Vader vriendin tegen onze relatie :s

[RichardV]

Pff wat een gekken. Zowel die vader als jijzelf.
Mailtjes sturen naar werk en dergelijke?? Karakter van een 12 jarige puber kerel.
Gedraag je als een man.
Laat het meisje ff met rust en kijk hoe alles loopt.
Nu verneuk je meerdere levens met rare acties.

Stelling BB zijn dom komt zo wel omhoog moet ik zeggen.

 

[Gottardi Exp]

Sid,
ik ken de situatie waarin je je bevindt zeer goed. Wat ik je wil meegeven (naar wie je uiteindelijk luistert, blijft jouw zaak), is het volgende.
Dumpen doe je wanneer je haar echt haat, niet haar vader. Momenteel zijn je gevoelens waarschijnlijk vertroebeld door slechte associaties, door waanideeën (dat van de unief mag je ECHT niet doen: je verliest alles dan! Iedereen zal je gek verklaren) en door het feit dat je droom nu ineens anders belicht wordt. Eens die gevoelens verdwenen zijn of een plaats gekregen hebben, zul je beter je gevoelens tegenover haar kunnen klasseren.
Wat je meisje momenteel doet, lijkt mij heel begrijpelijk. Zoals anderen hier beweren; studies gaan voor alles en voor haar als achttienjarige zonder een diplomaatje is dat zeker niet anders. Ze heeft haar dromen en jij past daarin, anders had ze je nooit gevraagd om met haar mee te gaan. (Welke achttienjarige haalt dat überhaupt in zijn hoofd? Iedereen wil toch "feesten en poepen" tijdens zijn studententijd? Zij wil dat niet meer en kiest voor jou: dat is voor mij een teken van maturiteit.) Er is inderdaad nog tijd genoeg later om te gaan samenwonen. Als ze zo serieus met je is, wat je niet in twijfel mag trekken, weet dan dat die tijd er ook daadwerkelijk komt.
Door nu gekke dingen te gaan doen, vergroot je enkel de kans dat ze nog heviger verstikt wordt door haar vader en dergelijke, en dat ze bovendien gaat vinden dat je onredelijk bent. (Wat in dit geval dreigt te gebeuren: uniefplan, bijvoorbeeld)
Voor je haar dumpt, moet je dus weten wat je daarmee wint en wat je daarmee verliest. Als ik de situatie zo hoor, verlies je meer met haar te dumpen dan dat je wint: ze is gvd zo serieus met je en ze heeft jullie niet opgegeven. Bovendien, bro, ze is nog maar achttien ... dat blijft langer jong. Die balans kun je altijd nog opmaken, dus je moet je inderdaad nergens voor haasten.
Zo te horen zal zij je niet gaan dumpen, want dan had ze dat al makkelijk kunnen doen. Teken dus dat ze toch meer vecht dan je denkt: verplaats je eens in haar situatie.
Sid, ik wens je alle mogelijke succes. Het mag misschien wel melig klinken, maar ik blijf erbij dat liefde altijd wint. En dat je in mijn ogen de vrouw van je leven te pakken hebt. Trek daaruit je conclusies.
Succes, Sid.

Welkom Steven

 

[willem9]

Sid,
ik ken de situatie waarin je je bevindt zeer goed. Wat ik je wil meegeven (naar wie je uiteindelijk luistert, blijft jouw zaak), is het volgende.
Dumpen doe je wanneer je haar echt haat, niet haar vader. Momenteel zijn je gevoelens waarschijnlijk vertroebeld door slechte associaties, door waanideeën (dat van de unief mag je ECHT niet doen: je verliest alles dan! Iedereen zal je gek verklaren) en door het feit dat je droom nu ineens anders belicht wordt. Eens die gevoelens verdwenen zijn of een plaats gekregen hebben, zul je beter je gevoelens tegenover haar kunnen klasseren.
Wat je meisje momenteel doet, lijkt mij heel begrijpelijk. Zoals anderen hier beweren; studies gaan voor alles en voor haar als achttienjarige zonder een diplomaatje is dat zeker niet anders. Ze heeft haar dromen en jij past daarin, anders had ze je nooit gevraagd om met haar mee te gaan. (Welke achttienjarige haalt dat überhaupt in zijn hoofd? Iedereen wil toch "feesten en poepen" tijdens zijn studententijd? Zij wil dat niet meer en kiest voor jou: dat is voor mij een teken van maturiteit.) Er is inderdaad nog tijd genoeg later om te gaan samenwonen. Als ze zo serieus met je is, wat je niet in twijfel mag trekken, weet dan dat die tijd er ook daadwerkelijk komt.
Door nu gekke dingen te gaan doen, vergroot je enkel de kans dat ze nog heviger verstikt wordt door haar vader en dergelijke, en dat ze bovendien gaat vinden dat je onredelijk bent. (Wat in dit geval dreigt te gebeuren: uniefplan, bijvoorbeeld)
Voor je haar dumpt, moet je dus weten wat je daarmee wint en wat je daarmee verliest. Als ik de situatie zo hoor, verlies je meer met haar te dumpen dan dat je wint: ze is gvd zo serieus met je en ze heeft jullie niet opgegeven. Bovendien, bro, ze is nog maar achttien ... dat blijft langer jong. Die balans kun je altijd nog opmaken, dus je moet je inderdaad nergens voor haasten.
Zo te horen zal zij je niet gaan dumpen, want dan had ze dat al makkelijk kunnen doen. Teken dus dat ze toch meer vecht dan je denkt: verplaats je eens in haar situatie.
Sid, ik wens je alle mogelijke succes. Het mag misschien wel melig klinken, maar ik blijf erbij dat liefde altijd wint. En dat je in mijn ogen de vrouw van je leven te pakken hebt. Trek daaruit je conclusies.
Succes, Sid.

Monster eerste post.

 

[De Steven]

Merci, merci.
Sjah, bij een monstersituatie hoort een monsterpost met een monsteruitleg.
Sid, wat vind jij ervan? Is de post ook van monsterkwali?

 

[Maiskorrel]

Goede post steven
Maar ''feesten en poepen'' ===>> Onder poepen verstaan de meeste Nederlanders iets anders , maar als Belg weet ik wel dat je nken bedoeld

 

[Steph@n]

Meisjes van 18 zijn nog met hele andere dingen bezig man, jij neemt het waarschijnlijk allemaal veel serieuzer als dat zij het doet ook al zegt en denkt ze zelf van wel.

 

[De Steven]

Kan uiteraard zijn, maar zoals ik zeg: ik denk dat het beter is voor Sid om die liefde en het "serieuxgehalte" niet te betwijfelen momenteel.
Tekenen genoeg dat ze het wel met je meent en bovendien dat haar liefde gi-gan-tisch groot is.

En ja: ik bedoelde dus nken. Zuipen was ik nog vergeten.

Dat meisje wil dat helemaal niet ... DAT is het gekke aan r. Ofwel moet Sid toch vanalles hebben dat wij allemaal niet hebben.

Anyway: Sid, don't give up. Ik heb dat ook nooit gedaan en bij mij heeft dat ZEKER vruchten afgeworpen. Het blijft jouw keuze, maar keep us posted.

 

[guardian]

Anyway: Sid, don't give up. Ik heb dat ook nooit gedaan en bij mij heeft dat ZEKER vruchten afgeworpen. Het blijft jouw keuze, maar keep us posted.

Woon je soms in fantasia?

Anyway, geen mailtjes naar zijn unief sturen, dat is echt 100% fout. Ik ga zelfs niet eens beginnen met het uit te leggen. Ik geloof gerust dat je beoordelingsvermogen wat vertroebelt is op dit moment maar als je dit niet meer kan inzien moet je het mss op de harde manier leren.

Besef wel goed dat je je op het ogenblik tegen het clichématige af begint te gedragen. Ik zal je de termen maar besparen, just saying...

 

[De Steven]

Ik woon niet in fantasia. Ben momenteel zeven jaar samen met het meisje van mijn dromen/de vrouw van mijn leven (jawel; ik heb het over dezelfde persoon ) en bij ons is het ook niet over rozen gegaan.
Familieprobs, onzekerheid, angst, leeftijdsverschil, ... maar we zijn doorgegaan (ook niet altijd op de manier die we het liefst gewild hadden), en momenteel gaan we nog door en leven we wel samen op de manier die we het liefst wilden.
Aan Sid om te bepalen of hij binnen zoveel jaar nog bij dat meisje wil zijn. Ik geloof wel dat het hen zal lukken. Maar goed: om jullie verdere melige uitspraken te besparen zal ik niet nog eens zeggen dat liefde wint. Oeps!

 

[Suicide Sid]

ik heb mijn acties afgeblazen, ik zag zelf in wat er fout aan was. Heb ook haar vader als de schuldige losgelaten, alleen zijzelf is dat. Ik voel het aan alsof ik niet weet wat ik aan haar heb. Ze zegt ik zie je graag ik wil kinderen van je en ik wil met je trouwen enerzijds en anderzijds zegt ze tegelijkertijd nu ga ik nog niet met je samen op kot. Ze heeft daarbij een heel idee dat ze van alle vrijheden moet opofferen, terwijl naar mijn inziens ik dat stukje van uit haar bekende omgeving kan zijn dat haar tot rust brengt. Ze neemt liever het risico om met een vreemd persoon op kot te gaan en compleet bestolen te worden, dat gaat er bij mij niet in.

Dat kot nota bene, daar kakt ge doucht ge en eet ge in dezelfde ruimte. Ik wil niets zeggen, maar als zij het een leuker idee vind om met een oude vriend van het secundair te gaan hokken, dan draait mijn maag om. Tegelijkertijd verwijt ze mij onozele dingen zoals: "waarom staat er niet dat je in een relatie zit op je profielpagina van je hotmail account?", maar ik moet zwijgen als ik vind dat ze geen rekening houdt met mij, zoals: "ik vind het niet zo leuk dat je van plan bent om die vriend op jou kamer te laten logeren". Want dan beroof ik haar vrijheid, begint ze te wenen en beginnen er andere mensen zich te bemoeien met onze relatie en is er weer meer druk (en ik wil hier geen denigrerende commentaar richting haar persoon op, dit is gewoon iets wat ik kwijt wil).

Het is nu eenmaal zo dat ik geen gedrag zie dat met haar woorden strookt, en ik zie ook geen lichaamstaal die bij haar gedrag strookt. Ze zegt "ik ben dolverliefd op je", haar lichaamstaal laat niets anders blijken, ze laat me gewoon niet los ik kan niet met haar over straat wandelen zonder dat ze me voortdurend kust (niet dat ik dat erg vind) en tegelijkertijd komt ze terug op een beslissing waar wij heel lang naar hebben zitten toeleven, met redenen over vrijheid en zever, waar niemand, inclusief ikzelf, mij in herkent.

Nu mag het duidelijk zijn steven, dat het voor jou klaar water is, maar dat is het niet voor mij. Hoe ik het zie dat is dat ik later zeker met haar zal trouwen en kindjes krijgen en dat ze me niet zal bedriegen, daar twijfel ik niet aan. Waar ik wel aan twijfel, en zij geeft mij daar alleen maar reden toe, of dat ik en zij later beslissingen kunnen nemen zonder dat haar vader en moeder enige rol in de beslissing moeten spelen.

Gisteren beseften haar ouders opeens dat ze er nix aan kunnen doen, en komt ze met het nieuws "ik ga met jou samenwonen, al wil dat betekenen dat ik een wc-madam wordt". Ze kon me niet loslaten en van me afblijven, ik heb achteraf nog nooit zo een goede nachtrust gehad. Heb haar nog gerust gesteld dat ze niet gedoemd zal zijn een wc-madam te worden, maar dat ze echt de beste van haar groep zal zijn in het conservatorium + dat ik sowieso geen geld te kort zal hebben nu dat ik eerst een jaar full time ga werken... Deze morgen heeft ze alles weer ingetrokken, want hoewel haar ouders het nu toelaten, bedreigen ze haar met hun liefde af te nemen. Ze wilt niet dat ze niet van haar houden. Wat is die liefde in de eerste plaats waard, als ze niet meer van haar willen houden als ze met mij een relatie heeft? Zij voelt zich schuldig dat papa en mama verdriet hebben, terwijl eigenlijk alleen papa en mama iets kunnen doen aan hun eigen situatie en dat is: face it, she's growing up. Spijtig genoeg maken ze het haar niet gemakkelijk, en is ze zelf nog zo vrij om de druk die ze op haar schouders zetten naar onze relatie door te schuiven.

Ik ben al heel de relatie aan het wachten op het moment dat wij vrij zijn, en bij elkaar mogen zijn zonder de goedkeuring van papa. Ik ben al heel de tijd aan het wachten dat ze niet meer om 22.00 de trein moet nemen, niet omdat zij die trein wil nemen, maar omdat papa dat wil.

Ze heeft me eigenlijk in het begin al aan de telefoon voorgelogen, uit angst dat ik het niet zag zitten, dat haar ouders haar vrij lieten. Bon, dat was duidelijk niet zo heel hard het geval, maar ik dacht binnenkort is ze 18 en mag ze zelf beslissen. Ze wordt 18 en er verandert niets, ik moest maar wachten totdat we op kot zaten. Nu is het tijd om te verhuizen, en zijn we zowaar geen meter vooruit gegaan: we gaan niet meer op kot, want het mag wel van mama en papa, maar ze voelt er zich schuldig bij + ze gaan haar financieel amper steunen als ze bij mij zit, dus het jaar is gedoemd te mislukken. Ik antwoord: "laten we er samen voor vechten" en zij antwoordt: " nee want dan voel ik me schuldig". Ze voelt zich schuldig over iets waar alleen haar mama en papa zelf iets aan kunnen doen.

Uit al het voorgaande leidt ik alleen maar af, dat ik zal moeten accepteren dat als ik in een brandend huis ben, en papa huilt "haal hem er niet uit of je steekt een mes in mijn rug", dat ze me effectief in dat brandend huis laat steken. Ik wil duidelijkheid dat haar ouders niet blijven hun zegje hebben in ons doen en laten. Dat is waar ik me zorgen over maak, steven. Ik ben vrij zeker dat ze voor mij gekozen heeft, maar ik zie niet dat ze 100% voor onze relatie opkomt. Ik zie ook niet dat ze me die duidelijkheid geeft, of wil geven. Ik wil best een relatie met haar vader, ik zeg het nog eens, en een hele goede zelfs. Maar ik wil niet dat als papa pijn heeft over een beslissing die wij maken, dat onze beslissing gestaakt wordt, dat gaat me te ver en niet een beetje. Ik zou het nog kunnen aanvaarden als ze me dat echt duidelijk kan bewijzen dat dit later niet zo zal zijn, maar ze geeft me die duidelijkheid niet, en ik zit er al bijna 9 maand op te wachten.

Ik weet inderdaad dat er achteraf nog veel tijd is om samen te wonen, maar waarom nu niet vaststellen of het lukt? Als het nu niet lukt, lukt het nooit, met als enige verschil dat we misschien een jaar of misschien 4 jaar verder zitten... wat het alleen maar erger maakt. Bovendien is er maar één keer dat ze zo een tijd meemaakt, en ik zou dat graag vanop de eerste rij willen zien hoe ze openbloeit, dat ontneemt ze van me.

Ze ontneemt zich vanzichzelf ook de getuigenis van een heel nieuw proces waar ik mijn definitieve weg in het leven zoek.Ik weet dat ik net zoals haar een heel nieuwe stap ga zetten, en dat ik het gevoel heb dat haar aanwezigheid mij alleen maar nieuwe hoogtes doet bereiken. Zij heeft me heel de tijd wijsgemaakt en nog altijd dat ik dat ook bij haar doe want ze houdt zielsveel van me, maar dan spreekt ze zichzelf tegen en begint ze weer een speech af te steken over dat ik haar verantwoording ga laten afleggen. Terwijl zij over dingen valt als: "waarom staan mijn foto's op je space niet meer in een aparte map?"

Als zij niet het gevoel heeft dat ik haar alleen maar naar betere prestaties kan tillen, dan maakt ze dat maar beter duidelijk en moet ze er maar mee kappen want dan is het zinloos om er mee door te gaan. Maar dan is het haar keuze en niet de mijne, want ik weet wat ik wil, alleen weet ik dat niet van haar.

The bottom line is: ik wil meer duidelijkheid waar haar ouders in het plaatje staan later + dat ze niet meer elk probleem dat zij of iemand met mij heeft omzet in druk op de relatie, want dat doet ze al heel de tijd en ik weet dat ik er dan keer op keer 100% onderdoor ga.

 

[Lauw]

Ah c'mon bro. Als jij er problemen mee hebt moet je haar gewoon voor de keuze stellen. Zoals het ernaar uitziet zet haar vader haar onder druk en schuift zij die druk gewoon door naar jou door je in het duister te laten tasten. Volgens mij vertelt ze je ook niet alles over haar vader want haar redeneringen houden weinig steek als ik het zo lees.

Zeg anders tegen je vriendin dat ze dealt met haar shit en dat je ze er zelf ook wel mee wil helpen of dat je anders weg bent. Ik kan me niet inbeelden dat ze dat onredelijk kan vinden.

+++

edit: @ suicide sid: als ik je verhaal zo lees dan is je vriendin niet helemaal eerlijk tegen je en ze probeert haar zin te krijgen door je op verschillende manieren onder druk te zetten? Ze komt op me over als pappies kleine onzekere verwende prinsesje. Op dit moment kan ik je maar 1 advies geven: WEGWEZEN! Dat soort vrouwen rust niet voordat ze je hebben afgericht als een schoothondje.
Een vriendin die mekkert dat haar foto's niet in een apart mapje op jouw myspace staan. dude.

Wie weet kom je haar over 4 jaar tegen en is ze een evenwichte zelfverzekerde jonge vrouw die zich heeft weten los te maken van haar pappie. Dan kan je het nog eens proberen.

Maar persoonlijk denk ik dat ze voor de makkelijke oplossing kiest: een geestdode boekhouder die goed naar haar (en haar vader!) luistert.

 

[Suicide Sid]

Woon je soms in fantasia?

Waarom woont hij in fantasia?

 

[Suicide Sid]

+++

edit: @ suicide sid: als ik je verhaal zo lees dan is je vriendin niet helemaal eerlijk tegen je en ze probeert haar zin te krijgen door je op verschillende manieren onder druk te zetten? Ze komt op me over als pappies kleine onzekere verwende prinsesje. Op dit moment kan ik je maar 1 advies geven: WEGWEZEN! Dat soort vrouwen rust niet voordat ze je hebben afgericht als een schoothondje.
Een vriendin die mekkert dat haar foto's niet in een apart mapje op jouw myspace staan. dude.

Wie weet kom je haar over 4 jaar tegen en is ze een evenwichte zelfverzekerde jonge vrouw die zich heeft weten los te maken van haar pappie. Dan kan je het nog eens proberen.

Maar persoonlijk denk ik dat ze voor de makkelijke oplossing kiest: een geestdode boekhouder die goed naar haar (en haar vader!) luistert.

Dat is idd, wat ik vrees. Ik wil daar duidelijkheid in. Nu moet ik zeggen dat je de term mekkeren niet mag gebruiken, of ze komt klagen dat ze heeft gelezen dat ik onrespectvol gedrag heb aangemoedigd. Het is inderdaad zo dat ik van mezelf dingen zoals 'ditch the bitch' iets te ver vind gaan. Ik zie ze graag, maar je kan inderdaad ook zeggen: "wegwezen", of "voortzetten" .

Nog zo iets: ik ben hier eigenlijk op een forum, wat mijn wereld is - powerlifting - en ze komt alles lezen op welke manier ik mijn hart tegen onbekenden lucht over de situatie. Er is een reden dat ik het tegen onbekenden wil vertellen: ik wil het gescheiden houden van ons. Maar zelfs dat lukt niet meer, ze verwijt me alles wat ik zeg, doe of laat op dit forum, gebruikt het om druk op onze relatie te zetten en dat terwijl ik speeches krijg over hoe ik haar vrijheid inpalm... ze zet me zo vast en haar redeneringen zijn zo onlogisch dat je er raar maar waar niets tegenin kunt brengen.

Deze post gaat me nu al kwalijk genomen worden. Hoewel het enige wat je hier kunt lezen tussen de regels door is dat ik hopeloos verliefd ben en dat ze me collere veel pijn doet. Zij leest dat ik haar te kakken wil zetten. Ik kan begrijpen dat dit zo overkomt, maar alles aan dees topic hier is ****ing onmacht. Ik mag nog niet eens met de relatie stoppen, want dan heb ik haar voor een onredelijke keuze gezet enz... terwijl zij het is die haar onredelijke keuze bij haar thuis gvd op mijn schouders zet.

Als je dit leest: ik wil zekerheid over een gezonde plaats van je ouders in onze relatie en wel nu. ik wil dat je eindelijk ophoudt met druk langs alle kanten toe te laten. Als er geen druk is worden we nagetoetert, gefloten en geklapt door mensen die vertederd zijn van ons samen te zien... Ik kan dit niet meer langer aan dat we niet altijd zo kunnen omgaan met elkaar.

 

[Lauw]

Tsja, ik ken je vriendin niet, dus wie weet zit ik er vreselijk naast.

Als jouw vriendin moeite heeft met de mening van mensen die ze nooit heeft gezien, die ze zeer hoogstwaarschijnlijk ook nooit gaat zien en die geen enkele invloed op haar leven kunnen uitoefenen (ik zou niet weten hoe?), dan heeft ze zelf een probleem.

weet je wat misschien wijsheid is? je gedachte effe een week (en misschien wel 2) verzetten. Stort je op je werk. Stort je op je powerrack. Stort je desnoods op een ****ing boek. Effe afreageren, prioriteiten stellen, de zaken op een rijtje zetten en dan eens kijken of je weloverwogen rationele beslissingen kan maken aangaande je (ex)vriendin. Een relatiecrisis zuigt ballen, dus neem effe de tijd voor jezelf om alles op een rijtje te krijgen. Dat is beter als allerlei dolle emotionele acties.

 

[Blackadder]

als ze mijn onze posts heeft gelezen, beseft ze toch dat ze een labiel wicht is, niet?

 

[Suicide Sid]

als ze mijn onze posts heeft gelezen, beseft ze toch dat ze een labiel wicht is, niet?

Nee, dan verwijt ze mij dat je dat hebt geschreven.

Ik weet niet wat ik van haar moet denken. Ik weet nu dat ze onder veel druk staat, en mij onder veel druk zet, en dat ik zowel zij labiel zijn. Zij vindt geen steun bij mij met haar probs, want ze schuift ze door naar mij en ik vind geen steun bij haar met de probs die ze mij geeft... tis uitzichtloos.

 

[Suicide Sid]

Als jouw vriendin moeite heeft met de mening van mensen die ze nooit heeft gezien, die ze zeer hoogstwaarschijnlijk ook nooit gaat zien en die geen enkele invloed op haar leven kunnen uitoefenen (ik zou niet weten hoe?), dan heeft ze zelf een probleem.

Dat denk ik ook. Ik hou mijn probs door op een forum te zitten blijten gescheiden met ons, maar zij komt dit hier allemaal lezen om het dan te gebruiken als schild om wat extra druk op de relatie te zetten. Want wat ik hier zeg dat kan toch allemaal niet! Potverdomme, kwil hier gewoon wat kunnen uitrazen, no more no less.

Hoe komt het dat haar vader van mij een pedofiel varken maakt die al haar tanden uit haar muil zal slaan voor kerstmis? Het zal hem niet ingegeven zijn door de heilige geest...

Ik moet horen dat ze vrijheid nodig heeft, terwijl zij mij al van in den beginne op het stalkerige en bezitterige af behandelt. Ik heb ze nooit iets ontzegd of het moest iets zijn in de aard van: "ik vind het niet kunnen dat een vriend van jou in dezelfde kamer komt slapen nadat jij mij hebt 'gezegd' dat ik een dom profiel van een domme site moet halen". Ik had nog niet eens gezegd van dat hij niet mocht komen slapen, ik wees haar gewoon op de onlogica, en natuurlijk begon ze te huilen dat horen en zien verging.

Dan huilt ze uit bij papa, die dan van alle dingen begint te zeggen over vrijheden in relaties, waarna ze dat in een mooie brief komt citeren dat het moet veranderen dat ik ze niet vrij laat en dat ze vindt dat we toch maar wat moeten uitstellen wat we van plan waren... ik liet haar niet vrij *rolleyes*.

 

[Suicide Sid]

Tis raar maar ik zie ze zo graag, ik weet dat als er geen druk is dat de vonken er zichtbaar vanaf vliegen... onze relatie is constant hoge pieken afgewisseld met dalen... de pieken worden almaar hoger en de dalen almaar dieper...

Ik zit nog vast te houden aan haar in de hoop dat ik de zekerheid krijg over de plaats van haar mama en papa in onze relatie, en omdat ik die pieken echt niet uit mijn leven wil.

 

[Mighty]

Kerel! Dumpen maar die griet. Dit gaat je anders heel veel onnodige en negatieve energie opleveren en over 1 jaar dump je haar alsnog, omdat de stress te hoog oploopt. Jij blijft in dit verhaal de zondebok, dus wegwezen!

Al ben je nog zo verliefd (of denk je nog zo graag dat je dat bent); een relatie bouw je op vanuit gelijkwaardigheid en die is er (op dit moment) zeker niet.

 

[Chewie]

Dude zij heeft een probleem met haar ouders. Zij word niet vrijgelaten thuis. Zolang zij niet voor ZICHZELF kiest, kan en zal het nooit goed gaan tussen jullie!