Je doet 2 zaken met je lage rug: buigen (flexie) en strekken (extensie).
Bij een hernia of extreme bulging (uitpuilen discus) moet je opletten met belaste flexie omdat uw discus dan theoretisch wordt uitgeduwd naar achter. Op die manier kan je een zenuwwortel inklemmen en krijg je uitstraling naar het been. Hoe minder hoog uw discus hoe nauwer uw neuroforamen en hoe makkelijker uw zenuw inklemt.
Bij een lysis en listhesis moet je opletten met (hyper)extensie. Uw wervelbogen vertonen langs beide kanten een breukje en bij extensie belast je uw achterste compartiment waardoor uw wervel naar voor kan schuiven (anterieure listhesis). Uw neuroforamen sluit bij extensie en kan ook uitstraling geven naar uw been.
Bij discusproblemen wordt vaak de McKenzie methode gebruikt die is gebaseerd op (hyper)extensie. Zeer goed voor uw discusprobleem maar voor u niet direct een optie aangezien je zit met de lysis en listhesis. Daarvoor zoek een goede therapeut. Die zoekt en probeert technieken aangepast naar uw klachten/noden en evalueert wat werkt en wat niet. Wat bij iemand anders werkt hoeft niet noodzakelijk bij u te werken.
Bij hanging leg raises zet je druk in je buikholte en gaat uw rug naar lichte flexie: zeer slecht voor discuspatiënten.
Bij hyperextensions zet je veel druk op uw achterste compartiment en bestaat de kans dat uw wervel L5 naar voor afschuift.
Bij wheel rollouts werk je voornamelijk isometrisch met de buikspieren. Als je goed getraind bent en je onderrug goed recht kan houden/controleren is dit de meest veilige oefening van de 3. Toch zou ik ze afraden.
Crunches op swiss ball of bosu ball (die halve) zijn rughygiënischer maar verhogen ook sterk de druk in de buikholte.
Als je mijn patiënt zou zijn zou ik de volgende raad meegeven (gebaseerd op uw verhaal en beeldvorming):
- absoluut geen krachttraining voor de lage rug dus geen van bovenstaande oefeningen
- rest van het lichaam op voorwaarde dat de lage rug onbelast en gestabiliseerd blijft bij uitvoering, borst liever niet
- basic stabilisatie-programma: multifidus en transversus abdominus met progressies
- core stability zoals bekend onder sporters/BB niet de eerste 4-6 weken
Hey man,
ik ben dus op 15 februari 2013 geopereerd aan mijn rug (L5-S1, lumbale fusie), we zijn dus 2 maanden en een week verder (9 weken), de uitstraling naar mijn linker kuit is zo goed als weg, met momenten heb ik nog lichte pijnscheuten maar is niet zo ernstig en niet zo langdurig als voorheen, máár... ik blijf ontzettend pijn houden in mijn rug (het lijkt alsof het middenrug/bovenrug is), voornamelijk bij het zitten en liggen
Deze pijn had ik voor de operatie ook, dat vertelde ik de neurochirurg ook maar zijn mening was (99%) dat al deze pijn vanuit L5-S1 zou ontstaan (alhoewel ik daar niet zo in geloofde omdat ik steeds dacht, nu nog steeds denk, dat het probleem (voornamelijk de pijn in mijn rug dan) aan de bovenste wervels ligt...))
De neurochirurg bevestigde zelf dat er in de bovenste wervels een (lichte) hernia aanwezig zou zijn maar dat ze daar weinig aan doen en dat dat vanzelf en spontaan zou moeten genezen, nu zit ik mij constant af te vragen of mijn rugpijn niet door die hernia ontstaat
Wat denk jij daar persoonlijk over?
Of andere mensen hier op het forum die er verstand van hebben?
En mijn 2de vraag -> je zei: "Als je mijn patiënt zou zijn zou ik de volgende raad meegeven (gebaseerd op uw verhaal en beeldvorming):
- absoluut geen krachttraining voor de lage rug dus geen van bovenstaande oefeningen
- rest van het lichaam op voorwaarde dat de lage rug onbelast en gestabiliseerd blijft bij uitvoering, borst liever niet
- basic stabilisatie-programma: multifidus en transversus abdominus met progressies
- core stability zoals bekend onder sporters/BB niet de eerste 4-6 weken"
Wat bedoel je precies met "multifidus en transversus abdominus" en welke oefeningen kan je dan als voorbeeld geven?
Ik kijk echt uit naar je reactie...
P.S.: ik zie de neurochirurg pas 22 mei terug
