wat moet ik nog beargumenteren dan?
Hij wil dat je uitlegt wat je bedoelt.
Je bedoelt natuurlijk niet te zeggen dat de daad van die soldaat op zichzelf niet ziek te noemen valt, maar dat de zaken waarschijnlijk een stuk genuanceerder liggen dan 'een zomaar zieke geest die zomaar tot dit soort zieke dingen komt', waarbij het onjuist zou zijn de schuld niet
deels te leggen bij de omstandigheden.
In dat licht valt mijns inziens tevens 'ziek' te noemen de manier waarop soldaten onder het mum van patriotisme gebruikt worden voor bepaalde politieke belangen.
Volgens onderzoek waren de meeste Amerikaanse soldaten gedurende WOII te vredelievend om gericht op de vijand te schieten. Hoe persoonlijker een confrontatie werd (zoals wanneer je een tegenstander in de ogen kon kijken) hoe moeilijker het was diegene om te brengen, helemaal wanneer er geen directe dreiging van die vijandelijke soldaat uitging.
Van nature schijnen de meeste mensen nogal veel moeite te hebben met het doden van de eigen soort, doordat men sterk geneigd is zich te verplaatsen in de betreffende persoon. Gedurende de oorlogsvoering in het verleden was dat nooit een probleem, de vijand vormde vrijwel altijd een directe dreiging, of was als doelwit niet een specifieke persoon, zoals wanneer een formatie soldaten schiet op een andere formatie soldaten.
Het gevolg was dat men in het Amerikaanse leger, en wellicht daarna ook in de andere moderne legers, de training dusdanig aanpaste dat soldaten veel beter in staat waren een specifieke persoon doelbewust om te brengen. Dit werd dan tot automatisme getraind. De psychologische gevolgen voor de soldaten verdwenen hiermee echter niet. Naast uiteraard de vele stress en angst door de continue gevaarzetting voor het leven van de soldaten zelf, zou dit vandaag de dag een belangrijke factor vormen voor het ontstaan van de vele psyhcologische stoornissen van soldaten die terugkomen uit hedendaagse conflictsituaties.
Ondertussen wordt er wel doodleuk gebruik gemaakt van bepaalde verwachtingspatronen welke menig potentieel soldaat bij zich draagt. Neem bijvoorbeeld de reclames van de Koninklijke Landmacht. Avontuur, spanning, afwisseling... Ben jij geschikt? Dan moet je wel een goede conditie hebben, beschikken over een goede teamgeest en snel beslissingen kunnen maken. Nergens echter heeft men het over de bereidheid anderen dood te schieten.
Dit hadden ze best eens kunnen uitbeelden door een of andere jonge gast bij een jachtpartij zichtbaar te laten twijfelen bij het kapot schieten van een schattig konijntje, dat achteloos de jongen staat aan te staren. Vervolgens neemt hij de beslissing en schiet het beest neer, waarna hij een uiteindelijk spartelend konijn pas in tweede instantie weet af te maken. En dan natuurlijk dat vinkje: "geschikt". Of dit verder verantwoord kan worden uitgezonden is natuurlijk een tweede, misschien op de late uurtjes? Het zou in ieder geval wel een stuk eerlijker zijn.
Het is wellicht een noodzakelijk kwaad, althans grotendeels, oorlog blijft een ziek iets. Ik wilde vroeger zelf altijd bij een of andere legereenheid, special forces ofzo, en ben nog steeds gek van alles dat met wapens te maken heeft. Nu besef ik wel hoe sterk je geneigd bent de gruwelen van een oorlog te onderschatten.
blijft moeilijk heh gewoon lezen
