- Lid geworden
- 4 jul 2005
- Berichten
- 72.588
- Waardering
- 38.330
Een Champions League exclusief voor de elite?
De Amerikaanse kwaliteitskrant The New York Times heeft een document kunnen inkijken met het plan voor de hervorming van de Champions League. Een plan dat de doodsteek zou betekenen voor de nationale competities en de kloof tussen de elite en de overgrote meerderheid aan voetbalclubs onoverbrugbaar groot zou maken. En dat vindt buiten die elite bijna niemand leuk.
Uitgerekend een Amerikaanse krant kon de Europese plannen inkijken. Hun eerste conclusie: het zou in de toekomst niet meer kunnen dat een clubje als Ajax pas in de blessuretijd van de halve finale uit de Champions League zou worden gekegeld. Wat nu nog kan, zou in 2024 - de vooropgestelde startdatum - onmogelijk zijn, simpelweg omdat de kans enorm klein is dat een club uit Nederland het nog tot in de Champions League zou schoppen.
Zowel de organisator van de Champions League, UEFA, als de vereniging van topclubs ECA suggereren dat er nog steeds een waaier aan opties voorhanden is. Klopt niet, weet The New York Times. Volgens hen is er maar één uitgeschreven plan. Dat plan maakt van de Champions League een competitie met 32 teams waarvan slechts vier plaatsen vrij te vergeven zouden zijn. Met andere woorden, 28 eliteclubs zouden jaarlijks toegang krijgen tot het kampioenenbal en de bijhorende miljoenen. De overige vier plaatsen zijn voorbehouden voor vier teams uit 55 nationale federaties.
De voorgestelde hervormingen gaan veel verder dan wat heel wat belanghebbenden voor ogen hadden. En dat zorgt voor zure oprispingen. Volgens de tegenstanders is het plan een regelrechte bedreiging voor de nationale competities. Wordt het plan goedgekeurd, dan worden nationale competities haast irrelevant en is het voor kleinere clubs schier onmogelijk om toegang te krijgen tot de vetpotten van Europa’s grootste competitie. Waarmee de kloof tussen de topclubs en de rest alleen maar groter zou worden.
Vertegenwoordigers van de nationale federaties hebben deze week de plannen kunnen inkijken. Het nieuwe toernooi, startend vanaf 2024, heeft 32 team waarvan de top 24 niet kan degraderen. Die top 24 krijgt dus jaarlijks toegang tot de miljoenen van de Champions League. Clubs die niet tot die elite van 24 behoren, zouden veel minder geld te besteden hebben en zich bijgevolg nooit kunnen meten met de Europese topclubs.
De grote clubs, vooral die in Spanje en Italië, duwen stevig door om de plannen zo snel mogelijk gerealiseerd te zien. Hun doel? Financiële stabiliteit op de lange termijn. De European Club Association ECA, de vertegenwoordiger van de topclubs, is onder leiding van Juventus-voorzitter Andrea Agnelli alvast serieus campagne aan het voeren. Afgelopen woensdag was er al een ontmoeting met vertegenwoordigers van de nationale federaties. UEFA-voorzitter Aleksander Ceferin kon achteraf alleen melden dat er ‘op dit ogenblik enkel ideeën en opinies zijn’.
Een gedachtengang die niet wordt gevolgd door heel wat nationale federaties die erop wijzen dat slechts één voorstel werd toegelicht. Spaans bondsvoorzitter Javier Tebas, een hardnekkig tegenstander van de plannen, sprak van een blauwdruk met heel weinig ruimte tot onderhandelen.
“Ik geloof nooit dat dit slechts voorstellen zijn met ruimte voor discussie omtrent de toekomst van het professionele voetbal”, aldus Tebas in The Times. “We kregen een concreet plan voorgeschoteld, uitgewerkt door de UEFA in volle samenwerking met een kleine groep van rijke en machtige clubs met als doel de Europese clubcompetities te hervormen op een manier die nefast zou zijn voor de nationale competities en de overgrote meerderheid van Europese voetbalclubs. We staan open voor een constructieve dialoog met de andere aandeelhouders over de hervorming van het Europese voetbal maar binnen dit project is de onderhandelingsruimte zeer beperkt.”
Wat houdt het plan eigenlijk in? De Champions League blijft een competitie met 32 teams maar in plaats van acht poules met vier ploegen, zou men overschakelen naar een systeem met vier poules van acht teams. Dat zorgt voor een poulefase met veertien speeldagen in plaats van zes. De vier beste teams per poule, zestien in totaal, plaatsen zich voor de knock out fase. Binnen deze formule worden er veel meer topwedstrijden aangeboden en zou men bijgevolg de prijs van de uitzendrechten flink de hoogte in kunnen jagen. Om genoeg datums te vinden, is het de bedoeling meerdere speeldagen af te werken in weekends die nu nog voorbehouden zijn aan de nationale competities.
De kampioenen uit de kleinere competities - waaronder België en Nederland - en de kleinere clubs uit de grote competities zouden terechtkomen in een tweede Europese competitie met 32 teams én een derde Europese liga met 64 deelnemers. Promotie tussen de verschillende Europese competities is enkel voorbehouden aan de top vier. Samengevat: er degraderen jaarlijks vier teams uit de eerste liga, hun plaats wordt ingenomen door de top vier uit de tweede liga. Hetzelfde gebeurt tussen de tweede en derde liga.
De nationale bobo’s vrezen terecht dat hun nationale competities herleid zullen worden tot een vierderangsgebeuren met clubs die nooit nog toegang zouden krijgen tot het Europese toneel.