RobG en Vinny, jullie wachten zal ruimschoots beloond worden. doe de gordijnen dicht, steek een aarsje aan
, luister en huiver.
Toen ik een jaar of 10 was werd ik midden in de ncht wakker. ik had een enorme drang om naar buiten te kijken. ik moest dat gewoon. en ik had toen zon rolluik die je naar beneden en omhoog kon trekken, dus ik trek m iets naar de zijkant oom naar buiten te kijken...ik zag toen in de verte bij de zanbak een gedaante staan. het was meer een silhouet, een gedaante in een lange jas met een enorme hoed op zn hoofd, kon geen gezicht waarnemen, was namelijk een en al schaduw, een en al zwart. plots wees hij naar me.
ik gooide van schrik mn roluik dicht en voor ik t bevatte keek ik weer snel om te kijken of k mezelf aan t gek maken was. nog geen fractie daarna stond er niemand meer. Ik kon de slaap niet meer vatten, want t leek echt alsof t waargebeurd was. Ik had mn dekens tot over mn hoofd getrokken omdat ik niets durfde te zien. dagen versteken en ik hield t bij mn fantasie die op hol was geslagen die nacht.
totdat...een maat van me met dit verhaal aan kwam zetten.
hij liep terug naar zn flat op 2 hoog van school en toen hij de hoek van de straat omlipe zag hij zn oma vanuit t keueknraam al naar m zwaaien. hij doet de flatdeur open, loopt naar boven in de hoop dat zijn oma de deur opendoet, maar die zat dus dicht. hij doet de deuer vervolgens vanzelf open en constateert dat er niemand thuis zit.....nog geen 5 minuten later kome zn oma en zn moeder binnen wandelen..terug van boodschappen. op zich al fraky, maar wat dat met mijn ervaring te maken heeft...
Hij werd die nacht daarvoor wakker en zag precies diezelfde man metde hoed in zn kamer staan. Allee wees hij niet maar hij knikte met zn hoofd van links naar rechts, je weet wel als je iets niet goedkeurt.
En t wordt nog vreemder..
Een goede vriendin van me die ik echt op haar woord geloof draagt een geest bij haar. al haar hele leven is dat zo. haar oma had dit ooit ook gehad of zoeits wat ik me kon herinneren.
zij heeft echt freaky verhalen meegemaakt, zo liep zij een keer door de stad en liep er iemand recht op haar af waarbij zij zoiets had van, jij bent de tegenliger dus ga maar aan de kant. en wat gebeurde er..juist hij liep dwars door haar heen. ze stond versteend aan de grond genageld van angst. toen zij eenmaal om durfde te kijken draaide deze "man"zich om en hield zn vinger voor zn mond (het ssssttttil zijn gebaar).
En ja hoor, toen ik haar t verhaal vertelde van de man met de hoed...zij kende hem ook. Zij had m ook midden in de nacht gezien bij haar opde kamer...en met welk gebaar...sssttttt
vanaf dat moment wist ik zeker dat ik t niet gefantaseerd heb. echt creapy..zelfs nu ik eraan terugdenk