AndroidHealthClinic

Artikel: Waarom doen we wat we doen? (1 bezoeker)

Bezoekers in dit topic

Frenkpie

Massive Warrior
20 jaar lid
Lid geworden
17 nov 2002
Berichten
19.637
Waardering
901
Lengte
1m72
Massa
88kg
Oke, er zal vast een artikelsectie zijn, maar aangezien ik als 10jarige lid het zo niet kan vinden en dit artikel meer bedoeld is voor mijn strongman/pl vrinden, wil ik het hier posten en graag houden.

Waarom doen we wat wij doen?
juni ’13


Introductie

Mijn naam is Frank Peters, ruim 12 jaar een fanatieke beoefenaar van de krachtsport en met name sterkste man. Ik ben op mijn 16e in 2001 begonnen met krachtsport; samen met een vriend bij de lokale sportschool ingeschreven en direct fanatiek gaan trainen. Al snel merkte ik dat ik met veel inzet en intensiteit de oefeningen deed en ik vrijwel geen training oversloeg.

Door het lezen op internet en in boeken begon ik met squats, deadliften, en T-bar rows. Dit gecombineerd met een hoge mate van fanatisme, werd ik al heel snel vreemd aangekeken door de ‘gewone’ sportschool bezoekers en werd meerdere malen boos toegesproken dat ik niet zo raar moest trainen en werd ook regelmatig verweten dat ik te fanatiek trainde. Mede door dit merkte ik dat mijn motivatie toch anders was en ik begon te twijfelen of dat wel normaal was.
In de loop der jaren heb ik veel trainingsmaatjes zien komen en gaan om verschillende redenen. Ook van de vrienden die het geweldig vonden dat ik zo sportte en het zelf eigenlijk ook wel wilden, gingen er maar een enkeling mij mee naar de sportschool. En uiteindelijk haakte vrijwel iedereen vroeg of laat weer af: te zwaar, kost teveel tijd, te vermoeiend, of gewoon geen zin meer.

In de loop der jaren ben ik gelukkig ook mensen tegengekomen die ook fanatiek en gemotiveerd trainen. Van deze groep mensen weet je gewoon dat wat er ook gebeurt; ze blijven trainen. Binnen die groep kom je dan nog een kleiner select groepje mensen tegen die net zo intens of soms nog harder trainen dan jezelf. Deze groep typeer ik als mensen die voornamelijk trainen om het trainen en vanwege de strijd die men met zichzelf aan kan gaan met het trainen. Resultaat en aanzien is bijzaak: deze mensen trainen op deze manier ongeacht wat anderen ervan vinden of denken, of ondanks dat het zelfs onverstandig kan zijn om te doen wat betreft herstel of progressie...

Door deze ervaringen door de jaren heen begon ik verder na te denken over trainen en motivatie. Keer op keer bleven er vragen bij mij terugkomen: waarom? Waarom doen wij dit? Jaar in jaar uit, met volle overgave zonder een moment van twijfel. Waarom stoppen sommige met bizar veel talent toch zo snel na bijv. een kleine tegenslag? Waarom beloven sommige, soms met volle overgave en passie, van alles wat ze willen doen of bereiken, maar komen ze het vrijwel nooit na?

In dit artikel wil ik vanuit mijn eigen ervaring, gecombineerd met wat ik erover heb gelezen, hierover uitweiden en probeer ik op bovenstaande vragen een antwoord te geven. Het artikel is onderverdeeld in vier secties: Motivatie, tegenslag, ego en gedrag.


Motivatie

In mijn ogen zijn er vier aspecten die je motiveren in wat je doet:

1. Intrinsieke motivatie om te sporten;
de een kan makkelijk weken zonder enige vorm van fysieke arbeid te leveren, de ander moet elke dag minimaal één keer hijgend op de grond liggen van een zware inspanning. In ons geval betekent dat je dus moet houden van het tillen van (zware) gewichten.

2. Jezelf willen uitdagen en de strijd met jezelf aan willen gaan;
Iedereen die met volle overgave een sport beoefend kent dat gevoel wel: je ziet een bepaalde prestatie en denkt: “Dat gaat mij nooit lukken.” Of “Als dát mij lukt...”. Wanneer dat moment daar is, beland je in een euforische extase dat met geen woorden is te omschrijven maar iedereen precies weet hoe het voelt als je het zelf hebt mogen ervaren. In mijn geval waren dat: de eerte keer 100 kg bandrukken,+25 kg op m’n max deadlift in één training na 5 jaar stilstand, 160 kg atlas stone, 130 kg log press, en nog talloze andere momenten.

3. Sociale aspect;
hoe je het ook wendt of keert, vrijwel iedereen is meer gemotiveerd en traint vaker wanneer je je sport / passie kunt delen met ‘lotgenoten’. Het geeft je ook de mogelijkheid om elkaar uit te dagen en je progressie te verbeteren.
Daarnaast, hoe ga je om met de ‘social peer pressure’ van je sociale omgeving die jouw passie niet deelt; kun je omgaan met de kritiek of bezorgdheid van je omgeving die je willen remmen in wat jij wilt? Kun jij zijn wie jij wilt zijn? Een uitspraak die mij altijd bijstaat in dit soort gevallen is: “I'd rather be hated for who I am, than loved for who I am not”

4. Aanzien en status, oftewel: je ego.
Hierover zal ik later in dit artikel verder op ingaan.

Ook de prioriteit van bovengenoemde aspecten is in mijn ogen in deze volgorde; wanneer jij op een onbewoond eiland zou wonen, de mogelijkheid hebt om te trainen maar verder nooit meer iemand zal tegenkomen. Zou je dan nog steeds blijven trainen? Voordat je deze vraag beantwoord, denk eens na wat jouw échte motivatie is om te trainen: train jij omdat je graag gespierd of sterker wilt worden? Of ben jij sterk en gespierd omdat je graag wilt trainen?

Natuurlijk is het niet helemaal zo zwart-wit, want ik denk dat iedereen die zou zeggen dat ze puur en alleen maar trainen om het proces en niet om het resultaat liegt. Wat ik er wel mee wil zeggen is, is dat je bij jezelf zou kunnen nagaan of je dit niet puur en alleen maar doet vanwege je ego. Zorg ervoor dat je de dingen in je leven doet die jíj leuk vindt en jíj geniet van het proces. Er zijn al genoeg dingen in het leven die je moet doen. En wanneer alleen het resultaat of de sociale acceptatie jouw brandstof tot motivatie is, zul je het niet lang volhouden.
Uiteindelijk komt de man met de hamer bij je langs om dat van je af te nemen en uiteraard zul je gedemotiveerd en gefrustreerd raken. Maar dit zijn de momenten waarop je zult gaan beseffen of jouw motivatie echt is, of puur en alleen gebaseerd is op je ego. En dat separeert uiteindelijk de echte strijders van de recreanten die, zoals onze goede vriend Vlad altijd zegt; alleen in de gym rondlopen om zuurstof te verspillen.


Tegenslag

Iedereen die een sport op een bepaald niveau beoefent heeft het meerdere malen moeten meemaken: tegenslagen, in onze sport is dat voornamelijk blessures. Ik heb zelf in de afgelopen 12 jaar dat ik train een aantal blessures moeten verduren, meestal waren het gewoon overbelaste pezen of gewrichten; knie, schouder, onderrug, bicep, lies. Sommige blessures bleven zo lang aan, dat ik maanden niet echt kon trainen; zelfs niet pijnvrij squatten met 50 kg. Dit zijn natuurlijk de moeilijkste momenten in het beoefenen van je sport en voor sommige zelfs het moment om af te haken omdat de ego niet meer wordt gestreeld. Echter vanuit mijn eigen ervaring kan ik een aantal adviezen / quotes benoemen die je kunnen helpen in deze momenten:

- “Don’t mistake temporary defeat for failure” (Napoleon Hill): De oorlog die je met jezelf voert einidigt pas wanneer jij dat wilt en soms is juist een kleine tegenslag datgene wat je op termijn zelfs verder zal helpen: Ik heb talloze keren gehad dat ik na een blessure een nieuw record wist te pakken op een oefening die ik tijdens een blessureperiode niet of nauwelijks kon doen.

- “The most important thing in life is not to capitalize on your gains. Any fool can do that. The really important thing is to profit from your losses” (William Bolitho): Het is makkelijk om iets vol te houden, maar de momenten dat jouw motivatie wordt getest, zijn juist tijdens de tegenslagen.

- “Apply a self to self comparison principle”: Er zullen altijd mensen zijn die beter zijn dan jij, maar er zullen ook altijd mensen zijn die slechter zijn dan jij. Verspil je tijd niet aan deze vergelijkingen en voer je eigen strijd; zorg dat je elk jaar doelen stelt waarin je jezelf wilt verbeteren en zorg dat je dat haalt.

- Je progressie is niet lineair: “Two steps forward, one step back”. Alleen in de beginperiode of wisseling naar een totaal nieuwe oefening, kun je er week na week gewicht bij doen. Daarna begint de echte strijd waarin je progressie volgens deze uitspraak zal verlopen. Realiseer en accepteer dit feit; het is een verloren strijd om dit door te blijven forceren.

- “The greatest pleasure in life is doing what people say you cannot do”(Walter Bagehot): Laat niemand je vertellen wat je wel en wat je niet kan; Je kan verder komen dan je denkt. Hoe vaak ik wel niet in het verleden had gedacht dat ik tegen m’n max aan zat qua kracht, spiermassa of dat mensen mij vertelde dat ik iets niet met mijn aanleg of zonder gebruik kon bereiken. Ik kan nu na al die jaren met gepaste trots en plezier vertellen dat ik dat keer op keer heb weten te ontkrachten. En dat geldt ook voor jou, hoe onmogelijk soms iets ook lijkt.


Ego

“No one has ever seen the face of ego. It is like a ghost that we accept as a controlling influence in our lives. I look upon the ego as nothing more than an idea that each of us has about ourselves. The ego is only an illusion, but a very influential one. Letting the ego-illusion become your identity can prevent you from knowing your true self. Ego, the false idea of believing that you are what you have or what you do is a backwards way of assessing and living life.” (Wayne Dyer)

De ego kent dus drie vormen:

1. Ik ben wat ik doe
2. Ik ben wat ik heb (bereikt)
3. Ik ben wat men denkt van mij

Wanneer één of meerdere van de drie bovenstaande aspecten voor jouw het meest geldend zijn voor waarom je dit doet, zal het erg veel discipline vergen om dit vol te blijven houden. Het zijn vaak ook deze mensen die dan ook regelmatig wisselen van een discipline, of een tijd stoppen en opnieuw beginnen om weer opnieuw die korte termijnmotivatie te voelen; je ego wordt dan kort gestreeld, maar zal naarmate de tijd vordert weer sterk afnemen.

Maar hoe weet je nu wat je doet, ook echt doet omdat jij dat wilt? Vrij simpel eigenlijk; ken je dat gevoel wanneer je ergens bent, of iets aan het doen bent en je zonder dat je het onder woorden kunt brengen, met grote plezier doet? En je blijft dit doen zonder dat je jezelf ook maar één keer afvraagt of dit wel goed is voor je reputatie of prestatie? Dát zijn de momenten waarop je weet dat dát het gene is wat jij leuk vindt om te doen.

Ik heb dit zelf gelukkig meerdere malen mogen meemaken in mijn sport; de tijden dat ik als kind gefascineerd naar sterkste man wedstrijden keek, de eerste keer zelf de sportschool binnenliep, ik mijn eerste sterkste man wedstrijd deed, etc.. Maar het meest sprekend moment voor mijzelf was, wat ik me nog steeds herinner als de dag van gisteren, de zomer van 2008; er was een “DBB meet” in Raalte waar we in een loods alles konden trainen, met voornamelijk sterkste man onderdelen. Na een twee tot drie uur durende bus/treinreis begon ik direct te glunderen bij het zien van alle spullen zoals een grote shovel band van 380 kg, een ijzeren boomstam, de stones verspreid over de vloer, de yoke, farmers, etc.

Daarnaast was het geweldig om de helden van toen in actie te zien zoals G-men, Bryan, Matthieu, Maikel Bagerman en anderen. Ik liep rond met een grijns van oor tot oor en voelde me als een kind die voor het eerst in een grote speeltuin mocht spelen. Ik ging als een 75 kg wegende ‘ecto’ voor het eerst farmers lopen met 70 kg per hand, liep een 150 kg yoke, tilde 90-100 kg stones op een paar pallets en drukte met veel moeite een boomstam van zo’n 80 kg 1x... uren laten ging ik gesloopt, onder de hars gepaard met wat (schaaf)wonden, naar huis en het enige wat ik dacht is: “Wanneer mag ik weer?”


Gedrag

Een ander aspect waar je naar kunt kijken om te achterhalen of wat je doet ook hetgene is waar je intrinsiek voor gemotiveerd bent om te doen, is het kijken naar je eigen gedrag. Aan anderen vertellen hoeveel je traint en hoe toegewijd of hardcore je wel niet bent is één, maar woorden zijn in mijn ogen vrijwel betekenisloos. Dit komt omdat jezelf of anderen met woorden voorliegen gemakkelijk is. Hoé je bent en wat je doet zegt alles over wie je écht bent en wat je écht motiveert. Het is vrijwel onmogelijk om te liegen in je gedrag; je bent namelijk wat je doet.

Dus vraag jezelf af: Ben jij die persoon die keer op keer jezelf en / of anderen belooft iets te doen of te willen bereiken maar meerdere malen het niet weet waar te maken?
Jouw gedrag bepaalt en vertelt jezelf wie je bent en wat je doet en ‘onthoudt’ hoe je je de vorige keer in een vergelijkbare situatie hebt gehandeld. Een voorbeeld: wanneer je één keer een vrijdagtraining overslaat omdat je die dag moe was, kun je er vergif op innemen dat je een week later een versterkte neiging zult hebben om het weer over te slaan en het zal dan nog meer discipline vereisen om toch te gaan.

Voor mij werd dit duidelijk op de momenten dat anderen mij vreemd aankijken als ik vertel dat ik zo’n drie keer per week gemiddeld twee uur in de sportschool train en vrijwel al mijn zaterdagmiddagen doorbreng in een oude schuur in Baarn. Dat zijn de momenten waarop ik dan realiseer dat het inderdaad geen ‘normale’ routine is in je wekelijkse bezigheden wanneer je dit vergelijkt met de gemiddelde werkende man. Maar ik zie deze manier van trainen en leven als tanden poetsen; je denkt er niet bij na, je doet het gewoon en het is onderdeel van je routine.

Dus als jij ervoor zorgt dat “hard but smart” trainen onderdeel is van je dagelijkse / wekelijkse routines, je altijd blijft zoeken en leren in de sport en je weet dat wat je doet ook doet omdat jij het leuk vindt; dan zal de vooruitgang en zelfs de vooraf onmogelijk lijkende doelen een realiteit kunnen worden.

“We are what we repeatedly do, excellence, then, is not an act but a habbit.” (Aristotle)

SM%252020130602%2520Zuid%2520NL%2520V4%2520032.jpg
 
Laatst bewerkt:
Mooie en duidelijke weergave van wat iemand bezield om met SM bezig te zijn!
 
Ik heb je artikel met interesse en plezier gelezen. Je hebt veel van wat het ook voor mij betekent om dagelijks met onze sport bezig te zijn met veel gevoel gecondenseerd. Fijn dat je dit wilt delen. :)
 
Zeer moo stukje Frank!
 
Daar is ie dan! Lang over tijd maar het wachten waard. Mooi stuk Frank.
 
Heel mooi stukje. Leest erg prettig.

Ik volg je blog al een gehele tijd en daaruit kun je zeker vanuit gaan dat een vaste herkenning ben in de strongman wereld.

Ik wist wel niet dat je al geruime tijd bezig bent. Respect ervoor.

Maar voor sommige dingen, is het wel anders in mijn geval. Ik heb mijn dips ook, aangezien ik nog geen 2 jaar bezig ben maar ik heb ze al zeker meegemaakt.

Maar tijd, is bij mij een limiterende factor. Ik zou willen trainen, maar tijd maken gaat toch heus niet altijd.
Normaliter gezien, je gaat werken, je komt thuis, en je bent "klaar". Maar ik volg hogere studies.

En dan kun je zomaar niet zeggen 'ik stop eventjes, en ik ga naar de gym." Die dan nog eens 30 minuten fietsen is. Had ik meer de tijd, had ik meer progessie kunnen maken.

Dan is het niet van dat je niet toegewijd bent of niet, als er geen tijd is, is er gewoon geen. Als je een homegym hebt, dan kun je dat perfect inlassen maar ik zit op kot dus die mogelijkheid heb ik niet.

Wel mooi neergeschreven en ben blij dat er nog zulke mensen zijn, een vaste rots in de sport.
 
Herken mezelf hier wel een beetje in :)

Deze groep typeer ik als mensen die voornamelijk trainen om het trainen en vanwege de strijd die men met zichzelf aan kan gaan met het trainen. Resultaat en aanzien is bijzaak: deze mensen trainen op deze manier ongeacht wat anderen ervan vinden of denken, of ondanks dat het zelfs onverstandig kan zijn om te doen wat betreft herstel of progressie...

Hoewel ik toch vooruitgang wil zien...
 
Nice artikel, Frank. Is ook leuk/helder geschreven.

Heel mooi stukje. Leest erg prettig.

Ik volg je blog al een gehele tijd en daaruit kun je zeker vanuit gaan dat een vaste herkenning ben in de strongman wereld.

Ik wist wel niet dat je al geruime tijd bezig bent. Respect ervoor.

Maar voor sommige dingen, is het wel anders in mijn geval. Ik heb mijn dips ook, aangezien ik nog geen 2 jaar bezig ben maar ik heb ze al zeker meegemaakt.

Maar tijd, is bij mij een limiterende factor. Ik zou willen trainen, maar tijd maken gaat toch heus niet altijd.
Normaliter gezien, je gaat werken, je komt thuis, en je bent "klaar". Maar ik volg hogere studies.

En dan kun je zomaar niet zeggen 'ik stop eventjes, en ik ga naar de gym." Die dan nog eens 30 minuten fietsen is. Had ik meer de tijd, had ik meer progessie kunnen maken.

Dan is het niet van dat je niet toegewijd bent of niet, als er geen tijd is, is er gewoon geen. Als je een homegym hebt, dan kun je dat perfect inlassen maar ik zit op kot dus die mogelijkheid heb ik niet.

Wel mooi neergeschreven en ben blij dat er nog zulke mensen zijn, een vaste rots in de sport.

:roflol: Wat een onzin.

Ik heb ook "hogere studies" gevolgd, en nog best intensieve. Als student heb je tijd zat, man. Je moet echt niet doen of je 60u/week met school bezig bent. Nu ik aan het werken ben vanaf dit jaar, heb ik nog een pak minder tijd. Oplossing: ik sta om 5u30 op om voor mijn werk te kunnen trainen. Dus ga aub niet liggen bitchen over een gebrek aan tijd als student.
 
Wat weet jij nu van hoeveel tijd ik heb...

Ik heb om 8.15 les, tot 18.15, en daarna ben ik vrijwel altijd continu tot na middernacht bezig aan mijn projecten.
Mensen die mij persoonlijk kennen zullen wel bevestigen wat voor zombie ik soms ben.

Dus wie ben jij om te veroordelen dat ik geen tijd heb.
 
oke heren, kunnen jullie het vervolg van deze discussie via PM voeren? Bedankt!

---------- Post toegevoegd 19 June 2013 om 18:21 ----------

Bedankt iedereen :)

Daar is ie dan! Lang over tijd maar het wachten waard. Mooi stuk Frank.

Over tijd? Ik wist niet dat er een tijdslimiet zat aan een vrijblijvend verzoek... maar bedankt Gijs ;) ik moet je nog de gecorrigeerde versie toesturen.

Herken mezelf hier wel een beetje in :)


Hoewel ik toch vooruitgang wil zien...

Zoals iedereen, daarom heb ik er ook "voornamelijk" bijgezet.
 
Mooi stuk wat precies aangeeft wat de motivatie van strongmen is. Nice work soldier.
 
Bijzonder fijn geschreven Frank!
 
Leuk stukje Frank!
Hier nog wat foto's van je 'coming-out'.

a495sk.jpg


28tkidv.jpg
 
Ik ben helemaal niet zo fanatiek en kan het ook niet opbrengen, maar ik heb er wel bewondering voor. Leuk stuk om te lezen!
 
Mooi stuk frank. **** social peer pressure: “I'd rather be hated for who I am, than loved for who I am not” Zo is dat!
 
Mooi stuk! Herkenbaar
 
Haha vette fotos idd..heb ze ook nog
 
Back
Naar boven