AndroidHealthClinic

Vertraging aanvuren motor units (1 bezoeker)

Bezoekers in dit topic

UnCompress

Massive Warrior
15 jaar lid
Lid geworden
9 dec 2005
Berichten
23.972
Waardering
3.517
Wanneer bepaalde spieren te laat worden aangevuurd bij een bepaalde beweging heb je een controle probleem. Zijn er hier mensen die dit probleem hebben of hebben gehad? Ik ben benieuwd naar de ervaring/kennis van anderen hoe je deze verstoring kunt herstellen door je zenuwstelsel te trainen op het juiste moment de juiste spieren (motor units) aan te vuren.
 
Geen oplossing, maar,

Wanneer bepaalde spieren te laat worden aangevuurd bij een bepaalde beweging heb je een controle probleem.

Hoe merk je, weet je, dat je spieren te laat worden aangevuurd ?
 
CNS training volgens isratel met gewichten op of boven de 90%. Is wel heel belastend en adaptive curve duurt ff. Daarnaast veel techniek overload doen dit kan door de snelle herstel hierop bijna elke dag gedaan worden.
 
Wanneer bepaalde spieren te laat worden aangevuurd bij een bepaalde beweging heb je een controle probleem. Zijn er hier mensen die dit probleem hebben of hebben gehad? Ik ben benieuwd naar de ervaring/kennis van anderen hoe je deze verstoring kunt herstellen door je zenuwstelsel te trainen op het juiste moment de juiste spieren (motor units) aan te vuren.

Trainen op controle via feedback, eender welke manier. Activatie vastus medialis bijvoorbeeld. Je kan quadriceps settings oefenen met been tussen 0-30°. Het is daar dat je vastus medialis het meest actief is. Quadriceps in deze positie aanspannen en echt klemtoon leggen op aanzet van vastus medialis. Zelf voelen, biofeedback, emg zijn manieren ter controle. Herhalen, herhalen, herhalen is de boodschap.

Zelfde principe met activatiepatroon van gluteus maximus en hamstrings bij heup extensie.
 
Geen oplossing, maar,



Hoe merk je, weet je, dat je spieren te laat worden aangevuurd ?
Ik merk dat de diepe rugspieren langs (tegen de wervels aan) mijn ruggenwervel t.p.v. L5 aan de linker zijde trager aanvuren dan rechts.
Dit kun je vrij eenvoudig testen door rechtop te gaan staan en je vingertoppen diep langs je wervels te drukken. Bij een neutrale houding is deze spiermassa ontspannen. Rustig maar een paar graden naar voren buigen en ze vuren direct aan. Links is duidelijk trager bij mij.
Trainen op controle via feedback, eender welke manier. Activatie vastus medialis bijvoorbeeld. Je kan quadriceps settings oefenen met been tussen 0-30°. Het is daar dat je vastus medialis het meest actief is. Quadriceps in deze positie aanspannen en echt klemtoon leggen op aanzet van vastus medialis. Zelf voelen, biofeedback, emg zijn manieren ter controle. Herhalen, herhalen, herhalen is de boodschap.

Zelfde principe met activatiepatroon van gluteus maximus en hamstrings bij heup extensie.
Dus gewoon veel deze spieren activeren en dat blijven doen tot de timing juist is?
 
Ik merk dat de diepe rugspieren langs (tegen de wervels aan) mijn ruggenwervel t.p.v. L5 aan de linker zijde trager aanvuren dan rechts.
Dit kun je vrij eenvoudig testen door rechtop te gaan staan en je vingertoppen diep langs je wervels te drukken. Bij een neutrale houding is deze spiermassa ontspannen. Rustig maar een paar graden naar voren buigen en ze vuren direct aan. Links is duidelijk trager bij mij.

Klopt niet wat je zegt. Je rugspieren daar zijn strekkers van je lage rug. In rust (stand) kunnen ze actief zijn naargelang de curvatuur van je wervelkolom. Bij het naar voren buigen zijn ze niet actief, in tegendeel, dan horen ze te verlengen.

Andere spieren moet je leren aanspannen met juiste activatie. Dus niet uitvoeren TOT de timing juist zit, maar uitvoeren ZOLANG de timing juist zit. Proberen geïsoleerd te activeren voordat je de beweging inzet.
 
Niet buigen met je rug maar vanuit je heup (hip hinge). De positie van de wervels veranderen niet en dus worden de spieren niet op lengte getrokken.
Wanneer je er een lichte zijwaartse rotatie aan toevoegt merk ik ook dat links later aanvuurt.
 
Niet buigen met je rug maar vanuit je heup (hip hinge). De positie van de wervels veranderen niet en dus worden de spieren niet op lengte getrokken.
Wanneer je er een lichte zijwaartse rotatie aan toevoegt merk ik ook dat links later aanvuurt.

Als je rug neutraal blijft gaan je extensoren toch niet vuren? Als je buigt vanuit je heup gaan je hamstrings excentrisch controleren met wat activatie van je heup flexoren. Ook bij rotatie zijn de rugspieren amper actief. Ik zou me dus geen zorgen maken.
 
Ik spreek hier niet over je erectors maar de kleine stabilisators (multifidi etc) die je ruggenwervels stabiliseren. Ik hoef je niet uit te leggen dat deze een hele andere functie hebben. Zodra je zijwaarts beweegt met je torso zullen deze kleine spiertjes direct aangevuurd worden anders heb je een groot probleem.

Ook als ik op de grond of bank lig en ik activeer deze spiertjes bewust dan is links steeds te laat.
 
Ik spreek hier niet over je erectors maar de kleine stabilisators (multifidi etc) die je ruggenwervels stabiliseren. Ik hoef je niet uit te leggen dat deze een hele andere functie hebben. Zodra je zijwaarts beweegt met je torso zullen deze kleine spiertjes direct aangevuurd worden anders heb je een groot probleem.

Ook als ik op de grond of bank lig en ik activeer deze spiertjes bewust dan is links steeds te laat.

Dat is wat anders.

Lange tijd zeer belangrijk geacht bij lage rugklachten. Ondertussen minder belangrijk. Zijn veel therapeuten die activatie hiervan niet meer aanleren. Ik doe het nog sporadisch. Zijn tegenwoordig zelfs verschillende studies die aantonen dat corestability training bij mensen met lage rugklachten niet nuttig zou zijn.
 
Ik train inderdaad ook de stabilisatie maar vernam via een webseminar dat het probleem niet in de stabilisatie hoeft te liggen maar in gebrek aan controle. Vandaar dat ik deze ging testen. Ik kan stabiliteit trainen tot ik een ons weeg maar wanneer motor units niet juist worden aangevuurd heeft het weinig nut. Ook moet ik de oude motor patronen zien aan te passen maar dat is een ander verhaal.

Maar je zegt activatie hiervan niet meer aanleren? Wat bedoel je hier precies mee? Bedoel je dan stabilisatie of controle van een spier trainen?
Net adviseerde je geïsoleerd te activeren voordat je de beweging inzet. Werkt dat dan niet bij lage rugklachten?
 
Maar je zegt activatie hiervan niet meer aanleren? Wat bedoel je hier precies mee? Bedoel je dan stabilisatie of controle van een spier trainen?
Net adviseerde je geïsoleerd te activeren voordat je de beweging inzet. Werkt dat dan niet bij lage rugklachten?

Geïsoleerd transversus en multifidus activeren voor je beweging inzet is inderdaad wat altijd werd aangeleerd. Van bijna alle concepten in de medische wereld vind je studies die ze ondersteunen of tegenspreken. Tegenwoordig wordt het nut van motorische controle bij lage rugpijn meer en meer in vraag gesteld.
 
Hoe los je dit probleem dan op? En waarom zou het voor andere spieren wel werken maar niet voor deze core spieren.

Deze informatie is achterhaalt?
Achtergrond :
Buik- en rugspieroefeningen worden veelvuldig toegepast in de behandeling bij (chronische) lage rugklachten. Het idee is altijd geweest dat contractie van de buikspieren de inwendige buikdruk doet toenemen waardoor de wervelkolom beter bestand is tegen de inwerking van de zwaartekracht (lichaamsgewicht).
Recente studies hebben aangetoond dat de diepe buikspier ( TrA=transversus abdominus) en de diepe rugspieren ( MF=multifidus) selectieve veranderingen ondergaan bij mensen met lage rugklachten ( zie afbeeldingen).
Aangetoond is dat bij mensen met lage rugklachten de diepe rugspieren meestal verzwakt zijn en dat deze spieren niet spontaan herstellen nadat de klachten zijn verdwenen. Op basis van bevindingen uit EMG- en ultrageluidonderzoek werd geconstateerd dat bij gezonde proefpersonen de musculus transversus abdominus altijd iets eerder aanspande dan de spieren die de beweging van romp, armen en benen uitvoeren. Deze vooraanspanning vindt niet plaats bij de overige geteste buikspieren. Bij mensen met lage rugklachten bleek de vooraanspanning niet aanwezig te zijn. Op grond van deze bevindingen moeten de gangbare buik- en rugspieroefeningen op een andere manier worden uitgevoerd.

Vooraanspanning
Het nut van de vooraanspanning is het stabiliseren van de wervelkolom voordat de beweging met armen en benen ontstaat waardoor 'vervorming' van de wervelkolom wordt geminimaliseerd. Het aanspannen van de musculus transversus abdominus gebeurt met weinig kracht om te voorkomen dat andere spieren die voldoende sterk zijn direct mee aanspannen. Het zwaartepunt ligt veel meer op de nauwkeurige gecontroleerde aanspanning dan op kracht. De musculus transversus abdominus is de enige buikspier die de rechter- en de linkerzijde van het lichaam met elkaar verbindt en ook verbonden is met de diepe rugspieren. Hierdoor ontstaat het idee van een (spier) cilinder waarin de wervelkolom is opgenomen.

De medische trainingstherapie.
De slechte functie van de musculus transversus abdominus en de diepe rugspieren wordt verbeterd met langzame rustige aanspanningen. De eerste fase van de medische training is gericht - het leren aanspannen van de dwarse buikspier en de m. multifidus gecombineerd met een bewuste ontspanning van alle andere spieren. Dan volgen de basisoefeningen, aanspanning en controle van deze spieren in andere houdingen. Bij het aanleren van de juiste aanspanning kan compensaties optreden door :
1 de adem in te houden
2 het persen
3 het meebewegen van het bekken.

Pas als deze aanspanning correct wordt uitgevoerd worden in de tweede fase functionele bewegingen geoefend met behoud van de continue aanspanning van de musculus transversus abdominus en de m. multifidus.
In de laatste fase wordt de combinatie gezocht met zwaardere oefeningen, eventueel toegespitst op de individuele situatie van de betreffende persoon. Afhankelijk van met name het lichaamsbewustzijn, trainbaarheid en motivatie kan de training een aantal weken tot maanden in beslag nemen.
In de opbouw van de oefentherapie gaat het er dus om eerst de basisoefeningen goed uitgevoerd worden voordat gekozen wordt voor andere oefenvormen. Het aangeleerde dient als een nieuwe motorische vaardigheid te worden vastgelegd, zodat dit uiteindelijk continu kan worden toegepast in iedere situatie (sport, spel, hobby, werk).

Resultaten
Door deze specifieke training kunnen goede resultaten worden behaald hij mensen met lage rugklachten. Meerdere studies zullen in de toekomst nodig zijn om dit waardeoordeel verder te funderen. De eerste resultaten zijn echter bemoedigend. De manueel therapeut is bij uitstek de deskundige om de stabiliteit van de lage rug te beoordelen en het verloop van de training te begeleiden. De traditionele training van de lange rug- en buikspieren vaak met fitnessapparatuur werkt averechts bij lage rugklachten als de controle van de stabiliserende spieren nog onvoldoende is. Bij de medische trainingstherapie komt deze training pas op het laatst.

De sleutel tot succes bij stabiliseren is het doelgericht trainen van de juiste spieren
 
Laatst bewerkt:
Geïsoleerd transversus en multifidus activeren voor je beweging inzet is inderdaad wat altijd werd aangeleerd. Van bijna alle concepten in de medische wereld vind je studies die ze ondersteunen of tegenspreken. Tegenwoordig wordt het nut van motorische controle bij lage rugpijn meer en meer in vraag gesteld.
Ik lees in onderstaand onderzoek best wat verontrustende geluiden. En als ik dan nogmaals je bericht lees moet ik er dan vanuit gaan dat atrofie aan deze spieren niet meer te herstellen is? Dat zou een lekker vooruitzicht zijn.

Onderzoek En Behandeling Van Lage Rugklachten
Dysfuncties in het neurale subsysteem bij acute lage rugklachten

Dit stuk lijkt je bericht te ondersteunen. Het draagt ook oplossingen aan hoe je moet trainen. Zeer interessant de kritische kijk op statische core oefeningen.
http://chivo.nl/uploads/cv07vc0501a.swf
 
Laatst bewerkt:
Over aanvuur snelheid gesproken!


Geen idee hoe je dit naar je rug moet vertalen.
Misschien een idee om je onderlijf te fixeren en geblindoekt iemand anders flinke duwtjes laten geven en hier als een soort reflex op reageren tot de uitgangspositie is bereikt.

Verder ben ik van mening dat wanneer je naar dit soort verbeteringen opzoek gaat, je al op een top niveau moet zitten. Veel zaken worden door het lichaam zelf opgelost en aangepast zonder dat je hierover hoeft na te denken.
Soms moet je in eerste instantie niet alle dingen theoretisch benaderen en misschien niet eens het idee hebben dat je er last van hebt.

Ik belast (overbelast) mijn lichaam al meer dan 25 jaar erg zwaar en ben er inmiddels achter dat mankementjes en blessures gewoon de tijd nodig hebben.
Dit wil niet zeggen dat, je iedere keer begeleiding of hulp nodig hebt om het op te lossen. Ieder keer als ik bij de fysio terecht kwam (1 keer uitgezonderd!), had ik het idee dat het allemaal wel erg lang duurde voordat ik verbetering had.

Inmiddels ben jij door al je fysio geweld zo goed onderlegd, dat je, jezelf kunt behandelen. Gewoon de basis gedachte houden imo.

Bijv. bij pees blessures alles eromheen rustig sterker maken en vervolgens ontlast dat de pees en kan deze genezen.
Bij peesplaat blesures geldt hetzelfde en met een gezonde dosis frictie (mag pijn doen!) gaat het herstel wel een stukkie sneller.

Als je over aanvuur snelheid praat, ben je imo aan het piet lutten en moet je eerst bij de basis beginnen of naar de basis terug gaan. Vervolgens zou het maar zo kunnen zijn dat het vervolgens nooit meer aan de orde is.

Chick, dit is mijn benadering en tevens een klein beetje advies omdat ik je het liefst weer zie rammen tot de max.

Dus vanaf nu rustig opbouwen dat karkas en elke training moet een verbetering zijn ten opzichte van de vorige en dan kom je er wel!
Begin bij de basis en dat is de "MINDSET"

Ik hoor binnen een jaar wel dat ik gelijk had!:flex:
 
Laatst bewerkt:
...
 
Laatst bewerkt:
Helder verhaal, had ik al begrepen uit het voorgaande.

Het is ook zeer interessant en misschien wel nodig om er zo kritisch naar te kijken. Echter moet je wel verder en om niet verder te gaan totdat de onderste steen boven is, is imo niet altijd nodig.

stabiliteit trainen is altijd wel goed, echter zie ik als ondersteunings training. Je zult hoe dan ook verder moeten gaan met trainen anders gebeurt er niets. sterker nog! je gaat alleen maar achteruit als je niets doet.

Je kunt ook nooit helemaal veilig trainen. Trainen is gebasseerd op overload en is dus altijd te veel voor je kast. Als je hier naar luistert zit je, je hele leven af te wachten totdat je lichaam in jou gareel loopt. Geloof mij dit gaat ie nooit zomaar doen! Een lichaam is lui en slechts de stoffelijke verlenging van je brein.

Imo moet je, je lichaam dus prikkelen om sterker te worden of in jou geval in zijn geheel te herstellen. Gewoon gecontroleerd prikkelen.
Natuurlijk met het oog op het aangedane gebied, maar de oplossing zit in het doen. Ermee bezig zijn op een progressieve manier.
Wat voor jou werkt, werkt voor een ander minder of niet. In ieder geval uitvogelen wat voor jou wel werkt.
Herstel doelen stellen en tevens een soort trainings schemaatje loggen om vooruitgang te zien.

Als krachttraining in eerste instantie te weinig uithaalt, is er nog de mogelijkheid om duursport te proberen, bijvoorbeeld fietsen (spinnen). Ik kan mij voorstellen dat je hier wel iets van rugspieren in het wervelgebied meepakt.Het is maar een idee!

Afijn!, ik ben in die zin geen techneut en geef alleen maar aan hoe ik het zou aanpakken.
Bij mij heeft dit tot nog toe gewerkt en ik heb al wat lichamelijk leed gehad in alle vormen.

Genoeg zo!
Komt vast goed allemaal!
 
...
 
Laatst bewerkt:
Wat jij zegt heb ik gedaan, ruim 5 jaar. Zes of zeven maal een terugval gehad waarna verging van de pijn en gewoon doorbijten en paar maanden later weer knallen op de squat. Drie weken smolov doen, 180kg squatten met scheven bekken en 2 weken later weer een terugval. Daarna repeat, repeat tot ik echt maanden lang helemaal niets meer kon, zelfs een kind van 10kg niet meer kunnen optillen. Dan ben je een stoere kerel met al die trainingen.

Je bedoelt het goed maar je begrijpt het niet. Ik heb ruim een half jaar helemaal niets gedaan met sport omdat het niet ging, de pijn werd steeds erger. Op dit moment zit zeker niet stil, ik train alweer enkele maanden. Misschien niet in jouw ogen maar voor mij is het heel hard werken. Ik ben nu pijnvrij in alle activiteiten in het dagelijks leven, dat is mij heel veel waard. Zou ik nu je advies opvolgen en weer doen wat ik de afgelopen jaren heb gedaan ben ik over een aantal maanden weer terug bij af.

Ik weiger op te geven, ik kom er wel. Het moet!

Begin gewoon een keertje opnieuw en duidelijk:

Ben je naar een arts geweest? Scans genomen? Fysio? Of denk je zelf te weten wat je hebt?

Ik heb het laatste onderzoek gelezen, en het is een duidelijk dat er alleen zaken worden ingezet of zelfs uitgevonden die de visie van de onderzoekers steunen.

Om een voorbeeld te geven: Hij begin met de stelling dat volgens klassieke houding de transversus abdominis een belangrijke spier is. Daarna doet hij direct alsof we zeggen dat ALLES rond de transversus abdominis draait, en ontkracht hij dat. Bij de zwangere vrouw bijvoorbeeld zijn er meerdere zaken die een grote rol spelen: De ligamentaire structuren van het bekken worden losser en het gewicht shift heel erg naar ventraal. Dit wil zeggen dat de erector spinae etc. veel meer arbeid moeten leveren om dat te compenseren.

Daarom is de rugpijn na de zwangerschap snel verdwenen. Het heeft hier gewoon niks met die transversus te maken. En daaruit concludeert hij dat het daarom waarschijnlijk nooit om de transversus draait.

De rug is zeer complex (zoals hij zelf toegeeft), en er zijn honderden redenen waarom iemand lage rugpijn kan hebben, en het beste, we weten zelden echt WAAROM iemand lage rugpijn heeft. Dan is het ook moeilijk om daar altijd direct een probleem op te plakken.
 
Laatst bewerkt:
Bedankt voor je inbreng. Vat het niet verkeerd op maar ik zoek in dit topic alleen naar ervaringen van anderen die met deze problemen te kampen hebben gehad of kennis hebben over de materie. Alle overige zaken leiden uiteindelijk af van deze centrale vraag.
 
Laatst bewerkt:
Back
Naar boven