Servertijd
Novice
- Lid sinds
- 14 apr 2023
- Berichten
- 4
- Waardering
- 0
- Lengte
- 1m79
- Massa
- 84kg
- Vetpercentage
- 12%
Hoi Allemaal,
Ik ben nieuw op dit forum, wel een al een hele lange lurker en een lang verhaal incoming...
Ik zal wat meer achtergrond informatie met jullie delen.
Ik ben 32 jaar, mijn lengte is 1,79m, mijn gewicht is 84 kg en zit op 12% vetpercentage. Ik train nu zo'n 12 jaar. Vorig jaar juni heb ik mijn voorste kruisband afgescheurd waarvan ik nu in het eindstadium zit wat betreft revalidatie. Dit heeft mij mentaal wel een knauw gegeven en mijn fysiek ook. Ik ben nu weer flink bezig met mijn massa en vorm terug te krijgen om het been waar ik de operatie aan heb gehad. Dit gaat zeer goed en met grote sprongen momenteel.
Ik kwam vorig jaar oktober erachter dat ik een knobbel had onder mijn rechter tepel(deze heeft er naar alle waarschijnlijkheid al langer gezeten maar viel toen pas op). Alle alarmbellen gingen rinkelen want de google dokter die ik ben kwam er naar voren dat ik gisteren al overleden was. Een afspraak gemaakt in het ziekenhuis waar foto's en echo's zijn gemaakt. hier kwam uit naar voren dat het ging om een schijfje van 2,5cm, meteen werd de vraag gesteld of ik ooit AAS heb gebruikt. Dit heb ik tot op heden nooit gebruikt. Er werd een vervolg afspraak gemaakt voor maart en dan keken ze verder. Ik heb zelf de schijf nauwlettend in de gaten gehouden. Afgelopen maart ben ik op de vervolg afspraak geweest. De schijf was nog net zo groot als in oktober. Dit vonden de artsen raar en ik zelf ook natuurlijk. Er is besloten om bloed te prikken, want misschien zat er wel ergens een ontsteking of was mijn hormoonspiegel uit balans. (dit leek me sterk want ik voelde we gewoon harstikke goed en fit.)
Ik kon gelijk nadat ik bij de artsen was geweest bloed laten prikken. Een week later kreeg ik een telefoontje van de arts dat alles normaal was. geen afwijkingen, ook mijn testosteron was prima. Omdat ze niks konden vinden hebben ze het onderzoek gestaakt, wat natuurlijk prima is, maar ik zit nog wel met die schijf te koekeloeren.
De schijf valt verder niet op en ik heb er ook geen last van.
Ik heb een aantal vragen.
1. Kan ik met tamoxifen de schijf wellicht nog wegkrijgen of heeft dit totaal geen zin meer en zit ik dus te kijken met eventueel een operatie?
Ik zag veel berichten van Galen die tamoxifen aanraad bij gyno en zoals ik het lees heeft hij hier heel erg veel verstand van.
2. wellicht wil ik in een later stadium van mijn leven nog wel aan de AAS. Dit weet ik niet zeker maar ik heb niet voor niets z'n groot gedeelte van mijn leven getraind om vervolgens op mijn 50ste met een pens te lopen en te wijzen naar oude foto's met "zo zag ik er uit op mijn 25ste"(even heel kort door de bocht). Dus misschien zoiets als TRT om mijn test op peil te houden tegen die tijd.
3. Mocht ik dus ooit aan de AAS gaan en de schijf gaat niet weg. kan ik dan wel aan de AAS of zal ik dan bijvoorbeeld standaard tamoxifen mee moeten laten lopen. Of het in de gaten houden en mocht de schijf groeien tijdens het gebruik van AAS dan tamoxifen pakken.
Als je het tot hier hebt gered, bedankt voor het lezen!
Ik ben nieuw op dit forum, wel een al een hele lange lurker en een lang verhaal incoming...
Ik zal wat meer achtergrond informatie met jullie delen.
Ik ben 32 jaar, mijn lengte is 1,79m, mijn gewicht is 84 kg en zit op 12% vetpercentage. Ik train nu zo'n 12 jaar. Vorig jaar juni heb ik mijn voorste kruisband afgescheurd waarvan ik nu in het eindstadium zit wat betreft revalidatie. Dit heeft mij mentaal wel een knauw gegeven en mijn fysiek ook. Ik ben nu weer flink bezig met mijn massa en vorm terug te krijgen om het been waar ik de operatie aan heb gehad. Dit gaat zeer goed en met grote sprongen momenteel.
Ik kwam vorig jaar oktober erachter dat ik een knobbel had onder mijn rechter tepel(deze heeft er naar alle waarschijnlijkheid al langer gezeten maar viel toen pas op). Alle alarmbellen gingen rinkelen want de google dokter die ik ben kwam er naar voren dat ik gisteren al overleden was. Een afspraak gemaakt in het ziekenhuis waar foto's en echo's zijn gemaakt. hier kwam uit naar voren dat het ging om een schijfje van 2,5cm, meteen werd de vraag gesteld of ik ooit AAS heb gebruikt. Dit heb ik tot op heden nooit gebruikt. Er werd een vervolg afspraak gemaakt voor maart en dan keken ze verder. Ik heb zelf de schijf nauwlettend in de gaten gehouden. Afgelopen maart ben ik op de vervolg afspraak geweest. De schijf was nog net zo groot als in oktober. Dit vonden de artsen raar en ik zelf ook natuurlijk. Er is besloten om bloed te prikken, want misschien zat er wel ergens een ontsteking of was mijn hormoonspiegel uit balans. (dit leek me sterk want ik voelde we gewoon harstikke goed en fit.)
Ik kon gelijk nadat ik bij de artsen was geweest bloed laten prikken. Een week later kreeg ik een telefoontje van de arts dat alles normaal was. geen afwijkingen, ook mijn testosteron was prima. Omdat ze niks konden vinden hebben ze het onderzoek gestaakt, wat natuurlijk prima is, maar ik zit nog wel met die schijf te koekeloeren.
De schijf valt verder niet op en ik heb er ook geen last van.
Ik heb een aantal vragen.
1. Kan ik met tamoxifen de schijf wellicht nog wegkrijgen of heeft dit totaal geen zin meer en zit ik dus te kijken met eventueel een operatie?
Ik zag veel berichten van Galen die tamoxifen aanraad bij gyno en zoals ik het lees heeft hij hier heel erg veel verstand van.
2. wellicht wil ik in een later stadium van mijn leven nog wel aan de AAS. Dit weet ik niet zeker maar ik heb niet voor niets z'n groot gedeelte van mijn leven getraind om vervolgens op mijn 50ste met een pens te lopen en te wijzen naar oude foto's met "zo zag ik er uit op mijn 25ste"(even heel kort door de bocht). Dus misschien zoiets als TRT om mijn test op peil te houden tegen die tijd.
3. Mocht ik dus ooit aan de AAS gaan en de schijf gaat niet weg. kan ik dan wel aan de AAS of zal ik dan bijvoorbeeld standaard tamoxifen mee moeten laten lopen. Of het in de gaten houden en mocht de schijf groeien tijdens het gebruik van AAS dan tamoxifen pakken.
Als je het tot hier hebt gered, bedankt voor het lezen!
