XXL Nutrition

Een korte basisuitleg over grippers. (1 bezoeker)

Bezoekers in dit topic

Geraltgrip

Novice
Lid geworden
3 apr 2015
Berichten
26
Waardering
19
Bij deze wat insights over grippertraining, zoals beloofd. Dit is beslist niet allesomvattend, maar ik probeer een basis te geven voor de grippers waar zoveel mensen toch graag mee aanrommelen en in het beste geval, mee trainen.

Grippers zijn maar een onderdeel van griptraining, maar gezien de topics die op dit moment voornamelijk over de certificering van Ironmind gaan aangaande grippertraining, wil ik hier graag wat zaken over aanstippen die wellicht een hoop vragen zullen beantwoorden.

Merken
De grippers van Ironmind (IM) zijn de grippers waar de meesten hier op dit forum mee werken. Naast IM zijn er vele andere merken, waaronder Beefbuilders van Waren Tetting (recentelijk gestopt met productie van grippers ivm zijn leeftijd), Heavy Grips etc. De grippers van IM hebben de standaard gezet, waarna de Beefbuilders een tweede plek innemen qua populariteit, zo niet gedeelde eerste plaats. Elk merk grippers heeft zijn eigen karakter. Daarnaast – ondanks wat gripperproducenten soms doen willen geloven – verschillen grippers in weerstand, ook al werk je met dezelfde klasse. Hieronder daarover meer.

Ik zal voor benamingen de Engels termen aanhouden, wat meer aanspreekt dan Nederlandse bewoordingen, ik neem aan dat de titel ‘pletterkapitein’ genoeg zal zijn om menigeen van zijn certificeringsdoel voor grippers af te halen.

TSG's
De grippers waar jullie mee werken zijn ‘torsionspringgrippers’ (TSG), dus grippers die door het oplopen van de veerspanning, bij sluiten, op de meeste weerstand komen. Dit in tegenstelling tot grippers zoals de ‘Vulcan’ van David Horne, waar een veer horizontaal is geplaatst en wordt uitgerekt met sluiten. Deze spanning is lineair, wat inhoudt dat je door de hele beweging nagenoeg dezelfde weerstand hebt. Dit heeft voor- en nadelen, die ik verder nu buiten beschouwing laat. Overigens is de Vulcan een geweldige trainingstool.

'Sets'
Doordat TSG’s hun maximale weerstand bereiken in de nagenoeg gesloten positie, zien jullie veel mensen trainen op het internet met verschillende sets. Dit is niet ‘cheaten’, maar optimaal werken in de meeste weerstand van een bepaalde gripper. Daarom is het belangrijk om te oefenen met de set, en te trainen op de juiste intensiteit. Iedereen zal begrijpen dat hoe wijder de set is, hoe sterker je moet zijn. De sets variëren van ‘Deepset’ (nagenoeg dicht drukken met settinghand en volledig sluiten en gesloten houden met één hand) tot parallelset (spreekt voor zich denk ik) of ‘Mashmonsterset’ tot ‘blocksets’, waarvan de 20mm variant de smalste is en de TNS (Table no set), dus oppakken met één hand en sluiten met dezelfde hand zonder assistentie van de andere hand, de wijdste is. Het kenmerk van blocksets is, dat wanneer je een voorwerp tussen de hendels plaatst om de juiste startpositie aan te geven, je de gripper eerst moet setten, om daarna de close uit te voeren. Dit vraagt om een korte pauze en vervolgens een krachtinspanning, wat alle momentum uit een close haalt. Ergo, dit is veel moeilijker. Wanneer en hoe je blocksets gebruikt, is voor iedereen in training iets wat je moet uitvinden en waar je veel over moet lezen. Kort kan ik wel aanstippen, dat het naar mijn idee en naar algemene ervaringen van andere gripguys, niet het meest optimaal is om de creditcardset van Ironmind te trainen met lagere grippers. De creditcard set is wat het is, een op zichzelf staande ‘gripfeat’ die niet praktisch is voor training. Zoals ik al schreef, je wilt werken in de meeste weerstand en daar behoort rondfoefelen met een creditcard niet echt toe. Ik zou pas denken aan werken met CCS in training voor de certificering als je minimaal rond gripperkracht op ‘3.3 of nog liever ‘3.5’ zit met parallelsets of blocksets.

Training
Over het algemeen is de ervaring dat grippers erg CNS based zijn. Dus ben je vermoeid door training en denk je een dagje alleen grippers te doen, dan kom je vaak bedrogen uit, want je handen zijn van de meeste lichaamsdelen, de meeste gevoelige meetpunten voor lichamelijke fitheid. Als je niet goed hersteld bent van wat voor training dan ook, dan zul je dit vooral merken in je handen. Niet zozeer als je naar de fitness zou gaan om ‘gewoon’ een potje te trainen, maar wel als je verwacht de bovengenoemde grippers te kunnen gaan sluiten. In tegenstelling tot reguliere krachttraining kun je snel een paar kilo erbij trainen met welke oefening dan ook. Voor griptraining moet je op een gegeven moment vechten voor elke pond.
Verder gelden denk ik dezelfde principes: je moet niet elke week willen ‘maxen’, net zoals je ook niet koud ff 150kg gaat bankdrukken elke week. Je doet een warming up, gevolgd door werksets, etc. Mijn persoonlijke ervaring is dat wanneer ik sterk wil zijn op grippers, ik niet de dagen daarvoor nog armen kan trainen met trekoefeningen als DL, biceps etc. Die zijn belastend voor de handen. Die doe ik dus tijdens de griptraining of kort daarna. Squats lenen zich wel weer voor griptraining voor CNS activatie. Ook dit moet je allemaal zelf ervaren. Keypoint is denk ik dat wanneer je geen progressie ziet na lang trainen, je kennelijk iets niet goed doet ;-) Grippers vragen veel doorzettingsvermogen, want iedereen wil en gaat voor de certificering op de IM#3 in het begin en na een jaar hoor je meestal niets meer. Dan merken mensen dat je verdomd hard moet werken voor die laatste paar millimeter.

Weerstand
Grippers hebben een door de fabrikant aangegeven weerstand. Daar kun je niet veel mee. Die weerstand is ook een flink discussiepunt in de gripwereld. Gripspecialisten hanteren de ‘Redneck Grippercalibration’ methode, of ‘RGC’, die jaren geleden is bedacht. De gripper wordt hierbij horizontaal geplaatst in een metalen houder met één van de hendels naar boven. Hieraan wordt een strap gehangen (einde van deze hendel) en wordt er gewicht aan de strap gehangen, tot het moment van sluiten van de hendel. De uitkomst is natuurlijk wel zwaar afhankelijk van de wijze van ophangen, het aandrukken van de hendel en natuurlijk of er wel of niet met gecalibreerde gewichtschijven wordt gewerkt. Over het algemeen zijn bijvoorbeeld de gecalibreerde grippers van ‘Cannonpowerworks’ uit de States erg betrouwbaar hiervoor. Er bestaan lijsten van grippermetingen, waarbij bijvoorbeeld als algemeen uitgangspunt is geaccepteerd, dat de COC#3’s van Ironmind neerkomen op grippers met een weerstand variërend van 139 lbs (pond) tot 160 lbs. Een groot verschil! ‘Gemiddeld moet je voor een #3 denken aan een weerstand van 150 – 153 lbs. Ook speelt hierin mee of de veer geolied is, en of de gripper al meerdere keren gesloten is. Dit heeft invloed op de veer. Daarom is de certificering ook zo lastig van IM, omdat je groot kans hebt op een #3 met hoge weerstand, die nog helemaal stug is doordat hij nieuw uit de verpakking komt. Dit is een heel ander gevoel dan de #3 die je al vele malen met trainen hebt gesloten! Iets om rekening mee te houden. Anyway, hier komen dus de ratings vandaan. Uitkomsten van calibraties worden vergeleken met de standaard grippers van Ironmind, 1, 2, 3 en 4. Zo kan een #3 van IM van 149lbs dus neerkomen op ‘2.8’ in zwaarte, terwijl een #3 van bijv. 165 lbs neerkomt op ‘3.3’.
Dit heeft als voordeel dat je weet wat je in je handen hebt waardoor je dus in kleinere stappen kunt trainen. Je neemt immers met reguliere training bij bankdrukken ook geen stappen van 25kg. Ook worden de andere merken grippers naar deze maatstaf gemeten. Uiteindelijk blijft het echter een indicatie. Een gripper kan lichter zijn in de close, maar toch een zware ‘sweep’ hebben (de beweging van begin tot iets voorbij halverwege). Kenmerk van bijv. Beefbuilders is bijvoorbeeld dat de sweep lichter is, maar vanaf halverwege veel meer opbouw in spanning, terwijl COC’s weer meer stug aanvoelen door de hele ROM (Range Of Motion).

Wel, tot zover alvast een opzet aangaande grippers. Ik hoop dat jullie hier wat mee kunnen. Veel plezier met trainen!
 
Ben zelf net begonnen met grippers, gebruik de Heavy Grips.
Het beste is dus deze griptraining voor je deadlifts te pakken? Werkt dat voordelig t.o.v je deadlifts of nadelig i.v.m (grip)krachtverlies?
Wel een goed artikel, aangezien er niet veel bekend van is. :thumbs:
 
Ik ben naast mijn krachttraining en cruch (gripper) training ook begonnen met open hand training (fat gripz).
Wat is jouw kijk op de combinatie tussen open hand en crush training?
 
Goed geschreven Geralt!
 
Dank Johan en Mc chick! Uiteindelijk zie ik veel grip(per) specialisten van allerlei trainingsmethodieken toepassen die ze best ver brengen en die haaks op mijn aanpak staan. Dus wat ik aangeef is puur uiteraard op eigen ervaring.
Over het algemeen is mijn ervaring:

1. Begin je met grip, vlieg dan niet meteen op grippers, maar pak een allround methode op, dus je open handstrength (thickbar), wrists, pinch en op de laatste plaats crush, die ontwikkel je als je je daar voor een bepaalde periode op wilt specialiseren. Ik heb dat zelf destijds niet gedaan en dat zorgde voor on-evenwichtige ontwikkeling. En dus blessures;
2. Neem voldoende rust, het betreft een kleine spier/pees groep die je gebruikt, die je ook nog eens aanspreekt bij de andere vormen van krachttraining;
3. gemiddeld zou ik niet meer dan één of twee goede intensieve sessies per week doen, je zult merken dat je al snel overtraint;
4. Voor deadliften zou je bijvoorbeeld je warm up sets kunnen doen met Fatgripz, uiteraard bovenhands. Tegen de tijd dat je bij je worksets aankomt kun je overschakelen naar de normale stang en pak je die gewoon mixed grip, of - god forbid - straps ;-)
5. Probeer niet met Fatgripz alle krachtoefeningen te doen met barbells en dumbbells, je plaatst een onevenwichtige/onevenredige druk op je pezen. Voor thickbar werk is statische contractie m.i. veel beter. Het gaat uiteindelijk om je grip, niet om de curl. Wanneer je een gewoonte maakt van bijvoorbeeld curlen met Fatgripz, dan kun je wachten op prachtige vormen van tenniselleboog of wat dies meer zijnde.
6. Bouw voor gripsessies liefst een aparte training in. Net als met abs, als je die aan het einde traint wanneer je eigenlijk gaar bent en niet zo'n zin meer hebt, dan ga je de training afraffelen en schiet je er niks mee op. (niet dat ik abs train lol)

Je zou wanneer je grippers traint, eerst de grippers kunnen doen en ondersteunend als finisher open handstrength (thickbar). Beiden vormen apart van elkaar trainen in dezelfde periode levert vaak stagnatie op met grippers.

Doe bijvoorbeeld op maandag pullwerk, op woensdag push, en einde van de week grip.

Uiteindelijk, wat is je doel? Wil je je grip echt verbeteren, dan moet je je daar een tijdje in specialiseren.
Wanneer je je algemene gripkracht verbeterd hebt, zul je dit terugzien in gripperwerk ben ik van overtuigd.
 
Back
Naar boven