Volg het forum via Google Nieuws
Beterschap. Krijg je nog medicatie of moet je speciaal dieet volgen?
Gotver man. Lees het nu pas.
Sprakeloos na het lezen van dit bericht. Na zo veel ellende te hebben meegemaakt...toch opnieuw zo positief, zo vol levenslust, met zoveel drive en ambitie in het leven kunnen staan... Dat vergt héél wat wilskracht en power. Oprecht heel veel respect hiervoor!!!Hallo allen,
Hier weer sinds lange tijd een berichtje vanaf mijn zijde. Met mij gaat naar omstandigheden alles goed. Wellicht dat niet een ieder hier behoefte aan heeft, maar het van mij af schrijven is toch wel een prettig iets. De eerste dagen in het ziekenhuis waren vooral een vreemde waas, het voelt niet realistisch en je denkt bij jezelf: ''ach, ff weekie rustig aan doen en weer volle bak er tegen aan''. Dat besef kwam pas een week later, nadat ik uit het ziekenhuis kwam en slechts alleen tintelingen zo nu en dan in mijn rechter arm en been voelde.Op het moment dat dat besef goed land.....dan ben je er kapot van.
De eerste week ben ik enorm verdrietig geweest en heb ik met puur ongeloof en frustratie de dagen door gekomen. Het is voor 90% zo goed als zeker dat je weer volledig herstelt. Dat was dan ook gelukkig nooit mijn angst. Wel had ik de angst dat het zo lang zou duren of misschien wel nooit meer zo zou worden zoals voorheen. Met de vervelende gevolgen van dien (lees mijn werk en mijn passie voor fitness). Ik heb veel gesprekken gehad met de juiste mensen en heb mij de afgelopen tijd vooral gefocust op positieve dingen en op een andere omgeving. Ook besef ik mij al te goed, dat ik enorm veel geluk heb gehad dat ik de auto zonder problemen aan de kant heb kunnen zetten, het had allemaal veel vervelender kunnen zijn. Na zo'n gebeurtenis zet het je allemaal wel aan het denken. Een mooi fysiek hebben of meedoen met een contest is allemaal niet meer belangrijk.
Lopen ging slechts alleen met een kruk, leunend op mijn linkerkant. Medische hulp of begeleiding krijg je niet. Het klinkt heel lullig en slecht, maar aangezien de herstelkans vaak weer prima is, moet je gewoon thuis je ding proberen op te pakken. Afgelopen weken heb ik vooral veel alleen gelopen, boeken lezen of gewoon buiten zitten. Als ik op mijn rechterbeen probeerde te leunen, dan zakte ik er finaal doorheen. Het gevoel en de kracht was weg. Toch heb ik dit consequent gedaan, je weet maar nooit. Uiteindelijk heb ik geprobeerd te lopen in water en dat ging ondanks de balans, best prima. Er zijn veel dagen verstreken, maar het gevoel kwam terug en de tintenlingen namen af. Dit kwam als eerste bij mijn arm. Vanaf dat moment ging het best snel en werd progressie dagelijks overduidelijk gezien. Met wat hulp van mijn vriendin en zusje met steunend lopen, wist ik een aantal dagen erna mijn eerste stapje langzaam te zetten. Heel trillerig, maar ook enorm blij.
Progressie met lopen ging vanaf dat moment sneller dan gedacht. En momenteel loop ik ook weer normale afstanden. Ben alleen nog enorm moe elke dag. Deze gebeurtenis is vervelend, maar heeft ook een enorm positieve zijde gehad. Juist doordat je veel gaat nadenken, ga je ook bepaalde dingen ineens inzien en ga je daar meer waarde aan hechten. Zo ben ik uit '''wanhoop'' maar begonnen met een soort bezigheidstherapie en heb ik een houten schommelstoel gebouwd en ook heb ik veel afgesproken en leuke dingen gedaan met familie en vrienden. Iets wat ik al lange tijd zoveel mogelijk uit de weg liep. Niet zo zeer omdat ik ze niet mag, maar omdat ik zelf niet meer lekker in mn vel zat.
Ook heb ik vanaf het moment dat mijn bovenlichaam weer gevoel had, langzaam begonnen met pushups en zo opgewerkt naar een dumbell en kettlebel (18kg). Dit doe ik al zo'n 2,5 week consequent. Mijn voeding hield ik ook in een deficit, mede door de mindere beweging maar ook omdat ik toch nog wou werken aan mijn fysiek. Daarbij stond de contest niet meer zo centraal, eigenlijk interesseerde het mij niet meer. Toch heb ik geruime 16 weken gecut. Het was mentaal en fysiek niet eens heel zwaar, intermittent fasting heb ik voor het eerst toegepast en dit is mij prima bevallen. Laagste gewicht gewogen was 72.4 en ben begonnen op 80kg. Momenteel eet ik alweer 2 dagen op onderhoud. Misschien dat ik nog foto's opstuur voor de contest, dat het als deelnemer wel of niet is laat mij koud. Mocht ik toch een prijs pakken, dan wil ik die graag weggeven aan 3 forumleden die momenteel in mijn hoofd zitten.
En als laatste: Het maakt geen reet uit wat jou overkomt, hoe klein of hoe groot de tegenslag is. Onthoud altijd dat je alles kan, zolang je maar wilt. Houd jezelf niet voor de gek, laat je niks wijs maken door anderen en geef ongeacht wat je overkomt...nooit op.
.
