AndroidHealthClinic

onzeker over progressie. (1 bezoeker)

Bezoekers in dit topic

Ladybug

Dutch Bodybuilder
Lid geworden
22 sep 2013
Berichten
382
Waardering
36
Lengte
1m63
Massa
55kg
Vetpercentage
21%
Hallo Dames,

Zoals misschien sommige van jullie weten, die al wat langer op het forum zitten
ben ik aan het herstellen van een eetstoornis. Het gaat nog niet helemaal geweldig.
Het eten gaat een stuk beter. Ik heb minder vreetbuien, en compenseer vrijwel niet meer met spugen en pillen.. ook mede dankzij medicatie en
dankzij mensen om mij heen die mij steunen.

Het probleem is alleen dat ik hoor van mensen dat ik ben afgevallen en dat ik moet uitkijken dat ik niet weer
in mijn eetstoornis terugval.. maar ik vind dit niet altijd prettig om te horen want ik heb het idee dat ik wel goed bezig ben.

Ik eet gemiddeld 1900 kcal iifym op trainingsdagen en 1800-1700 op rustdagen.
1x per week neem ik een cheatmeal, en ik val alsnog af.. dat is opzich niet het probleem maar ik vind nog lastig om te gaan met cheatmeals, alleen wil ook helemaal genezen van die vreetkicks dus soms eet ik iets slechts en dan sla ik niet meer door in een volledige vreetbui.

Nu ben ik nog steeds onzeker. Want ik ben van de 68 kilo (hier heb ik geen foto van omdat ik me schaam).
En ik word nu een beetje ongeduldig dat ik meer moet afvallen en sneller, terwijl het nog steeds gaat.. maar mijn hoofd wilt het allemaal sneller.

Ik heb een foto van 64 kilo naar 59 kilo (daar zit ik nu op).
Ik ben benieuwd of ik blind ben, maar ik zie weinig progress en ben niet tevreden.

Ik moet doorzetten, want ik ben al van ver gekomen, maar ben bang om te falen dat ik het vertrouwen in mijzelf weer kwijtraak.

Ik hoop dat jullie me een beetje kunnen adviseren wat ik het beste kan doen om mijzelf toch gemotiveerd te houden? Ik hoop niet dat ik lullige reacties terug krijg, want dit is best gevoelig om te delen :( Ben echt heel onzeker over mijn lichaam.

Bedankt alvast.

Groetjes,

Ladybug

progress.png
 
Je buik op 2 september ziet er heel mooi uit. Ik denk dat het voor jou belangrijk is om er zo relaxt mogelijk mee om te gaan en niet te obsessief te worden. Ik weet dat dit makkelijker gezegd is dan gedaan.
Ik weet uiteraard niet wat je doel is maar ik vind dat 59 kilo je erg goed staat. Blijf lekker sporten, eet eens per week ongezond en probeer er ook van te genieten. Ik weet dat dit erg simpel klinkt maar simpel is vaak juist het moeilijkst.
 
Wil je nu weer aankomen dan?
Want als je afvalt op 1900 moet je meer eten om aan te komen ;)
Als je moeite hebt met cheat meals haal ze er dan lekker uit. Als je boven behoefte eet zijn ze ook niet nodig als soort van 'refeed'.

Niks aantrekken wat andere mensen vinden/zeggen van je lichaam.
Het is jouw lichaam, dus jouw keuzes.
 
Er is zeker een mooie progressie te zien op de foto van 2 september! Je bent hartstikke goed bezig girl!

Ik herken het wel moet ik zeggen.. in mijn hoofd ben ik ook nog steeds 10 kilo zwaarder. Wat voor mij helpt is om het meetbaar te maken. Dit kun je al doen met een simpel meetlint, door de omtrek van je heup, taille en borst maandelijks te meten. Zo zie je dat er, ondanks dat je het zelf niet ziet, wel degelijk progressie plaatsvindt.

En mensen hebben altijd wel wat te zeggen.. te dik, te dun. Het gaat erom dat jij je goed voelt bij hoe je eruit ziet :)
 
Dankjewel voor jullie reacties.
Ik wil zeker niet meer aankomen, al wil ik van de winter wel weer wat spiermassa aankomen, waarbij helaas ook wat extra vet word aangemaakt..
probeer daarom voor november nog een beetje af te vallen.

Ik zal jullie op de hoogte houden van deze progressie.
Dankje! Dit motiveert weer!!
 
Staar je vooral niet blind op gewicht, maar probeer objectief naar de spiegel te kijken. Foto's van je progressie helpen hier zeker bij, gewicht is daarbij ondergeschikt. Om het even te reflecteren op mannen, ook wij hebben "issues" dus voel je niet alleen en schrijf het zeker niet af op vrouw zijn. Ik weeg nu net geen 100KG en zie er groter uit dan ooit, daar waar ik vroeger mezelf blind staarde op gewicht (ik kom van 59kg) en het enige wat ik wilde was zo groot en zwaar mogelijk worden. Met de tijd ga je inzien dat je dat nergens brengt. De spiegel moet je grootste vriend worden, in plaats van de weegschaal je grootste vijand.
 
Het feit dat de spiegel je grootste vriend moet worden duid al op obsessie. Tevreden zijn zit tussen je oren.
 
Het feit dat de spiegel je grootste vriend moet worden duid al op obsessie. Tevreden zijn zit tussen je oren.

Dat is onzin, tevredenheid zit niet alleen maar tussen je oren. Zo kun je alles wel kapot relativeren natuurlijk. Tenzij je een Chi of Zen master bent gaat dit voor de meeste mensen niet op en zijn er ontelbaar veel variabelen welke bijdragen aan totale tevredenheid in het leven. Dus het is onzin om een enkele zin compleet uit zijn verband te trekken.
 
Ik wilde je niet aanvallen. Iedereen heeft wel eens dat hij zich op de ene dag er fantastisch eruit vind zien, en een dag later kijk je naar hetzelfde beeld en heb je een andere perceptie. Ik had het misschien iets anders kunnen verwoorden maar dat bedoel ik ermee.
 
Ik wilde je niet aanvallen. Iedereen heeft wel eens dat hij zich op de ene dag er fantastisch eruit vind zien, en een dag later kijk je naar hetzelfde beeld en heb je een andere perceptie. Ik had het misschien iets anders kunnen verwoorden maar dat bedoel ik ermee.

Snap ik en daar heb je ook zeker een punt. Maar dan ga je meer de psychologische kant op en iemand zijn of haar zelfbeeld/zelfverzekerdheid/onzekerheid etc.

Overigens een deel in de bodybuilding wereld waar nagenoeg geen aandacht aan besteed wordt helaas, want daar valt heel veel te winnen denk ik.
 
Het feit dat de spiegel je grootste vriend moet worden duid al op obsessie. Tevreden zijn zit tussen je oren.

Mee eens.

Altijd maar ontevreden zijn lijkt me heel vermoeiend.
 
Op beide foto's zie ik een prachtig figuur.

Ik wil je niet demotiveren, maar het eerste wat mij te binnen schoot... Is het wel verstandig dat je zo bezig bent met afvallen als je herstellende bent van een eetstoornis?
Serieus als ik dit lees gaan bij mij de alarmbellen een beetje af...Nogmaals ik bedoel het niet slecht.
 
Dat is een mooie progressie!

Niet te gehaast denken, goed de tijd nemen voor het proces of het nu aankomen of afvallen is. Op deze manier levert het voor de meesten de beste resultaten op die ook op lang termijn het makkelijker maken om het te onderhouden.

Ongeruste mensen in je omgeving zijn er altijd, maar dat is ergens ook wel fijn om te weten dat er mensen zijn die veel om jou en je gezondheid geven:)
 
Ongeruste mensen in je omgeving zijn er altijd, maar dat is ergens ook wel fijn om te weten dat er mensen zijn die veel om jou en je gezondheid geven:)

mooi gezegd dankje
 
Back
Naar boven