Dag mensen,
ik ben een man van 43, en doe vanaf 16 jaar aan krachttraining.. met een pauze van 8 jaar want vooruitgaan doe ik niet, destijds toch weer de sport opgepakt.
Daarnaast heb ik 20 jaar geschermd wat ik nu om meerdere redenen i.i.g een pauze geef en ben in mijn eigen woonplaats begonnen met boksen; Als ik nog een serieuze vechtsport wil beginnen en de basis onder de knie wil krijgen moet ik niet langer wachten.
Tsja krachtsport en boksen samen is geen ideale combinatie maar hey, ik word toch niet sterker dus wat heb ik te verliezen?
Ik vind het heerlijk eindelijk weer nieuwe dingen te leren maar naast dat ik mijn polsen ernstig blijf bezeren bij de hoek- en opstoten is er nog een ding waar ik tegenaan loop;
Met sparren word je best in het diepe gegooid en ook 'sparren op het hoofd'.
Mijn buik/lendespieren zijn okay en kan er best een ros op hebben, verder op het lijf geen probleem en pijn is prima te doen.
Ehm, naast dat ik het niet super vond losgelaten te worden terwijl je nog helemaal niet hebt geleerd het hoofd te verdedigen, ben ik helaas erg bang (hard)op het hoofd, vooral de neus, geraakt te worden.
Ik heb de ontwijkreflexen (die eigenlijk ook niet in les aan bod komen) niet in mijn systeem.
Als ik een treffer krijg, ook al van beschaafde kracht 'bevries' ik en ben dan aan genade van tegenstander overgeleverd.. Of dit iets met jeugdding te maken heeft weet ik niet maar het is erg lullig, het is duidelijk te zien dat ik bang ben en voel me een enorme aansteller.
Is hier iemand die dit herkend?
Het vreemde is, ik ben lang ziek geweest en leef met chronische pijn, maar dit is 'anders'
Ik ben ergens bang dat ik 'niet uit het juiste hout gesneden' (te soft) ben om deze sport me eigen te maken, terwijl ik het zo graag wil leren en deze angst overwinnen..
Serieuze reacties graag.
Spotterij mag achterwege gelaten worden.
ik ben een man van 43, en doe vanaf 16 jaar aan krachttraining.. met een pauze van 8 jaar want vooruitgaan doe ik niet, destijds toch weer de sport opgepakt.
Daarnaast heb ik 20 jaar geschermd wat ik nu om meerdere redenen i.i.g een pauze geef en ben in mijn eigen woonplaats begonnen met boksen; Als ik nog een serieuze vechtsport wil beginnen en de basis onder de knie wil krijgen moet ik niet langer wachten.
Tsja krachtsport en boksen samen is geen ideale combinatie maar hey, ik word toch niet sterker dus wat heb ik te verliezen?
Ik vind het heerlijk eindelijk weer nieuwe dingen te leren maar naast dat ik mijn polsen ernstig blijf bezeren bij de hoek- en opstoten is er nog een ding waar ik tegenaan loop;
Met sparren word je best in het diepe gegooid en ook 'sparren op het hoofd'.
Mijn buik/lendespieren zijn okay en kan er best een ros op hebben, verder op het lijf geen probleem en pijn is prima te doen.
Ehm, naast dat ik het niet super vond losgelaten te worden terwijl je nog helemaal niet hebt geleerd het hoofd te verdedigen, ben ik helaas erg bang (hard)op het hoofd, vooral de neus, geraakt te worden.
Ik heb de ontwijkreflexen (die eigenlijk ook niet in les aan bod komen) niet in mijn systeem.
Als ik een treffer krijg, ook al van beschaafde kracht 'bevries' ik en ben dan aan genade van tegenstander overgeleverd.. Of dit iets met jeugdding te maken heeft weet ik niet maar het is erg lullig, het is duidelijk te zien dat ik bang ben en voel me een enorme aansteller.
Is hier iemand die dit herkend?
Het vreemde is, ik ben lang ziek geweest en leef met chronische pijn, maar dit is 'anders'
Ik ben ergens bang dat ik 'niet uit het juiste hout gesneden' (te soft) ben om deze sport me eigen te maken, terwijl ik het zo graag wil leren en deze angst overwinnen..
Serieuze reacties graag.
Spotterij mag achterwege gelaten worden.