- Lid geworden
- 8 okt 2010
- Berichten
- 33.541
- Waardering
- 22.297
- Lengte
- 1m96
- Massa
- 102kg
- Vetpercentage
- 11%
Ja, en die literatuur wordt verzameld op een niet-systematische wijze, er is geen peer-review, en mijn ervaring met de interpretatie van de auteurs is dat het niet al te best is. Het viel me een paar jaar geleden op toen ik mijn supplementenboek schreef en een startpunt zocht over vitamine D. Dus ik ga naar Examine en werd er niet bepaald gelukkig van. Dezelfde fouten die ik toen tegenkwam staan er nog steeds overigens: https://examine.com/supplements/vitamin-d/research/Maar examine verzameld wel wetenschappelijke data en op basis van de betrouwbaarheid van de onderzoeken zeggen ze of iets als aanneembaar aangenomen kan worden of niet.
De eerste zin van het stukje over het werkingsmechanisme:
Waarom zou men denken dat het tot expressie kwam op de kernmembraan? Ze bedoelen IN de celkern, net als zoveel kernreceptoren. Op de kernmembraan zelf ligt totaal niet in de lijn der verwachtingen, de auteur snapt gewoon niet waar hij het over heeft.The Vitamin D receptor (VDR) was thought to be expressed on the nuclear membrane which mediates genomic actions and there appears to be a cytoplasmic membrane receptor which can mediate nongenomic actions (...)
En ik vervolg met dezelfde eerste zin:
PKC gekoppeld aan een G-eiwit? Wat is dat voor debiels. Iedereen die ooit wat over celbiologie heeft geleerd struikelt over die zin. Maar als je naar die referentie gaat, zie je dat daar iets heel anders staat: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8902851(...) such as activation of Protein Kinase C (PKC)[210] which is apparently coupled to a G-protein,[211] Phospholipase D via the same G-protein,[211][212] and Protein Kinase A2.[213]
Het gaat om fosfolipase C (PLC). Ja, dat is wat héél anders. En dat klopt wel. De auteur heeft dus wederom, géén idee waar die het over heeft, én hij kan niet lezen. Want zijn referentie schrijft heel duidelijk dat het om fosfolipase C gaat.
En de rest van die paragraaf:
Dit is geen goede presentatie van de wetenschappelijke literatuur. Studies, waarbij blootstelling van skeletspiercellijnen aan vitamin D leidt tot acute effecten, worden hierbij volledig buiten beschouwing gelaten. De studie die een preciezer antilichaam gebruikte en geen VDR-expressie kon vinden, is niet veel later bekritiseerd door bijv. deze auteurs: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24949660However, these previous trials appeared to use general (rather than specific) immunostaining (chick monoclonal antibody 9A7 and rabbit polyclonal antibody C-20 both detecting receptors beyond the VDR[214][215]) to find receptors and a more recent trial using precise VDR immunostaining failed to find any evidence for the expression of this receptor in skeletal muscle.[216] Past studies using autoradiography which confirmed the presence of the VDR in intestinal enterocytes, osteoblasts, parathyroid cells, and distal renal tubules[217] has also failed to detect the VDR in skeletal muscle.[218][219] Thus, the detected receptor in the previous studies 'confirming' its actions[211][212][213] may be a false positive when investigating another receptor.
Zij tonen wél aan dat de VDR tot expressie komt in spiercellen. Deze conclusie die er dus onder staat van de auteurs:
Is nogal zever.There may not be any detectable vitamin D receptors on skeletal muscle tissue, despite a series of studies that suggest this. These appear to be research artifacts caused by inprecise immunostaining techniques.