Ik ga je even laten zien hoe slecht jouw types veelal geinformeerd zijn, of zich in ieder geval tamelijk vaak laten beinvloeden door zelfverzonnen, op onderbuikgevoelens gebaseerde cijfers of verzonnen door andere marginalen die hetzelfde gedachtengoed koesteren;
Protestantse christenen vormen de harde kern van kinderrijk Nederland. In allochtone gezinnen neemt het kindertal sterk af. Dat blijkt uit cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS). Tien jaar geleden was het aantal allochtonen met grote gezinnen nog vijf keer zo groot als het aantal autochtonen; nu is dat verschil nagenoeg verdwenen.
Het aantal gezinnen met vier of meer thuiswonende kinderen is de afgelopen tien jaar fors afgenomen, ook in de zogenaamde biblebelt .
Maar het CBS maakte een kaart waarop blijkt dat grote gezinnen het meest voorkomen in die regio's met een klassieke, protestants-christelijke achterban: Flevoland, Overijssel, de Veluwe, Utrecht, Zuid-Holland en Zeeland. En niet in de grote steden met hun hoge concentraties allochtonen.
De tijd van het kinderrijke rooms-katholieke zuiden is allang voorbij, meldt het CBS. ,,In de overwegend katholieke delen van Nederland zijn de gezinnen al lange tijd kleiner dan gemiddeld.''
Vooral de zeer grote gezinnen nemen in aantal af. Zo ligt het aantal gezinnen met vier kinderen nu acht procent lager dan tien jaar geleden. Het aantal gezinnen met acht kinderen is zelfs bijna gehalveerd (een daling van 41 procent). Op 1 januari 2007 waren er 1384 gezinnen met acht of meer kinderen, tien jaar daarvoor waren het er nog 2290.
Inmiddels zijn zulke grote gezinnen ook onder Marokkanen uitzonderlijk. Tien jaar geleden telde 1,6 procent van de Marokkaanse gezinnen acht kinderen of meer, nu is dat minder dan 0,2 procent. Onder Turken, Surinamers en Antillianen komen zulke grote gezinnen zelfs minder vaak voor dan onder autochtonen.
De CBS-publicatie verklaart de daling van het kindertal niet, maar bekend is dat allochtone vrouwen die hier geboren zijn, veel meer op hun Nederlandse leeftijdgenoten lijken dan hun moeders: ze gaan langer naar school en beginnen later aan een gezin. Voor het gezinsinkomen zijn ook niet meer veel kinderen nodig, zoals vanouds in hun landen van herkomst. Overigens is ook in landen als Turkije en Marokko zelf het kindertal de afgelopen jaren gedaald.