uit de dagelijkse feiten .
---------- Post toegevoegd Sun 10 Jun 2012 om 13:40 ----------
ik weet niet hoe oud je bent maar als je iets van de koran afweet ,weet je gewoon dat die paragrafen er wel degelijk instaan. Ze zijn al tig keer aangehaald geweest bij debatten over moslims en de koran .
ja en volledig uit de context gerukt. Jij hebt een vermoeden, en je denkt te weten waarover je praat maar je kan zelf de bewuste verzen niet aanhalen. Besef je wel hoe dom zwak dat is?
En wat heeft mijn leeftijd hier nou weer mee te maken?
---------- Post toegevoegd Sun 10 Jun 2012 om 14:25 ----------
uit de dagelijkse feiten .
---------- Post toegevoegd Sun 10 Jun 2012 om 13:40 ----------
ik weet niet hoe oud je bent maar als je iets van de koran afweet ,weet je gewoon dat die paragrafen er wel degelijk instaan. Ze zijn al tig keer aangehaald geweest bij debatten over moslims en de koran .
met een beetje gegoogle:
1.3. Godsdienstvrijheid
In de Koran nodigt God iedereen uit deelachtig te worden in die vrede:
«En God roept naar het tehuis van Vrede en leidt wie Hij wil naar het rechte pad.» (Koran 10:25)
Dwang wordt evenwel uitgesloten – het staat diegenen die zich niet aangesproken voelen, vrij de uitnodiging in de wind te slaan want:
«In de godsdienst is er geen dwang.» (Koran 2:256)
en
«Waarschuw de mensen, want jij bent slechts een waarschuwer. Je hebt niet de autoriteit om iemand te dwingen.»(Koran 88:22-23)
Koran 4:89 - «... Als zij zich afkeren, grijpt hen dan en doodt hen waar jullie hen vinden...»"
Bekijken we eerst de hele passage v.4:88-91 waaruit deze woorden geciteerd worden:
« Hoe komt het dan dat er bij jullie met betrekking tot de huichelaars twee groepen zijn, terwijl God hen toch heeft laten terugvallen voor wat zij begaan hebben. Willen jullie dan hen die God tot dwaling gebracht heeft op het goede pad brengen? Wie door God tot dwaling gebracht wordt, voor hem vind je geen weg. Wij zouden graag willen dat jullie ongelovig werden, zoals zij dat zijn, dan zouden jullie gelijk zijn. Neemt van hen dus niemand als medestander zolang zij niet uitwijken op Gods weg. Als zij zich afkeren, grijpt hen dan en doodt hen waar jullie hen vinden. Neemt van hen niemand als medestander of als helper. Behalve hen die zich aansluiten bij mensen met wie jullie een verdrag hebben of die met een beklemd gemoed tot jullie komen omdat zij tegen jullie zouden moeten strijden of tegen hun eigen mensen strijden. Als God gewild had, dan had Hij hun macht over jullie gegeven en dan hadden zij zeker tegen jullie gestreden. Als zij zich van jullie afzijdig houden, niet tegen jullie strijden en jullie vrede aanbieden dan verschaft God geen weg om tegen hen op te treden. Jullie zullen anderen vinden die voor jullie veilig wensen te zijn en evenzo voor hun eigen mensen. Telkens als zij aan de beproeving worden blootgesteld worden zij daardoor misleid. Als zij zich dan niet van jullie afzijdig houden, jullie geen vrede aanbieden, noch hun handen in bedwang houden, doodt hen dan waar jullie hen aantreffen. Zij zijn het over wie Wij een duidelijk gezag hebben verleend." » (Koran 4:88-91)
Ook dit vers kan niet geïnterpreteerd worden als toestemming om zomaar eender wie te doden. Wel integendeel. Alweer wordt de toelating tot verzet tegen een aanval onmiddellijk door een indrukwekkende reeks voorwaarden en bepalingen ingeperkt. De passage zegt: Dus, als zij zich van u op een afstand houden en u niet bestrijden en u vrede aanbieden - heeft God u niet toegestaan iets tegen hen te ondernemen". Dus als de tegenpartij vrede wil, moet men daar in meegaan. Het is pas als de agressoren "zich derhalve niet op een afstand van u houden, noch u vrede aanbieden, noch hun handen terughouden", dat muslims hier toestemming krijgen om zich te verdedigen tegen een agressor. Als dit soort verzen niet zou bestaan, zouden muslimstrijdkrachten zich in oorlogstijd door iedereen moeten laten afslachten zonder enig weerwerk te mogen bieden.
Koran 47:4 - «En wanneer jullie hen die ongelovig zijn [in de strijd] ontmoeten, slaat hen dan dood, maar wanneer jullie dan de overhand over hen verkregen hebben boeit hen dan stevig vast, hetzij om hen later als gunst vrij te laten, hetzij om hen lost te kopen, wanneer de lasten van de oorlog zijn afgelegd. ...»."
Ook dit vers handelt niet over burgerrecht, maar over oorlogsethiek en krijgsrecht. Het vers verduidelijkt meer bepaald wat er in een aan de gang zijnde defensieve oorlog moet gebeuren met een soldaat van de vijand. Het algemeen principe is dat het leven altijd heilig en onschendbaar is, behalve in bij wet voorziene omstandigheden (net zoals in België dus). Dit vers maakt een uitzondering voor soldaten in een oorlogssituatie, op het slagveld. In een dergelijke situatie kan het doden van de vijand in het heetst van de strijd toegestaan zijn als men om logistieke en militaire redenen niet in staat is gevangenen te nemen. Echter, van zodra de militaire en logistieke mogelijkheden het toestaan, schrijft de Koran voor de vijand krijgsgevangen te nemen om hem later 1) weer vrij te laten (dat is de eerste en meest geprefereerde optie), of 2) hen uit te wisselen, zoals blijkt uit het vervolg van hetzelfde vers:
«... maar wanneer jullie dan de overhand over hen gekregen hebben boeit hen dan stevig vast, hetzij om hen later als gunst vrij te laten hetzij om hen lost te laten kopen, wanneer de lasten van de oorlog zijn afgelegd.» (Koran 47:4)
Uit eerder besproken verzen bleek bovendien dat men zo snel mogelijk tot de vrede moet proberen terugkeren, en dat men maar mag strijden tot wanneer er een situatie van godsdienstvrijheid heerst.
4. Besluit
Uit de hier gemaakte analyse kan niets anders besloten worden dan dat de Koran inderdaad een boodschap van vrede brengt. Vrede is de wenselijke toestand - iets wat vanuit de leer voortdurend en op diverse wijzen gestuurd wordt, o.a. door het verkondigen van het belang van barmhartigheid, rechtvaardigheid, verdraagzaamheid en pluralisme. De islam staat een maatschappij-ideaal voor waarin niet-muslims verregaande rechten krijgen om hun eigen godsdienst daadwerkelijk te beleven, en waarin niet-muslims ook beschermd worden tegen aanvallen. De omgang tussen verschillende godsdiensten wordt gereguleerd door het principe : "wedijver met elkaar in goede daden". Geen naijver, geen afgunst, geen dwang om anderen te bekeren, maar verdraagzaam samenleven met respect voor eenieders eigenheid, waarbij elk vanuit het eigen model aangemoedigd wordt het beste van zichzelf te geven en op de best mogelijke manier met anderen om te gaan.
Daarnaast is het zo dat de weinige uitzonderingen waarin oorlog toegestaan wordt, zodanig strikt omschreven zijn en telkens ingeperkt worden door zulk danige beperkingen, dat de oorlog alleen toegestaan is om een aanval op de vrede af te slaan en gericht is op een zo spoedig mogelijke terugkeer naar de vrede. In oorlogstijd krijgen soldaten dusdanige instructies dat ze voortdurend verplicht zijn zich aan een hoogstaande morele gedragscode te houden. Niet alleen mogen geen burgers, burgerconstructies, gebedshuizen, religieuze leiders, dieren, enz. het slachtoffer worden van de oorlog, bovendien moet zelfs de houding tegenover de vijandige soldaten telkens getemperd worden en mag men ook in oorlogstijd alleen een vijandig soldaat doden als er geen logistieke mogelijkheid is om hem gevangen te nemen en dus zijn leven te beschermen. Wanneer iemand van de vijand asiel vraagt (soldaat of burger) moeten muslims dit asiel schenken de persoon in veiligheid brengen. De manier waarop het oorlogrecht in de Koran omschreven staat, wordt gekenmerkt door uitermate grote voorzichtigheid. Elke keer als een toestemming verleend wordt tot strijden - om zich te verdedigen tegen een aanval of oppressie - wordt er op verschillende manieren aan herinnerd dat dit geen carte blanche is en dat alle beperkende bepalingen blijven gelden. Ook in oorlogsomstandigheden blijven de morele principes gelden. [22].
De algemene koranische regel dat men gedrag moet beantwoorden met gedrag dat beter is, blijft ook dan behouden. Men mag ook nooit in de immoraliteit van de ander vervallen. Wanneer bijvoorbeeld een vijand de muslimgemeenschap aanvalt met als doel de muslimgemeenschap uit te roeien, krijgen muslims (na eerst geprobeerd te hebben via onderhandelingen de vrede te bewaren) toestemming om de aanval af te slaan tot op het moment dat de tegenpartij vrede aanvaardt en godsdienstvrijheid erkent, maar wordt het muslims verboden de tegenpartij op haar beurt uit te roeien. Vrede is het hoogste goed, en dat wordt nagestreefd door rechtvaardigheid en een hoogstaande morele gedragscode, ook in de weinige omstandigheden dat oorlog gewettigd kan worden.
Een ander belangrijk aspect dat bij de bespreking van vers 4:76 opgetekend werd maar dat ook voor alle andere verzen van toepassing is, is dat in de Koran muslims niet tegenover niet-muslims gesteld worden, maar dat rechtvaardigheid tegenover onrecht geplaatst wordt. Diegenen die in God geloven (ongeacht via welke weg) en rechtvaardig en goed handelen, worden geplaatst tegenover diegenen die mensen verdrukken en onrecht aandoen. Dit is een punt dat niet genoeg beklemtoond kan worden. De Koran erkent immers dat er verschillende wegen zijn om tot God te komen. Er is geen 'wij versus zij' mogelijk op grond van natie, ras, huidskleur, taal, e.d.m., zelfs niet op grond van religie. Er is alleen: rechtvaardigheid tegen onrecht. De muslimgemeenschap bestaat overigens typisch ook uit niet-muslimminderheden wier godsdienstvrijheid door de Koran gegarandeerd wordt en over wiens veiligheid het muslimleger moet waken.
Uit de bespreking van de verzen die door islamofoben en 'islam bashers' aangehaald worden om het tegendeel te bewijzen, blijkt dat de islamofoben op zijn minst onwetendheid en mogelijks intellectuele oneerlijkheid aan de dag leggen en de verzen geheel uit hun context lichten. Dat zou overeenkomen met uit het Belgisch strafwetboek de zinsnede dat doden niet bestraft wordt te lichten, er niet bij te vermelden dat het om een uitzonderingsregel gaat die enkel van toepassing is op gevallen van wettelijke zelfverdediging, om daaruit vervolgens te besluiten dat de Belgische wetgeving aanzet tot geweld en doodslag want dat het "zwart of wit" zo in de wet staat.
Ja, er zijn natuurlijk gevallen van geweldpleging door muslims. Er zijn ook gevallen van geweldpleging door niet-muslims - daar wordt de godsdienst echter niet bijgesleurd. Waarom sleurt men er de islam dan wel bij? Het is duidelijk dat niets, maar dan ook niets in de hele Koran, geweldpleging tegen en doden van onschuldige burgers toestaat.
bron:
[Link niet meer beschikbaar]
------------------------------------------
Ok, ik wacht nu op volgende "beschuldigingen":
"jij bent een moslim of wat?"
"linkse zwakke rukker, jij gelooft nog in sprookjes"
"het gaat om interpretatie maar alle moslims geloven dat geweld toch mag"/
Zoiets in die aard krijg je iedere keer weer in dergelijke debatten. Men haalt de verzen aan zonder de context te kennen en als men de context dan uitlegt, dan negeert men die en herhaalt men de beschuldiging. Zielig eigenlijk.