Beetje goede fysio verteld je niet alleen wat het is en wat je zelf kan doen om er af te komen, maar ook hoe je het op ten duur kan voorkomen dat t weer komt. Zit wel een groot verschil tussen fysio en sport fysio.
Met wat jij zegt, kan het ook maar zo een geïrriteerde zenuw zijn die wat is opgezet (en daardoor op ten duur bv voor tintelende vingers kan zorgen als je er niets aan doet). Om maar wat te noemen.
Goede fysio is geld absoluut waard, en bij een goede fysio ben je ook zo weer klaar.
Neem aan dat je al hebt uitgesloten dat het niet aan je stoel en hoogte van het bureau ligt?
Wegens het beurse gevoel zit ik nu al met een opgerolde handdoek achter het bureau waar ik op steun met de onderarm, dus minder elleboog. Toch lijkt het dan ook weer hier naar toe uit te stralen. Het zou dan eigenlijk minder moeten worden maar nee. Ook een zachte ondergrond helpt niet. Ben ik een hele dag aan het werk en steun ik niet heb ik nergens last van.
Gevoel is een beetje vaag, maar zo vervelend als met verbrande huid ergens op steunen. Zware triceps oefeningen voelen ook niet zo prettig.
Maar heb wat meer klachten, rare pijntjes die overal en nergens aanwezig zijn en ook weer eens terug komen. Ook knakt er van alles, heb ik normaal ook wel maar laatste maanden lijkt wel alles tegelijk actief. Bijv. de enkel die bij elke keer gas geven een knakje maakt. Geen pijn, wel vervelend. En dat in diverse gewrichten, geknak schouder bij pullups terwijl ik dat nooit had. Als ik de auto uitstap eerst de voet even goed neerzetten omdat de achillespees even goed moet knakken. Gewoon het gevoel in 6 maanden 20 jaar ouder te zijn geworden. Alles stijf en gevoelig, gewoon niet zoals het hoort. Prestaties met trainen zijn nog wel prima gelukkig geen krachtverlies.
En zo wel meer gewrichtskwalen waarvan de ellebogen wel de meest duidelijke. Denk dat de sportarts er maar even naar moet kijken en zo nodig meer onderzoeken moet doen. Lastig om de strategie te bepalen wil ze ook niet te veel info geven, misschien is het wel gewoon alleen de ellebogen en zit de rest inmiddels toch tussen de oren.