micheal1897
Novice
- Lid geworden
- 22 jul 2011
- Berichten
- 6
- Waardering
- 0
- Lengte
- 1m78
- Massa
- 93kg
- Vetpercentage
- 10%
Het had zijn dag moeten worden. Na vijf jaar dag in dag uit zweten in de sportschool om de ideale fysiek te bouwen, was de datum van zijn eerste wedstrijd geprikt. Amateur-bodybuilder Robbert D. uit Ede zou een verpletterend debuut maken. Op zijn compacte frame had hij een geweldige massa weten te bouwen en ook zijn vrienden en trainingsmaatjes wisten het zeker… Robbert zou het goed gaan doen.
Maar niets is minder waar. Robbert ligt plat op zijn buik in een ziekenhuisbed. Het enige wat hij hoort, is het geluid van voorbij razend verkeer over de nabij gelegen snelweg en het piepen van zijn infuuspomp. En daar ligt hij dan. In een positie die hij nog
een aantal dagen vol zal moeten houden omdat er een abces ter grootte van een vuist uit zijn beiden billen is gesneden. Het infuus met medicatie moet zijn zwaar vergiftigde lijf helpen om terug te knokken
uit de toestand waarin het 24 uur geleden nog verkeerde. Met hoge koorts, rillend van de pijn had zijn vriendin hem naar de eerste hulp gebracht. Daar werd bij het onderzoek van de forse knul al
snel duidelijk dat zijn billen op knappen stonden.
Levensgevaarlijk was zijn situatie en een dag later deze hem zelfs fataal kunnen worden. Robbert wilde zo graag. In zijn drang naar
een topprestatie en onder de druk van de naderende wedstrijd en de toenemende aandacht die hij daarmee trok, was hij
overstag gegaan. Zonder overleg met zijn trainer had hij twee potjes met een geweldig middel op te kop weten te tikken. Voor een prikkie, omdat hij zo’n talent was. De verkoper wilde het wel tegen inkoopprijs
aan hem verkopen, maar dan moest hij wel snel beslissen. Robbert kreeg zwaar vervuilde anabole steroïden in handen, van een handelaar die werkelijk nergens verstand van had. Het klinkt ongelooflijk,
maar het is een gevaar wat sinds een jaar de Nederlandse sporters bedreigt.
Uiteraard kunnen we hier de morele kwestie van wel of geen anabole steroïden gaan behandelen, maar direct gevaarlijke gevallen zijn daar eigenlijk nauwelijks van bekend. De gevallen van anabolenmisbruik, die halen de pers wel. En dat is mede verantwoordelijk voor de
beeldvorming ervan. Het onder doktersbegeleiding en met verstand gebruiken van anabolica ter ondersteuning is een heel ander hoofdstuk, echter dat leest men minder graag. In de hedendaagse bodybuildingsport is anabolengebruik een veelvoorkomend verschijnsel. We kunnen dat niet ontkennen. Vroeger, en dan praat ik over begin tot midden jaren 90, was er echter sprake van zeer bescheiden gebruik. Op lage doseringen werd de sporter werkelijk gestimuleerd om qua voeding, training en
rust alles op orde te hebben. Met de dan lichte ondersteuning werden spectaculaire resultaten geboekt. In de hedendaagse anabolenmarkt is de kwaliteit echter heel erg schaars. Veel namaakmiddelen vinden
door hun lage prijs gretig aftrek bij de steeds jonger wordende gebruikers. Ook de verkopers zijn niet meer de wedstrijdatleten
zelf, die hun navolgers met raad en daad bijstonden. Vroeger werden de
jongere knapen nog begeleid door ervaren sporters, die zelf al menig titel hadden
gewonnen, of ervaring had opgedaan in binnen en buitenland. Tegenwoordig zijn het de verkopers van drugs die de anabolenhandel
er bij hebben genomen. Criminele organisaties die hun netwerk en
ervaring in de XTC handel inzetten om goedkope en slechte anabolen voor woekerprijzen aan te bieden. De goedkope anabolen bevatten meestal minder dan vijftien procent van de werkelijke
stof. Sterker nog, in heel veel gevallen is het eenheidsworst. Er is één stof te verkrijgen, waar verschillende mooie etiketten op worden geplakt. Wil de verkoper Sustanon? Dan komt dat op het potje te staan. Wil hij liever Boldone? Hup, een ander etiket erop. Aangezien het wordt
aangeboden voor zeer lage prijzen, met goed ogende beschrijvingen op het label, zijn er genoeg mensen die het willen
kopen. Niet wetend wat ze injecteren, en hoe onzuiver de troep is die ze mee naar huis nemen.
Zo ook met Robbert. Hij ontmoette Kais M. op de sportschool in Apeldoorn-Zuid waar hij werkzaam is. Hiervandaan vindt
Kais M. zijn afnemers en breidt hij zijn distributie steeds verder uit. Kais M. is afkomstig uit Tunesië. Een land wat hij ontvlucht is aangezien hij daar veroordeeld is tot een levenslange gevangenisstraf
wegens drugshandel. Wanneer hij ooit nog voet zet op Tunesisch grondgebied, dan wordt hij voor de rest van zijn leven opgesloten. Maar nu zit hij dus in Apeldoorn. En breidt daar rustig zijn handeltje
uit. Kais importeert zijn producten uit Tunesië, waar het goedje wordt gemixt in een vies badkamertje. Een ooggetuige deed een boekje open over de smerige omstandigheden waarin de grondstoffen,
die in China worden besteld, daar worden gemixt. Het gebeurt in een badkuip, waar op een vieze houten plank, onder het genot
van een sigaret of joint, een knaap de stoffen mixt en in olieflessen giet. Hier gaat alles open en bloot. Niks steriel, niks handschoenen. Naast de badkuip is een wc pot die al in geen jaren meer Glorix heeft gezien. Terwijl de mix wordt gemaakt, wordt er zelfs gebruik gemaakt
van het toilet, hoe smerig kun je werken.
Nadat de olieachtige mix in de olijfolieflessen
is gegoten, gaat er een rubber dopje op. Met het etiket olijfolie gaat het
nu per boot naar Marseille en vervolgens per auto naar Parijs. Deze rit wordt gereden door een meisje dat er tweehonderd euro voor ontvangt. Niemand die er vreemd van op kijkt wanneer deze jongedame
met tien flessen Tunesische olijfolie de grens passeert in Marseille en Parijs binnen rijdt.
Eenmaal aangekomen in Parijs is de werkwijze al niet veel hygiënischer.
Faouzi S. vult er vervolgens kleinere flesjes mee. Deze trekpotjes krijgen het gewenste etiket en dan is alles klaar voor de verdere verkoop in Frankrijk, België en Nederland. Heerlijk dat de grenzen open
zijn, maar nu komt er ongemerkt werkelijk troep het land binnen.
Robbert is een fictieve naam, maar de inhoud van het verhaal berust op feiten.
In het laatste jaar is Kais M. actief, maar ook andere drugshandelaren hebben de bloeiende handel in anabole steroïden ontdekt. De criminelen die zich nu hiermee bezig houden, hebben niets te maken met sport. Ze zijn er vaak niet eens mee bekend. Ook niet met de doseringen
en de gevaren van misbruik. Het zijn puur personen die door de wol geverfd in het drugsmilieu, snel geld willen verdienen aan mensen die verblind door de lage prijzen en de drang om snel een getraind
lichaam te krijgen, bereid zijn om hun producten te kopen. Zelfs zonder verpakking, zonder bijsluiter en ongezegeld vinden de
producten dus hun eindbestemming.
Nu de handel op internet is stilgelegd, is het volgende gevaar dus daar. De illegale handel en productie van troep. Want iets anders mag je het eigenlijk niet noemen.
Sporters wees voorzichtig met de aanschaf en het gebruik van verboden middelen.
Goedkoop is altijd duurkoop en vertrouw iemand niet op zijn mooie blauwe ogen. Zoek uit waar iemand de kennis vandaan heeft, en vraag desnoods een proefmonster om te laten testen in een laboratorium. Dit kost wellicht een paar centen, maar zeg nu zelf: het is wel je lijf
waar je het over hebt. Als de verkoper paniekerig reageert als je zegt dat je een proefampul wil laten testen, dan weet je al genoeg. Een gewaarschuwd mens telt voor twee!
Maar niets is minder waar. Robbert ligt plat op zijn buik in een ziekenhuisbed. Het enige wat hij hoort, is het geluid van voorbij razend verkeer over de nabij gelegen snelweg en het piepen van zijn infuuspomp. En daar ligt hij dan. In een positie die hij nog
een aantal dagen vol zal moeten houden omdat er een abces ter grootte van een vuist uit zijn beiden billen is gesneden. Het infuus met medicatie moet zijn zwaar vergiftigde lijf helpen om terug te knokken
uit de toestand waarin het 24 uur geleden nog verkeerde. Met hoge koorts, rillend van de pijn had zijn vriendin hem naar de eerste hulp gebracht. Daar werd bij het onderzoek van de forse knul al
snel duidelijk dat zijn billen op knappen stonden.
Levensgevaarlijk was zijn situatie en een dag later deze hem zelfs fataal kunnen worden. Robbert wilde zo graag. In zijn drang naar
een topprestatie en onder de druk van de naderende wedstrijd en de toenemende aandacht die hij daarmee trok, was hij
overstag gegaan. Zonder overleg met zijn trainer had hij twee potjes met een geweldig middel op te kop weten te tikken. Voor een prikkie, omdat hij zo’n talent was. De verkoper wilde het wel tegen inkoopprijs
aan hem verkopen, maar dan moest hij wel snel beslissen. Robbert kreeg zwaar vervuilde anabole steroïden in handen, van een handelaar die werkelijk nergens verstand van had. Het klinkt ongelooflijk,
maar het is een gevaar wat sinds een jaar de Nederlandse sporters bedreigt.
Uiteraard kunnen we hier de morele kwestie van wel of geen anabole steroïden gaan behandelen, maar direct gevaarlijke gevallen zijn daar eigenlijk nauwelijks van bekend. De gevallen van anabolenmisbruik, die halen de pers wel. En dat is mede verantwoordelijk voor de
beeldvorming ervan. Het onder doktersbegeleiding en met verstand gebruiken van anabolica ter ondersteuning is een heel ander hoofdstuk, echter dat leest men minder graag. In de hedendaagse bodybuildingsport is anabolengebruik een veelvoorkomend verschijnsel. We kunnen dat niet ontkennen. Vroeger, en dan praat ik over begin tot midden jaren 90, was er echter sprake van zeer bescheiden gebruik. Op lage doseringen werd de sporter werkelijk gestimuleerd om qua voeding, training en
rust alles op orde te hebben. Met de dan lichte ondersteuning werden spectaculaire resultaten geboekt. In de hedendaagse anabolenmarkt is de kwaliteit echter heel erg schaars. Veel namaakmiddelen vinden
door hun lage prijs gretig aftrek bij de steeds jonger wordende gebruikers. Ook de verkopers zijn niet meer de wedstrijdatleten
zelf, die hun navolgers met raad en daad bijstonden. Vroeger werden de
jongere knapen nog begeleid door ervaren sporters, die zelf al menig titel hadden
gewonnen, of ervaring had opgedaan in binnen en buitenland. Tegenwoordig zijn het de verkopers van drugs die de anabolenhandel
er bij hebben genomen. Criminele organisaties die hun netwerk en
ervaring in de XTC handel inzetten om goedkope en slechte anabolen voor woekerprijzen aan te bieden. De goedkope anabolen bevatten meestal minder dan vijftien procent van de werkelijke
stof. Sterker nog, in heel veel gevallen is het eenheidsworst. Er is één stof te verkrijgen, waar verschillende mooie etiketten op worden geplakt. Wil de verkoper Sustanon? Dan komt dat op het potje te staan. Wil hij liever Boldone? Hup, een ander etiket erop. Aangezien het wordt
aangeboden voor zeer lage prijzen, met goed ogende beschrijvingen op het label, zijn er genoeg mensen die het willen
kopen. Niet wetend wat ze injecteren, en hoe onzuiver de troep is die ze mee naar huis nemen.
Zo ook met Robbert. Hij ontmoette Kais M. op de sportschool in Apeldoorn-Zuid waar hij werkzaam is. Hiervandaan vindt
Kais M. zijn afnemers en breidt hij zijn distributie steeds verder uit. Kais M. is afkomstig uit Tunesië. Een land wat hij ontvlucht is aangezien hij daar veroordeeld is tot een levenslange gevangenisstraf
wegens drugshandel. Wanneer hij ooit nog voet zet op Tunesisch grondgebied, dan wordt hij voor de rest van zijn leven opgesloten. Maar nu zit hij dus in Apeldoorn. En breidt daar rustig zijn handeltje
uit. Kais importeert zijn producten uit Tunesië, waar het goedje wordt gemixt in een vies badkamertje. Een ooggetuige deed een boekje open over de smerige omstandigheden waarin de grondstoffen,
die in China worden besteld, daar worden gemixt. Het gebeurt in een badkuip, waar op een vieze houten plank, onder het genot
van een sigaret of joint, een knaap de stoffen mixt en in olieflessen giet. Hier gaat alles open en bloot. Niks steriel, niks handschoenen. Naast de badkuip is een wc pot die al in geen jaren meer Glorix heeft gezien. Terwijl de mix wordt gemaakt, wordt er zelfs gebruik gemaakt
van het toilet, hoe smerig kun je werken.
Nadat de olieachtige mix in de olijfolieflessen
is gegoten, gaat er een rubber dopje op. Met het etiket olijfolie gaat het
nu per boot naar Marseille en vervolgens per auto naar Parijs. Deze rit wordt gereden door een meisje dat er tweehonderd euro voor ontvangt. Niemand die er vreemd van op kijkt wanneer deze jongedame
met tien flessen Tunesische olijfolie de grens passeert in Marseille en Parijs binnen rijdt.
Eenmaal aangekomen in Parijs is de werkwijze al niet veel hygiënischer.
Faouzi S. vult er vervolgens kleinere flesjes mee. Deze trekpotjes krijgen het gewenste etiket en dan is alles klaar voor de verdere verkoop in Frankrijk, België en Nederland. Heerlijk dat de grenzen open
zijn, maar nu komt er ongemerkt werkelijk troep het land binnen.
Robbert is een fictieve naam, maar de inhoud van het verhaal berust op feiten.
In het laatste jaar is Kais M. actief, maar ook andere drugshandelaren hebben de bloeiende handel in anabole steroïden ontdekt. De criminelen die zich nu hiermee bezig houden, hebben niets te maken met sport. Ze zijn er vaak niet eens mee bekend. Ook niet met de doseringen
en de gevaren van misbruik. Het zijn puur personen die door de wol geverfd in het drugsmilieu, snel geld willen verdienen aan mensen die verblind door de lage prijzen en de drang om snel een getraind
lichaam te krijgen, bereid zijn om hun producten te kopen. Zelfs zonder verpakking, zonder bijsluiter en ongezegeld vinden de
producten dus hun eindbestemming.
Nu de handel op internet is stilgelegd, is het volgende gevaar dus daar. De illegale handel en productie van troep. Want iets anders mag je het eigenlijk niet noemen.
Sporters wees voorzichtig met de aanschaf en het gebruik van verboden middelen.
Goedkoop is altijd duurkoop en vertrouw iemand niet op zijn mooie blauwe ogen. Zoek uit waar iemand de kennis vandaan heeft, en vraag desnoods een proefmonster om te laten testen in een laboratorium. Dit kost wellicht een paar centen, maar zeg nu zelf: het is wel je lijf
waar je het over hebt. Als de verkoper paniekerig reageert als je zegt dat je een proefampul wil laten testen, dan weet je al genoeg. Een gewaarschuwd mens telt voor twee!
