AndroidHealthClinic

Bush? Kerry? Same shit! (1 bezoeker)

Bezoekers in dit topic

frietbakker

Ripped Bodybuilder
15 jaar lid
Lid geworden
9 nov 2002
Berichten
3.948
Waardering
31
ook hier lopen de gemoederen wel eens op over dat Bush evil is en wegmoet, Kerry is de verlossing. Of juist vice versa, dat Bush het helemaal zo slecht niet doet en dat een republikeinse partij beter zou zijn dan een democratische.

In dit artikel wordt aangegeven dat beide partijen toch meer overeenkomen dan mensen dachten.

http://www.meervrijheid.nl/bushkerrybadnarik.htm

Ik ben het op de punten die genoemd worden wel redelijk eens met de libertarier, alleen op de punten van wapenvrijheid en defensie zou ik me wat meer moeten verdiepen om daar een goed onderbouwde mening over te kunnen vormen.

Maar lees en vertel eens wat je er van vindt.
 
Het is waar dat de verschillen tussen de democratic en republican party niet hetzelfde verschil zit als tussen recht en links zoals wij hier kennen. Beide partijen zijn rechts en conservatief, de een alleen wat meer dan de ander. De als links afgeschilderde democratic party is bv een stuk rechtser dan de VVD of LPF. Maar amerika is nu eenmaal een rechts en conservatief land. Echt links heeft daar geen voedingsbodem. Toch zijn er wel degelijk grote verschillen tussen de plannen van Bush en Kerry, zowel kwa economisch als buitenlands beleid.

Verder is dat artikel een mooi stukje propaganda van de liberatiers. Die er trouwens zelf ook wat rare ideeën op nahouden. Zoals het afschaffen van wapenwetten en de inkomensbelasting (wat leuk klinkt maar nergens op slaat).
 
waarom vind je het afschaffen van de inkomsten belasting nergens op slaan?
 
Door het afschaffen van die belasting heeft de overheid vrijwel geen inkomsten meer. Dat betekend dus dat overheidsvoorzieningen niet meer kunnen worden betaald en stil komen te liggen. Geen politiemacht, geen geld voor de gezondheidszorg, geen subsidies voor medisch onderzoek, waar moeten de ambtenaren van worden betaald en ga zo maar door. Nog meer werlozen dus en geen sociaal vangnet om deze op te vangen. Ten tweede kan de schuld dan niet meer worden afbetaald. Met een nog groter begrotingstekort en economische malaise tot gevolg.
 
Jij gaat ervan uit dat de overheid moet zorgen voor een zorgstelsel, dat er subsidies nodig zijn voor medisch onderzoek. Ik denk dat vooral de zorg gebaat is bij privatisering. Zo ook een hoop andere dingen, en zo heb je dus al minder ambtenaren.
Ik denk ook niet dat alle ambtenaren werkeloos worden/blijven die vinden wel een baan in het bedrijfsleven.

Hoe minder de overheid nodig heeft om uit te geven hoe beter dat zal zijn voor het begrotingstekort, op lange termijn.
 
Privatisering van de zorg betekent dat alleen degenen die het kunnen betalen ook nog zorg krijgen. Want waarom zou je als bedrijf slecht of niet betalende klanten aannemen ? Natuurlijk zou de overheid dat dan weer kunnen verplichten, maar dan wordt het afgewenteld op degenen die premie betalen en krijg je nog hogere premies dan je nu al hebt.

Ambtenarenapparaat is zeer log en daar kan zeker de bezem doorheen, maar op gebieden zoals het onderwijs is de overheid toch zeker nodig. Onderwijs en wetenschap is de grootste kostenpost van de overheid overigens.

Sociale stelsel wordt door de overheid momenteel al genoeg uitgekleed, als daar de private sector grip op krijgt dan werken we allemaal tot ons 70ste.
 
Zorg is op dit moment niet goedkoop, maar de privatisering zal leiden tot goedkopere prijzen. Zodat iedereen de meeste behandelingen zelf kan betalen, verder zou je je ook kunnen verzekeren (of desnoods maandelijks geld opzij zetten). In Hong Kong hebben ze een zeer goed systeem lopen en is de zorg vrijwel, zoniet, geheel geprivatiseerd.

Voedsel is toch ook niet alleen voor de rijken? Anders kunnen we net zo goed staatswinkels weer invoeren die ons voedsel verkopen tegen prijzen waarvan de overheid heeft beslist dat ze de juiste zijn.

En waarom is op gebied van onderwijs overheidsinmening 'toch zeker' nodig?
 
frietbakker zei:
Zorg is op dit moment niet goedkoop, maar de privatisering zal leiden tot goedkopere prijzen. Zodat iedereen de meeste behandelingen zelf kan betalen, verder zou je je ook kunnen verzekeren (of desnoods maandelijks geld opzij zetten). In Hong Kong hebben ze een zeer goed systeem lopen en is de zorg vrijwel, zoniet, geheel geprivatiseerd.

Voedsel is toch ook niet alleen voor de rijken? Anders kunnen we net zo goed staatswinkels weer invoeren die ons voedsel verkopen tegen prijzen waarvan de overheid heeft beslist dat ze de juiste zijn.

En waarom is op gebied van onderwijs overheidsinmening 'toch zeker' nodig?

Vergelijking met voeding gaat niet op, dat is geen verzekering zoals je bij de zorg hebt. Verzekeringsmaatschappijen verzekeren in principe ook met voorwaarden en met een private sector zal iemand die al een aandoening heeft wel eens in de problemen kunnen komen.

Hoe het in Hong Kong werkt weet ik niet, maar ik weet wel dat Hong Kong een grote groep mensen kent die onder de armoedegrens leeft. Hebben die dan ook recht op zorg ? Of zijn die premies voor hun lager ?

Onderwijs moet je nooit uit handen geven, anders bepaalt degene die betaalt wat jij mag leren.

Nogmaals private sector is altijd uit op winst, dus worden in het vervolg alleen nog de winstgevende zaken doorgevoerd en de rest niet. Iets wat je ook zal merken in de cultuurbestedingen, ook zal misschien niet iedereen daar rouwig om zijn.
 
Laatst bewerkt:
Ericr zei:
Vergelijking met voeding gaat niet op, dat is geen verzekering zoals je bij de zorg hebt. Verzekeringsmaatschappijen verzekeren in principe ook met voorwaarden en met een private sector zal iemand die al een aandoening heeft wel eens in de problemen kunnen komen.
Wat is het verschil met de publieke sector dan? Zijn de verzekeringsmaatschappijen nu verplicht je aan te nemen? Volgens mij niet toch?

Ericr zei:
Hoe het in Hong Kong werkt weet ik niet, maar ik weet wel dat Hong Kong een grote groep mensen kent die onder de armoedegrens leeft. Hebben die dan ook recht op zorg ? Of zijn die premies voor hun lager ?
Sorry dit is mijn fout, ik was in de war met Singapore. My bad, ik zal even uitleggen hoe het in singapore werkt:

De gezondheidszorg in Singapore is gebaseerd op drie principes:

Men betaalt op het moment dat men consumeert, om overmatig gebruik van de gezondheidszorg te voorkomen.
Iedereen is in beginsel zelf verantwoordelijk voor de eigen gezondheid en voor het betalen van de eigen ziektekosten.
Er wordt door de overheid een bepaald minimum aan gezondheidszorg gegarandeerd.

Sinds 1984 draagt iedere werknemer verplicht zes tot acht procent van zijn loon af aan een persoonsgebonden medische spaarrekening ('Medisave' genoemd). Het bedrag op deze spaarrekening kan men aanwenden voor het betalen van medische kosten voor zichzelf of voor gezinsleden. In plaats van een verplichte verzekering is er dus sprake van verplicht sparen.

In aanvulling op Medisave werd in 1990 'Medishield' opgericht. Dit is een goedkope (vrijwillige) verzekering voor mensen tot 75 jaar om de kosten te dekken van langdurige ziekte of buitengewoon hoge ziektekosten die het bedrag op de Medisave rekening niet kan dekken. De premies voor Medishield worden betaald uit de Medisave-rekening. Medishield betaalt uiteindelijk tachtig procent van het bedrag boven het eigen risico uit, waarbij men maximaal $ 12.500,- per jaar kan claimen en $ 44.000,- gedurende het hele leven.

Wanneer de kosten hoger uitvallen en men onverhoopt niet genoeg geld op de Medisave-rekening heeft, is er in Singapore tot slot ook een vangnet, genaamd 'Medifund', waar men kan vragen om bijstand. De goedkoopste vormen van medische zorg worden bovendien door de overheid gesubsidieerd om deze zoveel mogelijk voor iedereen betaalbaar te maken.

Het grote voordeel van het systeem in Singapore is dat er geen sprake is van een omslagstelsel. Iedereen spaart voor zichzelf en er wordt (in principe) ook verwacht dat iedereen voor zichzelf betaalt. Dat geeft een financiële prikkel om spaarzaam te zijn en onnodig gebruik van medische voorzieningen te vermijden. Daarmee is het voornaamste probleem in de Nederlandse (en Amerikaanse) gezondheidszorg grotendeels opgelost. Namelijk, dat de vraag naar zorg volledig inelastisch is omdat gezondheidszorg 'gratis' lijkt (de verzekeraar of de overheid betaalt). Daarnaast is er in Singapore sprake van een grote mate van keuzevrijheid in het aanbod van zorg, met verschillende kwaliteit- en prijsklassen. Het particuliere aanbod van zorg is in Singapore verder amper gereguleerd. Er is geen prijsregulering en hoewel de Singapore Medical Association wel bepaalde richtlijnen stelt ten aanzien van de tarieven is niemand gebonden om de aanbevolen tarieven te volgen. Daardoor functioneert de gezondheidszorg grotendeels overeenkomstig de processen in de vrije markt.

Het spaarsysteem zoals dat in Singapore is het systeem dat vrije marktwerking zoveel mogelijk benadert, maar het bevat tevens een verzekeringsvorm die in een vrije verzekeringsmarkt waarschijnlijk zal domineren.

... uiteraard van www.meervrijheid.nl, maar goed waarom overtiepen als copy/paste bestaat :D

EricR zei:
Onderwijs moet je nooit uit handen geven, anders bepaalt degene die betaalt wat jij mag leren.

Nogmaals private sector is altijd uit op winst, dus worden in het vervolg alleen nog de winstgevende zaken doorgevoerd en de rest niet. Iets wat je ook zal merken in de cultuurbestedingen, ook zal misschien niet iedereen daar rouwig om zijn.
Het zou zo moeten zijn dat degene die betaal mag beslissen wat hij leert, hij betaalt er immers voor. Wie ben jij (of de overheid, of wie/wat dan ook) om te zeggen wat ik het beste kan leren, of MAG leren?

In private sector is inderdaad uit op winst en die zal zij alleen maar halen als zij haar klanten tevreden houdt. Dingen die niet worden uitgevoerd omdat ze niet winstgevend zijn, zijn dus niet winstgevend omdat de klanten het niet willen. De private sector zal dus opzoek moeten naar alternatieven of andere methodes om die klanten toch te houden/tevreden te stellen zodat zij meeer winst gaan behalen.

In een private sector zal bijna niemand uit de boot vallen zoals dat ook met voedsel het geval is, er zal altijd iets zijn dat iedereen kan betalen, vooral door de concurtentie die ontstaat en nooit kan bestaan als de overheid alles in handen heeft.
 
Ziekenfondsen hebben inderdaad een plicht tot verzekeren. Dat is iets dat is ook meegenomen in het nieuwe zorgstelsel waarin iedereen een basisverzekering heeft, maatschappijen zijn verplicht je aan te nemen.

Dat systeem uit Singapore ziet er op zich goed uit, maar vergeet niet dat je hier ook vaak een eigen risico hebt en zo gratis lijkt het dus niet. En voor extra diensten betaal je hier ook aanvullende verzekeringen.

Het probleem ligt ook niet in de aanspraak op medische zorg, maar meer in de bureaucratie die er achter zit. Dat brengt onnoemelijke extra kosten met zich mee. De bezem kan daar beter doorheen dan een heel systeem van verzekeringen nog verder op de helling te zetten.

Dat de overheid bepaalt wat je leert is natuurlijk ook niet zo, alleen is wel het systeem waar binnen je leert vastgelegd door de overheid. Althans tot het einde van je leerplichtige leeftijd. In een privaat systeem bepaalt de aanbieder wat je leert en of je uberhaupt iets mag leren. Terwijl nu in principe iedereen binnen de vastgestelde systemen moet leren tot een bepaalde leeftijd. Ook daar ga je er vanuit wie betaalt die bepaalt, wat voor hogere inkomens voordelen heeft maar voor de midden en lagere inkomens niet. Die kunnen dan waarschijnlijk geen goede scholing meer betalen.

En vergeet niet dat zelfs met een private sector, ontevredenheid niet altijd leid tot klantenafname. Vaak omdat er in dat soort sectoren van publiek geworden staatsinstellingen maar een beperkt aantal spelers zijn.

Kijk naar de energiemarkt, dat is ook al zo'n wassen neus van zogenaamde keuzevrijheid.
 
Ericr zei:
Ziekenfondsen hebben inderdaad een plicht tot verzekeren. Dat is iets dat is ook meegenomen in het nieuwe zorgstelsel waarin iedereen een basisverzekering heeft, maatschappijen zijn verplicht je aan te nemen.

Oke en dat is omdat mensen buiten de boot zouden vallen, die ongerustheid is ongegrond, zoals je in mijn post zult lezen.

Ericr zei:
Dat systeem uit Singapore ziet er op zich goed uit, maar vergeet niet dat je hier ook vaak een eigen risico hebt en zo gratis lijkt het dus niet. En voor extra diensten betaal je hier ook aanvullende verzekeringen.
Gratis is niets, en eigen risico is niet perse iets slechts, ik bedoel als je iets overkomt betaal je hoe dan ook. Maar juist door dat systeem bedenken mensen zich wel of ze het dus uit eigen zak betalen of uit hun 'potje'. Als je iets extra's wilt zul je er ook voor moeten betalen, en daar vind ik niets mis mee. Want het betekend ook dat mensen die dat niet willen betalen daar ook niet toe verplicht worden. Bijv. hoge premies omdat de overheid vindt dat iedereen recht heeft op een eigen prive kamer in het ziekenhuis.

Ericr zei:
Het probleem ligt ook niet in de aanspraak op medische zorg, maar meer in de bureaucratie die er achter zit. Dat brengt onnoemelijke extra kosten met zich mee. De bezem kan daar beter doorheen dan een heel systeem van verzekeringen nog verder op de helling te zetten.
En overheidsinstellingen zullen nooit efficient werken omdat ze daartoe niet worden gestimuleerd, overheidsinstanties hoeven niet te presteren om te blijven. Dus gaat die bezem er pas doorheen als de overheid moet bezuinigen, maar wacht even de overheid zal niet snel mensen ontslaan omdat het lijkt alsof ze daarmee werkeloosheid zullen stimuleren dus moet er bezuinigd worden op andere dingen.

Ericr zei:
Dat de overheid bepaalt wat je leert is natuurlijk ook niet zo, alleen is wel het systeem waar binnen je leert vastgelegd door de overheid. Althans tot het einde van je leerplichtige leeftijd. In een privaat systeem bepaalt de aanbieder wat je leert en of je uberhaupt iets mag leren. Terwijl nu in principe iedereen binnen de vastgestelde systemen moet leren tot een bepaalde leeftijd. Ook daar ga je er vanuit wie betaalt die bepaalt, wat voor hogere inkomens voordelen heeft maar voor de midden en lagere inkomens niet. Die kunnen dan waarschijnlijk geen goede scholing meer betalen.
nogmaals, in een marktwerking bepaalt de markt wat er gebeurt. Anders kan jij je bedrijf opdoeken, dus bepaalt de aanbieder juist niet wat ik leer, maar de markt. Als ik niets leer ben ik weg. Bovendien zal dus juist weer die concurrentie onderling leiden tot prijzen die de markt kan betalen. Dat de lagere inkomens dan niet naar de universiteit kunnen is nu ook zo. Maar ik ben ervan overtuigd dat als je echt wil je ook echt kan, desnoods ga je geld lenen wat je na je studie terug betaalt.

Bovendien zijn er ook mensen die geen voedsel kunnen kopen, daarvoor zijn sociale voorzieningen getroffen. We gaan toch ook niet supermarkten nationaliseren omdat er arme mensen zijn? Verder geloof ik niet dat de kwaliteit achteruit zal gaan als de zorg en het onderwijs zullen worden geprivatiseerd, want ik denk dat mensen aan de top van zulke instellingen vaak beter weten wat er speelt dan de minister van onderwijs of zorg. Overvolle klaslokalen en wachtlijsten zullen dan sneller verdwijnen, want er zijn ook geen smerige supermarkten met slecht eten of opticiens met een wachtlijst van een half jaar, voor hen is er geen plaats in de markt.



Ericr zei:
En vergeet niet dat zelfs met een private sector, ontevredenheid niet altijd leid tot klantenafname. Vaak omdat er in dat soort sectoren van publiek geworden staatsinstellingen maar een beperkt aantal spelers zijn.

Kijk naar de energiemarkt, dat is ook al zo'n wassen neus van zogenaamde keuzevrijheid.

Juist, maar als je vrij bent om te kiezen zal elke instelling er voor proberen te zorgen dat ze bij jouw komen, en bij het bedrijf waarvan jij vindt dat je het beste aanbod krijgt voor de beste prijs zal jij je zaken heen brengen. Ik vind het persoonlijk een stap in de goede richting dat ik nu vrij ben om te kiezen wie bij mij de stroom komt leveren. Als ik niet veel service of andere dingen maar alleen stroom zal ik nu minder betalen, maar dat wil ik dan ook. Vind ik service en dat soort dingen wel belangrijk kan ik ervoor kiezen om meer te betalen. Als ik dat kan. ik wordt nu niet gedwongen om sommen geld op tafel te leggen die ik eventueel niet zo makkelijk kan missen voor dingen die ik toch niet wil of gebruik.
 
Laatst bewerkt:
Back
Naar boven