- Lid geworden
- 29 okt 2007
- Berichten
- 441
- Waardering
- 26
De instelling die hier de boventoon voert is de instelling die ik zelf meestal ook hanteer: "Als het je niet bevalt dan gebruik je het toch niet".
Toch vraag ik mij keer op keer af waarom alle concentrated pre workouts zo'n groot marktaandeel hebben tegenwoordig? Begrijp mij niet verkeerd, ik heb mij hier zelf ook altijd schuldig aan gemaakt.
Het enige wat ze goed doen is energie leveren. De belangrijkste ingrediënten, die jij tijdens je training nodig hebt, zijn hopeloos ondergedoseerd of zelfs afwezig?
Sommigen pretenderen namelijk als concentrated pre workout toch nog een compleet product te zijn dat alles aan boord heeft, ondanks dat het maar een schepje van 5 tot 7 gram is. Als ik dan op het label zie staan dat er 101 ingrediënten in zitten, rest mij enkel nog diep te zuchten... Persoonlijk zie ik concentrated pre workouts liever als een puur stimulanten product, waar geen onzinnige doseringen als een gram creatine monohydraat, beta-alanine of citrulline malaat in zit. Dit puur om aan te geven dat concentrated pre workouts en (de zogenoemde) full size pre workouts welliswaar beide pre workouts zijn, maar met een ander doel en visie zijn geformuleerd!?
Opzich is energie leveren natuurlijk prima, ik vind het zelf ook prettig om met verhoogde concentratie en wat meer energie een zware training tegemoet te gaan. Maar gevoelsmatig draven de producenten tegenwoordig behoorlijk door, en ik vraag mij af of dat misschien niet meer een kwestie is van aanbod in plaats van vraag?
Ik kan hier natuurlijk alleen maar voor mijzelf spreken wanneer ik zeg dat ik niet op zoek ben naar een product dat gevoelsmatig moet kunnen concurreren met speed of xtc. Her en der lees ik dat sommige concentrated pre workouts soms ruim 300 mg cafeïne bevatten, en daar bovenop dan nog een hele trits aan andere stimulantia als methylhexanamine, acia rigidula, β-methylphenethylamine, dendrobium, huperzine a, evodiamine, synephrine en noem maar op bevatten...
Er sterven nu al mensen aan gevolg van overdosering, en er word dan (gemakzuchtig of terecht, dat is aan jou) met het vingertje gewezen naar een bepaald ingrediënt (1,3 DMAA) dat bijna per direct vervangen MOET worden voor iets dat liever nog weer sterker en extremer is. Totdat daar weer iemand aan komt te overlijden en, nouja je snapt het wel...
Volgens mij kom je als supplementenfabrikant in zo'n geval in een vicieuze cirkel én neerwaartse spiraal terecht waar je op den duur niet onderuit kan?
Ik ben benieuwd of er meer mensen zijn die de supplementenindustrie ook op een dergelijke 'filosofische' manier benaderen of hier weleens bij stil staan of hun bedenkingen bij hebben?
Toch vraag ik mij keer op keer af waarom alle concentrated pre workouts zo'n groot marktaandeel hebben tegenwoordig? Begrijp mij niet verkeerd, ik heb mij hier zelf ook altijd schuldig aan gemaakt.
Het enige wat ze goed doen is energie leveren. De belangrijkste ingrediënten, die jij tijdens je training nodig hebt, zijn hopeloos ondergedoseerd of zelfs afwezig?
Sommigen pretenderen namelijk als concentrated pre workout toch nog een compleet product te zijn dat alles aan boord heeft, ondanks dat het maar een schepje van 5 tot 7 gram is. Als ik dan op het label zie staan dat er 101 ingrediënten in zitten, rest mij enkel nog diep te zuchten... Persoonlijk zie ik concentrated pre workouts liever als een puur stimulanten product, waar geen onzinnige doseringen als een gram creatine monohydraat, beta-alanine of citrulline malaat in zit. Dit puur om aan te geven dat concentrated pre workouts en (de zogenoemde) full size pre workouts welliswaar beide pre workouts zijn, maar met een ander doel en visie zijn geformuleerd!?
Opzich is energie leveren natuurlijk prima, ik vind het zelf ook prettig om met verhoogde concentratie en wat meer energie een zware training tegemoet te gaan. Maar gevoelsmatig draven de producenten tegenwoordig behoorlijk door, en ik vraag mij af of dat misschien niet meer een kwestie is van aanbod in plaats van vraag?
Ik kan hier natuurlijk alleen maar voor mijzelf spreken wanneer ik zeg dat ik niet op zoek ben naar een product dat gevoelsmatig moet kunnen concurreren met speed of xtc. Her en der lees ik dat sommige concentrated pre workouts soms ruim 300 mg cafeïne bevatten, en daar bovenop dan nog een hele trits aan andere stimulantia als methylhexanamine, acia rigidula, β-methylphenethylamine, dendrobium, huperzine a, evodiamine, synephrine en noem maar op bevatten...
Er sterven nu al mensen aan gevolg van overdosering, en er word dan (gemakzuchtig of terecht, dat is aan jou) met het vingertje gewezen naar een bepaald ingrediënt (1,3 DMAA) dat bijna per direct vervangen MOET worden voor iets dat liever nog weer sterker en extremer is. Totdat daar weer iemand aan komt te overlijden en, nouja je snapt het wel...
Volgens mij kom je als supplementenfabrikant in zo'n geval in een vicieuze cirkel én neerwaartse spiraal terecht waar je op den duur niet onderuit kan?
Ik ben benieuwd of er meer mensen zijn die de supplementenindustrie ook op een dergelijke 'filosofische' manier benaderen of hier weleens bij stil staan of hun bedenkingen bij hebben?