Hallo,
Ik ben een 16 jaar (over 2 maanden 17).
Ik heb afgelopen jaren veel in het ziekenhuis gelegen, ik heb Leukemie gehad (op 11 jarige leeftijd) ik ben 1 maand lang kunstmatig beademt geweest (mijn redding was mijn overgewicht, bijna obesitas) en moest met veel hulp van de Fysiotherapeut weer leren lopen.
Na 1 een jaar, kreeg ik een recidief. Daarna volgde een paar chemokuren en een beenmergtransplantatie (navelstrengdonor) wat compleet uit de hand liep. Mijn organen werden afgestoten, kreeg voeding via het infuus omdat ik niet meer kon eten (TPV voeding). Ook kreeg ik door een afgestote alvleesklier Diabetes type 1, hierdoor gebruik ik insuline (novorapid).
Ook is mijn bijnier slecht, die cortison aanmaakt. Ik heb veel Prednison geslikt maar dat mocht niet meer want dat brengt je suikerspiegel teveel door de war, er was een middenweg en dat was Hydrocortison het "broertje" van Prednison te gaan slikken wat ik helaas nog steeds elke dag doe.. Waarschijnlijk gaan we dat wel afbouwen binnenkort.
Ook na deze behandeling heb ik weer moeten leren lopen.
Vrienden van ons hebben een sportschool waar ik sinds ik 15 ben kracht aan het opbouwen ben. Toen in die tijd was het voor mij niks meer dan heel soms gaan en een beetje kracht en conditie opbouwen, omdat ik zowel met alles achterliep. Ik vorige zomer, nadat ik in het ziekenhuis te horen kreeg hoeveel ik achterliep op leeftijd's genoten veel gaan trainen. Ik doe dat altijd onder begeleiding van onze vrienden daar.
De doorslag voor mij dat ik dit moest gaan doen waren zijn woorden: Je zal nooit meer zo fit worden als dat je bent geweest, en je kracht zou ook nooit meer worden wat het was na alle Chemo's en behandelingen die je gekregen hebt.
Na de zomervakantie ging ik gewoon door, maar al snel in oktober werd ik continu ziek (gelukkig was het maar griep) maar ik werd achter elkaar ziek. Het duurde maanden, ik overdrijf niet maar het duurde letterlijk maanden! Tot Maart toen ik prefentief aan de antibiotica werd gezet, toen stopte het en ook omdat het waarschijnlijk niet meer heel erg heerste.
Tegen die tijd, zat ik tegen depressief aan. Ik zag maar een handjevol mensen, waar ik mij het meeste aan stoorde. School lukte niet en ik heb in alle tijd niks bereikt voor mijn gevoel, want met kanker overwinnen bereik je niks. En ik heb weinig tot geen vrienden.
Ik ben toen weer begonnen met sporten, hoewel ik nergens zin in had ben ik het wel gaan doen. Ik wist dat veel mensen dit ook deden tegen depressies, en het was iets wat ik graag wilde toen ik lekker in mijn vel zat. Want ik wil iets bereiken, hoe onnozel het ook klinkt. Ik wil laten zien dat het wel allemaal kan! Dat je nog wel fit kan worden, en kan zijn wie je wil zijn!
Nu 3 maanden later waarin ik echt vooruit ben gegaan, en het ook zie aan mijn lichaam voel ik me een stuk beter en mijn lust van het leven komt daarin terug. Mijn frustratie en woede uit het leven gooi ik eruit, alles wat je maar kan bedenken.
Nu is mijn vraag aan jullie, of jullie misschien ervaring hebben met een van deze medicatie:
Novorapid - Insuline
Omeprazol
Creon
Hydrocortison
En of jullie ervaring hebben met na Chemotherapie te gaan Bodybuilden?
Hebben jullie anders ook eventueel ook tips?
Ik ben:
KG: 68
CM: 178
Vet PC: 9%
Dankjulliewel voor het lezen!
Ik ben een 16 jaar (over 2 maanden 17).
Ik heb afgelopen jaren veel in het ziekenhuis gelegen, ik heb Leukemie gehad (op 11 jarige leeftijd) ik ben 1 maand lang kunstmatig beademt geweest (mijn redding was mijn overgewicht, bijna obesitas) en moest met veel hulp van de Fysiotherapeut weer leren lopen.
Na 1 een jaar, kreeg ik een recidief. Daarna volgde een paar chemokuren en een beenmergtransplantatie (navelstrengdonor) wat compleet uit de hand liep. Mijn organen werden afgestoten, kreeg voeding via het infuus omdat ik niet meer kon eten (TPV voeding). Ook kreeg ik door een afgestote alvleesklier Diabetes type 1, hierdoor gebruik ik insuline (novorapid).
Ook is mijn bijnier slecht, die cortison aanmaakt. Ik heb veel Prednison geslikt maar dat mocht niet meer want dat brengt je suikerspiegel teveel door de war, er was een middenweg en dat was Hydrocortison het "broertje" van Prednison te gaan slikken wat ik helaas nog steeds elke dag doe.. Waarschijnlijk gaan we dat wel afbouwen binnenkort.
Ook na deze behandeling heb ik weer moeten leren lopen.
Vrienden van ons hebben een sportschool waar ik sinds ik 15 ben kracht aan het opbouwen ben. Toen in die tijd was het voor mij niks meer dan heel soms gaan en een beetje kracht en conditie opbouwen, omdat ik zowel met alles achterliep. Ik vorige zomer, nadat ik in het ziekenhuis te horen kreeg hoeveel ik achterliep op leeftijd's genoten veel gaan trainen. Ik doe dat altijd onder begeleiding van onze vrienden daar.
De doorslag voor mij dat ik dit moest gaan doen waren zijn woorden: Je zal nooit meer zo fit worden als dat je bent geweest, en je kracht zou ook nooit meer worden wat het was na alle Chemo's en behandelingen die je gekregen hebt.
Na de zomervakantie ging ik gewoon door, maar al snel in oktober werd ik continu ziek (gelukkig was het maar griep) maar ik werd achter elkaar ziek. Het duurde maanden, ik overdrijf niet maar het duurde letterlijk maanden! Tot Maart toen ik prefentief aan de antibiotica werd gezet, toen stopte het en ook omdat het waarschijnlijk niet meer heel erg heerste.
Tegen die tijd, zat ik tegen depressief aan. Ik zag maar een handjevol mensen, waar ik mij het meeste aan stoorde. School lukte niet en ik heb in alle tijd niks bereikt voor mijn gevoel, want met kanker overwinnen bereik je niks. En ik heb weinig tot geen vrienden.
Ik ben toen weer begonnen met sporten, hoewel ik nergens zin in had ben ik het wel gaan doen. Ik wist dat veel mensen dit ook deden tegen depressies, en het was iets wat ik graag wilde toen ik lekker in mijn vel zat. Want ik wil iets bereiken, hoe onnozel het ook klinkt. Ik wil laten zien dat het wel allemaal kan! Dat je nog wel fit kan worden, en kan zijn wie je wil zijn!
Nu 3 maanden later waarin ik echt vooruit ben gegaan, en het ook zie aan mijn lichaam voel ik me een stuk beter en mijn lust van het leven komt daarin terug. Mijn frustratie en woede uit het leven gooi ik eruit, alles wat je maar kan bedenken.
Nu is mijn vraag aan jullie, of jullie misschien ervaring hebben met een van deze medicatie:
Novorapid - Insuline
Omeprazol
Creon
Hydrocortison
En of jullie ervaring hebben met na Chemotherapie te gaan Bodybuilden?
Hebben jullie anders ook eventueel ook tips?
Ik ben:
KG: 68
CM: 178
Vet PC: 9%
Dankjulliewel voor het lezen!