- Lid geworden
- 8 okt 2012
- Berichten
- 358
- Waardering
- 18
- Lengte
- 1m78
- Massa
- 82kg
- Vetpercentage
- 15%
Beste dames en heren,
ongeveer 2 jaar geleden is de ellende begonnen. In die periode blowde ik heel veel, zeg maar een paar joints per dag. Als ik er aan terug denk was het eigenlijk nooit echt chill om stoned te zijn, ik voelde me altijd erg alleen en had een gevoel van 'derealisatie'. Op een gegeven moment werd dit gevoel heel sterk als ik stoned was, en ook werd ik sociaal erg angstig en onzeker. Ik zat tegen paranoide aan op zo'n moment. Als mensen ('vrienden') lachte, was het om mij. Als mensen fluisterde, ging het over mij etc. Ondanks dat dit gevoel steeds sterker werd ben ik toch nog lang doorgegaan met blowen. Elke keer als ik blowde kreeg ik weer een 'badtrip', en dan doel ik niet op dat ik ziek werd, maar dat ik gewoon totaal paranoide, angstig depressief werd. Het enige wat mijn vrienden deden was buiten blowen op een bankje, en ik deed hier aan mij. Na een tijdje merkte ik dat ik ook nuchter aan het veranderen was, en een soort van sociale angststoornis begon te ontwikkelen. Ondanks dat bleef ik nog even door blowen, stom maarja.
Mijn karakter, of mijn gedrag in ieder geval, is totaal veranderd in die tijd. Ik ging eigenlijk van een sociale spontane gozeer over in een 'angstig' en stil persoon. Ik zonderde me steeds meer af van mijn omgeving en ben zo ook bijna al mijn vrienden/ contacten kwijtgeraakt. Naast deze sociale zooi heb ik ook derealisatie gekregen. chronisch wel te verstaan. Omdat de meeste mensen waarschijnlijk niet weten wat dit is, hier een kort en bondige beschrijving:
gevoel waarbij de omgeving als vreemd of onwerkelijk wordt ervaren.
Nu, 3 jaar later, kamp ik nog steeds met de zelfde problemen. De derealisatie heb ik nog steeds, en ook de 'sociale angst' heb ik nog. Ik heb wel vrienden met wie ik af en toe iets ga doen, maar daar sluit ik mezelf eigenlijk ook een beetje voor af. Het enige waar ik momenteel nog lol aan beleef is 'fitnessen' en mezelf klem zuipen (gaat niet erg goed samen maarja).
De reden waarom ik dit schrijf weet ik eigenlijk niet precies Ik denk dat ik ff mijn hart moet luchten.
Maarja als iemand de zelfde problemen heeft en/ of goede oplossingen heeft hoor ik het graag want ik heb geen oplossingen meer na 3 jaar.
doei
ongeveer 2 jaar geleden is de ellende begonnen. In die periode blowde ik heel veel, zeg maar een paar joints per dag. Als ik er aan terug denk was het eigenlijk nooit echt chill om stoned te zijn, ik voelde me altijd erg alleen en had een gevoel van 'derealisatie'. Op een gegeven moment werd dit gevoel heel sterk als ik stoned was, en ook werd ik sociaal erg angstig en onzeker. Ik zat tegen paranoide aan op zo'n moment. Als mensen ('vrienden') lachte, was het om mij. Als mensen fluisterde, ging het over mij etc. Ondanks dat dit gevoel steeds sterker werd ben ik toch nog lang doorgegaan met blowen. Elke keer als ik blowde kreeg ik weer een 'badtrip', en dan doel ik niet op dat ik ziek werd, maar dat ik gewoon totaal paranoide, angstig depressief werd. Het enige wat mijn vrienden deden was buiten blowen op een bankje, en ik deed hier aan mij. Na een tijdje merkte ik dat ik ook nuchter aan het veranderen was, en een soort van sociale angststoornis begon te ontwikkelen. Ondanks dat bleef ik nog even door blowen, stom maarja.
Mijn karakter, of mijn gedrag in ieder geval, is totaal veranderd in die tijd. Ik ging eigenlijk van een sociale spontane gozeer over in een 'angstig' en stil persoon. Ik zonderde me steeds meer af van mijn omgeving en ben zo ook bijna al mijn vrienden/ contacten kwijtgeraakt. Naast deze sociale zooi heb ik ook derealisatie gekregen. chronisch wel te verstaan. Omdat de meeste mensen waarschijnlijk niet weten wat dit is, hier een kort en bondige beschrijving:
gevoel waarbij de omgeving als vreemd of onwerkelijk wordt ervaren.
Nu, 3 jaar later, kamp ik nog steeds met de zelfde problemen. De derealisatie heb ik nog steeds, en ook de 'sociale angst' heb ik nog. Ik heb wel vrienden met wie ik af en toe iets ga doen, maar daar sluit ik mezelf eigenlijk ook een beetje voor af. Het enige waar ik momenteel nog lol aan beleef is 'fitnessen' en mezelf klem zuipen (gaat niet erg goed samen maarja).
De reden waarom ik dit schrijf weet ik eigenlijk niet precies Ik denk dat ik ff mijn hart moet luchten.
Maarja als iemand de zelfde problemen heeft en/ of goede oplossingen heeft hoor ik het graag want ik heb geen oplossingen meer na 3 jaar.
doei