- Lid geworden
- 22 nov 2008
- Berichten
- 8.633
- Waardering
- 457
- Lengte
- 1m95
- Massa
- 120kg
- Vetpercentage
- 12%
Raw-foodisme of crudivorisme is een leefsT die de consumptie van levend voedsel promoot. Met 'levend' voedsel (ook wel 'living food') wordt voedsel bedoeld dat niet bewerkt en verhit is. Het wordt niet gekookt, gestoomd, gebakken of gewokt. Daarnaast kiest men voor vers voedsel dat vrij is van kunstmatige toevoegingen. Het woord ‘raw-foodisme’ is afgeleid van de Engelse woorden ‘raw food’, die ‘rauwe voeding’ betekenen. Met 'levend' voedsel kan dus ook het vlees van een dood dier bedoeld worden, of een afgestorven plantdeel. Taalkundig gezien is het gebruik van de term onjuist.
Binnen het raw-foodisme bestaan de volgende stromingen:
Er zijn voor- en tegenstanders van een dieet van rauwe voeding. Ook over de gezondheidsaspecten van het het dieet bestaat de nodige discussie. De wetenschappelijke consensus is dat het strikt naleven van een raw-fooddieet kan leiden tot een tekort aan essentiële voedingstoffen, zoals vitamines en mineralen, en verder tot ondergewicht, ontregeling van de menstruatiecyclus, tandbederf en bij kinderen tot groeiachterstand.[1][2][3] Alles wijst er op dat het strikt naleven van het raw-fooddieet slecht voor de gezondheid is en kan resulteren in ernstige ondervoeding. Om deze redenen raadt het Voedingscentrum af om 100% rauw te eten[4]. Er wordt geadviseerd tenminste 25% gekookt voedsel te eten.
Inhoud
[verbergen]
[bewerken] Gezondheidseffecten van het rauw voedseldieet
[bewerken] Geclaimde voordelen
De theorie van rauw plantaardig eten is gebaseerd op onder andere de volgende uitgangspunten:
Het naleven van een strikt vegetarisch fruitdieet is ongezond en leidt na enige tijd tot ondervoeding, en dan met name:
Er is een beperkte aanhang van het raw-foodisme. Momenteel[12] zijn er wereldwijd 71 raw-foodrestaurants. Omstreeks 1996 zouden dat er nog maar twee zijn geweest. Ook in Amsterdam zijn inmiddels twee raw-foodrestaurants geopend.
[bewerken] Geschiedenis
Dr. Bircher Benner (1867–1939), oprichter van een rauwkostsanatorium in Zwitserland, hechtte veel belang aan rauwkost en beweerde dat levensenergie door de zon via de planten wordt geleverd.
De Deense arts Kirstine Nolfi (1881–1957) vertelt in haar boek Levende føde (1944, vertaling: Levend voedsel, 1950) haar ervaringen met rauw voedsel. Door te kiezen voor rauw voedsel genas zij zichzelf van borstkanker. Daarna richtte zij een sanatorium op, waarin zij mensen met ernstige ziekten behandelde met rauw voedsel en andere natuurlijke therapieën.
Dr. Ann Wigmore (1909–1994) was de oprichtster van het Natural Health Institute in Puerto Rico en heeft diverse boeken over levend voedsel geschreven.
[bewerken] Bronnen
Binnen het raw-foodisme bestaan de volgende stromingen:
- strikte veganisten, die in principe alleen rauw plantaardig voedsel eten
- mensen die alles rauw eten, waaronder dierlijke producten, zoals eieren, vis, vlees en melkproducten (meestal verkregen uit biologische landbouw).
- fruitariërs.
Er zijn voor- en tegenstanders van een dieet van rauwe voeding. Ook over de gezondheidsaspecten van het het dieet bestaat de nodige discussie. De wetenschappelijke consensus is dat het strikt naleven van een raw-fooddieet kan leiden tot een tekort aan essentiële voedingstoffen, zoals vitamines en mineralen, en verder tot ondergewicht, ontregeling van de menstruatiecyclus, tandbederf en bij kinderen tot groeiachterstand.[1][2][3] Alles wijst er op dat het strikt naleven van het raw-fooddieet slecht voor de gezondheid is en kan resulteren in ernstige ondervoeding. Om deze redenen raadt het Voedingscentrum af om 100% rauw te eten[4]. Er wordt geadviseerd tenminste 25% gekookt voedsel te eten.
Inhoud
[verbergen]
- 1 Gezondheidseffecten van het rauw voedseldieet 2 Aanhangers 3 Geschiedenis 4 Bronnen
- 5 Externe links
[bewerken] Gezondheidseffecten van het rauw voedseldieet
[bewerken] Geclaimde voordelen
De theorie van rauw plantaardig eten is gebaseerd op onder andere de volgende uitgangspunten:
- Bij verhitting van voedsel ontstaan polycyclische aromatische koolwaterstoffen (PAK's), dit zou kanker veroorzaken.[5].
- Bij verhitten van zetmeelrijke producten ontstaat acrylamide, dit zou schadelijk zijn.
- Door het harden van plantaardige oliën ontstaan transvetzuren. Een hoge inname van transvetzuren verhoogt het risico op hart- en vaatziekten.
- De aanhangers van het rauwvoedseldieet veronderstellen dat tijdens de miljoenen jaren van de evolutie de menselijke fysiologie volledig geschikt is geraakt aan het verwerken van het voedsel dat de paleolithische mens at. Sinds de mens ongeveer 10.000 jaar geleden begon met het domesticeren van dieren en het verbouwen van voedsel is het voedingspatroon anders geworden: onder andere minder voedingsvezels en proteïnen, en meer koolhydraten.[bron?] Volgens aanhangers van het raw-foodisme heeft de mens zich onvoldoende kunnen aanpassen aan het veranderde dieet waardoor het lichaam niet goed in staat zou zijn om te gaan met de stoffen die bij verhitten van voedsel ontstaan. Dit zou aan de basis liggen van de huidige epidemie van chronische degeneratieve aandoeningen.[6]
- Bij verhitting boven de 40 graden Celsius worden sommige vitaminen en vooral enzymen vernietigd door de hitte van het kookproces. De aanhangers zijn van mening dat in natuurlijk onverhit voedsel de enzymen zitten die nodig zijn om voedsel te verteren.
- Cholesterolspiegels. Een onderzoek uit 2005 [bron?] toonde aan dat mensen met een voedingspatroon dat voor 70–100% bestaat uit (gekiemde) groenten, fruit, zaden, pitten en noten, een lager totaalcholesterol en minder triglyceriden hebben dan mensen met een gemiddeld dieet.
- Rauw voedsel is beter voor het milieu omdat er geen gas of elekticiteit nodig is om te koken.
Het naleven van een strikt vegetarisch fruitdieet is ongezond en leidt na enige tijd tot ondervoeding, en dan met name:
- Vitamine B12-deficiëntie. Vitamine B12 wordt uitsluitend aangemaakt door micro-organismen (bacteriën en archaea) en voor de mens werkzame vormen van deze vitamine komen uitsluitend voor in dierlijk voedsel en grondwater[bron?]. Het alleen eten van rauw voedsel kan leiden tot vitamine B12-deficiëntie[bron?].
- Hyperhomocysteïnemie ofwel een verhoogde homocysteine-spiegel. Dit ontstaat waarschijnlijk door de vitamine B12-deficiëntie bij 38% van de volgers van een rauw voedseldieet[8]. Hyperhomocysteinemie is geassocieerd met een verhoogd risico op hart- en vaatziekten.Calciumdeficiëntie. Een tekort aan calcium geeft op den duur:
- tandproblemen; door demineralisatie als gevolg van het calciumtekort zullen de tanden losser gaan zitten en uiteindelijk uitvallen.[9]
- osteoporose; vanwege het tekort aan calcium in de voeding[bron?] wordt dit gemobiliseerd uit de botten, wat leidt tot broze botten, die makkelijk kunnen breken.
- Carotenoïden worden na verhitting beter opgenomen. Door verhitting worden de celwanden afgebroken waardoor de carotenoïden vrijkomen. Zo wordt lycopeen uit rauwe tomaten veel beter opgenomen in de vorm van tomatenpuree of gebakken tomaten. Bètacaroteen, ofwel provitamine A, wordt veel beter opgenomen uit gekookte wortelen dan uit rauwe wortelen[bron?].
- Sommige rauwe voedingsmiddelen bevatten giftige stoffen. Paddenstoelen bevatten agaritine, een stof waarvan men denkt dat hij kankerverwekkend is. Deze wordt door koken of bakken grotendeels afgebroken. Ook sommige soorten pepers, spruiten, groene uien, spinazie, sla en sinaasappel- en appelsap bevatten giftige stoffen[10].
- Vele voedingsmiddelen bevatten van nature giftige bacteriën en virussen (salmonella, listeria, E.coli). Bij het rauw nuttigen van deze voedingsmiddelen bestaat daarom de kans op vergiftiging[11]
Er is een beperkte aanhang van het raw-foodisme. Momenteel[12] zijn er wereldwijd 71 raw-foodrestaurants. Omstreeks 1996 zouden dat er nog maar twee zijn geweest. Ook in Amsterdam zijn inmiddels twee raw-foodrestaurants geopend.
[bewerken] Geschiedenis
Dr. Bircher Benner (1867–1939), oprichter van een rauwkostsanatorium in Zwitserland, hechtte veel belang aan rauwkost en beweerde dat levensenergie door de zon via de planten wordt geleverd.
De Deense arts Kirstine Nolfi (1881–1957) vertelt in haar boek Levende føde (1944, vertaling: Levend voedsel, 1950) haar ervaringen met rauw voedsel. Door te kiezen voor rauw voedsel genas zij zichzelf van borstkanker. Daarna richtte zij een sanatorium op, waarin zij mensen met ernstige ziekten behandelde met rauw voedsel en andere natuurlijke therapieën.
Dr. Ann Wigmore (1909–1994) was de oprichtster van het Natural Health Institute in Puerto Rico en heeft diverse boeken over levend voedsel geschreven.
[bewerken] Bronnen
- ↑ Koebnick C, Strassner C, Hoffmann I & Leitzman C. Consequences of a long-term raw food diet on body weight and menstruation: results of a questionnaire survey. Ann Nutr Metab 1999; 43: 69-79 ↑ * Ganss C, schlechtriemen M, Klimek J Dental erosions in subjects living on a raw food diet. Caries Res 1999; 33(1): 74-80 ↑ P.C. Dagnelie. Nutritionale staus and growth of children on macrobiotic diets: a population based study 1988 ↑ Eet u ook Raw food? ↑ Door het verhitten van voedsel ontstaan gevaarlijke verbindingen ↑ Muskiet FA. Evolutionaire geneeskunde: U bent wat u eet, maar u moet weer worden wat u at 2005. Ned Tijdschr Klin Chem Labgeneesk 30:163-184.[Link niet meer beschikbaar] ↑ NRC Handelsblad, 12/13 augustus 2006, citaat van Pieter van 't Veer, hoogleraar Voeding en Epidemiologie, Wageningen Universiteit en Researchcentrum ↑ Koebnick C, Garcia AL, Dagnelie PC, et al. "Long-term consumption of a raw food diet is associated with favorable serum LDL cholesterol and triglycerides but also with elevated plasma homocysteine and low serum HDL cholesterol in humans". 2005. J Nutr 135:2372-2378. PMID 16177198 Volledig artikel ↑ [Link niet meer beschikbaar] op [Link niet meer beschikbaar] ↑ Raw_foodism: Food poisoning ↑ Radio 2: Raw food is hot
- ↑ peildatum 13 februari 2008
