2Meter
Cool Novice
- Lid geworden
- 9 apr 2015
- Berichten
- 34
- Waardering
- 4
- Lengte
- 2m
- Massa
- 112kg
- Vetpercentage
- 10%
Hallo allemaal,
Ik zit met de gedachte te spelen om Androgel te gaan smeren maar twijfel, bij deze een uiteenzetting van mijn gedachtegangen:
Al jaren lang worstel ik met weinig concentratievermogen, brainfog, depressieve inslag, wat lusteloos en moeilijk in beweging te krijgen etc.
Door wat jaartjes regelmatige krachttraining ben ik van ongeveer 85kg naar rond de 110kg gegaan maar de laatste tijd is het echt aanklooien; ik heb het idee dat als ik afval mijn spiermassa meteen verminderd en als ik aankom er meteen meer vet rond mijn middel komt.
Ik heb de laatste jaren af en toe wat bloedonderzoeken laten doen en die komen over het algemeen steeds uit op een Test van 14.5 á 15 nmol/L.
Ondertussen ben ik overigens 40 (ja, ik kan het ook maar moeilijk geloven ;-)) wat wel relevant is om de waarde in context te zien denk ik.
Een maand of 4 geleden ben ik bij een endocrinoloog geweest, die zei natuurlijk dat mijn waarden er prima uit zien "dus je klachten komen niet daar door".
En natuurlijk met de opmerking van de endo dat ik "forse spierontwikkeling" heb dus dan zal het wel goed zijn hè. Zucht... (Ik word zó moe van al die medici die het verschil niet snappen tussen een geraniumzitter en iemand die met fatsoenlijke voeding 6 dagen per week de sportschool in gaat - natuurlijk zie ik er niet uit als de gemiddelde man van mijn leeftijd, ik zou me dood schamen)
Ik heb het via PB ook aan Cools voorgelegd en die zei dat de waarden niet slecht zijn maar de verhoudingen zouden beter kunnen.
Op zich is 15 natuurlijk niet schokkend laag maar ik kan de gedachte maar niet naast me neer leggen dat ik me misschien een heel ander mens zou voelen op het dubbele ofzo (wat ook nog kantje boord binnen "normaal" valt).
Ik heb vaak genoeg hier gelezen dat "laag" en "hoog" voor iedereen verschillend is en de waarde waarbij klachten ontstaan voor iedereen anders is.
Ik kan mij nog herinneren wie en hoe ik was begin 30 en dit is toch een schril contrast en daar baal ik enorm van. (Dat contrast ervaar ik zelf zo, mijn omgeving merkt daar weinig tot niets van blijkbaar.)
Allereerst; waarom niet? (volgens mij)
Ik zie allerlei ervaringen met Androgel, ook hier op het forum. Helaas zijn het vaak oude, incomplete verhalen waar na een paar weken niets meer op gepost wordt.
Over het algemeen vind ik twee soorten topics over Androgel e.d.; mensen met bijzonder weinig eigen aanmaak en mensen die denken dat ze hiermee een veilige kuur kunnen doen.
Ik val niet in beide categorieën eigenlijk; mijn bloedwaarde is niet super laag en ik ben me terdege bewust dat ik hier van niet een enorm beest ga worden.
Mensen met ervaring op dit gebied, eigen ervaring of opgedane kennis, wat zouden jullie hier van denken? Proberen waard of bij voorbaat kansloos?
Hopende dat mijn beeld wat completer wordt door input hiero.
Alvast bedankt.
Zo als jullie zien heb ik ook moeite om een verhaal kort en bondig neer te zetten maar dat zal wel gewoon een karaktertrek zijn :-)
Ik zit met de gedachte te spelen om Androgel te gaan smeren maar twijfel, bij deze een uiteenzetting van mijn gedachtegangen:
Al jaren lang worstel ik met weinig concentratievermogen, brainfog, depressieve inslag, wat lusteloos en moeilijk in beweging te krijgen etc.
Door wat jaartjes regelmatige krachttraining ben ik van ongeveer 85kg naar rond de 110kg gegaan maar de laatste tijd is het echt aanklooien; ik heb het idee dat als ik afval mijn spiermassa meteen verminderd en als ik aankom er meteen meer vet rond mijn middel komt.
Ik heb de laatste jaren af en toe wat bloedonderzoeken laten doen en die komen over het algemeen steeds uit op een Test van 14.5 á 15 nmol/L.
Ondertussen ben ik overigens 40 (ja, ik kan het ook maar moeilijk geloven ;-)) wat wel relevant is om de waarde in context te zien denk ik.
Een maand of 4 geleden ben ik bij een endocrinoloog geweest, die zei natuurlijk dat mijn waarden er prima uit zien "dus je klachten komen niet daar door".
En natuurlijk met de opmerking van de endo dat ik "forse spierontwikkeling" heb dus dan zal het wel goed zijn hè. Zucht... (Ik word zó moe van al die medici die het verschil niet snappen tussen een geraniumzitter en iemand die met fatsoenlijke voeding 6 dagen per week de sportschool in gaat - natuurlijk zie ik er niet uit als de gemiddelde man van mijn leeftijd, ik zou me dood schamen)
Ik heb het via PB ook aan Cools voorgelegd en die zei dat de waarden niet slecht zijn maar de verhoudingen zouden beter kunnen.
Op zich is 15 natuurlijk niet schokkend laag maar ik kan de gedachte maar niet naast me neer leggen dat ik me misschien een heel ander mens zou voelen op het dubbele ofzo (wat ook nog kantje boord binnen "normaal" valt).
Ik heb vaak genoeg hier gelezen dat "laag" en "hoog" voor iedereen verschillend is en de waarde waarbij klachten ontstaan voor iedereen anders is.
Ik kan mij nog herinneren wie en hoe ik was begin 30 en dit is toch een schril contrast en daar baal ik enorm van. (Dat contrast ervaar ik zelf zo, mijn omgeving merkt daar weinig tot niets van blijkbaar.)
Allereerst; waarom niet? (volgens mij)
- het is niet zo slecht dat ik "ziek" ben ofzo; ik functioneer, ik sport, ik ben niet dik
- kans dat alle andere waarden helemaal door de war geschopt worden
- het is vrij duur (denk ik - ik zet 'm hier neer maar zo lang het niet de spuigaten uit loopt vind ik het eigenlijk niet zo belangrijk)
- waar ik denk ik eigenlijk bang voor ben is dat het misschien wel gaat om een stukje "finetuning" op dit moment en ik zometeen alles naar de klote help door exogeen toe te gaan dienen en dan godweet hoe lang bezig ben om alles weer een beetje op normaal te krijgen en dus zo alles alleen maar slechter maak
- zonder meteen te gaan kuren eens ervaren hoe ik me voel met meer test in mijn bloed
- ik voel gewoon aan alles dat er meer in mij zit maar het komt er niet uit, ik ben het zó beu dat er iets structureel lijkt tegen te werken en ik kan er maar niet de vinger op leggen
- bij juiste aanpak is kans op extreme effecten vrij klein (toch...? dacht ik...? of is de wens dan de vader van de gedachte?)
- als je het niet probeert, weet je het nooit
- dat soort dingen dus...
Ik zie allerlei ervaringen met Androgel, ook hier op het forum. Helaas zijn het vaak oude, incomplete verhalen waar na een paar weken niets meer op gepost wordt.
Over het algemeen vind ik twee soorten topics over Androgel e.d.; mensen met bijzonder weinig eigen aanmaak en mensen die denken dat ze hiermee een veilige kuur kunnen doen.
Ik val niet in beide categorieën eigenlijk; mijn bloedwaarde is niet super laag en ik ben me terdege bewust dat ik hier van niet een enorm beest ga worden.
Mensen met ervaring op dit gebied, eigen ervaring of opgedane kennis, wat zouden jullie hier van denken? Proberen waard of bij voorbaat kansloos?
Hopende dat mijn beeld wat completer wordt door input hiero.
Alvast bedankt.
Zo als jullie zien heb ik ook moeite om een verhaal kort en bondig neer te zetten maar dat zal wel gewoon een karaktertrek zijn :-)