HeliosUV777
Novice
- Lid geworden
- 26 feb 2012
- Berichten
- 1
- Waardering
- 0
- Lengte
- 1m80
- Massa
- 75kg
Dag iedereen,
ik sukkel reeds een kleine 2 jaar met mijn schouder door met een blessure door te trainen. Ja, extreem dom etc. weet'ek ondertussen :-)
Na een hele batch ontstekingsremmers, kinétherapie en 5 cortisonespuiten (over 2 jaar gespreid, wel eens 2 spuiten heel kort op mekaar wegens geen verbetering, ook niet bij niet-trainen) is er een MRI gemaakt en daar bleek er artrose op mijn AC gewricht te zitten. Met name mijn supraspinatus was pijnlijk en dan vooral bij het benchen. Tijdens de periodes van de ontstekingsremmers en cortisone trainde ik niet (op kracht, schouderzaken liet ik volledig vallen) en is het dragelijk, maar is het nog altijd aanwezig (als'ek bvb een 12-pack melk draag, niet boven men hoofd ofzo, is het merkbaar).
Ik heb dan eind november 2014 een AC-resectie laten doen, dat zou volgens de chirurg een definitieve oplossing moeten bieden. Na de 2de week van januari mocht ik van de chirurg terug sporten. Ik keek er enorm naar uit, maar dichter de datum kwam, hoe meer ik besefte dat dat niet ging gebeuren... Er zit nog altijd iets, na menig aantal ibuprofen te slikken betert het dan weer maar als'ek het laat vallen komt het stilletjes terug (zonder intensief trainen). Ik ben terug naar de chirurg gegaan en die heeft extra kiné voorgeschreven en gezegd dat ik toch zou moeten wachten tot mei voor een volledig herstel.
Ik heb het gevoel dat ik van het kastje naar de muur wordt gestuurd. Ondertussen zijn hier al 5 artsen mee bezig geweest en is het (voorlopig) nog niet beter. Vooral bij mijn laatste arts (de chirurg) krijg ik het gevoel alsof ik afgewimpeld wordt. Heeft iemand gelijkaardige ervaringen met AC-resecties? Kunnen die nood hebben aan zo'n lange recuperatieperiodes?
Alvast bedankt voor jullie reacties :-)
ik sukkel reeds een kleine 2 jaar met mijn schouder door met een blessure door te trainen. Ja, extreem dom etc. weet'ek ondertussen :-)
Na een hele batch ontstekingsremmers, kinétherapie en 5 cortisonespuiten (over 2 jaar gespreid, wel eens 2 spuiten heel kort op mekaar wegens geen verbetering, ook niet bij niet-trainen) is er een MRI gemaakt en daar bleek er artrose op mijn AC gewricht te zitten. Met name mijn supraspinatus was pijnlijk en dan vooral bij het benchen. Tijdens de periodes van de ontstekingsremmers en cortisone trainde ik niet (op kracht, schouderzaken liet ik volledig vallen) en is het dragelijk, maar is het nog altijd aanwezig (als'ek bvb een 12-pack melk draag, niet boven men hoofd ofzo, is het merkbaar).
Ik heb dan eind november 2014 een AC-resectie laten doen, dat zou volgens de chirurg een definitieve oplossing moeten bieden. Na de 2de week van januari mocht ik van de chirurg terug sporten. Ik keek er enorm naar uit, maar dichter de datum kwam, hoe meer ik besefte dat dat niet ging gebeuren... Er zit nog altijd iets, na menig aantal ibuprofen te slikken betert het dan weer maar als'ek het laat vallen komt het stilletjes terug (zonder intensief trainen). Ik ben terug naar de chirurg gegaan en die heeft extra kiné voorgeschreven en gezegd dat ik toch zou moeten wachten tot mei voor een volledig herstel.
Ik heb het gevoel dat ik van het kastje naar de muur wordt gestuurd. Ondertussen zijn hier al 5 artsen mee bezig geweest en is het (voorlopig) nog niet beter. Vooral bij mijn laatste arts (de chirurg) krijg ik het gevoel alsof ik afgewimpeld wordt. Heeft iemand gelijkaardige ervaringen met AC-resecties? Kunnen die nood hebben aan zo'n lange recuperatieperiodes?
Alvast bedankt voor jullie reacties :-)