- Lid geworden
- 14 jul 2004
- Berichten
- 13.691
- Waardering
- 417
- Lengte
- 1m90
- Massa
- 110kg
Gisteravond ben ik met DavyO de stad ingedoken, dit zou de laatste keer voor langere tijd zijn, omdat we vanaf vandaag de cut in wandelen, dus alle reden om nog eens één keer lekker uit je panty te schieten.
We hadden afgesproken vóór een vaste tent, waar we eigenlijk bijna altijd heen gaan, paardmans ging aan het bier, dus even een trammetje pakken naar het centrum, om vervolgens nog 5 minuten door de enige regenbui van de hele avond heen te moeten banjeren.
Eénmaal elkaar gevonden te hebben liepen we naar binnen, waar de sfeer al goed op gang was, en het vrouwlijk schoon in overvloed te bewonderen was, even snel de natte jassen weghangen bij die leuke dame die een weekendbaantje in de garderobe had, en snel weer naar beneden, om onderweg naar de bar al gelijk hier en daar wat ogen te ontdekken die naar ons toe gericht waren.
Ik stond nog niet koud bij de bar om m'n eerste biertje te halen, en het was al gelijk bingo. Er komt een vrouwtje a lá breezerstyle op me af wandelen, kijkt me een beetje vaag aan, en perst er even een glimlach en knipoog uit samen met de woorden "krijg ik van jou iets te drinken?" Ik moest nog helemaal op gang komen, en had er geen zin in om de hele avond uitgemolken te worden door een breezerslet, dus ik antwoorde maar terug met de mededeling dat ik helaas geen drinken bij me heb. Als sneeuw voor de zon verdween de glimlach, en met de laatste woorden "oh, jammer" liep ze weg.
Wat later op de avond staat er een grietje achter mij, die na een kwartier observatie uiteindelijk de stoute schoenen aan durfde te trekken, en op mijn schouder tikte om te vragen of ik toevallig train. Ik beantwoorde haar vraag met de vraag "kan je dat zien dan?", om vervolgens een volmondig "Ja!" terug te krijgen. Uiteraard had ik gewoon "Ja" kunnen antwoorden op de vraag of ik train, maar dat laat weer weinig mogelijkheden om te vissen naar complimentjes. Na haar opmerking dat ik er wel mag wezen, heb ik mij geexcusseerd om de eerste lading bier te lossen op het toilet.Toen ik terug kwam hing diezelfde dame ineens helemaal over Davy heen, waarvan dat muisje later nog een hele lange staart kreeg.
Het was weer erg druk op de dansvloer, en onvermijdelijk bleek het incident met die leuke jonge dame, die met haar sigaret tegen mijn schouder aan kwam. Haast geschrokken begon ze gelijk het as van mijn schouder af te vegen, en zich te excusseren voor het ongeval, maar aangezien er niks te zien was op min t-shirt, en ik ook niks voelde, deelde ik de dame mede dat het niet erg is, en zoiets kan gebeuren in deze drukte. Maar na deze woorden stapte zij een paar stappen opzij naar haar minstens even leuke vriendin toe, en hoor ik haar zeggen "Zo, zijn schouders zijn helemaal hard!" waarop de vriendin vrijwel direct met een grote glimlach mijn kant op keek, en ik eigenlijk niet veel meer deed dan dit beantwoorden met een glimlach terug.
Weer wat later kom ik Davy tegen op de gang richting de wc, en die blijkt nog steeds druk "in gesprek" met dezelfde dame die we eerder hadden ontmoet, na de zoveelste lading bier gelost te hebben ben ik er even bij gaan staan, en groot bleek de verbazing van het vrouwtje die met alle pogingen er niet in kon slagen om beide handen om mijn bovenarmen heen te krijgen. Ook bleek de torso uiterst interessant voor haar, en bleef niet onbetast. Maar ik zou geen vriend zijn als ik me er niet tussenuit zou wringen met de smoes een nieuw biertje nodig te hebben, en het kersverse paartje maar weer alleen te laten, dus centemans was weer foetsie.
Zoekend naar het plekje waar ik wat kennisen had staan moest ik me door het dansgewoel heen wringen, waarbij er nog een dame was die ineens overdreven achteruit stapte met de armen wijd, op het moment dat ik er lang wou. Ze deelde me daarbij mede dat ik er zo wel nét langs kon, en ik beter niet meer moest trainen, omdat ik anders de tent voor mij alleen af moet gaan huren om voldoende ruimte te hebben.
Eénmaal terug op mijn plek vond een typische student het nodig mij plotseling uit te moeten dagen voor een vriendelijk potje armworstelen. Een snelle blik op de "kerel" onthulde gelijk zijn postuur van 2.10m, armen van 20cm, en een veel te groot hoofd die me onmogelijk door het gat van zijn t-shirt leek te passen. Hij maakte het drama nog compleet door mij uit te dagen waar zijn vriendin bij was, die hem al een beetje angstig aan stond te kijken, met de woorden "moet je dit wel doen?". Cent had inmiddels al genoeg bier op, en besloot de uitdaging eenmalig aan te gaan, sportief als ik ben liet ik hem beginnen, en liet hem zonder ook maar een beetje weerstand te bieden, mijn arm in één stoot neerleggen.
Wat later sta ik met een kennis te praten, en voel ik ineens een zachte stoot met de vuist op mijn bovenarm. Verbaasd kijk ik om, en zie een gozer staan die me met open mond aan staat te gapen, m'n bovenarm beet pakt, en roept "respect man, dikke respect!!". Wie die knul nou was weet ik nog steeds niet.
Tegen het einde van de avond kwam ik nog een grietje tegen die er zeker niet onaardig uitzag, en na een keer "per ongeluk" aantikken in het dansgewoel moesten opnieuw mijn bovenarmen het ontgelden, en direct werden vragen op mij afgevuurd als "train je?" "gebruik je anabolen?" "heb je een vriendin?" en "kost zo'n lichaam kweken nou veel moeite?"
Kortom, het was een gezellig avondje met genoeg aandacht, ik weet nu weer waarom ik iedere keer zo sta te zweten in de gym. En voor degenen die het zich nog kunnen herinneren: ik heb geen magnetron nodig gehad.
We hadden afgesproken vóór een vaste tent, waar we eigenlijk bijna altijd heen gaan, paardmans ging aan het bier, dus even een trammetje pakken naar het centrum, om vervolgens nog 5 minuten door de enige regenbui van de hele avond heen te moeten banjeren.
Eénmaal elkaar gevonden te hebben liepen we naar binnen, waar de sfeer al goed op gang was, en het vrouwlijk schoon in overvloed te bewonderen was, even snel de natte jassen weghangen bij die leuke dame die een weekendbaantje in de garderobe had, en snel weer naar beneden, om onderweg naar de bar al gelijk hier en daar wat ogen te ontdekken die naar ons toe gericht waren.
Ik stond nog niet koud bij de bar om m'n eerste biertje te halen, en het was al gelijk bingo. Er komt een vrouwtje a lá breezerstyle op me af wandelen, kijkt me een beetje vaag aan, en perst er even een glimlach en knipoog uit samen met de woorden "krijg ik van jou iets te drinken?" Ik moest nog helemaal op gang komen, en had er geen zin in om de hele avond uitgemolken te worden door een breezerslet, dus ik antwoorde maar terug met de mededeling dat ik helaas geen drinken bij me heb. Als sneeuw voor de zon verdween de glimlach, en met de laatste woorden "oh, jammer" liep ze weg.
Wat later op de avond staat er een grietje achter mij, die na een kwartier observatie uiteindelijk de stoute schoenen aan durfde te trekken, en op mijn schouder tikte om te vragen of ik toevallig train. Ik beantwoorde haar vraag met de vraag "kan je dat zien dan?", om vervolgens een volmondig "Ja!" terug te krijgen. Uiteraard had ik gewoon "Ja" kunnen antwoorden op de vraag of ik train, maar dat laat weer weinig mogelijkheden om te vissen naar complimentjes. Na haar opmerking dat ik er wel mag wezen, heb ik mij geexcusseerd om de eerste lading bier te lossen op het toilet.Toen ik terug kwam hing diezelfde dame ineens helemaal over Davy heen, waarvan dat muisje later nog een hele lange staart kreeg.
Het was weer erg druk op de dansvloer, en onvermijdelijk bleek het incident met die leuke jonge dame, die met haar sigaret tegen mijn schouder aan kwam. Haast geschrokken begon ze gelijk het as van mijn schouder af te vegen, en zich te excusseren voor het ongeval, maar aangezien er niks te zien was op min t-shirt, en ik ook niks voelde, deelde ik de dame mede dat het niet erg is, en zoiets kan gebeuren in deze drukte. Maar na deze woorden stapte zij een paar stappen opzij naar haar minstens even leuke vriendin toe, en hoor ik haar zeggen "Zo, zijn schouders zijn helemaal hard!" waarop de vriendin vrijwel direct met een grote glimlach mijn kant op keek, en ik eigenlijk niet veel meer deed dan dit beantwoorden met een glimlach terug.
Weer wat later kom ik Davy tegen op de gang richting de wc, en die blijkt nog steeds druk "in gesprek" met dezelfde dame die we eerder hadden ontmoet, na de zoveelste lading bier gelost te hebben ben ik er even bij gaan staan, en groot bleek de verbazing van het vrouwtje die met alle pogingen er niet in kon slagen om beide handen om mijn bovenarmen heen te krijgen. Ook bleek de torso uiterst interessant voor haar, en bleef niet onbetast. Maar ik zou geen vriend zijn als ik me er niet tussenuit zou wringen met de smoes een nieuw biertje nodig te hebben, en het kersverse paartje maar weer alleen te laten, dus centemans was weer foetsie.
Zoekend naar het plekje waar ik wat kennisen had staan moest ik me door het dansgewoel heen wringen, waarbij er nog een dame was die ineens overdreven achteruit stapte met de armen wijd, op het moment dat ik er lang wou. Ze deelde me daarbij mede dat ik er zo wel nét langs kon, en ik beter niet meer moest trainen, omdat ik anders de tent voor mij alleen af moet gaan huren om voldoende ruimte te hebben.
Eénmaal terug op mijn plek vond een typische student het nodig mij plotseling uit te moeten dagen voor een vriendelijk potje armworstelen. Een snelle blik op de "kerel" onthulde gelijk zijn postuur van 2.10m, armen van 20cm, en een veel te groot hoofd die me onmogelijk door het gat van zijn t-shirt leek te passen. Hij maakte het drama nog compleet door mij uit te dagen waar zijn vriendin bij was, die hem al een beetje angstig aan stond te kijken, met de woorden "moet je dit wel doen?". Cent had inmiddels al genoeg bier op, en besloot de uitdaging eenmalig aan te gaan, sportief als ik ben liet ik hem beginnen, en liet hem zonder ook maar een beetje weerstand te bieden, mijn arm in één stoot neerleggen.
Wat later sta ik met een kennis te praten, en voel ik ineens een zachte stoot met de vuist op mijn bovenarm. Verbaasd kijk ik om, en zie een gozer staan die me met open mond aan staat te gapen, m'n bovenarm beet pakt, en roept "respect man, dikke respect!!". Wie die knul nou was weet ik nog steeds niet.
Tegen het einde van de avond kwam ik nog een grietje tegen die er zeker niet onaardig uitzag, en na een keer "per ongeluk" aantikken in het dansgewoel moesten opnieuw mijn bovenarmen het ontgelden, en direct werden vragen op mij afgevuurd als "train je?" "gebruik je anabolen?" "heb je een vriendin?" en "kost zo'n lichaam kweken nou veel moeite?"
Kortom, het was een gezellig avondje met genoeg aandacht, ik weet nu weer waarom ik iedere keer zo sta te zweten in de gym. En voor degenen die het zich nog kunnen herinneren: ik heb geen magnetron nodig gehad.
