We zitten momenteel nog steeds in noodwoning (nog 2 maand dan verhuizen we terug naar ons eigen huis) en gisteren is onze poes naar buiten gelopen, gegrepen door een motorfiets... naar de spoed... inwendige bloedingen, er kon weinig gedaan worden. Spuitje tegen de pijn, meegebracht naar huis en tien uur later in mijn armen gestorven. Ben er tien uur bij gebleven hopende dat ze de kracht zou vinden om te overleven maar het heeft niet mogen baten. Het laatste uur was afschuwelijk, hoe ze haar muil opentrok haar tong uitstak en kreten slaakte die door merg en been gingen, hoe ze geleidelijkaan steeds zwakker werd en omviel als ze zich even wou verplaatsen; Ze werd steeds kouder, toen haar hartje stopte met kloppen, en haar ademhaling stilviel, zei ik haar naam in haar oor...Tigresse, en ze schoot terug even wakker, keek me aan, slaakte een diepe zucht en doofde terug uit. 5 keer lukte dit, daarna bleef ze me roerloos aanstaren. Ze is begraven in een zeer grote bloemenbak die we zullen meenemen naar ons eigen huis.
Het was de liefste poes die ik ooit heb gehad; Ze zal zwaar gemist worden.