MuscleMeat

Devolutie van het menselijk lichaam

Bezoekers in dit topic

vraag me wel af hoe functioneel de prof in dat filmpje is.
 
Is hier enige wetenschappelijke onderbouwing voor
 
  • Like
Waarderingen: Pren
80 kg op 1m64 op 10 % is ook niet de fysiek voor ne marathon loper en toch deed ik 16 a 18 km en dergelijke.

Ik deed 21km (halve marathon) op 86kg, fasted. Maar netjes hoor.
 
Ben hier ook wel benieuwd naar. Deadlifts en squats zijn toch alledaagse bewegingspatronen. Ook van oudsher.
Dat klopt maar als je de nadruk op deze bewegingen gaat leggen en daarbij ook nog flinke gewichten gaat toevoegen train je op de lange termijn een disfunctie in je lichaam. Wij zijn inderdaad gemaakt om deze beweging te maken anders zou deze beweging niet mogelijk zijn om te doen echter dien je de vraag te stellen welk nut het heeft om aan deze beweging zware gewichten toe te voegen als we de functie van het lichaam in ogenschouw nemen. Binnen een sport dient het zeker een functie namelijk beter worden in die specifieke beweging maar buiten de sport maakt het niet dat je lichaam functioneler wordt als alle andere bewegingspatronen niet dezelfde aandacht krijgen.

Nogmaals alle bewegingen die specifieke nadruk krijgen boven alle andere bewegingen die het lichaam kan/moet maken om functioneel te zijn/blijven zal een afwijking in de functie van het lichaam als resultaat hebben. In welke mate dit effect zich zal uiten heeft met verschillende factoren te maken zoals, de duur van deze activiteiten, de tijdsspanne waarin deze activiteiten worden uitgeoefend, welke belasting deze activiteiten op je lichaam uitoefenen en hoe deze activiteiten worden uitgevoerd natuurlijk.

Het is daarom verstandig om de bewegingspatronen waarin je de nadruk legt te compenseren met andere bewegingspatronen die niet sport specifiek zijn. Een holistische benadering van je lichaam zal ervoor zorgen dat je naast je sport je lichaam functioneel houdt en niet een sport beoefend ten koste van de functie van je lichaam. Alle trainingsystemen die in de lezing van Dr. Thomas aan de orde komen hadden dit alles als doel, namelijk de functie van het lichaam als basis nemen en deze met activiteiten niet verstoren maar versterken.
 
Dat klopt maar als je de nadruk op deze bewegingen gaat leggen en daarbij ook nog flinke gewichten gaat toevoegen train je op de lange termijn een disfunctie in je lichaam. Wij zijn inderdaad gemaakt om deze beweging te maken anders zou deze beweging niet mogelijk zijn om te doen echter dien je de vraag te stellen welk nut het heeft om aan deze beweging zware gewichten toe te voegen als we de functie van het lichaam in ogenschouw nemen. Binnen een sport dient het zeker een functie namelijk beter worden in die specifieke beweging maar buiten de sport maakt het niet dat je lichaam functioneler wordt als alle andere bewegingspatronen niet dezelfde aandacht krijgen.

Nogmaals alle bewegingen die specifieke nadruk krijgen boven alle andere bewegingen die het lichaam kan/moet maken om functioneel te zijn/blijven zal een afwijking in de functie van het lichaam als resultaat hebben. In welke mate dit effect zich zal uiten heeft met verschillende factoren te maken zoals, de duur van deze activiteiten, de tijdsspanne waarin deze activiteiten worden uitgeoefend, welke belasting deze activiteiten op je lichaam uitoefenen en hoe deze activiteiten worden uitgevoerd natuurlijk.

Het is daarom verstandig om de bewegingspatronen waarin je de nadruk legt te compenseren met andere bewegingspatronen die niet sport specifiek zijn. Een holistische benadering van je lichaam zal ervoor zorgen dat je naast je sport je lichaam functioneel houdt en niet een sport beoefend ten koste van de functie van je lichaam. Alle trainingsystemen die in de lezing van Dr. Thomas aan de orde komen hadden dit alles als doel, namelijk de functie van het lichaam als basis nemen en deze met activiteiten niet verstoren maar versterken.


(Ik heb de filmpjes nu wel allemaal en helemaal bekeken)

Voor zover ik er uit op kan maken zijn er 3 dingen die sterk naar voren komen in Thomas z'n verhaal:

1. Een toenemende mate van uit vorm zijn van mensen in het algemeen. (en de daarbij behorende fysieke beperkingen, houdingsproblemen en klachten die daar uit voort komen)

2. De toenemende eenzijdigheid (in termen van verminderde 'allround physical' education') bij de groep mensen die wél sport-actief zijn.

3. Het in vergetelheid geraakt zijn van een holistische 'totaal' benadering van lichamelijke ontwikkeling.




Met wat je hierboven schrijft ben ik het eens.

Personen die willen excelleren in een bepaald sportief onderdeel -als doel op zich- zullen geneigd met name de nadruk leggen op het ontwikkelen van DIE fysieke capaciteiten die hen het snelst/makkelijk naar dit doel toe brengen. Dit leidt heel makkelijk tot eenzijdige (over)ontwikkeling.

Personen die recreatief sporten zijn vaak zeer eenzijdig actief (bijvoorbeeld alleen maar hardlopen), maar verkeren vaak in de illusie dat ze super gezond bezig zijn.


In beide gevallen geldt dat als er weinig of geen aandacht wordt besteed aan de rest van de fysieke aspecten (vergelijkbaar met wat jij omschrijft als holistische benadering van het lichaam) dan kan dit op den duur inderdaad een disbalans veroorzaken en eventueel lichamelijke problemen (disfunctionaliteit)

Hoe ernstig en relevant dit verder is, vind ik een op zichzelf staande discussie.
Ik krijg het idee dat men er -in het algemeen- niet echt wakker van ligt.
De opvatting is beter iets, dan helemaal niets doen en wellicht dat dit 'iets' doen voor veel mensen uiteindelijk veel belangrijker is dan stil staan bij het risico van fysieke disbalans cq. dis-functionaliteit.

Veel heeft natuurlijk ook te maken met cultuur, opvoeding en bewustwording.

Zelf ben ik opgegroeid in een tijd en omgeving waarin 'compleet' lichamelijk actief zijn er met de paplepel werd ingegoten.
Eerst als jong binkie in de vorm van allerhande buitenactiviteiten (lopen, rennen, springen, zwemmen, bomen klimmen, hutten bouwen, gaten graven en ga zo maar door) en verschillende sportieve activiteiten (turnen, zwemmen, judo, worstelen, voetballen etc.)

Daarna tijdens de puberteit: Krachttraining, diverse martial arts en ook het verrichten van lichamelijk inspannend werk.

Kortom, ik weet niet beter dan dat het goed is om je lichaam afwisselend op allerlei manieren (fysiek basis-eigenschappen) te gebruiken en je daar heel goed en gezond bij te voelen.
Nu, 30-40 jaar later op mijn 47e doe ik nog steeds zonder problemen dagelijks aan krachttraining, maar ben ik ook nog steeds lichamelijk actief op allerlei andere vlakken.
Ik ben er dan ook van overtuigd dat de uitgebreide fysieke basisontwikkeling die ik in het verleden heb gelegd, een belangrijke voorwaarde hiervoor is geweest om dit (nog steeds) mogelijk te maken. Ik ben er wel een voorstander van in ieder geval.

Maar in hoeverre krachtsporters met klachten bij de fysiotherapeut het slachtoffer zijn van hun eigen sportieve eenzijdigheid.....?
Ik denk dat dit meer wordt veroorzaakt door een frequent toegepast verkeerde vorm bij de oefeningen.




Verder, nog even terugkomend op het begrip devolutie: Ik denk dat ik wel begrijp wat er mee bedoeld wordt in deze context, maar vind het geen goede woordkeuze.
Devolutie wordt als ik het goed begrepen door jou omschreven als een soort negatieve evolutie?
Binnen mijn referentiekader bestaat zoiets niet, want -en ik citeer Crakie- "Evolutie kent geen waardeoordelen als positief of negatief"


Geplaatst in de context van organismen (waartoe het biologische fenomeen mensch ook behoort) is het in essentie een proces van genetische variaties die zéér geleidelijk ontstaan. In hoeverre dit proces doelloos is laat ik verder in het midden.
Dit proces wordt met name gedreven door de factoren "survival of the fittest" en "reproductive succes" binnen de leefomgeving.
(Het 'overleven van de sterkste' heeft daarbij niet eens zozeer betrekking op hoe sterk 1 bepaald individu is, maar meer op het reproductieve succes van het individu)

Ik zie dus niet in hoe deze mechanismen (binnen zo'n korte tijd) een permanente negatieve wijziging in onze genen kunnen bewerkstelligen binnen het verhaal van Thomas..
Het menselijk-genetisch-fysieke potentieel is gewoon nog volledig intact, maar daar wordt gewoon nog maar weinig mee gedaan als ik zo om me heen kijk.

In de toekomst zullen o.a. cultuur, tijdsgeest, bewustwording, onderwijs en opvoeding bepalen in hoeverre dit potentieel op een volledige en uitgebalanceerde manier tot expressie zal komen bij de massa....
 
Laatst bewerkt:
Een fysiotherapeut zei onlangs nog dat zijn praktijk vol zit met krachtsporters (bodybuilding etc) met veelal zelfde soort klachten maar nooit patiënten ziet die bijvoorbeeld aan martial arts doen. Zou het door het zitten komen of de activiteit die je pleegt.

Krachtsporters die beperkt worden in het beoefenen van hun krachtsport misschien ja :'). Hebben ze in het alledaagse leven/wat hun 'basis functies' betreft vaak helemaal geen last van. :)
 
(Ik heb de filmpjes nu wel allemaal en helemaal bekeken)

Voor zover ik er uit op kan maken zijn er 3 dingen die sterk naar voren komen in Thomas z'n verhaal:

1. Een toenemende mate van uit vorm zijn van mensen in het algemeen. (en de daarbij behorende fysieke beperkingen, houdingsproblemen en klachten die daar uit voort komen)

2. De toenemende eenzijdigheid (in termen van verminderde 'allround physical' education') bij de groep mensen die wél sport-actief zijn.

3. Het in vergetelheid geraakt zijn van een holistische 'totaal' benadering van lichamelijke ontwikkeling.




Met wat je hierboven schrijft ben ik het eens.

Personen die willen excelleren in een bepaald sportief onderdeel -als doel op zich- zullen geneigd met name de nadruk leggen op het ontwikkelen van DIE fysieke capaciteiten die hen het snelst/makkelijk naar dit doel toe brengen. Dit leidt heel makkelijk tot eenzijdige (over)ontwikkeling.

Personen die recreatief sporten zijn vaak zeer eenzijdig actief (bijvoorbeeld alleen maar hardlopen), maar verkeren vaak in de illusie dat ze super gezond bezig zijn.


In beide gevallen geldt dat als er weinig of geen aandacht wordt besteed aan de rest van de fysieke aspecten (vergelijkbaar met wat jij omschrijft als holistische benadering van het lichaam) dan kan dit op den duur inderdaad een disbalans veroorzaken en eventueel lichamelijke problemen (disfunctionaliteit)

Hoe ernstig en relevant dit verder is, vind ik een op zichzelf staande discussie.
Ik krijg het idee dat men er -in het algemeen- niet echt wakker van ligt.
De opvatting is beter iets, dan helemaal niets doen en wellicht dat dit 'iets' doen voor veel mensen uiteindelijk veel belangrijker is dan stil staan bij het risico van fysieke disbalans cq. dis-functionaliteit.

Veel heeft natuurlijk ook te maken met cultuur, opvoeding en bewustwording.

Zelf ben ik opgegroeid in een tijd en omgeving waarin 'compleet' lichamelijk actief zijn er met de paplepel werd ingegoten.
Eerst als jong binkie in de vorm van allerhande buitenactiviteiten (lopen, rennen, springen, zwemmen, bomen klimmen, hutten bouwen, gaten graven en ga zo maar door) en verschillende sportieve activiteiten (turnen, zwemmen, judo, worstelen, voetballen etc.)

Daarna tijdens de puberteit: Krachttraining, diverse martial arts en ook het verrichten van lichamelijk inspannend werk.

Kortom, ik weet niet beter dan dat het goed is om je lichaam afwisselend op allerlei manieren (fysiek basis-eigenschappen) te gebruiken en je daar heel goed en gezond bij te voelen.
Nu, 30-40 jaar later op mijn 47e doe ik nog steeds zonder problemen dagelijks aan krachttraining, maar ben ik ook nog steeds lichamelijk actief op allerlei andere vlakken.
Ik ben er dan ook van overtuigd dat de uitgebreide fysieke basisontwikkeling die ik in het verleden heb gelegd, een belangrijke voorwaarde hiervoor is geweest om dit (nog steeds) mogelijk te maken. Ik ben er wel een voorstander van in ieder geval.

Maar in hoeverre krachtsporters met klachten bij de fysiotherapeut het slachtoffer zijn van hun eigen sportieve eenzijdigheid.....?
Ik denk dat dit meer wordt veroorzaakt door een frequent toegepast verkeerde vorm bij de oefeningen.




Verder, nog even terugkomend op het begrip devolutie: Ik denk dat ik wel begrijp wat er mee bedoeld wordt in deze context, maar vind het geen goede woordkeuze.
Devolutie wordt als ik het goed begrepen door jou omschreven als een soort negatieve evolutie?
Binnen mijn referentiekader bestaat zoiets niet, want -en ik citeer Crakie- "Evolutie kent geen waardeoordelen als positief of negatief"


Geplaatst in de context van organismen (waartoe het biologische fenomeen mensch ook behoort) is het in essentie een proces van genetische variaties die zéér geleidelijk ontstaan. In hoeverre dit proces doelloos is laat ik verder in het midden.
Dit proces wordt met name gedreven door de factoren "survival of the fittest" en "reproductive succes" binnen de leefomgeving.
(Het 'overleven van de sterkste' heeft daarbij niet eens zozeer betrekking op hoe sterk 1 bepaald individu is, maar meer op het reproductieve succes van het individu)

Ik zie dus niet in hoe deze mechanismen (binnen zo'n korte tijd) een permanente negatieve wijziging in onze genen kunnen bewerkstelligen binnen het verhaal van Thomas..
Het menselijk-genetisch-fysieke potentieel is gewoon nog volledig intact, maar daar wordt gewoon nog maar weinig mee gedaan als ik zo om me heen kijk.

In de toekomst zullen o.a. cultuur, tijdsgeest, bewustwording, onderwijs en opvoeding bepalen in hoeverre dit potentieel op een volledige en uitgebalanceerde manier tot expressie zal komen bij de massa....
.
Ik kan niet anders dan het volledig eens zijn met je uitgebreide post Harpep. Vooral de drie punten die je uit zijn verhaal naar voren haalt bevatten mijn inziens ook de kern van zijn pleidooi. Dat laatste wat je aangeeft klopt ook precies. Ik heb er bewust voor gekozen om het zo sterk in de titel te formuleren om aandacht te trekken voor dit onderwerp. Dat het woord en de betekenis van devolutie hierin niet correct is geef ik ook direct toe.

Ik heb het topic ook aangemaakt om een bepaalde bewustwording op dit forum te creëren want net als jij zie ook ik duidelijk dat dat men er in het algemeen niet wakker van ligt. Echter zie je ook het onbegrip bij sporters en frustratie bij bepaalde fysieke klachten en blessures. Op dat moment lig je er daadwerkelijk wel van wakker maar men heeft niet door dat men over het algemeen zeer eenzijdig bezig is met fysieke activiteiten en dat ze de oplossing niet zullen vinden binnen het bekende stramien waarin men al jaren actief is.

Ik ben ervan overtuigd dat de basis die jij mee hebt gekregen jou niet alleen fysiek een solide basis heeft gegeven maar jou als mens ook mentaal sterk heeft gevormd. Jij ziet verbanden die velen hier niet zien. Bepaalde complexe bewegingen die sport overschrijdend zijn trainen namelijk ook specifieke delen van je hersenen die op geen enkele andere wijze te trainen zijn.
 
Laatst bewerkt:
Ik ben het met je eens als het gaat om disbalans bij een streven naar excelleren in één specifiek onderdeel. De term disfunctie gaat mij wellicht iets te ver.

Maar ik zit dan wel nog met een aantal vragen. Namelijk wanneer is een lichaam volgens precies functioneel? Je gebruikt die term heel vaak, maar je definieert het niet. Waarschijnlijk dat mensen daarom ook langs elkaar heen praten in dit topic. De tweede vraag hangt daar vermoedelijk mee samen: wat is/zijn dan de functie(s) van het lichaam? En misschien nog wel het belangrijkste: wat versta je dan onder de aangedragen oplossing, de holistische benadering?
 
Is hier enige wetenschappelijke onderbouwing voor

Daar was ik dus ook benieuwd naar. Ed Thomas heeft een masters in Exercise Science, maar zijn doctorstitel is onderwijs-gerelateerd (Ed.D., hebben wij niet in Nederland). Ik kan in wetenschappelijke zoekmachines geen publicaties van hem vinden (hij heeft wel presentaties gedaan en niet-peer-reviewed gepubliceerd). Onderzoek doen volgens geaccepteerde standaarden en je ideeën en resultaten blootstellen aan kritiek van anderen is een essentieel element van de wetenschap, dus wetenschappelijk kun je zijn werk niet noemen.

Persoonlijk denk ik dat er wel wat in zit - alleen op basis van wat er hier is geschreven, nog steeds de filmpjes niet gezien - maar je moet niet overdrijven. De boodschap van (veel) meer professioneel opgezette gymles vanaf de basisschool staat me erg aan, maar een ramp is zich niet aan het voltrekken - wie zulke sterke beweringen doet, moet met bewijs komen.

UnCompress Als ik zo vrij mag zijn, ik begrijp hoe je op dit pad bent gekomen en wie weet ben jij wel een poster boy voor de problematiek die Thomas aankaart, maar vind je zelf ook niet dat je wat doordrijft? Wat jou is overkomen is volgens mij heel zeldzaam. Een blessure hier of daar hoort bij elke sport, ook liften. Dat duidt niet per se op fundamentele problemen.

O, en als een kleine anekdote: mijn laatste fysio (oudere dame met ca. 20 jaar ervaring, schat ik) had nog nooit iemand zo gespierd als ik in de praktijk gehad, en zo gespierd ben ik niet eens. Dus fysiopraktijken vol krachtsporters zal wel meevallen, denk ik dan. De fysio ervoor deed martial arts en was fysio van een regionaal of nationaal team, dus die hebben ook wel hun klachtjes.
 
Wat langdradig allemaal:

1. Je lichaam gebruiken om een specifiek bewegingspatroon te maximaliseren.

2. Bewegingspatronen gebruiken om specifiek je lichaam te maximaliseren.
 
Ik ben het met je eens als het gaat om disbalans bij een streven naar excelleren in één specifiek onderdeel. De term disfunctie gaat mij wellicht iets te ver.

Maar ik zit dan wel nog met een aantal vragen. Namelijk wanneer is een lichaam volgens precies functioneel? Je gebruikt die term heel vaak, maar je definieert het niet. Waarschijnlijk dat mensen daarom ook langs elkaar heen praten in dit topic. De tweede vraag hangt daar vermoedelijk mee samen: wat is/zijn dan de functie(s) van het lichaam? En misschien nog wel het belangrijkste: wat versta je dan onder de aangedragen oplossing, de holistische benadering?
Dit heb ik in het verleden in een ander topic uitvoerig uiteengezet. Zal de link naar die post hier plaatsen. Grappig, zie nu net dat ik deze posts had geplaatst naar aanleiding van posts van jou. Ik heb het je dus eerder al eens uitgelegd.

Functioneel zijn imo activiteiten die de functie van ons lichaam bevorderen. Een lichaam dient in balans te zijn waarbij een goede posture aan de basis ligt. Zodra je heel veel in een bepaald specifiek beweegpatroon gaat bewegen zal je afwijken van deze balans situatie. Vrijwel elke sport richt zich op bepaalde specifieke beweegpatronen die je heel vaak zult herhalen om deze steeds beter te beheersen. Je moet er dus voor waken dat deze specifieke bewegingspatronen leiden tot functie verstoring van het lichaam. Als Martyyn aangeeft dat hij niet kan staan of lopen dan is een basis functie van zijn lichaam verstoord en daardoor zijn de oefeningen die hij doet niet functioneel want ze brengen zijn lichaam niet terug in balans. Hij zal andere bewegingen moeten toevoegen om balans te herstellen en misschien nog belangrijker bepaalde bewegingen die balans verder verstoren moeten staken (misschien maar tijdelijk).
Zitten is het nieuwe roken: TED-talk Roger Frampton

Nee mobiliteit is het punt waaruit elke beweging start, zonder mobiliteit geen stabiliteit. Bewegingsvrijheid (mobiliteit) is een van de voorwaarden waaraan voldaan dient te worden. Als de mobiliteit ergens in je lichaam beperkt is (en verwar dit niet met flexibiliteit want dat is heel wat anders) dan zijn activiteiten die deze mobiliteit van je lichaam verbeteren functioneel voor het lichaam. Als je geen mobiele beperkingen hebt maar je lichaam is te zwak om stabiliteit te realiseren dan zijn activiteiten die je stabiliteit verbeteren functioneel voor het lichaam. Als je benen te zwak zijn om trap te lopen dan zijn krachtoefeningen die de spier versterken functioneel voor het lichaam. Als je diezelfde trap niet kunt lopen omdat je een vreselijk slechte conditie hebt dan zijn activiteiten die langzaam je conditie verbeteren functioneel voor je lichaam.

Aanvullend: Ik denk dus niet in spieren maar in bewegingspatronen daar je met het denken in spiergroepen alleen de complexiteit van bewegen van het lichaam niet kunt analyseren. Als we kijken naar de ontwikkeling van een mens dan zie ik omrollen, tijgeren, kruipen, knielen, staan, lopen en rennen (in deze volgorde) als basis functies van het lichaam. Al deze ontwikkelingen doorloopt een mens in de levensfase van baby naar peuter. Kijk naar de ontwikkeling van een peuter en je ziet dat kinderen een zeer goede mobiliteit, stabiliteit en posture hebben terwijl ze relatief weinig kracht in hun lichaam hebben.

De focus die wij leggen op de ontwikkeling van spiermassa en kracht is niet nodig voor deze basis functies. Zodra aan deze basis eisen is voldaan kun je je verder ontwikkelen naar prestatie en bekwaamheid (skill) binnen een bepaalde activiteiten. Als je levensstijl en sport activiteit als gevolg hebben dat je een van de basis functies van het lichaam verliest en deze daardoor niet meer naar behoren kunt uitvoeren dan zijn deze activiteiten niet functioneel meer. Het verbeteren van prestaties en bekwaamheid in een bepaald gebied mag niet het verlies van een basis functie elders tot gevolg hebben.

Als je een van deze basis functies van het lichaam als volwassen mens niet meer naar behoren kunt uitvoeren dan moet je terug naar de basis en het niet zoeken in de oefeningen die wij doen daar de basis functies van het lichaam als voorwaarde dienen om deze activiteiten te kunnen uitvoeren. Chronische pijn of constante spanning in bepaalde delen van je lichaam bij een activiteit zijn niet normaal en een indicatie van disfunctie van het lichaam. Wij zijn pijn gewend en sterker nog we gebruiken pijn als een positieve indicator wanneer we trainen want we kennen het gezegde, no pain no gain. Hierdoor zijn we ongevoelig geworden voor de prikkels (signalen) van ons lichaam die waarschuwen dat we een functioneel probleem hebben.
Zitten is het nieuwe roken: TED-talk Roger Frampton
 
Laatst bewerkt:
Eindelijk tijd om te antwoorden!

Als ik het goed begrijp, zijn de functies van het lichaam volgens jou dus: omrollen, tijgeren, kruipen, knielen, staan, lopen en rennen? Je kunt je natuurlijk afvragen of die vaardigheden nog wel nuttig zijn in de huidige samenleving. Immers hebben de meeste mensen gewoon een kantoorbaan en daar hebben omrollen en tijgeren betrekkelijk weinig nut. Dan vraag ik me af of het wel erg is om dergelijke functies 'verliezen' als we er iets anders, namelijk plezier, kracht of aesthetics, voor terug krijgen.
Daarnaast ben ik er niet van overtuigd dat de achteruitgang in dergelijke vaardigheden het resultaat is van sporten. Ik denk eerder het gebrek aan beweging.
 
  • Like
Waarderingen: Inb4
Als je het goed begrijpt? Ik kijk uit naar die dag.
 
Ik durf alleen niet te zeggen of dat onbegrip voortkomt uit mijn eigen intellectuele onvermogen. Ik lees (en begrijp!) doorgaans wel complexere teksten. Je bent het toch met me eens dat je mijn concrete vragen niet of zeer in zeer vage termen beantwoordt. En dan vraag ik nota bene om definities.

Maar goed: het hoeft ook niet. Ik vind het best fijn zo in mijn bubbel van onwetendheid :)
 
Blijf dat maar denken. Jij bent niet uniek met een zittend beroep.
Zitten helpt niet maar het is bekend dat bodybuilding of powerliften een functie verstorend effect kunnen hebben op je lichaam zeker wanneer een disfunctie in je lichaam zit dan is het bekend dat deze sporten deze verstoringen kunnen versterken. Een fysiotherapeut zei onlangs nog dat zijn praktijk vol zit met krachtsporters (bodybuilding etc) met veelal zelfde soort klachten maar nooit patiënten ziet die bijvoorbeeld aan martial arts doen. Zou het door het zitten komen of de activiteit die je pleegt.

Sporten hebben nou eenmaal een verstorend effect op het lichaam omdat ze nadruk leggen op het bewegen binnen bepaalde specifieke bewegingspatronen. Als je die maar lang genoeg blijft uitvoeren zonder dezelfde aandacht te besteden aan andere bewegingspatronen creëer je een verstoring in de functie van het lichaam. Dit kan zo ernstig zijn dat zelfs basisfuncties van het lichaam verstoord worden. Dit gaat nooit van de een op de andere dag maar slijpt er langzaam in en klachten kunnen zich pas na tientallen jaren uiten.

Ik denk dat dit vooral komt omdat de mensen die martial arts beoefenen zelf nogal veel problemen weten op te lossen, en hier vaak ook veel meer waarde in steken dan de gemiddelde bodybuilder doet.
Martial artists hebben vaak meer blessures dan wij hebben maar dan vooral in de zin van gewrichten en botten (minder snel musculaire problemen). In elke sport komen vele blessures voor.. dit komt vooral doordat er altijd één bepaalde beweging word aangehouden. Terwijl we ons op alle vlakken van bewegingsmogelijkheden zouden moeten bewegen. Die eenzijdige bewegingen zorgen o.a. voor verminderde mobiliteit in verschillende onderdelen van je lichaam waarin je je "natuurlijk" bewegingsmechanisme ontzegt over langere periodes van tijd.

Je lichaam past zich redelijk snel aan in verschillende functies in je eigen levenstijd. Dit heeft verder niet veel te maken met de evolutie van verschillende organismen aangezien deze evoluties vaak meer te maken hebben met botten die hele andere vormen aan kunnen gaan nemen over periodes van miljoenen jaren lang. Musculaire aanpassingen kunnen redelijk snel gebeuren alleen geloof ik wel dat als we nu nog een miljoen jaar lang blijven doorgaan als hoe het nu gaat dat het standaard organisme standaard al deze vormen zou kunnen gaan aannemen. Wat natuurlijk niet erg gunstig zal zijn voor alle blessures die nu redelijk vaak voorkomen.

Nou weet jij dit natuurlijk al maar wou mijn mening er ook even over ingeven :). Heb het filmpje overigens nog niet gezien maar dit is gewoon mijn mening op de discussie die momenteel gaande is.

Edit: Als we nog eens een andere discussie hieronder zouden gaan beginnen, was ik wel benieuwd wat iedereen zijn mening is over wat een blessure nou daadwerkelijk is. Pijnsignalen hebben vaak een reden, en het hoeft niet alleen met een verkeerd gewricht te maken hebben.
 
Back
Naar boven