Heel veel motivatie maar blessure houdt me down

[Karel De Grote]

Ik heb al 8 maanden last van mijn beiden schouders, heb fysiotherapy geprobeerd, ontstekking remmers, RICE methode niet helpt echt. Ik heb 4 weken geleden MRI en Xray foto's laten trekken, resultaat:
Linkerschouder: De peesschede van caput longum van de biceps welke opvallend breed voorkomend caudaal van sulcus bicipitalis humeri en impingement. De biceps op het verticaal verloop, mogelijk partiële longitudinale split. (verticale scheur van bicepspees) Sublabraal foramen.
Rechterschouder: subcorticale cystjes in de humeruskop posterior en Beetje impingement

Ik heb gisteren een cortisone spijt gekregen voor mijn linkerschouder, Ik weet niet of dat echt geholpen zal helpen, eventjes afwachten, binnen 4 weken moet ik terug langs die schouder-sport-specialist.

Door dagelijkse dingens te doen heb ik geen/ heel weinig last van mij schouders maar ik kan niet bodybuilden/boksen. Dan voel ik stekende pijn in mijn schouder en in de morgen is mijn upper bicep pees heel sore en inflamed.

Ik probeer positief te denken, maar na 8 maanden begin ik mijn hoop te verliezen. Een 21-jarige jonge gast die zijn schouders heeft verkloot en nooit meer zijn hobby kan uitoefenen. Voor de injury was ik een intensieve sporter. 5x week. Van bodybuilding tot basket, boksen, thay boksen

Ging in 2,5 jaar tijd van 65kg 14% bodyfat naar 95kg 18%
Heeft iemand ooit zoiets meegmaakt? Wat moet ik doen als die specialist een operatie voorstelt? Wat als ik na die operatie nog meer klachten heb? Ik wil graag jullie verhaaltjes / comebacks horen

BTW: Al deze problemen begonnen nadat ik een heavy shoulder press, explosief uitvoerde zonder (goed) op te warmen, toen ik thuis aankwam die nacht had ik frozen shoulders en kreeg ontstekkingremmers en rest

 

[Inb4]

Ik kan je geen raad geven, maar sterkte in elk geval.

 

[Gast 133695]

Pff... heb precies ditzelfde probleem , eerst heel veel last van mijn pols en elleboog gehad vervolgens liep ik het syndroom van tietze op bij mijn borst en nu ook last van rechterschouder en dat in 2 jaar . Heb er allemaal wel iets minder last van gekregen door warming up en cooling down te doen , maar is nog steeds niet helemaal weg. Ik zou de operatie gewoon doen als ik jou was lijkt me sterk dat het daar erger van wordt

 

[Hiresh]

Er is geen andere optie dan de goede moed er in houden. Hoe moeilijk dit ook is. Welke andere optie is er? Opgeven? Denk je dat je je daar beter van zal voelen dan hoe je je nu voelt? Het is de harde waarheid. Ikzelf zit ook met een schouderblessure en een enkelblessure wat me beperkt in vrijwel iedere oefening. Het is een droom die je in duigen ziet vallen. Je motivatie vloeit weg en je vraagt je af waarom je hier nog mee bezig bent.

Ik haal op dit moment echt alles uit mijn training. Niet dat ik maximaal KAN trainen, maar ik bedoel dat het trainen zelf iets is waar ik energie uit put wat me ten goede komt in de rest van mijn leven. Nogmaals, er is geen andere optie dan door te blijven zetten en te blijven denken aan de droom en motivatie die je hebt voor iets dat JIJ graag doet.

Succes.

 

[marina1975]

Het is inderdaad een kwestie van volhouden. Waar het kan eromheen trainen. Oefeningen die last geven heel licht doen en de excentrische beweging gewoon heel langzaam uitvoeren.
Ik heb zelf een nek hernia en ben er vorig jaar een half jaar uitgeweest. Daarna heb ik het weer opgepakt. Doordat er een zenwu beschadigd is valt mijn arm regelmatig uit en heb ik veel last van mijn schouder. Als ik kan trainen dan ga ik voor wat ik kan. Maar soms heb ik ook geen grip of gevoel. Dan train ik eromheen. Het is lastig maar als je je schema aanpast en het bij het moment neemt kan je er ook motivatie uithalen.

Nu nog heb ik dagen dat ik mijn bed niet eens uit kan komen van de pijn. Maar door trainen en toch die spieren wel licht te pakken wordt dat minder. Het is wat schipperen. Maar opgeven zal ik nooit doen.
Ik wens je alle sterkte en succes! Leef bij het moment en doe wat je kan. Als je wil zal je de motivatie daarin ook terug kunnen vinden denk ik.

 

[Ironlove]

Ik heb ook last van een frozen shoulder en dit al 1,5 jaar. Het einde is zeker nog niet in zicht. Ik ben namelijk al 2 x geopereerd geweest en een 3e keer zit eraan te komen. Niets helpt tegen de pijn en ik heb al vanalles geprobeerd (dafalgan, ibuprofen, tramadol, tradonal, feldene enz....). Na een schouderoperatie (eender welke) zal je nooit meer 100% zijn, dat zal je moeten aanvaarden. Ik moet nog wekelijks naar de fysio om deze open te rekken en geloof me, dit is afschuwelijk pijnlijk! Ik wens je alvast veel succes!