Fitness Seller

AlexV's log: Olympisch gewichtheffen en smijten (1 bezoeker)

Bezoekers in dit topic

Leef je nog?
 
Haha! Nou toevallig kwam ik even langs om een einde jaars update te geven, dus bij deze!

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

2021 - Full update

Tijdje weg geweest, maar ik kom weer even langs om een update te brengen. Gaat een lange worden, dus haal die mealprep maar uit de magnetron en ga dr lekker voor zitten!

De wedstrijd die ik gedraaid heb waarover ik niks gerapporteerd heb, dus tijd voor een update!

Korte en vooral matige piek richting deze wedstrijd. Nog steeds flink blessureleed wat niet weg lijkt te gaan. Volledige update hierover in de "blessures, toekomst & doelen"-spoiler.

Ingewogen op 103.1kg als ik het mij goed herinner. Had mij ingeschreven voor de -109kg omdat ik geen zin had om af te vallen. Echter had ik net zo goed met de -102kg mee kunnen doen, omdat ik praktisch voor de wedstrijd een goeie 1,5L water en 2 maaltijden naar binnen gewerkt heb.

Snatch
Gehele warm-up weet ik echt niet meer uit m'n hoofd, maar m'n laatste beurt was een hele soepele 120kg.
Eerste beurt: 130kg, 3x wit. Heel hard, voelde echt on-point.
Tweede beurt: 140kg, 3x rood. Grote stap, maar een gewicht wat normaliter prima gaat. Heb hem uiteindelijk gemist doordat die te makkelijk ging. Klinkt vreemd, maar ik begin aan dat gewicht te trekken, en ik schrok halverwege van hoe makkelijk het ging, maar dan ben je al te laat om te reageren. Dus ik knal veel te hard door die extensie, waardoor het gewicht uiteindelijk over mij heen ging en achter mij belandde.
Derde beurt: 140kg, 3x rood. Omgekeerde plaatje. Onbewust ga je in je in je hoofd zitten. Minder hard trekken. Gewicht was nog steeds prima, maar kwam gewoon te kort bij extensie. Denk dat ik dit het beste kan scharen onder de te korte piek en de lange tijd tussen wedstrijden.

Clean&jerk
Ook hier weet ik de warm up niet meer, maar ook hier was de laatste beurt een solide 130kg.
Eerste beurt: 140kg, 3x wit. Zelfde verhaal, gewoon een hele harde en on-point beurt.
Tweede beurt: 150kg, 3x rood. Bij de clean een slechte extensie, waardoor het gewicht naar voren kwam, en ik flink moet corrigeren om omhoog te komen. Wel gelukt, maar de putf was op voor de jerk, dus gemist op press-out.
Derde beurt: 150kg, 3x rood. Moest meteen achter elkaar weer, maar energie was op. Gewoon simpelweg te scharen onder een slechte conditie.

Uiteindelijk 3de plaats overall, wat op zich prima is met openers, maar echt verre van waar ik op hoopte. 2de plaats is een opkomende lifter, ook in de -102kg klasse, waar ik normaliter in zit. Dus dat is top, beetje leuke concurrentie. 1ste plaats was voor een voor mij nog onbekend lifter in de -81kg, maar beresterk, absurd snel en gewoon echt hele goeie techniek, spectaculair om te zien!

Maar goed, uiteindelijk kan ik wel een paar dingen concluderen uit deze wedstrijd. Als eerste, iets positiefs: Kracht lijkt on-point geweest te zijn. Denk niet dat een 140kg snatch pull ooit zo makkelijk gevoeld heeft! Als tweede, techniek moet gewoon simpel weg beter. Een bekend probleem, maar een "simpele" snatch 2x missen op technische fouten is gewoon matig. En als derde, conditie is erbarmelijk.

Ik zal kijken of ik nog een video in elkaar kan flansen van deze competitie.

Ik meen mij te herinneren dat ik hier verteld had dat ik onder een coach ging trainen, alleen weet niet meer of ik ok verteld had onder welke. Nou goed, ik train nu onder Jeremy Regensburg. Goeie coach, klikt goed, heel techniek gericht, wat voor mij een pre is. Maar snapt ook dat ik ondertussen gewoon een baan heb en niet even kan skippen omdat ik eerder wil trainen, of dat ik daar hele dagen afgepeigerd kan zitten door de trainingen. Dus al-met-al positief.

Trainingen zagen er globaal gezien uit als een 4-day split. Veel focus of accessories voor techniek of zwakke punten verbetering. Richting SBD-cup uiteraard focus op pieken, en post SBD cup veel focus op conditie. Iets waar ik persoonlijk echt een enorme hekel aan heb, maar wel weet dat het mij echt veel zal brengen, dus ja, we doen t maar gewoon he. Nu weer lockdown, dus coaching tijdelijk gepauzeerd omdat ik toch niet fatsoenlijk kan trainen. Wel wat richtlijnen mee gekregen van wat aan te raden was, en die volg ik nu, maar weinig spannends over te vertellen.

Zoals jullie allemaal weten was mijn slaap naar mijn ervaring erbarmelijk. Echter is dat nu ook daadwerkelijk onderbouwd. Ik had mij aangemeld voor een slaaponderzoek ergens halverwege het jaar. En elke keer werd dat maar uitgesteld en uitgesteld, zonder dat ik een vaste duidelijke datum kreeg. Ergens wel begrijpelijk, aangezien de slaap onderzoeken op dit betreffende ziekenhuis op de longafdeling gedaan worden, en ik denk dat iedereen wel kan begrijpen waarom die momenteel drukker is dan normaal. Dus ik de verzekering bellen dat het mij te lang duurde en ze ergens anders voor mij konden vinden. Hebben ze mij doorverwezen naar het Bravis ziekenhuis in Roosendaal. Pokke-eind reizen elke keer, maar ik kreeg in ieder geval wel een duidelijke datum betreft afspraken en dergelijk. Al vond ik nog steeds dat deze ook erg lang duurde (elke keer een maand tussen elke simpele afspraak). Nou goed, uiteindelijk slaap onderzoek gedaan eind november, halverwege december terug mogen komen voor resultaat.

En jaar hoor. Slaap apneu. Met 6 ademstops per uur net over de grens (5 is minimum voor verzekeringen). Spande er wel nog even om, want ik zat officieel op 4,9, maar uit de data kon gesteld worden dat ik tijdens een stuk niet sliep, dus dat heeft de dokter ook verwerkt, waardoor ik op 6 uit kwam. Dus in die zin echt flink gematst door de dokter haha! Hierna ook nog langs de KNO geweest om te kijken of er daar nog iets mis zat, maar alles leek goed. Amandelen klein, geen poliepen of andere obstructies, stembanden zagen er ook prima uit.

Zijn eigenlijk 4 algemene behandel opties voor.
1. Slaap positie trainen. Over het algemeen zorgt op de zij slapen ervoor dat bij de meeste minder apneu's worden gemeten. En ook bij mij was dat het geval. Echter was het verschil dermate klein dat het het probleem niet op zou lossen. Dus deze was voor mij geen permanente optie. Vooral ook omdat ik volgens de data al redelijk veel op m'n zij slaap. Iets war ook overeen komt met m'n eigen ervaring, omdat ik vrijwel altijd op m'n zij in slaap val en wakker wordt.
2. Operatie. Kan van alles zijn, maar aangezien het er bij de KNO allemaal prima uit zag, zou dit weinig meerwaarde hebben.
3. MRA beugel. Simpel weg een beugel dit als het ware je kaak wat naar voren duwt, zodat deze niet de keel dicht drukt, wat apneu kan veroorzaken. Dit is de eerste optie waar nu naar gekeken is. Vorige week ben ik bij een specialistische tandarts geweest om zo'n beugel aan te meten, en de beugel zelf zou ergens halverwege januari ongeveer klaar moeten zijn, dus nog paar weken wachten.
4. CPAP. Denk dat de meeste deze wel kennen, maar simpel weg is het een apparaat dat de luchtdruk verhoogt als je stopt met ademen, en dus als het ware 'door de apneu's heen blaast'. Ivm verzekeringen moest ik als eerste de MRA proberen, voordat dat ik met een CPAP zou kunnen gaan slapen. Ik hoop dat MRA voldoende is, want zo'n CPAP zit ik niet heel erg op te wachten. Maar anderzijds, ik ben intussen ben ik dermate moe elke dag, dat elke oplossing een godsgeschenk zou zijn.

Ik heb voor m'n gevoel eindelijk een routine gevonden die lijkt te werken voor mij, dus dat is positief! Kreeg voorheen veel kritiek dat ik te weinig eiwitten at, dus daarmee aan de slag gegaan. M'n eet 'schema' ziet er als volgt uit.

6:15 - 5 eieren met klein beetje mayo + paar sneden brood met boter. (Geen idee hoeveel precies, maar ik zou zeggen ergens tussen de 30 en 40g eiwit? Correct me it I'm wrong!)
9:00 - Bak volle kwark + wat fruit (wisselend, maar een voorbeeld dat vaak voorkomt: 2 manderijnen, 1 appel en 1 banaan). (iets meer dan 40g eiwit)
12:00 - Avond eten van gisteren. Kan van alles zijn, maar altijd wel berg groente, wat vlees/vis en wat carbs. (Ik zou zeggen gemiddeld ook wel 30g eiwit)
15:00 - Handje vol ongezouten noten mix, zeg 100g. (~20g eiwit)
17:00 - Weer avond eten. (Dus weer ~30g eiwit)
20:00 - 500ml volle melk met schep whey. (~40g eiwit)

Erg tevreden met deze opzet qua gevoel. Verder zit ik nu op ~200g eiwit, wat wel ongeveer overeen komt met de algemeen aangeraden 2g/kg-bw.

Verder qua supplementen: 5-6g creatine na opstaan. 1a2 caps visolie met eerste meal. Uiteraard whey, maar vind ik niet echt als supplement tellen. met laatste meal ook 2 tabs magnesium, 1 cap zink en soms een B-vitamine supplement.

Kan hier relatief kort over zijn, denk ik.

Herstel: Momenteel heb ik niks toegevoegd qua extra herstel. Sauna's zijn uiteraard dicht nu, maar dat werd langzaamaan ook al steeds minder doordat ik simpelweg gewoon te veel dingen wil doen en er geen tijd meer overblijft. Sportmassages zijn gewoon rete-duur om die op reguliere basis te doen. Verder zou ik niet weten wat ik hier anders nog voor zou kunnen doen.

Mindfullness: Hier doe ik simpelweg te weinig mee. Of beter gezegd, minder dan dat ik zou willen doen. Of nog simpeler gezegd, momenteel eigenlijk gewoon niks. Wil dit ook weer op pakken, al is het maar een paar min per dag.

Mobility: Doe het meeste hiervan voor het trainen, echter wil ik daar ook weer verandering in aanbrengen. Meer hierover onder de spoiler "blessures, toekomst & doelen".

Goed, dat was vorig jaar, maar hoe ziet de vooruitblik eruit? Dis is denk ik bij verre het lastigste stukje voor mij momenteel, wat ik ben er zelf ook nog niet echt uit. Laten we bij het heden beginnen...

Blessures
Wellicht weten de meer trouwe lezers dit al, maar ik wordt al jaren geplaagd door de ene na de andere blessure. En uiteraard is daar niks aan veranderd.

Als eerste de grootste en meest limiterende blessure: Slaap. Uiteraard staat in de 'slaap'-spoiler een hele break-down en is het technisch gezien geen blessure. Echter is het wel iets wat mij veelal in de weg zit. Weinig energie overdag, slechte focus, slecht herstel, noem maar op. Echter lijkt dit al de positieve kant op te gaan qua behandeling, dus hopelijk zit dit niet heel lang meer in de weg.

Up next: IT band rechter been. Wederom, trouwe lezers herinneren zich wellicht nog dat ik een jaar lang kampte met een IT band blessure aan m'n been. Deze zorgde er voor dat ik praktisch gezien niet meer zwaar benen kon trainen. Echter was dat toen m'n linker been, nu is het m'n rechter been, met dezelfde blessure als toen. Loop nu bij 2 fysio's, waaronder een die voorheen links gefixt heeft. Er lijkt soms wat progressie in te zitten, maar ik kan nog steeds praktisch niks. Stekende pijnen bij een simpele 100kg front squat, is gewoon niet te doen. Wederom beetje ten einde raad wat ik hier nu weer mee moet... Root-cause is niet bekend. Uiteraard heeft de fysio wat dingen gevonden die niet in balans zijn, en daar werk ik nu mee. Maarja, waarom zijn die niet in balans. Persoonlijk denk ik dat de root-cause erin ligt dat ik laatste tijd enorm veel zit, met werk zit ik praktisch hele dag. Dit zorgt er voor mij voor dat m'n pelvic tilt erger wordt. Daarnaast merk ik dat m'n abs relatief zwak zijn, wat ook weer een oorzaak kan zijn voor de pelvic tilt, dus die ben ik ook van plan aan te pakken in de komende tijd.

Volgende: Linker knie. Op zich nog geen hele erge blessure, maar voelt wel iets wat uit de hand kan gaan lopen tzt. Nog niet mee naar de fysio geweest, echter staat die wel gepland. Hopelijk kan ik deze aanpakken voordat het erger wordt. Schoot er opeens in toen ik de trap af liep 2 weken terug en lijkt qua verbetering gestagneerd te zijn. Voel het bijvoorbeeld al met een BW squat, maar dan is het niet meer dan een 'drukkend gevoel'. Uiteraard wordt dit erger naarmate gewicht verhoogt.

Last but not least: Traps. Altijd een relatief gevoelige plek geweest voor blessures bij mij. Wellicht stress gerelateerd, aangezien dat vaker voorkomt rond die regio. En de stress komt waarschijnlijk van de gebrekkige slaap, dus ik hoop dat dit oplost naarmate m'n slaap beter wordt.

Toekomst
Goed, dat was dat, maar waar nu heen? Dat is eigenlijk de vraag die mij een beetje aan het plagen is op dit moment. Ik ben nog steeds even ambitieus als altijd, zowel binnen de sport als daar buiten. Echter merk ik dat het langzaamaan z'n tol begint te eisen. De berg blessures, de vermoeidheid, de pijntjes, noem maar op. Merk dat m'n motivatie om echt hard te trainen steeds minder wordt, ondanks dat ik het nog steeds even leuk vind als altijd. Dus ik ben er nog steeds niet uit wat ik nou eigenlijk wil doen. Enerzijds vind ik het super tof om te doen en doe ik het met plezier, anderzijds kost het op dit moment dermate veel energie dat ik nauwelijks meer functioneer, en waarom? Voor die paar extra kilo? Vind ik het nou echt zo leuk om te doen, of ben ik mij onbewust vast aan het houden aan iets wat ik wellicht beter kan laten gaan? Lastige vragen, weinig antwoorden. Denk ook niet dat ik hier binnenkort uit ga komen, dus voor nu hou ik vast aan wat ik doe, hopende dat de oplossingen uit de voorgaande alinea's mij een beter perspectief geven. Maar tot die tijd is het even op de tandjes bijten en omheen werken waar omheen gewerkt kan worden.

Echter staan er wel positieve dingen op de planning. Als eerste heb ik een mail gehad van de bondscoach of ik wellicht interesse had in eventuele internationale wedstrijden. Nou, jazeker! Wat hiervan terecht gaat komen is nog maar de vraag uiteraard. Vooral aangezien ik niet fatsoenlijk kan trainen nu, door zowel blessures als gebrek aan materiaal. Maar ik zal begind it jaar met ze in gesprek gaan, dan kijken we wat het wordt! Verder uiteraard nog het NK en wellicht wat andere kleine wedstrijden als internationaal niet doorgaat. Als laatste hopelijk nog wat mooie PRs, oplossingen voor blessures, noem maar op.

En uiteraard de vraag die sommigen hebben: "Zal ik blijven loggen op DBB?" Zit ik nog over te twijfelen. Vind het wel leuk allemaal, maar zie er vooralsnog weinig meerwaarde in anders dan gezelligheid. Wellicht hebben jullie input?

Doelen
Dit vind ik ook een hele lastige. Elk jaar stel ik doelen waarvan ik het gevoel heb dat ik er naartoe kan werken, echter mis ik dit jaar een beetje dat gevoel. Ik kan wel heel leuk zeggen: "155kg snatch & 175kg clean&jerk", maar als ik nu vol blessures zit en nauwelijks herstel, draagt dat voor m'n gevoel weinig waarde. Dus simpelweg ben ik hier gewoon nog niet uit. Eigenlijk zijn mijn doelen momenteel: 1. Niet meer moe zijn hele dag & 2. Fatsoenlijk kunnen trainen zonder blessures die alles tegen werken. Niet zo spectaculair als voorgaande jaren, en waar anderen misschien op gehoopt hadden, maar hier moeten we het mee doen.
 
Laatst bewerkt:
Back
Naar boven