Herstart, maar nu?

[Change]

Beste allemaal,

Een tijd terug heb ik hier gepost dat ik wou gaan beginnen met krachttrainen. Intussen is er een boel gebeurd.

April 2014 begonnen met SL 5x5, dit ging prachtig totdat ik ernstig ziek werd en 3 maand niet kon trainen. In november van dat jaar ben ik begonnen met het trainen van mijn eerste bikini competitie. Dit ging geweldig totdat in februari 2015 de eerste klapper kwam, het houden aan een eetschema werd lastig. Ik kreeg vreetbuien en kwam in een viseuze cirkel terecht. Nu achteraf weet ik dat ik teveel resultaat wou in een kort tijdsbestek en ik teveel nadruk legde op dat vetverlies. Een jaar later na de start heb ik dan ook de knoop doorgehakt om niet meer bezig te willen zijn met het hele gebeuren. Gevolg, vetter geworden, hele motivatie weg evenals mijn spiermassa en gewoonweg niet meer willen trainen.

Er zat/zit iets ongelofelijk mis maar ik kom maar niet verder. Ben weer begonnen met SL 5x5 (empty bar) omdat ik tijdens mijn jaar wedstrijdgericht trainen ook een rugblessure heb opgelopen wat denk ik is ontstaan door slechte vorm. Merk dat ik hierin plezier heb maar wederom problemen houd met het houden aan een voedingsschema. Blijf mijzelf een enorme 0 vinden dat ik dat wedstrijdgericht trainen niet heb vol kunnen houden, nu een simpel voedingsschema'tje volgen lastig is en ik op deze manier mijzelf mentaal alleen maar ten gronde richt.

Hebben jullie dames dit wel is meegemaakt? Hoe gingen jullie hiermee om? Kan iemand mij een coach aanraden waarbij ik niet alleen op het fysieke gedeelte, maar ook op het mentale gedeelte word geholpen? Alle tips en tricks zijn harstikke welkom. De waarheid vermelden mag zeker, maar hou het wel ff netjes

 

[Pillz]

Heb je verder in je leven ook mentale problemen?

Anders denk ik dat je beter met een professional kan praten als een BB coach.

 

[Change]

Heb je verder in je leven ook mentale problemen?

Anders denk ik dat je beter met een professional kan praten als een BB coach.

Niet echt, wellicht een negatief zelfbeeld/houden van mijzelf is wat lastig. Hoort denk ik ook wel wat bij de leeftijd van 23 jaar. Wanneer ik met een 'pro' ga praten wordt er na mijn uitleg gevraagd waarom ik mij druk maak om mijn vet%. Ik zie er prima uit is dan de mededeling.

 

[ikke 20]

Dat je resultaat wilt begrijp ik maar een coach gaat je niet genoeg kunnen helpen en dan gaat de weg naar het podium nog sneller gaan als je iedereen bij je coach het podium ziet op gaan.
En je zal er wel prima uitzien, zoals je al vaker gehoord hebt.

Probeer plezier te vinden in het trainen en ga zeker niet je voeding afwegen of dergelijke.

Eet gezond, sport gezond en amuseer je.

 

[Change]

Dat je resultaat wilt begrijp ik maar een coach gaat je niet genoeg kunnen helpen en dan gaat de weg naar het podium nog sneller gaan als je iedereen bij je coach het podium ziet op gaan.
En je zal er wel prima uitzien, zoals je al vaker gehoord hebt.

Probeer plezier te vinden in het trainen en ga zeker niet je voeding afwegen of dergelijke.

Eet gezond, sport gezond en amuseer je.

Begrijp niet helemaal wat je bedoeld met de eerste alinea.

Het gaat mij erom dat ik een balans leer vinden tussen het snaaien en mijn eetschema volhouden. Ik ga natuurlijk helemaal nergens komen wanneer ik mijzelf maar blijf volstouwen en het vet% hoog blijft. Zal zo rond de 28% hangen, daar voel ik mij niet fijn bij.

Zijn er dames/heren die ditzelfde hebben meegemaakt? Hoe gaan/gingen jullie hiermee om?

 

[SuuS141]

Ik zou in jouw geval helemaal niet met een coach gaan werken, zelfs niet met een schema. Trainen moet je om te beginnen voor je plezier doen en dat moet je eerst maar eens zien terug te vinden.
Ga de sportschool in en doe vooral oefeningen die je leuk vindt zonder druk om te moeten presteren.
Stop met je eten afwegen ed. aangezien dat juist averechts lijkt te werken bij je.
Pas als je het "moeten" los hebt kunnen laten eens verder kijken of je ooit eens een wedstrijd gaat doen maar het zou ook zomaar kunnen dat je er (nu?) beter aan doet om het nooit te doen.
Niet iedereen is daar geschikt voor imo en zeker niet als je jezelf de vernieling in helpt.

 

[Change]

Harstikke bedankt voor je uitgebreide reactie. Ik heb dus een poosje eten niet afgewogen en ben toen veel aangekomen (denk zo'n 4 kilo vet). Ben juist weer een beetje begonnen met een eetschema maar merk dat ik het lastig vind. Hoe kan ik vooruitgang boeken zonder enigzins mijn macro's te tracken of een eetschema aan te houden? Zijn hier andere manieren voor? Hoe leer je bijvoorbeeld eten op gevoel?

 

[SuuS141]

Hoe lang is een poosje en heb je wel een realistisch beeld van jezelf?
4 kilo vet is nml behoorlijk veel en dat kom je niet zomaar aan.
Je zegt zelf al dat je met een schema bezig bent en het lastig vind, dan is de lol er toch al van af?
Wat vind je precies lastig?

 

[Change]

Ik heb vanaf december totaan begin maart niet kunnen sporten vanwege de rugblessure (overbelastte erector rechts met scheefstand in de rug en triggerpoints in mijn lat en gluteus rechts). Merk bij trainen nu weinig, alleen bij de ohp ben ik bang voor pijn.

In december woog ik 62,2 en had imo meer spiermassa dan nu. Ik weeg inmiddels 66 kg en ben weer flubberiger. Heb nog geen calipermeting gedaan.

Merk dat aan de ene kant een eetschema mij vaste richting geeft en dat ik dit als prettig ervaar, vooral door de week op werk. Echter ga ik in het weekend anders eten en zit er vaak geen rem meer op. Dit had ik eerder niet, is echt ontstaan in die wedstrijdgerichte coaching.

De lol was er oa de blessure af. Trainingsgewijs komt dat zeker terug. Stronglifts is wat dat betreft ideaal want het zorgt ervoor dat ik mijzelf echt vooruit zie gaan. Dat geeft voor mij een kick.

De lol en balans op voedingsgebied, die is voor mij erg lastig te vinden. Wanneer ga je buiten je boekje om en hoe zorg je dat het bij een maaltijd blijft en niet direct 3 hele dagen. Beetje een alles of niets principe. Wanneer ik iets eet wat niet in mijn schema staat voelt dat als falen en is het toch al verpest. Ook de impuls tot snaaien van zaken die niet in mijn caloriebehoefte passen zoals pizza vind ik zo moeilijk te negeren. Waar doe ik het dan voor is mijn gedachte, resultaat zie ik niet.

Bedoel je dit SuuS?

 

[Annelinn]

Herkenbaar dit...
Vooral dat stukje qua "moeten". Ik durfde op een gegeven moment niet eens meer buiten de deur te eten en feestjes waren grote stress moment voor me.

Het alles of niets principe is een controle gedachte. Denk je de hele dag aan eten? En aan welk eten? Wanneer denk je aan eten?
Je schrijft over pizza bv. Is dat verkeerd eten als je dit 1x p/w eet?

Herken je dit op andere vlakken? Ben je bv op je werk/school perfectionistisch?

 

[KuonanouK]

Misschien kan mindfulness je helpen. Dat klinkt mss wat zweverig, maar dat valt best wel mee. Veel van de technieken zijn heel simpel en vaak kunnen die kleine dingen je al helpen om van die stress af te raken. Ik heb ook het boek Eet Q van Susan Albers gelezen, dat combineert mindfulness met eten. Er staan een hoop tips in om van dat "alles of niets" idee af te komen.

 

[SuuS141]

Ik heb vanaf december totaan begin maart niet kunnen sporten vanwege de rugblessure (overbelastte erector rechts met scheefstand in de rug en triggerpoints in mijn lat en gluteus rechts). Merk bij trainen nu weinig, alleen bij de ohp ben ik bang voor pijn.

In december woog ik 62,2 en had imo meer spiermassa dan nu. Ik weeg inmiddels 66 kg en ben weer flubberiger. Heb nog geen calipermeting gedaan.

Merk dat aan de ene kant een eetschema mij vaste richting geeft en dat ik dit als prettig ervaar, vooral door de week op werk. Echter ga ik in het weekend anders eten en zit er vaak geen rem meer op. Dit had ik eerder niet, is echt ontstaan in die wedstrijdgerichte coaching.

De lol was er oa de blessure af. Trainingsgewijs komt dat zeker terug. Stronglifts is wat dat betreft ideaal want het zorgt ervoor dat ik mijzelf echt vooruit zie gaan. Dat geeft voor mij een kick.

De lol en balans op voedingsgebied, die is voor mij erg lastig te vinden. Wanneer ga je buiten je boekje om en hoe zorg je dat het bij een maaltijd blijft en niet direct 3 hele dagen. Beetje een alles of niets principe. Wanneer ik iets eet wat niet in mijn schema staat voelt dat als falen en is het toch al verpest. Ook de impuls tot snaaien van zaken die niet in mijn caloriebehoefte passen zoals pizza vind ik zo moeilijk te negeren. Waar doe ik het dan voor is mijn gedachte, resultaat zie ik niet.

Bedoel je dit SuuS?

Je hebt dus 2 maanden niet getraind en je bent 3,8 kg aangekomen...dat kan dus onmogelijk 4 kg vet zijn he

Ik snap wel dat je eetschema je houvast geeft maar het kan ook stimuleren dat je er obsessief van wordt, met alle nare gevolgen van dien zoals je zelf ook al merkt.
Je zegt zelf al je eet iets wat niet in je schema past, dat voelt als falen en omdat de boel toch al 'verpest' is ga je los.
Wees eens redelijk naar jezelf, denk je nou werkelijk dat alles voor niets is geweest als je 1x cheat tegenover 5 dagen strikt je schema volgen? Ik herken heel erg mezelf in wat je schrijft en ik begrijp ook dat het makkelijk praten is maar je moet echt leren loslaten.
Als jij houvast hebt aan je schema, blijf m dan gerust volgen maar gun jezelf dan 1 cheatmeal per week (minimaal) ten eerste hou je het dan makkelijker vol en daarnaast ben je ook maar een mens en soms wil je gewoon eten wat je wil.
Resultaat zie je niet direct, daar zal je geduld voor moeten hebben. Als het zo makkelijk was dan had de hele wereldbevolking er strak en afgetraind uitgezien
Die snaai-impuls kan moeilijk te negeren zijn en daar komt discipline om de hoek kijken. Gewoon niet doen want je weet dat het niet in je schema past.
Maak het jezelf makkelijker door geen junk in huis te halen en pas je schema aan zodat er ruimte is voor iets gezonds te snacken.