AndroidHealthClinic

Speciaal voor de mensen die zeggen dat... (1 bezoeker)

Bezoekers in dit topic

arnoldfan

Monstrous Giant
10 jaar lid
Lid geworden
27 aug 2006
Berichten
12.579
Waardering
7
Lengte
1m50
Massa
160kg
Vetpercentage
1%
..wilders geen inhoud heeft, alleen maar in het rond schreeuwt zonder echte oplossingen te hebben.

De mensen die dit zeggen zijn heel stoer, maar wees dan ook eens zo stoer en lees eerst dit stuk tekst eens en vorm dan een mening.

En speciaal voor onze klus...
Klus :
benoem dan eens een aantal concrete OPLOSSINGEN van Geert Wilders, die ook nog eens op korte termijn realiseerbaar zijn en voldoende daadkrachtig zijn om de NL bevolking weer wat gerust te stellen?





PVV-immigratieplan: achttien maatregelen om de stroom ECHT in te dammen
donderdag 25 oktober 2007
Wilders: “De vreemdelingen blijven toestromen. De grootste groep wordt gevormd door gezinsvorming en gezinshereniging. Tot en met september van dit jaar zijn dat er al 17.297. Over heel 2006 worden dat er dan 23.000. Stel je eens voor wat dat betekent over tien jaar gezien. Daar komen asielzoekers en andere toestroom nog bij. Plus de illegalen, die letterlijk ontelbaar zijn. Ons opendeurbeleid zorgt ervoor dat we steeds een nieuwe ‘eerste generatie allochtonen’ binnen krijgen – met alle problemen van dien.”
Het PVV-plan komt terwijl de gevestigde partijen in Den Haag besloten hebben dat deze verkiezingsstrijd niet gaat over immigratie en integratie. Daarnaast wekken partijen de indruk dat er nauwelijks nog vreemdelingen naar Nederland komen. Zo brengt minister Verdonk cijfers naar buiten waarop veel valt af te dingen. Er is inderdaad sprake van een daling van gezinsvorming en gezinshereniging, maar die daling stagneert alweer. Daarnaast blijft het aantal van 17.297 veel te hoog. Bovendien stijgt het aantal asielzoekers in 2006 tot maar liefst 14.000. Lees hier het volledige plan.
IMMIGRATIEPLAN

Door: Geert Wilders en Sietse Fritsma


ASIEL

Er dient een quotum te worden ingevoerd. Voor maximaal 5000 vluchtelingen per jaar, waarvoor opvang in de eigen regio aantoonbaar niet mogelijk is, biedt Nederland plaats.

REGULIER

De aandacht moet vooral uitgaan naar het “reguliere” vreemdelingenbeleid; dit omvat alle toelatingsgronden die niet asielgerelateerd zijn. De categorie gezinsvorming- en hereniging is hier qua aantal immigranten de belangrijkste component van. Het aantal immigranten dat in het kader van het reguliere vreemdelingenbeleid Nederland binnenkomt, is overigens vele malen groter dan het aantal immigranten dat in het kader van het asielbeleid Nederland binnenkomt! In het volgende immigratieplan wordt uiteen gezet hoe het reguliere vreemdelingenbeleid op de schop moet, aangevuld met enkele algemene veranderingen die noodzakelijk zijn!

1.) Immigratiestop
Omdat immigratie enorme problemen met zich meebrengt voor de Nederlandse samenleving (integratieproblemen, criminaliteit, een veel te hoog beroep op uitkeringen etc.) is het meer dan gerechtvaardigd om voor een periode van ten minste vijf jaar gezinsvorming- en hereniging voor niet- westerse allochtonen geheel te stoppen.

Om te voorkomen dat na de (tijdelijke) immigratiestop wederom een massale / problematische instroom van migranten plaatsvindt, moet het ernstig tekortschietende vreemdelingenbeleid drastisch worden aangescherpt. Die aanscherping is zo urgent, dat die natuurlijk ook direct dient te worden doorgevoerd in afwachting van een parlementaire meerderheid voor de in te voeren totale immigratiestop voor niet-westerse allochtonen. Hieronder presenteert Groep Wilders / Partij voor de Vrijheid het antwoord op het falende immigratiebeleid:

2.) Ieder persoon mag slechts één niet- westerse partner laten overkomen
Een grote zwakte van het gezinsvormingsbeleid is dat iedereen ongelimiteerd (nieuwe) partners naar Nederland kan halen. Wanneer iemand bijvoorbeeld al negen keer een partner uit zijn / haar land van herkomst over heeft laten komen (hier zijn voorbeelden van), is er geen enkele regel die de overkomst van partner nummer 10 in de weg staat. Misbruik van het toelatingsbeleid is hiermee aan de orde van de dag, en daar moet natuurlijk iets aan gedaan worden. Wij willen een grens stellen van maximaal één niet-westerse partner die elk persoon uit het buitenland over kan laten komen.

Praktijkvoorbeeld 1
V. is uit Marokko afkomstig en woont sinds 1977 in Nederland. Vanaf dat moment heeft hij over laten komen:
Partner 1 in 1977
Partner 2 in 1981
Partner 3 in 1984
Partner 4 in 1987
Partner 5 in 1991
Partner 6 in 1994
Partner 7 in 1999
Partner 8 in 2002
Partner 9 in 2006
Veel van deze partners waren in Marokko met anderen getrouwd, en hebben de uit die andere huwelijken geboren kinderen meegenomen naar Nederland. V. was kennelijk snel verveeld met de aanwezigheid van zijn partners en verbrak de ‘relaties’met hen dus vrij snel. De meeste vrouwen die hij over liet komen bleven echter niet lang alleen, want haalden op hun beurt, na het verkrijgen van onafhankelijk verblijfsrecht, ook partners uit Marokko.

3.) Verbod overkomst van ex- partners
Bijzonder veel vreemdelingen vragen om overkomst van hun ex- partner. Deze vreemdelingen hebben vaak verblijfsrecht in Nederland gekregen via een (schijn)relatie met een in Nederland woonachtig persoon (veelal een oud-landgenoot). Wanneer (na drie jaar) zelfstandig verblijfsrecht is verkregen, wordt deze “relatie” beëindigd, en wordt gesteld dat de relatie met de in het land van herkomst achtergebleven ex-partner ineens weer is opgeleefd. Er wordt dan verzocht om zijn / haar overkomst naar Nederland, waarbij de evt. kinderen ook mee worden genomen. Deze “truc” wordt zo veelvuldig toegepast dat de komst naar Nederland van ex- partners gestopt moet worden.

Praktijkvoorbeeld 2
V., geboren op 15-10-1956 is in Marokko gehuwd en uit dit huwelijk worden vier kinderen geboren. Het huwelijk wordt beëindigd, omdat V. naar Nederland vertrekt. Hij krijgt hier verblijfsrecht omdat hij stelt een relatie te zijn aangegaan met een Marokkaanse vrouw die in Nederland woont. Die relatie is echter niet van lange duur; wanneer V. in het bezit is van een onnafhankelijke verblijfsvergunning, wordt zijn nieuwe relatie beeindigd. Op 3 februari 2004 verzoekt hij vervolgens om overkomst van zijn ex-vrouw, omdat zijn relatie met haar weer zou zijn opgeleefd. De gevraagde verblijfsvergunning wordt afgegeven en zijn eerste vrouw plus de minderjarige kinderen reizen naar Nederland om zich hier bij V. te vestigen.

4.) Geen gezinsvorming- en hereniging bij criminelen
Iemand die een partner of familielid uit het buitenland over wil laten komen moet aan een aantal voorwaarden voldoen, waarvan het hebben van voldoende inkomen de belangrijkste is. De voorwaarde dat de verblijfsgever geen misdrijf mag hebben gepleegd ontbreekt nu ten ene male. In de praktijk verzoeken veel criminelen dan ook om overkomst van een partner / familielid. Maar migranten die zich bij deze criminele verblijfsgevers vestigen, blijken vaak slecht te integreren en raken zelf ook niet zelden op het criminele pad. Hun verblijfsgever geeft immers al niet het goede voorbeeld voor een fatsoenlijke / succesvolle deelname aan onze samenleving. Daarom moet bij het plegen van een misdrijf het recht vervallen om een partner / familielid uit het buitenland over te laten komen.
Omdat niet-westerse allochtonen al fors zijn oververtegenwoordigd in de criminaliteitsstatistieken geldt dit voorstel alleen voor niet-westerse allochtonen die om overkomst van een partner / familielid vragen. Hierbij wordt opgemerkt dat een grote groep criminele vreemdelingen als gevolg van onze plannen de kans al niet meer krijgt om een partner over te laten komen, omdat het verblijfsrecht van vreemdelingen die een misdrijf plegen immers veel sneller moet komen te vervallen. De maatregel blijft echter toch relevant, omdat veel migranten die een partner / gezinslid over willen laten komen inmiddels genaturaliseerd zijn tot Nederlander / geen dubbele nationaliteit hebben, waardoor verwijdering uit Nederland niet mogelijk is. Een zeer belangrijk punt is ook dat potentiële vrouwelijke migranten met deze maatregel worden beschermd. Mishandeling van vrouwen komt bij allochtonen helaas bijzonder vaak voor; de bezetting van “blijf van mijn lijf- huizen” spreekt boekdelen. Mannen die veroordeeld zijn wegens mishandeling van hun partner, kunnen als gevolg van deze maatregel geen andere partner uit het buitenland halen, die anders wellicht ook met (huiselijk) geweld zou worden geconfronteerd.

Praktijkvoorbeeld 3
V., van Marokkaanse nationaliteit, heeft op 20-06-02 om overkomst verzocht van zijn echtgenote en kind. Deze aanvraag is ingewilligd. Op 20-11-03 verklaart de echtgenote bij de politie dat ze haar echtgenoot vanwege grote problemen wil verlaten. Hierbij vraagt ze hulp van de politie om haar spullen bij hem op te halen, omdat de echtgenoot een drugshandelaar is en in het bezit is van een wapen. Dit is gebeurd, en de echtgenote verblijft hierna bij haar zus in Rotterdam. V. eist dat zijn zoon bij hem blijft. Aan deze eis wordt echter niet tegemoet gekomen, omdat de moeder hier geen toestemming voor geeft. Op 12 augustus 2004 dient V. een verzoek in om overkomst van zijn nieuwe echtgenote. Op dat moment is hij volgens Nederlands recht echter nog steeds gehuwd met zijn eerste vrouw. Vanwege deze polygamie is het naturalisatieverzoek van V. overigens afgewezen.

5.) Zelfstandig verblijf pas na 10 jaar (in plaats van na 3 jaar)
Het gezinsvormingsbeleid wordt door vreemdelingen massaal aangegrepen om zich in Nederland te vestigen; van echte duurzame relaties of huwelijken, op grond waarvan dat recht wordt verkregen, is in veel gevallen geen sprake. De verblijfsvergunning die voor verblijf bij een in Nederland wonende partner / echtgenoot wordt afgegeven is voor de eerste drie jaar afhankelijk van het (voort)bestaan van de relatie of het huwelijk. Na drie jaar is deze afhankelijkheid voorbij, en kan een zelfstandige verblijfsvergunning (voor “voortgezet verblijf”), of een Nederlands paspoort, worden verkregen. Het aantal relaties dat (precies) na drie jaar eindigt is onder migranten bijzonder groot. Dit duidt er natuurlijk op dat de relaties / huwelijken veelal gefingeerd zijn om een verblijfsvergunning te bemachtigen en niet gebaseerd zijn op liefde. In veel gevallen haalt de migrant, die net een zelfstandige verblijfsvergunning heeft verkregen, op zijn / haar beurt ook zelf meteen een partner uit het land van herkomst. Dit “sneeuwbaleffect” heeft (mede) tot de enorme groei van de Turkse en Marokkaanse gemeenschap in Nederland geleid en moet onmiddellijk worden gestopt of vertraagd. Dit kan door de periode waarna een zelfstandige verblijfsvergunning kan worden verkregen te verlengen naar 10 jaar.

Praktijkvoorbeeld 4
V. is naar Nederland gekomen om zich bij haar partner te vestigen. Na drie jaar en een paar dagen is de gestelde relatie voorbij en gaat ze naar de gemeente om een onafhankelijke verblijfsvergunning aan te vragen, waar ze dan ook recht op heeft. Dit is niet de enige aanvraag die ze doet, want ze vult ook meteen papieren in om een Turkse man naar Nederland over te laten komen, wat met haar nieuwe verblijfrecht ook kan. Op dezelfde dag vult ook de man met wie ze drie jaar een ‘relatie’ heeft gehad een setje papieren in; hij laat een nieuwe partner uit Turkije over komen.

6.) Het verstrekken van een waarborgsom bij gezinsvorming
Immigratie kost de Nederlandse samenleving veel meer geld dan het oplevert. Dit komt onder meer door de hoge uitkeringsafhankelijkheid onder allochtonen. Het ligt in de rede dat de rekening van door migranten gemaakte kosten in de eerste plaats betaald moet worden door degenen die deze migranten (in het kader van gezinsvorming) naar Nederland hebben laten overkomen. Daarom stellen wij voor dat iedereen die een partner uit het buitenland haalt, een waarborgsom van € 10.000,- moet betalen. Wanneer de migrant binnen de eerste 10 jaar van zijn / haar verblijf in Nederland -op wat voor wijze dan ook- een beroep doet op publieke middelen (uitkering, huursubsidie e.d.), wordt deze waarborgsom ingehouden. In Denemarken is dit systeem overigens al ingevoerd: Daar moet iedereen die een partner uit het buitenland haalt een waarborgsom van ruim € 7400,-betalen.

7.) Gezinsmigratie alleen mogelijk voor (huwelijks)partners en voor kinderen beneden de 15 jaar
Het Nederlandse vreemdelingenbeleid maakt het mogelijk dat men om overkomst kan vragen van onder meer kinderen (ook van meerderjarige kinderen) en ouderen (van 65 jaar of ouder). Deze reikwijdte van gezinsmigratie is veel te ruim, en moet beperkt worden tot (huwelijks)partners en kinderen van beneden de 15 jaar. Het spreekt immers voor zich dat oudere kinderen, die bijna geheel zijn opgegroeid in een ander land, moeilijker in Nederland kunnen aarden dan jongere kinderen. Ouders die hun kinderen uit het buitenland over willen laten komen, moeten hiertoe dus een aanvraag indienen voordat de kinderen de leeftijd van 15 jaar hebben bereikt.

8.) Gezinsvorming alleen mogelijk voor partners van 24 jaar of ouder
Vóór 1 november 2004 was de minimum- leeftijd om in aanmerking te kunnen komen voor een verblijfsvergunning voor gezinsvorming- of hereniging 18 jaar. Dit gold zowel voor de migrant, als voor degene die deze migrant naar Nederland liet overkomen. Deze leeftijdsgrens is daarna opgerekt naar 21 jaar in geval van gezinsvorming, maar bij gezinshereniging bleef de leeftijdsgrens van 18 jaar gehandhaafd. Dit onderscheid is onzinnig! Wij stellen voor om bij gezinsvorming- en hereniging eenzelfde leeftijdsgrens te hanteren, en wel een grens van 24 jaar (voor beide partners). De kans dat ouders hun kinderen in een huwelijk kunnen dwingen neemt immers af naarmate kinderen ouder en zelfstandiger worden.

9.) Geen EU- beleid op het gebied van gezinsvorming- en hereniging
De allergrootste bedreiging voor het goed reguleren van gezinsvorming en hereniging wordt gevormd door de EU! Het Gemeen¬schapsrecht op het gebied van immigratie is onvoorstelbaar zwak en naïef. Zo moet Nederland zich houden aan de absurde bepaling dat familie- en gezinsleden van EU- onderdanen die in een ander EU-land verblijven dan waarvan ze de nationaliteit bezitten ook ‘automatisch’ worden aangemerkt als EU-onderdaan. Dat betekent dus dat bijvoorbeeld een Algerijn met een Frans paspoort die zich in Nederland vestigt, niet alleen zelf een EU-status krijgt, maar dat ook zijn vrouw en kinderen deze status van EU-onderdaan krijgen. De nationaliteit van de familie- of gezins¬leden speelt dan geen rol en alle ‘normale’ toelatingsvoorwaarden vervallen!

Zo hoeft niet voldaan te worden aan Nederlandse eisen zoals de inkomeneis, het samenwoningsvereiste, het MVV-vereiste etc. De effecten van deze bepaling laten zich natuurlijk niet raden: heel veel vreemdelingen – bijvoorbeeld een tien jaar illegaal in Nederland verblijvende Egyptenaar - die normaliter niet voor een verblijfsvergunning in aanmerking zouden komen, melden zich nu bij de gemeente met bijv. een Egyptische partner die een Duits paspoort heeft. Hiermee is rechtmatig verblijf in Nederland alsnog eenvoudig geregeld! Door deze onvoorstelbaar zwakke immigratieregels, moet (op dit gebied) afstand worden genomen van de EU door de betreffende verdragen op onderdelen te wijzigen danwel voor een opt-out te kiezen.

Praktijkvoorbeeld 5
V. is in 1994 naar Nederland gekomen en heeft een aantal kansloze verblijfsaanvragen ingediend. Op enig moment is hij uitgezet naar Turkije, hetgeen hem er echter niet van weerhield om weer terug te keren naar Nederland. Hij meldde zich recentelijk bij de gemeente met zijn nieuwe vrouw, een Turkse met een Duits paspoort. Deze vrouw heeft hier EU-verblijfsrecht en die status geldt nu dus ook voor V. Hij hoefde daarvoor niet aan alle gangbare verblijfsvoorwaarden te voldoen, zoals aan de vrij strevige inkomenseis, de eis om een MVV te hebben, de eis om met de partner samen te wonen, de eis om een inburgeringstoets te doen etc.

10.) Betere controle op inkomens- en samenwoningsvereisten
Belangrijke voorwaarden in het vreemdelingenbeleid zijn dat degene die een partner of familielid uit het buitenland over laat komen over voldoende inkomen moet beschikken en feitelijk met die persoon moet samenwonen. Dit wordt echter onvoldoende gecontroleerd. Er vinden geen standaardcontroles plaats bij bijv. de belastingdienst. Resultaat: grootschalige fraude met valse arbeidscontracten en salarisspecificaties. Er zijn legio uitzendbureaus en loonbedrijven die deze valse documenten tegen betaling ter beschikking stellen. Wij stellen voor dat de IND te allen tijde standaard bij de belastingdienst controleert of er ook daadwerkelijk sprake is van het gestelde inkomen. Bovendien zal er ook bij de Gemeentelijke Sociale Diensten moeten worden gecontroleerd of betrokkene geen bijstandsuitkering geniet, want indien dat het geval is wordt niet aan de inkomenseis voldaan. Ook moet actiever door de vreemdelingenpolitie worden gecontroleerd of mensen daadwerkelijk samenwonen.

Praktijkvoorbeeld 6
V. heeft een verblijfsvergunning voor verblijf bij haar echtgenoot, maar is al langer dan een jaar van deze echtgenoot gescheiden en leeft waarschijnlijk nog veel langer al niet meer met hem samen. Dat heeft ze niet aan de IND doorgegeven, zodat ze haar vergunning heeft behouden. Bij gebrek aan controle van IND-zijde is dit ook redelijk makkelijk. Dat is jammer, omdat hierdoor lange tijd ten onrechte een bijstandsuitkering aan V. is verstrekt, hetgeen overigens op zichzelf al een grond is om haar verblijfsvergunning in te trekken.

11.) Valse gegevens bij verblijfsaanvraag: aanvraag altijd afwijzen
Het is in de praktijk aan de orde van de dag dat bij verblijfsaanvragen valse gegevens worden verstrekt. Hier staat op zichzelf geen enkele sanctie op: als je bijvoorbeeld ondanks een leugen toch aan alle voorwaarden voldoet, dan leidt de leugen niet tot afwijzing van het verzoek om een verblijfsvergunning. Maar ook leugens in de asielprocedure hebben nu geen effect op later opgestarte reguliere procedures. Als iemand in een asielprocedure de boel aantoonbaar heeft bedrogen (door bijvoorbeeld te liegen over nationaliteit), kan dit in andere (reguliere) procedures nooit worden tegengeworpen. Het is logisch dat het claimen van een verblijfsvergunning middels leugens en bedrog moet worden ontmoedigd.
Mensen die bewust valse gegevens verstrekken zouden dan ook hun rechten moeten verspelen om ooit nog voor verblijf in Nederland in aanmerking te komen.

Praktijkvoorbeeld 7
V. reist Nederland in en dient een asielaanvraag in. Hierbij geeft ze aan geen papieren te hebben en uit Liberia te komen, alwaar ze onbeschrijflijke oorlogsellende heeft meegemaakt. De aanvraag wordt afgewezen. V. hoeft echter niet uit Nederland te vertrekken, omdat ze een nieuwe verblijfsaanvraag heeft ingediend: ze zegt recht te hebben op een reguliere verblijfsvergunning voor verblijf bij partner. Omdat ze er achter kwam dat voor reguliere verblijfsdoelen altijd het paspoortvereiste geldt, heeft ze haar tijdens de asielprocedure gedane bewering dat ze dat niet heeft (en ook niet kan krijgen) teruggenomen. V. blijkt over een puntgaaf Nigeriaans (!) paspoort te beschikken.

12.) Nederlandse verblijfsvergunning: in Nederland wonen of intrekking vergunning
Een verblijfsvergunning kan worden ingetrokken als een vreemdeling zijn hoofdverblijf buiten Nederland heeft gevestigd. Dit gebeurt als hard kan worden gemaakt dat iemand tenminste 9 maanden niet meer in Nederland heeft verbleven, of als iemand voor het derde achter¬eenvolgende jaar meer dan zes achtereenvolgende maanden buiten Nederland heeft verbleven. Nog afgezien van het feit dat hier nooit op wordt gecontroleerd, zijn die termijnen natuurlijk veel te lang. Want het hebben van een Nederlandse verblijfsvergunning moet betekenen dat ook in Nederland wordt gewoond. En daarvan is nauwelijks sprake als vreemdelingen jaarlijks (meer dan) de helft van de tijd in hun eigen land van herkomst kunnen vertoeven. En dat gebeurt dan ook veelvuldig; vreemdelingen gaan in groten getale voor vele maanden per jaar naar hun land van herkomst. Hierdoor wordt niet of nauwelijks een bijdrage geleverd aan de Nederlandse samenleving. De focus van migranten blijft gericht op hun bestaan in het land van herkomst. Wie voor een Nederlandse verblijfsvergunning kiest, moet natuurlijk ook voor een bestaan in Nederland kiezen. Daarom stellen wij voor dat het verblijfsrecht van migranten wordt ingetrokken bij een verblijf in het buitenland van langer dan zes weken!

Praktijkvoorbeeld 8
V. is in 2000 vanuit Marokko naar Nederland gekomen en heeft nu een verblijfsvergunning voor onbepaalde tijd. In 2005 geeft hij te kennen dat zijn nieuwe echtgenote en haar kinderen ook een Nederlandse verblijfsvergunning willen hebben, nu de kinderen hun schoolopleiding in Marokko hebben afgemaakt. Zij dienen daartoe een aanvraag in (voor verblijf bij V.), waarbij opgemerkt wordt dat V. op dit moment niet in Nederland woont. Hij geeft er de voorkeur aan om zo lang mogelijk (ongeveer de helft van het jaar) in Marokko te verblijven. Daar woonde hij ook bij zijn nieuwe echtgenote, die dus nu de verblijfsaanvraag doet. V. heeft geen werk, voldoet dus niet aan de inkomenseis, maar wil daar vrijstelling van vanwege “arbeidsongeschiktheid”.

13.) Uitzetting per Koninklijke Luchtmacht
Het sluitstuk van een goed vreemdelingenbeleid is een goed terugkeerbeleid. In 2005 waren er volgens een schatting van Minister Verdonk maar liefst 250.000 illegaal in Nederland verblijvende personen. Van dit ongelooflijk grote aantal moeten zoveel mogelijk vreemdelingen uit Nederland worden verwijderd. Topprioriteit moet dan natuurlijk liggen bij criminelen en bezorgers van andersoortig overlast. Zoals alle procedures in het vreemdelingenbeleid, kosten uitzetprocedures ontzettend veel tijd, geld en moeite. Soms vertrekken vreemdelingen zelfstandig uit Nederland. Helaas is echter veel vaker sprake van gedwongen vertrek! Vreemdelingen worden dan, al dan niet onder begeleiding, door de Koninklijke Marechaussee naar een land uitgezet.

Als vreemdelingen onder begeleiding van medewerkers van de Koninklijke Marechaussee worden uitgezet (3 medewerkers per vreemdeling), gebeuren er vaak nare dingen: Veel vreem¬de¬lingen verzetten zich tegen hun uitzetting door de Marechausseemedewerkers te slaan en te schoppen. Ook worden medewerkers gebeten en bespuugd. Vaak gebeurt dat met bloed, dat is vrijgekomen door het stukbijten van de tong of wang. Hierdoor ontstaat het risico op besmetting met ziekten, zoals het hiv-virus. Om uitzetting tegen te gaan smeren veel vreemdelingen zichzelf verder vaak in met hun uitwerpselen. Een woordvoerder van de Marechaussee benadrukte in 2004 nog dat het in ongeveer 10 procent van alle gevallen mis gaat. Bij meer dan de helft van alle geëscorteerde uitzettingen wordt de vlucht afgebroken! Ook weigeren gezagvoerders van vluchten in toenemende mate uit te zetten vreemdelingen, die problemen veroorzaken, aan boord te nemen. Door dit problematische karakter van uitzettingen, moeten deze niet langer per (KLM) lijn- of chartervlucht worden uitgevoerd. De overlast van uitzettingen kan eenvoudig worden tegen¬gegaan door toestellen van de Koninklijke Luchtmacht in te zetten! De luchtmacht heeft immers al geschikte (grote) toestellen beschikbaar voor deze taak. Waarschijnlijk zijn de vluchten met deze toestellen ietwat soberder dan de gebruikelijke lijn- of chartervluchten, maar dat is alleen maar een voordeel.

Praktijkvoorbeeld 9
Uitzettingen maken niet altijd evenveel indruk op vreemdelingen. Zo ook niet op V., van Egyptische nationaliteit. Deze crimineel is op grond van zijn gepleegde misdaden recentelijk tot ongewenst vreem¬de¬¬ling verklaard en per lijnvlucht, onder begeleiding van medewerkers van de marechaussee, uitgezet naar Cairo. Vier weken later dook hij weer op in Nederland, zodat hij opnieuw op de nomi¬natie staat om uitgezet te worden. De kosten die dit met zich meebrengt zijn natuurlijk bijzonder hoog!

14.) Zonder inreistoestemming (MVV) géén verblijfsaanvraag in Nederland afwachten
Vreemdelingen die voor een regulier verblijfsdoel naar Nederland willen komen, moeten vantevoren in het bezit zijn gesteld van een machtiging tot voorlopig verblijf (MVV). Zo’n MVV wordt in het land van herkomst afgegeven als is vastgesteld dat aan alle toelatingsvoorwaarden wordt voldaan. Eenmaal in Nederland wordt vervolgens de verblijfsvergunning aangevraagd en de beslissing daarop mag hier worden afgewacht. Maar vreemd genoeg mogen ook vreemdelingen die géén MVV hebben de beslissing op een verblijfsaanvraag in Nederland afwachten. Dit resulteert in het ongewenste feit dat jaarlijks duizenden vreemdelingen illegaal Nederland inreizen en op kinderlijk eenvoudige wijze (voor maandenlang) rechtmatig verblijf regelen door een (vaak kansloze) verblijfsaanvraag in te dienen. Deze vreemdelingen zijn vervolgens moeilijk uitzetbaar.

Een ander probleem is dat vele uitgeprocedeerde vreemdelingen massaal hun uitzetting traineren door simpelweg een nieuwe verblijfsaanvraag in te dienen, waarop de beslissing hier (dus) mag worden afgewacht. Deze problemen zijn eenvoudig op te lossen door alleen vreemdelingen die een MVV hebben gekregen de beslissing op hun verblijfsaanvraag in Nederland af te laten wachten.

Praktijkvoorbeeld 10
Namens V. is tot drie keer toe een machtiging tot voorlopig verblijf (MVV) aangevraagd voor “verblijf bij vader”. De aanvragen zijn echter steeds door de IND afgwezen. Ook de rechter bepaalde vervolgens dat niet aan de toelatingsvoorwaarden werd voldaan. Desondanks reist de inmiddels meerderjarige V. toch naar Nederland en vraagt hier een verblijfsvergunning aan voor verblijf bij zijn vader. Hij geeft hierbij aan dat hij vrijstelling van het MVV-vereiste wil, omdat hij gezinslid is van een EU-onderdaan, hetgeen echter onzin is. Later geeft hij aan dat hij vrijstelling wenst van het MVV-vereiste vanwege medische klachten. V. mag de aanvraag in Nederland afwachten en n.a.v. zijn verzoek om vrijstelling van het MVV-vereiste wordt een onderzoek opgestart bij het Bureau Medische Advisering van de IND. In de bezwaarfase van de procedure vindt ook een hoorzitting plaats, waarbij -zoals gebruikelijk is bij dit soort zaken- een tolk ter beschikking is gesteld. Uit het rapport van de medisch adviseur komt naar voren dat de medische klachten van V. geen aanleiding geven om hem vrij te stellen van het MVV-vereiste: hij kan gewoon reizen en zijn behandeling plus medicijnen zijn beschikbaar in Turkije. Het bezwaarschrift wordt dan ook ongegrond verklaard. Terwijl V., gelet op de meerdere afwijzingen op zijn MVV-aanvragen, geen toestemming had om zich in Nederland te vestigen, heeft hij de Nederlandse samenleving met zijn komst toch voor een voldongen feit gesteld, hetgeen beloond is met het feit dat hij hier lange tijd (tijdens zijn verblijfsprocedures) rechtmatig verblijf en medische behandelingen kreeg. Het is niet bekend of V. is teruggekeerd naar Turkije.

15.) Eén verblijfsaanvraag per vreemdeling
Omdat geen grens is gesteld aan het aantal verblijfsaanvragen dat kan worden ingediend, houden veel vreemdelingen zichzelf (veelal met kansloze aanvragen) eindeloos in procedure. Naast het feit dat deze vreemdelingen (hierdoor) niet kunnen worden uitgezet, brengt dit vele andere nadelen met zich mee. Denk bijvoorbeeld aan de werkcapaciteit van de IND en rechtbanken die hierdoor wordt opgeslokt en de zeer hoge kosten die onderzoeken / tolken e.d. met zich mee brengen. Een grens stellen van maximaal één aanvraag om een (reguliere) verblijfsvergunning per vreemdeling is daarom meer dan gerechtvaardigd.

Op voorstel van Groep Wilders is dit punt op donderdag 28 september door de Tweede Kamer overgenomen! De betreffende motie werd aangenomen met steun van onder meer CDA, VVD en LPF.

Praktijkvoorbeeld 11
Samengevat procedure-overzicht van V., van Turkse nationaliteit:
- asielprocedure (aanvraag om toelating als vluchteling) 1; t/m beroep afgewezen.
- aanvraag om een reguliere verblijfsvergunning voor ‘medische behandeling’ 1; t/m beroep afgewezen.
- aanvraag om een reguliere verblijfsvergunning o.g.v. ‘klemmende redenen van humanitaire aard’ 1; t/m beroep afgewezen.
- aanvraag om een reguliere verblijfsvergunning voor ‘verblijf bij minderjarig kind’; t/m beroep afgewezen.
- aanvraag om een reguliere verblijfsvergunning o.g.v. ‘klemmende redenen van humanitaire aard’ 2; t/m bezwaar afgewezen.
- asielprocedure (aanvraag om toelating als vluchteling) 2; t/m beroep afgewezen.
- aanvraag om een reguliere verblijfsvergunning voor ‘arbeid in loondienst’; t/m bezwaar afgewezen.
- verblijfsaanvraag o.g.v. een zogenaamde witte illegalenregeling; t/m bezwaar afgewezen.
- aanvraag om een reguliere verblijfsvergunning voor ‘medische behandeling’ 2; t/m beroep afgewezen.
- aanvraag om een reguliere verblijfsvergunning o.g.v. ‘vreemdeling die buiten zijn schuld Nederland niet kan verlaten’; t/m bezwaar afgewezen.
- aanvraag om een reguliere verblijfsvergunning voor ‘verblijf bij partner’; in eerste aanleg afgewezen.
- aanvraag verblijfsvergunning o.g.v. de door Nawijn geintroduceerde ‘14-1 regeling’; afgewezen!
- Aanvraag reguliere verblijfsvergunning ‘bijzonder individueel geval’; loopt nog!
Naast al deze procedures die IND en rechtbanken nu al jarenlang bezighouden worden er tientallen brieven geschreven en klachten ingediend. Ook komen er steunbetuigingen van moskeeën e.d. binnen.

Als een reactie hierop iets te lang uitblijft, schakelt de advocaat van V. meteen de nationale ombudsman in, die de IND vervolgens aanspoort sneller te reageren. De advocaat van V. wil alle gevoerde procedures het liefst nog eens over doen, en dient dus herhaaldelijk ‘verzoeken om heroverweging’ in.

16.) Criminele immigranten het land uit
Criminele vreemdelingen worden onder het huidige beleid te veel in bescherming genomen. Zo kan iemand die langer dan 5 jaar geleden (bijvoorbeeld tijdens illegaal verblijf in Nederland) een misdrijf heeft gepleegd “gewoon” worden toegelaten tot Nederland, omdat het delict dan is verjaard. Wij stellen voor deze periode op te rekken naar 10 jaar. Een ander probleem is dat criminele vreemdelingen, eenmaal toegelaten tot Nederland, hun verblijfsvergunning niet snel genoeg kwijt raken na het plegen van een misdrijf, ook niet na de laatste aanscherpingen van het kabinet. Groep Wilders / Partij voor de Vrijheid vindt dat alle criminele migranten, die niet de Nederlandse nationaliteit bezitten, na het plegen van een misdrijf binnen de eerste 10 jaar van hun verblijf in Nederland, hun verblijfsrecht moeten verliezen! Dit sluit overigens goed aan op ons voorstel om vreemdelingen pas na 10 jaar rechtmatig verblijf in Nederland in aanmerking te laten komen voor naturalisatie.

Praktijkvoorbeeld 12
V. is vanuit Marokko naar Nederland gekomen en heeft hier enige verblijfsprocedures doorlopen. Hij pleegt in de tussentijd een ernstig geweldsdelict, waar hij vijf en een halve maand gevangenisstraf voor krijgt. Na deze gevangenisstraf meldt hij dat hij een verblijfsvergunning voor ‘verblijf bij partner’ wil hebben. Deze eveneens uit Marokko afkomstige partner is zelf ook Nederland binnengekomen op grond van een (eerdere) partnerrelatie, en heeft inmiddels de Nederlande nationaliteit verkregen. Het feit dat V. een veroordeelde geweldspleger is, is geen reden om de verblijfsvergunning te weigeren. Hij mag zich dus bij zijn partner vestigen, maar dient nog wel een bezwaarschrift in, omdat hij het niet eens is met de ingangs¬datum van zijn verblijfsvergunning; hij wil per eerdere datum rechtmatig verblijf in Nederland toegekend krijgen, zodat met terugwerkende kracht aanspraak gemaakt kan worden op meer huursubsidie e.d.! Maar omdat hij de verblijfsaanvraag nu eenmaal niet eerder dan de ingangsdatum van de vergunning heeft ingediend, wordt het bezwaarschrift ongegrond verklaard.
P.S. bovenstaande situatie kon plaatsvinden tot 15-2-05. Het openbare orde beleid is inmiddels enigszins aangescherpt
 
18.) Remigratie naar het land van herkomst bevorderen
In plaats van immigratie kan beter de (vrijwillige) remigratie van vreemdelingen naar hun land van herkomst worden bevorderd. Niet alleen omdat Nederland vol is, en immigratie zeer veel problemen met zich meebrengt (integratieproblemen, criminaliteit etc.), maar ook omdat dit vanuit economisch oogpunt beter is: Onderzoek van Regioplan beleidsonderzoek heeft aan het licht gebracht dat elke vreemdeling, die in het kader van de remigratiewet vrijwillig terugkeert naar het land van herkomst, de schatkist over een periode van 10 jaar maar liefst € 33.531 oplevert! Zelfs met de betaling van zeer forse terugkeer¬premies aan deze vreemdelingen, wordt er dus enorm veel geld bespaard op uitgaven voor zaken als uitkeringen, huursubsidie, gezondheidszorg en onderwijs. Deze uitgaven zouden wel moeten worden gedaan als de remigrerende vreemdelingen in Nederland zouden zijn gebleven.

Groep Wilders / Partij voor de Vrijheid wil structureel 250 miljoen euro investeren om de vrijwillige remigratie van vreemdelingen verder te stimuleren. Voorwaarde voor deze extra financiële injectie is wel dat de terugkeeroptie, zoals die nu nog bestaat voor remigranten, dan vervalt. Want nu gebeurt het te vaak dat mensen die gebruik maken van de riante remigratieregelingen in een later stadium weer terugkeren naar Nederland.
 
wilde dat ik al 18 was had ik zeker op hem gestemd, weg met dat schorem XD
 
ik vind het veel tekst, ik zit op mn werk:D
 
Even geen zin om te lezen, en geen tijd:( pauze is om!
 
Misschien hebben jullie wel tijd om even te schreeuwen dat meneer geen oplossingen en inhoud heeft ?

Bij voorbaat dank.
 
waarom? ik vind dat ze in de 2e kamer op moment allemaal geen inhoud hebben en geen passende oplossingen hebben op elke probleem dat nederland heeft.

Toch blijf ik zeggen...het was gewoon veel tekst en heeft niks met jou of wilders te maken, eerder met mijn probleem om lange teksten te lezen als ik moe ben.
 
Gaan we nu verkiezingsprogramma's spammen?

Het praktijkbijvoorbeeld lijkt me overigens erg sterk :

Praktijkvoorbeeld 1

V. is uit Marokko afkomstig en woont sinds 1977 in Nederland. Vanaf dat moment heeft hij over laten komen:
Partner 1 in 1977
Partner 2 in 1981
Partner 3 in 1984
Partner 4 in 1987
Partner 5 in 1991
Partner 6 in 1994
Partner 7 in 1999
Partner 8 in 2002
Partner 9 in 2006
Veel van deze partners waren in Marokko met anderen getrouwd, en hebben de uit die andere huwelijken geboren kinderen meegenomen naar Nederland. V. was kennelijk snel verveeld met de aanwezigheid van zijn partners en verbrak de ‘relaties’met hen dus vrij snel. De meeste vrouwen die hij over liet komen bleven echter niet lang alleen, want haalden op hun beurt, na het verkrijgen van onafhankelijk verblijfsrecht, ook partners uit Marokko.

Het ziet er wel leuk uit maar de kans dat je en gelijk een partner overhaalt terwijl je vlak daarvoor de relatie met je vorige partner hebt verbroken is nihil. Een partner heeft na 3 jaar dan wel recht op zelfstandig verblijf maar daarvoor gelden wel regels waaronder voldoende inkomen. Als dat niet aanwezig is dan is de verblijfsgever verantwoordelijk voor een eventuele aanspraak op een uitkering en zal dus wel moeten bijleggen.

Maar dan nog, in hetzelfde jaar een partner er uitgooien en een nieuwe binnenhalen is zo goed als onmogelijk. Hier wordt dat drie keer gedaan, erg knap.
 
6.) Het verstrekken van een waarborgsom bij gezinsvorming
Immigratie kost de Nederlandse samenleving veel meer geld dan het oplevert. Dit komt onder meer door de hoge uitkeringsafhankelijkheid onder allochtonen. Het ligt in de rede dat de rekening van door migranten gemaakte kosten in de eerste plaats betaald moet worden door degenen die deze migranten (in het kader van gezinsvorming) naar Nederland hebben laten overkomen. Daarom stellen wij voor dat iedereen die een partner uit het buitenland haalt, een waarborgsom van € 10.000,- moet betalen. Wanneer de migrant binnen de eerste 10 jaar van zijn / haar verblijf in Nederland -op wat voor wijze dan ook- een beroep doet op publieke middelen (uitkering, huursubsidie e.d.), wordt deze waarborgsom ingehouden. In Denemarken is dit systeem overigens al ingevoerd: Daar moet iedereen die een partner uit het buitenland haalt een waarborgsom van ruim € 7400,-betalen.


9. Wat is een garantverklaring (ook wel M47 formulier)?

Het M47 formulier is de garantverklaring te tekenen door de verblijfgever, echter deze zit voortaan opgesloten in het nieuwe aanvraagformulier (per 1 april 2003). De garantverklaring betekent voor de verblijfgever dat hij/zij zegt garant te staan voor de kosten die het verblijf van de vreemdeling met zich mee brengt. Feitelijk een indekking van de overheid om de kosten die gemaakt worden in het kader van uitzetting, het opsporen van uw partner indien deze in de illegaliteit is gedoken of indien er ongeoorloofd gebruik wordt gemaakt van uitkeringen tot een bedrag van 4537,80 euro per jaar op de verblijfgever te kunnen verhalen. Hierop kunnen de kosten van het onterecht gebruik van bijstandsuitkeringen worden verhaald. De garantverklaring is maximaal 5 jaar geldig, of zoveel korter als het verblijf van de vreemdeling duurt. Omgerekend staat de verblijfgever voor ongeveer 70.000 euro garant (5 * 4537,80 + 5 jaar bijstand).

In uitzonderlijke gevallen wordt van de vreemdeling een borgsom word gevraagd, voldoende om een vliegticket naar het land van herkomt vreemdeling te bekostigen.

Dat hoeft dus niet ingevoerd te worden. Natuurlijk is het handig dat je op voorhand geld weghaalt maar in principe worden kosten al afgewenteld op de verblijfgever mocht de relatie in het honderd lopen en de migrant kosten opleveren voor de staat.
 
verkeerde sectie ;)

verder zal het allemaal wel. ik stem op niemand meer. misschien op mezelf. shutter 4 premier :D
 
nou als ik het zo allemaal lees denk ik wel waar moeten we straks naar toe met ons kikkerlandje ik denk dat ik maar eens ga verkassen naar een warm groot land
 
Ik denk toch wel dat de huidige immigratieproblemen een van de grootste problemen op het moment in NL zijn. Aangezien er verder weinig mensen in de 2e kamer verkondigen iets aan dit probleem te willen doen, schat ik de kans dat ik zelf op Wilders ga stemmen in de toekomst steeds groter in. Wat ik wel een minpunt vind van Wilders is dat hij bijna uitsluitend over immigranten en islamisering van Nederland praat. Ik zou graag eens zijn plannen over andere onderwerpen te horen krijgen.
 
ok wilders is wel iets te als het over buitenlanders gaat
ik heb altijd vvd gestemd maar als ik die mark rutten zie ga ik al over mijn nek en nu twijfel ik toch tussen verdonk en wilders ik vind nl de rest van de politiek maar slappe hap
 
het was idd even een behoorlijk stuk leeswerk, maar ik kan me goed vinden in de standpunten!

nu nog voldoende zetels om dit in de praktijk te brengen!
:thumbs:
 
Zo alles gelezen (behalve de praktijk voorbeelden, die geloof ik wel)

Afgelopen keer had ik op Wilders gestemd voor de komende keer weet ik het nog niet, door dit artikel meer puntjes voor Wilders.
Ik heb altijd gezegt en nog steeds: Wilders heeft goede uitspraken, duurft het land/mensen met problemen mee te confronteren, maar ik vind hem niet een geboren leider. (Geen leider zijn is niet een slecht iets)

Ik vind Rita Verdonk aan de andere kan wel een echte leider, maar de standpunten wat minder.
Ze zouden op de een of andere manier samen moeten gaan;)
 
2ia8j2e.gif


(ben geen Wilders aanhanger btw)
 
Laatst bewerkt:
Back
Naar boven