Fitness Seller

Simulatiehypothese (1 bezoeker)

Bezoekers in dit topic

Met de fysieke beperkingen die we natuurkundig kennen gaat het nooit lukken. Of de simulatie vind plaats in een super-realiteit die totaal ondenkbare regels voor onze natuurkunde en zelfs wiskunde kent waarin het wel mogelijk is om een apparaat in real time alle eigenschappen van quantum fields voor alle deeltjes in het observeerbare universum te simuleren.
Vanwaar moet ik jou geloven wat betreft deze kennis en inzichten?
 
Neen, eigenlijk zoekt iedereen het te ver. Ik zoek geen heil in deze hypothese. Ik denk niet ;" laat ik dit maar geloven, want dat maakt het aanvaarden van shit makkelijker.
Neen, ik geloof het op basis van een reflectie van meerdere jaren. Geloven is misschien te sterk uitgedrukt; Misschien is het beter te zeggen dat ik niet verrast zou zijn indien het zou kloppen.
En dat je daardoor makkelijker shit aanvaardt is niet de reden van het geloof in deze hypothese maar eerder een gevolg.

Ik zie het als volgt; Misschien zit ik, mijn echte ik, in het jaar 2300 of zo op een computer te spelen, misschien samen met nog een paar andere spelers, of misschien online met een honderdtal "gamer"-vrienden, en hebben we elk een personage gekozen, een moeilijjkheidsgraad., een bepaalde situatie. En hebben we in ons spel wel invloed op de andere spelers maar niet op de rest. Of Misschien kiezen sommige gamers om helemaal alleen te spelen...

Deze hypothese heeft dus niks te maken met het geloven in een god, of een verklaring voor het onstaan, of de reden van ons bestaan... Het is louter een soort vermoeden dat de technologie zo ver gevorderd kan zijn dat we in een game zitten die zo realistisch is dat we het onderscheid niet meer kunnen zien. Misschien kan de gamer beslissen: "ok als ik teveel aan het lijden ben in de game dan kies ik voor de optie zelfmoord of zo.

Deze hypothese is dus niet voor of tegen het christendom, islam of andere religies, noch tegen de evolutieleer.... het is gewoon een mogelijkheid... die zeer waarschijnlijk lijkt.
Klinkt meer alsof je het als gedachten experiment gebruikt ter bewustwording van je essentiële vrijheden en waardes. Dat wil ik nog wel waarderen. Wat kun je als observer met agency..

Maar kun je die instelling in het leven niet direct hanteren zonder afhankelijk te zijn van een onmeetbare statistische mogelijkheid? Als het geen simulatie is kun je toch nog steeds tot dezelfde inzichten komen en diezelfde beslissingen maken?

Ik vind het zonde om te denken/hopen dat als dit leven eindigt er altijd nog iets anders is, de 'echte ik' dan wakker wordt of gewoon door gaat. Dat kan deze ervaring van waarde ontnemen, het is toch maar een spelletje voor/binnen het echte leven. Maar ja als dit de enige werkelijkheid is die we hebben dan is alle kutzooi die gebeurt en wat men veroorzaakt ook echt serieus erg. Hoe dealen we daar dan mee..
 
Vanwaar moet ik jou geloven wat betreft deze kennis en inzichten?
Als je logisch redeneert over de hoeveelheid informatie in het universum en wat het kost om zelfs de kleinste hoeveelheden daarvan te verwerken en weet aan welke natuurkundige restricties (ook weer onderdeel van de informatie in het universum) die apparaten onderhevig zijn kom je tot die conclusie.

Het is een paradox, een systeem kan nooit de volledigheid van zichzelf reproduceren of beschrijven dus het moet een subsysteem van een supersysteem zijn.

Als je wilt zeggen dat er zo'n super-realiteit is die niet aan dezelfde natuurwetten voldoet zodat onze realiteit daar wel in past, prima maar dan valt daar in onze termen van natuurkunde en logica ook niet over te discussiëren.
 
Narcisten hebben een diepgeworteld patroon van grootheidsgevoelens die tot uiting komen in fantasie of gedrag. Wanneer je een narcist bent, heb je een grote behoefte aan bewondering vanuit je omgeving. Je hebt zelf echter weinig empathie voor deze omgeving.

Een narcistische persoonlijkheidsstoornis begint tijdens de vroege volwassenheid. Een narcistische persoonlijkheidsstoornis komt tot uiting in tenminste vijf van de onderstaande kenmerken.

Kenmerken narcist
  • Een overgewaardeerd gevoel van belangrijkheid. Je overdrijft je prestaties of je talent. Je verwacht behandeld te worden alsof je boven alles en iedereen staat, ook al is hier geen daadwerkelijke aanleiding toe
  • Fantasieën over successen, macht, schoonheid, ideale liefde of genialiteit
  • Een verheerlijkt zelfbeeld. Je ziet jezelf als erg speciaal. Je wilt alleen maar omgaan met andere speciale mensen, bijvoorbeeld erg rijke mensen of mensen met een andere hoge status
  • Verslaafd aan aandacht. Je hebt een drang naar extreme bewondering. Je wilt constant en door iedereen geprezen en bewonderd worden. Je vindt het leuk wanneer anderen naar jou opkijken
  • Onredelijke verwachtingen naar anderen. Je verwacht dat anderen altijd meegaan in jouw wensen en verwachtingen
  • Een gebrek aan empathie. Je kan je niet verplaatsen in anderen en erkent hun gevoelens niet
  • Je maakt misbruik van anderen om je doelen te bereiken
  • Je bent vaak erg jaloers op anderen of denkt dat anderen jaloers zijn op jou
  • Je wordt dwingend of vrijheid beperkend ten opzichte van je partner of kind
  • Je gedraagt je hooghartig
Andere kenmerken van een narcist zijn:

  • Agressief gedrag
  • Gespeelde charme
  • Een zucht naar macht
  • Het ontbreken van schuldgevoelens of berouw
  • Gebrek aan emoties
Dit komt wel heel dichtbij. :bang:
 
Met de fysieke beperkingen die we natuurkundig kennen gaat het nooit lukken. Of de simulatie vind plaats in een super-realiteit die totaal ondenkbare regels voor onze natuurkunde en zelfs wiskunde kent waarin het wel mogelijk is om een apparaat in real time alle eigenschappen van quantum fields voor alle deeltjes in het observeerbare universum te simuleren.

Lijkt me nog verder gezocht dan multiple universes hypothesis. Het is letterlijk gewoon zeggen dat je kunt bedenken dat er buiten al het observeerbare en buiten fundamentele logica nog iets meer bestaat en je kunt niet bewijzen dat het niet bestaat dus misschien is het er wel.

Prima als je in iets meer wilt geloven en de woorden godsdienst of metafysica niet wil gebruiken, maar het argument dat we wel zover komen als we maar blijven opschalen lijkt me een aanbidding van technologie op de plaats van het onbegrijpelijke.

Wat me nog het meest irriteert is dat het alle fundamentele vragen over moraliteit en betekenis van het leven gewoon een niveau doorschuift, naar dat van de 'ecte ecte' wereld. Je kunt er helemaal niks mee en bent nog steeds overgeleverd tot dezelfde a-priori aannames.
Hier ben ik het niet mee eens. In 1900 verklaarde men je voor gek als je zei dat de mens kon vliegen. Een jaar later vlogen de gebroeders Wright. Slechts 68 jaar later stonden we op de maan.

Omdat iets nu (volgens onze kennis en huidige natuurkundige theorieën) niet mogelijk is, wilt dat natuurlijk niet zeggen dat het in de toekomst niet mogelijk is. We beginnen immers pas net dingen echt te snappen, heel veel snappen we nog totaal niet. Ja we kunnen vaak een uitkomst voorspellen, maar het daadwerkelijke mechanisne en de vraag waarom (hoe) blijft onbeantwoord. Voor de meesten dingen hebben we modellen en theorieën om het kloppend te maken maar we weten nog (bij lange na) niet precies hoe het daadwerkelijk werkt.

Zie bijv. Genetica, natuurkunde, scheikundige, quantummechanica, etc.

M.a.w. misschien heb je gelijk, misschien ook niet, maar om te zeggen dat je zeker weet dat we hier over 500 jaar niet toe in staat zijn is een uitspraak die niet met feiten te verdedigen is. Zoveel kennis en begrip heeft de mensheid nog lang niet.
 
Als je logisch redeneert over de hoeveelheid informatie in het universum en wat het kost om zelfs de kleinste hoeveelheden daarvan te verwerken en weet aan welke natuurkundige restricties (ook weer onderdeel van de informatie in het universum) die apparaten onderhevig zijn kom je tot die conclusie.

Het is een paradox, een systeem kan nooit de volledigheid van zichzelf reproduceren of beschrijven dus het moet een subsysteem van een supersysteem zijn.

Als je wilt zeggen dat er zo'n super-realiteit is die niet aan dezelfde natuurwetten voldoet zodat onze realiteit daar wel in past, prima maar dan valt daar in onze termen van natuurkunde en logica ook niet over te discussiëren.
Je kan heel simpel beredeneren dat we het hele heelal wel kunnen simuleren als we de tijd alleen vele malen langzamer doen verstrijken. Alles binnen de simulatie zal daar niets van merken.
 
En betreffende dat een systeem zichzelf niet compleet kan nabootsen. Wie zegt dat het hoeft? Je zou bijvoorbeeld ook delen weg kunnen laten zoals bijvoorbeeld andere sterrenstelsel. Scheelt al een gigantische hoeveelheid data en de personen in de simulatie zullen niet beter weten.

Ons universum heeft immers ook een 'grens' ;)

Of je fuckt ze met een 2d canvas om een 3d melkwegstelsel. Je denkt dat je in deepspace kan kijken maar stiekem is het gewoon een 2d plaatje :roflol:
 
Juist en de hypothese is trouwens ook niet dat dit een simulatie is binnen dezelfde realiteit ergens in de toekomst oid, maar simpelweg dat het simulatie is in een andere realiteit. Wij binnen de simulatie hebben toch geen weet van hun natuurwetten.
 
Hier ben ik het niet mee eens. In 1900 verklaarde men je voor gek als je zei dat de mens kon vliegen. Een jaar later vlogen de gebroeders Wright.

Omdat iets nu (volgens onze kennis en huidige natuurkundige theorieën) niet mogelijk is, wilt dat natuurlijk niet zeggen dat het in de toekomst niet mogelijk is. We beginnen immers pas net dingen echt te snappen, heel veel snappen we nog totaal niet. Ja we kunnen vaak een uitkomst voorspellen, maar het daadwerkelijke mechanisne en de vraag waarom (hoe) blijft onbeantwoord. Voor de meesten dingen hebben we modellen en theorieën om het kloppend te maken maar we weten nog (bij lange na) niet precies hoe het daadwerkelijk werkt.

Zie bijv. Genetica, natuurkunde, scheikundige, quantummechanica, etc.


M.a.w. misschien heb je gelijk, misschien ook niet, maar om te zeggen dat je zeker weet dat we hier over 500 jaar niet toe in staat zijn is een uitspraak die niet met feiten te verdedigen is. Zoveel kennis en begrip heeft de mensheid nog lang niet.
De mens kan nog steeds niet vliegen :trollface:

Voor die tijd waren we te dom om het uberhaupt te kunnen maar na 100 jaar is vliegen nog steeds beperkt door newtoniaanse fysica. We kunnen niet alsmaar sneller door de atmosfeer bewegen want op een gegeven moment is de frictiekracht te groot. Alsmaar grotere meer explosieve motoren gaan daar ook niet in helpen dan trillen de schokgolven het vliegtuig kapot. Structurele integriteit is afhankelijk van de moleculaire eigenschappen van het bouwmateriaal wat vanuit z'n atomaire opmaak restricties in gewicht en hitte voortbrengt. De techniek loopt tegen de grenzen van de natuurwetten aan die het überhaupt mogelijk maken.

Binnen de beperkingen van moleculaire systemen en hoe het elektromagnetisch veld daarop werkt gaat het niet gebeuren. Er is nog enorm veel te leren over subatomaire deeltjes maar dat is niet van toepassing op de schaal buiten atomen. Quantum effecten werken het verder ontwikkelen van rekenkracht juist tegen omdat ze de stabiliteit afbreken en dan kun je niks berekenen. Electriciteit springt dan letterlijk door de onderdelen heen en ze zijn niet meer genoeg te koelen want er is te veel voltage nodig om de frequentie te behouden. We zijn al bij 7-10nm technologie, dan heb je het letterlijk over een handjevol moleculen dat tussen componenten zit. Dan moet je uiteindelijk nog de informatieverwerking van processor naar processor transporteren wat ook z'n (misschien nog wel meer) beperkingen heeft. Je kunt niet harder vliegen dan dat de lucht toestaat.

Hoe de fundamentele natuurkrachten werken op de schaal die door ons te manipuleren is staat wel vast. Verder gaan is puur fantasie zoals de space-time realiteit kunnen verbuigen met warpdrive of dat quarks en quantum fields niet eens beperkend zijn want simulatie.

Drogreden? Het kan een simulatie ofwel hogere realiteit zijn maar om de fysieke mogelijkheid daarvan te onderbouwen moet je uitgaan van het bestaan van een hogere realiteit.
 
Laatst bewerkt:
Juist en de hypothese is trouwens ook niet dat dit een simulatie is binnen dezelfde realiteit ergens in de toekomst oid, maar simpelweg dat het simulatie is in een andere realiteit. Wij binnen de simulatie hebben toch geen weet van hun natuurwetten.
Right, maar onze technologische vooruitgang wordt wel als argument gebruikt. Die kan eigenlijk helemaal niet relevant zijn.

Zelfs het concept van technologische vooruitgang is niet nodig, als je toch uit moet gaan van een realiteit waar binnen de onze gesimuleerd kan worden dan kan die mogelijkheid er ook altijd hebben bestaan of tijd er niet eens lineair zijn. Dan is het zinloos om dat argument erbij te betrekken.
 
De mens kan nog steeds niet vliegen :trollface:
Definieer vliegen ;)

Voor die tijd waren we te dom om het uberhaupt te kunnen maar na 100 jaar is vliegen nog steeds beperkt door newtoniaanse fysica. We kunnen niet alsmaar sneller door de atmosfeer bewegen want op een gegeven moment is de frictiekracht te groot.
Dus wordt het mogelijk als je de beperkende factor, frictiekracht, weghaald uit de vergelijking. Ik heb een keer een docu gezien waarin (het Amerikaanse leger of Lockheed Martin) bezig was om een apparaat te ontwikkelen wat lucht kon ioniseren of iets dergelijks waardoor er een soort van vacuumveld voor het vliegtuig kwam. Dit kon dus theoretisch gezien de wrijving met lucht weghalen waardoor zeer hoge snelheden mogelijk waren. Dit zou men ook willen toepassen op raketten om zo zeer hoge snelheden te kunnen bereiken waardoor ze niet uit de lucht geschoten kunnen worden. Ik vertel het nu een beetje zweverig, het is ook een lange tijd geleden dat ik het zag, maar het kwam er op neer dat het in theorie mogelijk is.

Alsmaar grotere meer explosieve motoren gaan daar ook niet in helpen dan trillen de schokgolven het vliegtuig kapot.
Motoren zonder bewegende deeltjes: ion engines, ze bestaan al maar zijn nog zwak. Daarnaast heb je geen grotere motoren nodig als je frictiekracht kan reduceren of zelfs kan minimaliseren.

Fietsen bestaan 100en jaren en we kunnen nog steeds niet met mach 2 naar het werk fietsen. Natuurkunde.
Dit heeft meer de maken met de anatomie van de mens, en dus biologie, dan natuurkunde. Nog losstaand van wegdek, andere weggebruikers, infrastructuur, etc. Theoretisch gezien zou je een fiets kunnen maken die mach 2 kan. Deze moet dan wel motorisch worden aangedreven.

Je kunt niet harder vliegen dan dat de lucht toestaat.
Tuurlijk wel, zie ruimtevaart. Verwijder de beperkende factor, in dit geval lucht vanwege frictiekracht.

Hoe de fundamentele natuurkrachten werken op de schaal die door ons te manipuleren is staat wel vast. Verder gaan is puur fantasie zoals de space-time realiteit kunnen verbuigen met warpdrive of dat quarks en quantum fields niet eens beperkend zijn want simulatie.
Het ironische is dan wel weer dat alle uitvindingen zijn ontstaan uit menselijke fantasie. Het is immers het enige dat geen restricties heeft. Waarom zou ruimte-tijd verbuigen niet mogelijk zijn?

Het is trouwens zeer mogelijk aangezien het overal gebeurd door deeltjes die een massa hebben. Hoe groter de massa hoe groter de verbuiging van ruimte-tijd, zie zwarte gaten.
Daarnaast hebben we nog geen flauw idee hoe zwaartekracht eigenlijk werkt. Dus zolang we dat nog niet weten kunnen we ook niet concluderen dat het niet te manipuleren valt.
 
Laatst bewerkt:
Motoren zonder bewegende deeltjes: ion engines, ze bestaan al maar zijn nog zwak.
Niet de trillingen van de motoren, van de lucht. Uiteindelijk in de ruimte zelfs van de weerstand van waterstof atomen. Wat betreft snelheid van het licht weerstand door interactie met het higgs field.

Tuurlijk wel, zie ruimtevaart. Verwijder de beperkende factor, in dit geval lucht vanwege frictiekracht.
Ja maar in de context van technologische rekenkracht heb je het dan over het weghalen van de fundamentele natuurkrachten. Dat willen omzeilen kun je over hypothetiseren maar is dan gewoon fantasie. Dan kun je ook fantaseren dat er een hogere realiteit is met een meneer op een wolk die alles heeft gemaakt. Een argument obv technologie is dan irrelevant. Niks dat we in onze realiteit kennen kan toch eigenlijk als argument gebruikt worden?

Het ironische is dan wel weer dat alle uitvindingen zijn ontstaan uit menselijke fantasie.
Of bestond de informatie/het potentieel al en uit het zich tot ons als waarnemers?/stuitten we maar deterministisch tegen mogelijkheden aan?
Het is immers het enige dat geen restricties heeft.
Is dat zo? :thinking:

Het trouwens zeer mogelijk aangezien het overal gebeurd door deeltjes die een massa hebben. Hoe groter de massa hoe groter de verbuiging van ruimte-tijd, zie zwarte gaten.
Hmm verbuigen is dan het verkeerde woord he. Omzijlen misschien beter, maar het was maar een voorbeeld tot absurdisme. Niks ervan is relevant om voor of tegen een super-realiteit te argumenteren.
 
Binnen de beperkingen van moleculaire systemen en hoe het elektromagnetisch veld daarop werkt gaat het niet gebeuren. Er is nog enorm veel te leren over subatomaire deeltjes maar dat is niet van toepassing op de schaal buiten atomen.
Dat is zeker wel van toepassing op de schaal buiten atomen. De reden waarom moleculen met elkaar reageren komt door hoe de atomen binnen dat molecuul zich gedragen.

Hiermee doel ik op de elektronenschillen die per element uit het periodiek systeem der elementen van elkaar verschillen.

Deze elektronenschillen komen tot stand door zogeheette orbitalen. Deze orbitalen zijn de elektronenwolken van atomen waarin de elektronen zich met een bepaalde (on)zekerheid bevinden. Dit is conform het onzekerheidsprincipe van Heisenberg.

Dit komt vervolgens voort uit de kwantumfysica en kwantummechanica. Meer begrip van de kwamtumwereld heeft juist enorm veel invloed op de wereld daarbuiten. Dit onderwerp was trouwens echt ontzettend pittig om te leren maar als je dit perfect begrijpt dan is scheikunde opeens een eitje en snap je waarom en hoe moleculen reageren.
 
Jijzelf bent de enige restrictie op je eigen fantasie. Echter kunnen deze restricties worden ontheven door interacties met stoffen/dingen van buitenaf. Bijvoorbeeld geestverruimende middelen.
 
Wat als we in een simulatie binnen de simulatie zitten?

giphy.gif
 
Yo dawg, I heard you like simulations...
 
Dat is zeker wel van toepassing op de schaal buiten atomen. De reden waarom moleculen met elkaar reageren komt door hoe de atomen binnen dat molecuul zich gedragen.

Hiermee doel ik op de elektronenschillen die per element uit het periodiek systeem der elementen van elkaar verschillen.

Deze elektronenschillen komen tot stand door zogeheette orbitalen. Deze orbitalen zijn de elektronenwolken van atomen waarin de elektronen zich met een bepaalde (on)zekerheid bevinden. Dit is conform het onzekerheids principe van Heisenberg.

Dit komt vervolgens voort uit de kwantumfysica en kwantummechanica. Meer begrip van de kwamtumwereld heeft juist enorm veel invloed op de wereld daarbuiten. Dit onderwerp was trouwens echt ontzettend pittig om te leren maar als je dit perfect begrijpt dan is scheikunde opeens een eitje en snap je waarom en hoe moleculen reageren.
Sorry het subatomaire is natuurlijk wel onderliggend voor atomaire interacties, maar ik bedoel subatomaire deeltjes quarks en gluons en hoe quantum effecten van die schaal niet op de schaal van atomen werken. Hebt het dan over hoe interactie van gluons met quantum fields bijvoorbeeld elektronen beïnvloeden. Kunnen we onderzoeken en wiskundig moddeleren maar dat gaat de aard van elektronen en wat we met atomen kunnen bouwen niet veranderen.
 
Back
Naar boven