guardian zei:
Geloof persoonlijk ook meer in de thoerie van einstein... Alles wat we ontdekken door middel van wetenschap en onderzoek blijkt met dezelfde logica te begrijpen en berust op zuiver fysische wetten... Toch zullen we door de complexiteit van de dingende werkelijkheid zoals ze nu voorkomt nooit kunnen doorgronden. We kunnen bijvoorbeeld alleen op een betrouwbare manier luchtweerstand meten in een windtunnel waar alle andere mogelijke beïnvloedende factoren uitgeschakeld worden omdat anders de veelheid van berekeningen oneindig zou worden. Als de complexiteit van de dingen louter te wijten zou zijn aan miljarden jaren van evolutie dan zou dat volgende consequentie's inhouden:
1. Voordat het heelal zich begon te ontwikkelen zou er dan niets geweest zijn, want niets kan er zomaar, zonder evolutie bestaan. Een logische denkstap is dan om te zeggen dat er vanuit niets ook geen evolutie mogelijk is. Een bodybuilder kan toch ook geen 50cm-armen meer krijge wanneer ze bv geämputeerd zijn
Daarenboven is het menselijk verstand niet uitgerust om zich een beeld te vormen van het begrip niets, omdat wanneer je aan niets, je altijd al aan iets denkt.
2. Stel dat er in de loop van de tijd systematisch veranderingen zijn opgetreden die hebben geleid tot de wereld waarin we nu denken te leven, dan zou er voor elke verandering een plots tijdstip moeten zijn. Dit houdt bijgevolg ook in dat de tijd in onze wereld fragmentarisch verloopt met elke verandering die zich voordoet. Dan zou er tussen twee tijdstippen dus juist niets gebeuren, wat volgens bovenstaand argument onmogelijk is. Onze tijdsbeleving hoe erg ze ook vertraagd zou worden zal door de oneindigheid van gebeurtenissen altijd vloeiend blijven. De oneindigheid bewijst maw voor de bedrieglijkheid van het begrip tijd.
Mijn conclusie hieruit is dat alles wat er ooit is geweest er altijd zal zijn en er ook al altijd geweest is (statisch wereldbeeld). En dat elke vorm van tijdsbeleving cyclisch of zelfs subjectief is. Daarbij geloof ik wel in de wetten van de fysica omdat ze berusten op louter logica, iets wat we van de natuur al meegekregen hebben zonder dat we daarvoor indrukken hebben opgedaan in ons denkbeeldige leven. Je kan dus stellen dat we bij de geboorte al een begrip hebben van alles wat er te weten valt wat overeenkomt met het statisch wereldbeeld.
Uit psychologisch onderzoek is immers al gebleken dat we elk afzonderlijk de dingen op een andere manier bekijken...
Wie zegt bv. dat kleuren voor de ene persoon er hetzelfde uitzien dan de andere. Daarbij interpreteren we deze indrukken dikwijls nog eens op een heel andere manier, waardoor je kan stellen dat iedereen zijn eigen waarheid creëert en dat de wereld niet objectief te kennen is. Onze zintuigen bedriegen ons dus... mutha****a's
Of er nu een god is die alles heeft geregeld of een samenloop van omstandigheden weet ik absoluut geen balle van en ik zal het ook nooit te weten komen. anyway; who gives a ****... zolang ik maar geen honger heb, een leuk lief, en genoeg geld, volgens mijn eigen subjectieve normen dan, is het mij allemaal gelijk
haha wel erg makkelijk
anders zouden we niks meer ontdekken if nodbody gives a ****
Vraag:
Als de cel het resultaat was van blinde toeval, kun je mij dan in de details uitleggen hoe dat precies is gegaan.
Antwoordt: weet ik nog niet
zolang deze vraag nog niet beantwoord is is het moeilijk om de gelovigen van hun ongelijk te bewijzen geldt ook voor de atheisten btw
voor je andere reactie bedoel je waarschijnlijk dit
DE WARE ESSENTIE VAN DE MATERIE
Alle informatie die we over de wereld waarin wij leven hebben, wordt bij ons door de vijf zintuigen geleverd. De wereld die wij kennen, bestaat uit wat onze ogen zien, onze handen voelen, onze neus ruikt, onze tong proeft en onze oren horen. We denken nooit, dat de wereld buiten anders kan zijn dan onze zintuigen ons laten waarnemen, want we zijn sinds de geboorte alleen maar van deze zintuigen afhankelijk.
Modern onderzoek in de verschillende takken van wetenschap verwijst echter naar een ander begrip en schept een oprechte twijfel over onze zintuigen en de wereld die we daarmee waarnemen.
Het beginpunt van deze benadering is het besef van een 'uiterlijke wereld' die alleen in onze hersenen geschapen is als antwoord op elektrische signalen. De roodheid van de appel, de hardheid van het hout en verder, uw moeder, vader, uw familie en alles wat u bezit, uw huis, uw baan zijn alleen samengesteld uit elektrische signalen.
Frederick Vester legt het punt uit dat de wetenschap over dit onderwerp heeft bereikt:
"Uitingen van wetenschappers dat 'de mens een beeld is, alles wat ervaren wordt tijdelijk en bedrieglijk is en dat dit universum een schaduw is, lijkt tegenwoordig door de wetenschap bewezen te zijn."207
De ontdekkingen van de moderne natuurkunde laten zien, dat het universum een verzameling waarnemingen is. De volgende vraag verschijnt op de voorpagina van het bekende Amerikaanse wetenschappelijke blad New Scientist dat het nummer van 30 januari 1999 hiraan wijdde: "Voorbij de werkelijkheid: Is het universum echt een spel van primaire informatie en materie slechts een luchtspiegeling?"
De beroemde filosoof George Berkeley geeft over dit onderwerp het volgende commentaar:
"Wij geloven in het bestaan van objecten, alleen maar omdat we ze zien en ze aanraken, en zij worden door onze waarneming bij ons weerspiegeld. Maar onze waarneming is slechts een idee in ons verstand. Dus objecten die wij met onze waarneming gevangen houden zijn niets anders dan ideeën, en deze ideeën zijn noodzakelijkerwijs nergens anders dan in ons verstand… Aangezien dit alles alleen in ons verstand bestaat, betekent het, dat wij door vervormingen misleidt worden, wanneer wij ons voorstellen, dat het universum en de dingen een bestaan buiten ons verstand hebben. Dus niets van alle zaken om ons heen heeft een bestaan buiten ons verstand."208
Om dit onderwerp te verduidelijken moeten we het zintuig van het zicht eens nader bekijken, dit geeft ons de meest uitgebreide informatie over de uiterlijke wereld.
Hoe we zien, horen en proeven
Het zien vindt op een heel progressieve manier plaats. Lichtbundels (fotons) die van een object afkomen naar het oog, gaan door de lens voor in het oog, waar deze gebroken worden en zij vallen in spiegelbeeld op de retina aan de achterkant van het oog. Hier wordt het binnengekomen licht omgezet in elektrische signalen, die door neuronen op een kleine plaats, die het gezichtscentrum genoemd wordt en zich in de achterkant van de hersenen bevindt, omgezet. Dit elektrische signaal wordt als een beeld in dit hersencentrum waargenomen na een aantal processen. Het eigenlijke zien vindt hier plaats op een kleine plaats achter in de hersenen.
Laten wij dit ogenschijnlijk normale en onopvallende proces eens nader beschouwen. Als we zeggen dat 'we zien', zien we eigenlijk de effecten van de impulens die ons oog bereiken en in onze hersenen verwerkt worden nadat ze tot een elektrisch signaal zijn omgezet. Dat wil zeggen, dat, als we zeggen 'we zien', we eigenlijk de elektrische signalen in onze hersenen waarnemen.
R.I Gregory geeft de volgende uitleg over het wonderlijke aspect van zien, een handeling die we als zo vanzelfsprekend beschouwen:
Wij zijn zo vertrouwd met het zien, dat het een sprong in onze verbeelding nodig heeft om ons te realiseren dat er problemen zijn die opgelost moeten worden. Maar we moeten erover nadenken. Wij krijgen kleine verminkte beelden die ondersteboven staan in onze ogen, en wij zien apart duidelijke objecten in de omgeving. Van de simulatiepatronen op de retina nemen we de wereld van objecten waar en dit is niets minder dan een wonder.209
We zien alles om ons heen als gekleurd in de duisternis van onze hersenen, net zoals deze tuin er gekleurd uitzient uit het raam van een donkere kamer.
Onze waarneming van geuren vindt op dezelfde manier plaats. Vervliegende moleculen, veroorzaakt door zaken als vanille of een roos, komen bij de receptoren in de delicate haartjes van de huid en slijmcellen in de neus en daar vindt een interactie plaats. Deze interactie wordt aan de hersenen in de vorm van elektrische signalen doorgegeven en dit wordt als geur waargenomen. Alles wat we ruiken, goed of slecht, is niets anders dan de waarneming van de hersenen van een interactie van de vervliegende moleculen, nadat zij omgezet zijn in elektrische signalen. U neemt de geur van een parfum, een bloem, voedsel dat u lekker vindt, de zee of andere geuren die u wel of niet aangenaam vindt, in uw hersenen waar. De moleculen zelf bereiken nooit de hersenen. Net als met het geluid en het gezicht, is alles dat uw hersenen bereikt, alleen elektrische signalen. Met andere woorden, alle geuren waarvan u aangenomen heeft, dat ze tot externe objecten behoren sinds het moment dat u geboren bent, zijn slechts elektrische signalen die u voelt door middel van uw zintuigen.
Het horen vindt op eenzelfde manier plaats. Het buitenoor vangt de beschikbare geluiden op in de oorschelp en stuurt ze naar het middenoor; het middenoor stuurt de geluidsvibraties naar het binnenoor door ze te versterken; het binnenoor stuurt deze vibraties naar de hersenen door ze om te zetten in elektrische signalen. Net als bij het oog komt het gehoor tenslotte uit bij het gehoorcentrum in de hersenen. De hersenen zijn, net als bij het licht, van het geluid geïsoleerd. Daarom is de binnenkant van de hersenen volledig stil, ongeacht hoe lawaaiierig het buiten ook is.
Onze waarneming van geuren vindt op dezelfde manier plaats. Vervliegende moleculen, veroorzaakt door zaken als vanille of een roos, komen bij de receptoren in de delicate haartjes van de huid en slijmcellen in de neus en daar vindt een interactie plaats. Deze interactie wordt aan de hersenen in de vorm van elektrische signalen doorgegeven en dit wordt als geur waargenomen. Alles wat we ruiken, goed of slecht, is niets anders dan de waarneming van de hersenen van een interactie van de vervliegende moleculen, nadat zij omgezet zijn in elektrische signalen. U neemt de geur van een parfum, een bloem, voedsel dat u lekker vindt, de zee of andere geuren die u wel of niet aangenaam vindt, in uw hersenen waar. De moleculen zelf bereiken nooit de hersenen. Net als met het geluid en het gezicht, is alles dat uw hersenen bereikt, alleen elektrische signalen. Met andere woorden, alle geuren waarvan u aangenomen heeft, dat ze tot externe objecten behoren sinds het moment dat u geboren bent, zijn slechts elektrische signalen die u voelt door middel van uw zintuigen.
Iemand die een stuk fruit eet, wordt niet met het echte fruit geconfronteerd, maar met de waarneming in de hersenen. Het object dat door die persoon als "fruit" wordt beschouwd, bestaat uit een elektrische impressie in de hersenen over de vorm, smaak, geur en samenstelling van het fruit. Als de gezichtszenuw die naar de hersenen loopt, plotseling beschadigd zou worden, dan zal het beeld van het fruit opeens verdwijnen. Of een storing in de zenuw die van de receptoren in de neus loopt naar de hersenen zal volledig het gevoel van de geur tenietdoen. Eenvoudig gezegd: het fruit is niets anders dan de interpretatie van elektrische signalen door de hersenen
in feite kunnen we dus onze omgeving niet beoordelen todat we een manier vinden om die zintuigen te omzeilen
het zal niet veel verschillen omdat wat we zien toch wel richtlijnen zijn van de voorwerpen