voor?

Vooruitgang is nooit lineair er zijn vele verklaringen voor en ja ik weet er ook veel. Soms is het nauwelijks te verklaren echter de enige manier om een goede atleet te worden is consequent trainen en daarmee bedoel ik dus over een langere periode. Dit lukt je alleen als je boven alles plezier hebt in het trainen.

 

[Rik76]

Goede progressie geboekt zeg. Ik vind het mentale aspect wel interessant. Ik neem aan dat iedereen dit wel heeft gehad. Het gevoel hebben dat het te zwaar wordt, maar dan toch doorzetten en blijkbaar veel meer eruit halen dan erin zit.

Ik denk dat mijn progressie niet echt speciaal is. Ze is zeker niet slecht te noemen maar ook niet meer dan dat.
Het gaat goed en op langere termijn werkt dat meestal het beste. Overhaast te werk gaan breekt je meestal wel ergens zuur op.

Ik ken het gevoel bij Starting Strength wel, dat je denkt na zeer korte tijd al tegen een plateau aan te lopen.
Meestal heeft dat met rust en/of voeding te maken. Gezien je al aardig bent bijgekomen zal je wel voldoende eten. Maar eet je dan ook de juiste dingen?
Realiseer je wel dat die lineaire progressie niet heel erg lang blijft aanhouden. Zeker als je elke keer 5 kg bij je squat en DL doet.
Ik ging liever met 2,5 kg omhoog, zeker na een maand of 2 a 3.