Ik heb het ook niet over false authority, dat is gewoon het makkelijkste voorbeeld. Je kan nog steeds niet per extentie redeneren. Nogmaals: een appeal to authority wordt een drogredenering wanneer ze inductief niet sterk genoeg is. Maar ze is dan geen drogredenering omdat ze een appeal to authority is, maar omdat er iets mis is met die authoriteit. Een appeal naar een valide authoriteit is gewoon inductief waarachtig. Kan nog steeds fout zijn trouwens.
Incorrect, het is ook een fallacy wanneer de authoriteit wel over dat domein gaat. Bijvoorbeeld dit geval in je eigen aangehaalde bron:
one of the most infamous examples is the fact that the scientific community regarded the number of human chromosomes to be 48 because the scientist who had broadcasted this number was well trusted by the community. Theophilius Painter was an established cytologist, and was well trained in this field, where he specialized in spermatogenesis. His work in cytogenetics brought him many honors, and he was considered to be one of the leading cytogeneticists of all time. In his study of human chromosomes, he broadcasted that there were 24 pairs of human chromosomes, with a total number of 48. Even he was unsure about this count, but in his paper that was published in 1923, he broadcasted this as the correct count of human chromosomes.
However, for 33 years, the number of human chromosomes was believed to be 48, because Painter, a figure of authority, had deemed this to be true. This is an example of appeal to authority which shows that authority is not right all of the time; while he could be trusted on many other conclusions, he was wrong about this, and due to his prestige people believed this count.
Zelfs ongeacht hoe vertrouwd die autoriteit werd.
Als er iets mis is met de authoriteit zelf dan is het een appeal to false authority fallacy. Bijvoorbeeld beweringen over het klimaat proberen onderbouwen door enkel te verwijzen naar een econoom. Hier kom jij steeds mee maar daar heb ik het helemaal niet over. Ik heb nergens gezegd dat de verkeerde experts geraadpleegd worden.
Wel gaat het mij om de betrouwbaarheid van de uitspraken van experts in hun respectievelijke domeinen omtrend corona/maatregelen. En de consensus, of in hoeverre er over verschillende factoren uberhaupt een consensus is te benoemen. Dat het virus bestaat en mensen er ziek van worden sure, maar over het nut van maatregelen, hoe die toe te passen, of dat je die allemaal maar moet aannemen en wetten/rechten voor moet wijzigen omdat een expert in het juiste vakgebied naar keuze dat zegt, neen daar bestaat geen consensus over.
Appeal to authority fallacy bestaat gewoon als fallacy op zich. Puur het enkel en alleen aanhalen van een autoriteit is geen argument, dat is de appeal to authority fallacy. Natuurlijk kun je beredeneren of die in bepaalde gevallen van toepassing is. Waar ik op reageerde wel. En natuurlijk kan een expert opinie of een consensus van waarde zijn en in een kennisvorming gebruikt worden maar dan moet je afhankelijk van het beoogde doel/context een overweging maken waarom dat juist is, en hoe die consensus precies in elkaar zit, niet puur enkel en alleen om het feit dat het een expert in dat gebied is.
Wat betreft consensus. Neem bijvoorbeeld die over klimaatverandering door de mens. Hoe vind je daar consensus in? Waar zoek je naar, wat is je selectiecriteria, en is dat van toepassing op alle experts rond dat onderwerp of bepaalde takken van onderzoek? Op welke stelling precies? Hoe verwoord je dat? etc etc
Jij doet het ook overkomen alsof elk van de (verschillende tegenstrijdige, maar goed) dingen die jij over deze fallacy zegt een consensus is maar dat is ook in de filosofie niet het geval. Je bent gewoon bezig met je eigen mening over die fallacy te verwarren met spreken uit definieve autoriteit. En voor mij te bepalen wat ik met mijn woorden bedoel zodat je me in een filosofisch kadertje naar jouw wens weg kunt zetten.