Voor liberalen zijn werknemers gewoon een middel zoals een ander om een bedrijf te laten draaien.
Wat me echt opvalt, zijn de harde woorden van politici. Heb al verschillende keren iemand van nv-a, vld of cd&v horen zeggen dat ze 'in geen geval hun koers wijzigen'. Dan komt Peeters met zijn boetes voor wilde stakers, Jambon wil ze op zijn beurt opvorderen en Geens zorgt ervoor dat stakers even schrikken als ze hun loonbrief krijgen... Allemaal legitieme middelen, maar het toont imo aan dat ze het zelf keihard willen spelen ipv zich menselijk op te stellen.
Iets anders wat me zorgen baart - en altijd in de marge, heel onopvallend in de kranten verschijnt - is de privatisering van de zorg die volop aan de gang is, ook al komt er hevig protest. Ook een voorspelbaar liberaal idee om een 'lastpost' gewoon uit te besteden aan ondernemingen. Overheid wordt afgeslankt, heeft minder kosten en het staat volledig ten dienste van 'het economisch belang'... Het is bezig in de kinderopvang, ouderenzorg, daklozenhulp, Homans met haar diensten van OCMW's...
Vooral nv-a geilt op 'het Nederlands model', maar negeert voor het gemak even wat voor situatie daar ontstaan is. Een zorgmarkt waar degelijke zorg een stuk duurder wordt.
Antwerpen (welke stad anders...) is dan ook duidelijk een proeftuintje. Een groot deel van de hulpverlening wordt er georganiseerd door Zorgbedrijf Antwerpen, een mooie naam voor niets meer of minder dan een doorsnee bedrijf dat enkel uit is op winstmaximalisatie, met bedrijfsleiders die ook gewoon toplonen binnenhalen. Nu blijkt bijvoorbeeld dat ex-OCMW-ziekenhuizen (nu in het Ziekenhuisnetwerk Antwerpen) de duurste van de stad geworden zijn en dus onbetaalbaar voor een doorsnee patiënt. De prijs voor een serviceflat is verdubbeld. Alles samen is Antwerpen de duurste provincie geworden op vlak van hulpverlening...
Applausje voor de regering...
Marter zei:
wat wil je met drie economische liberale partijen in de regering.
Daar komt het imo simpelweg op neer.
