AndroidHealthClinic

Hoe zag jullie progressie eruit?

Bezoekers in dit topic

Ben aan het werk (soort van dus:D) dus geen heel lang verhaal (denk ik)

14 jaar geleden voor het eerst het krachthonk binnen gestapt (toen 15 jaar oud). Met wat fitnessblaadjes achter de hand als een gek op een bro-split gaan trainen op amper 1500 calorieën. Ik tekende als kind als van die mega gespierde powervrouwen dus dat ik inspiratie bronnen hand zoals Pauline Nordin was helemaal niet zo vreemd:P

Ik maakte wel progressie (noobie gains), maar zeer minimaal en kampte met de eeuwige "ikvoelmijtedik" struggles. Na een half jaar gaf ik het op en rond een jaar of 17? ging ik opnieuw trainen. Zelfde verhaal als bovenstaande eigenlijk :P Ik zat in mijn examenjaar en was eigenlijk meer met andere zaken (zuipen, blowen en alles wat god heeft verboden) bezig.

In 2004 (18 jaar) ben ik voeding & dietetiek gaan studeren en de wil om weer te trainen bleef alleen kon het niet combineren met het vele reizen, studeren en ook nog eens werken. Vanwege financiële redenen uiteindelijk gestopt met studeren (en weigerde ervoor te lenen) dus toen ik een jaar of 19 was ben ik weer gaan trainen.

Dat ging toen best goed. Niet zo fanatiek als nu, maar ik had mijn voeding toen best goed in orde. Ik ben toen ook op dbb gaan lezen en bodynet. Na 1.5 jaar trainen werd ik zwanger en kwam ik gigantisch aan (DUH!). Ik stond op +35% en 75 kg na de bevalling.

De eerste jaren van mijn zwangerschap ben ik oa gaan hardlopen. Uiteindelijk door TE gezond te willen eten afgevallen tot een enge 54 kg (en ben 1.76). Uiteraard veel spiermassa verloren omdat ik er niet bij trainde.

In 2012 ben ik geopereerd (oa borst operatie) en ik wou nadat ik was hersteld weer gaan trainen. Helaas meerdere malen ernstige infecties gehad waardoor ik pas in oktober 2013 ZEER langzaam mocht gaan opbouwen. Toen nog erg veel last gehad.

Er werd mij tevens verteld dat ik nooit normaal zou kunnen bankdrukken. Nu weet ik niet hoeveel dit van invloed is, maar ben toch nog aardig ver gekomen!

Ik begon eerst met bootcamps en na enkele maanden weer met KT. Gewoon een simpele korte ub/lb split. Vanaf januari 2014 serieus gaan bulken (voor mijn doen dan) en 5-6 x per week gaan trainen. Dit ging erg goed en heb ook aardig wat progressie gemaakt. Maart dat jaar ben ik begonnen met deadliften. Ik tilde de eerste keer 2x70 kg bij 57kg, na een paar maand was dit 1x90 bij 58,5 kg.

Daarna een periode heel veel stress gehad. Mijn favo tante werd ernstig ziek en ging werken als fitnesstrainer. Ik heb in die maanden niet echt progressie geboekt.

In december heb ik mijn ontslag ingediend en heb toen alle energie gestoken in goed eten en trainen. Vooral het eten heeft veel gedaan (+3000 kcal toen) en had weinig stress. Ik heb in januari 2015 nog 2x110 kg gedeadlift en 1 x 60 kg bench bij 65 kg bw, maar ben mij daarna op bb gaan storten en heb de compounds links laten liggen. Vanaf mei dat jaar tot augustus heb ik mijn vet% weten te verlagen van 21% (68kg) naar 9% vet (60.1kg).

Oktober dat jaar besloot ik mij te gaan verdiepen in PL en een voorzichtig begin gemaakt met pl. Ik was door mn cut (en miss verkeerd trainen?) veel kracht kwijt.
Deadlift was na 1.5 maand meer pl gericht te trainen 1 x 115 kg en bench 1 x 57.5 kg bij 63-64 kg?

In november ben ik opnieuw geopereerd aan mijn buik en in januari dit jaar weer begonnen. Ik heb alle tijd gebruikt om meer te leren over krachttraining (Ik heb oa. toen programming for strengthtraining gelezen). In een gekke bui besloot ik om mee te doen aan de foxmeet eind februari.Veel te snel want ik was pas net hersteld:P
Toen dl 125 kg, sq 95 kg en bench 60 kg gehaald.

Daarna ben ik maar door blijven bulken tot een vette 72.5 kg (wat ik nu dus ben :P).
Mijn nieuwe 1rms ga ik in 2017 pas weer testen en ik ga ook maar weer eens cutten.
 
Laatst bewerkt:
Interessant verhaal. Nogal wat verschillende doelen gehad, waarom niet en sterk en relatief slank blijven voor een continue aanpak? Oftewel powerbuilding. Het hoeft niet zo zwart wit te zijn.
 
Interessant verhaal. Nogal wat verschillende doelen gehad, waarom niet en sterk en relatief slank blijven voor een continue aanpak? Oftewel powerbuilding. Het hoeft niet zo zwart wit te zijn.
In feite is mijn doel nu om zwaar te kunnen liften bij een vetpercentage waar ik mij goed bij voel. Ik geef er liever geen naam aan, maar ik combineer in feite nog steeds powerlifting en bodybuilding. Focus ligt wel op bench, sq en dl dus dat betekent dat ik bijv. niet compleet mijn schouders kapot kan gaan trainen, want dat gaat ten koste van mn bench.
 
Dat snap ik. Je hoeft er ook geen naam aan te geven. Ik heb ook nooit goed in een hokje gepast. Nog steeds niet. Bodybuilders vonden dat ik te zwaar trainde, Strongman vinden dat ik veel te veel doe. Ik bulk nauwelijks, cycli zoals pl-era doe ik ook nauwelijks. Ik train zoals ik dat lekker vindt. Zwaar en hoog volume. Op eet gebied heb ik altijd mijn abs kunnen zien ik eet veel maar laat mijn gewicht nooit ergens komen waar ik mij niet prettig voel. Het heeft er toch in geresulteerd dat ik in alle drie de sporten goed mee kon.
 
Mijn progressie door de jaren heen is altijd met ups and downs gegaan,wat dat betreft is trainen net het leven zelf.
Ik ben in 2002 begonnen met trainen, ik begon met 35 kg bankdrukken en deadliften en squat deed ik pas jaren laten.
Na 3,5 jaar trainen heb ik de 100 kilo voor het eerst gedrukt.
In 2006 begon ik met deadlift en squat en voor deze lifts bleek ik meer aanleg te hebben, september 2006 was mijn pr op deadlift 220 (sterkste man van Landsmeer 2006).
De cijfers uit squat tot aan 2014 gaan nergens over, ik heb pas 2 jaar terug geleerd hoe diep onder parr is dankzij mijn npb wedstrijden.
In november 2008 heb ik 132,5 kilo gebankdrukt, een pr dat tot 2016 is blijven staan.
Begin dit jaar was het zover, na meerdere smolov cycli drukte ik eindelijk boven de 132,5 kilo, frustrerende aan deze lift is echter wel dat ik inmiddels zo doorgeslagen was met mijn legdrive dat het wel push presses leken..

De grappen over deze lift laten zich raden, ik vond deze dan ook terecht.
Enfin 8 jaar tijd 5 kg winnen terwijl ik ze eigenlijk niet eens won.
Bank zal nooit mijn ding worden.

Deadlift was altijd mijn muze, ik hou van de deadlift en zie het als de ultieme sportschooloefening.

De eerder genoemde 220 is blijven staan tot 2007 waar ik kwam tot 240, van deze 240 zijn helaas geen beelden, van een 2x230 destijds wel:




Daarna begon voor mij een donkere periode waarin ik weinig heb getraind en hier niet over ga uitwijden.

2010 heb ik het trainen weer opgepikt en ineens ging het snel met mijn deadlift:




deze heb ik gezet in 2011, inmiddels heb ik al 2 jaar geen 270 meer kunnen liften….



2013 en nog altijd mijn pr

de hoogste bijna lift..

Daarna viel het stil, tot september 2014 waar ik 280 tilde op een kwalificatie van de NPB:


Op het nk tilde ik eveneens 280 en rond die periode ben ik ervan overtuigd had ik op een dl only dag de 285 kunnen breken.

Helaas scheurde ik op het NK op een poging op 290 mijn hamstring.
Sinds juni 2013 heb ik dus geen pr meer gezet, of ik deze ooit nog ga zetten is maar zeer de vraag, en toch ga ik altijd nog met plezier trainen.

Squat heb ik sinds mijn NPB tijd serieus tijd in gestoken, mijn PR nu is 230, en ik denk dat dit de lift is waar ik op het moment nog de meeste rek in heb zitten (ook al is ook dit pr alweer 15 maanden oud!).

Als ik jou was zou ik zorgen dat je plezier krijgt in het trainen, dan komt de rest vanzelf ;)
Ik zie progressie als iets onpeilbaars, soms is het er ineens en lukt je alles, en erna ebt alles weer weg..
 
Back
Naar boven