AndroidHealthClinic

Het ijzer blijft roepen - de belofte om nooit meer te zullen stoppen (1 bezoeker)

Bezoekers in dit topic

leGionellz

Advanced Bodybuilder
15 jaar lid
Lid geworden
9 jun 2004
Berichten
1.251
Waardering
1
Het begon allemaal met een van de grotere bodybuilders die Nederland in de jaren '80 rijk was. Uit respect plaats ik zijn naam niet, helaas is hij inmiddels wijlen. Ik denk dat ik ongeveer een meter lang was, een kilo of 40 gewogen moet hebben en pijn in mijn nek kreeg van het omhoog kijken. Eens in de zoveel tijd kwam hij op bezoek, hij was een goede vriend van mijn vader. Ik wist dat hij zou komen en wachtte vol spanning af. Mijn vader wist dat alleen zijn naam al kriebels en enthousiasme zou opwekken en ik was dan ook ruim van te voren ingelicht. Vol spanning wachte ik af.

Eindelijk ging de bel, niet mijn vader zou opendoen, maar ikzelf. De deur ging open en een mastadont gestalte keek me aan en glimlachte vriendelijk. 'He knul' zei hij, 'je bent weer gegroeid, als kool !'. Ik durfte niets te zeggen en kon alleen maar kijken en trots zijn. De gestalte liep naar binnen en begroete mijn vader enthousiast. Mijn vader is zijn hele leven al amateur bodybuilder en de twee deden hun dingen zoals bodybuilders onderling altijd doen.

Na een minuut of vijf moed verzameld te hebben kon ik eindelijk die vraag stellen die al zolang op mijn lippen brandde: 'Meneer, hoe kan ik ook zo groot worden ?' Mijn vader wist dat ik de vraag ging stellen en had hem kennelijk al ver van te voren ingelicht. Destijds vond ik van alles en nog wat lekker, maar melk duldde ik echt niet. De man gaf als antwoord: '3 glazen melk per dag !'

Sindsdien dronk ik altijd braaf mijn 3 glazen per dag op en uiteraard was er vanaf dat moment niets lekkerder dan die melk. Ooit zou ik ook zo groot worden, dagelijks flexte ik mijn armen voor de spiegel, al fantaserend dat er een enorme spierbal op zat.

In mijn jeugd heb ik veel sporten beoefend, maar met mijn vader mee trainen zou pas vanaf mijn 15e mogen. Eenmaal 15 begon ik dan ook rustig, 2 keer per week zou voorlopig voldoende zijn. eigenlijk was dat maar goed ook, want het schema van een 15-jarige puber is vol. Ik werd al snel 16 en tja, dan zijn zelfs die 2 dagen te veel. Mijn schema was volgeladen met dingen die kinderen op die leeftijd doen. Die dingen en de puberale verwarring in mijn hoofd kregen prioriteit.

Ik was 17 toen ik me bedacht dat ik toch wel erg graag hard wilde gaan trainen. Een aantal vrienden waren onlangs begonnen en ik kon natuurlijk niet achterblijven. Er waren zelfs al strepen te zien bij het spannen van hun armen !!

Ik ging dan eindelijk echt van start. Hele middagen brachten we door in de gym, achteraf gezien een pracht van een hardcore gym. We begonnen daar als herrie schoppende irritante pubers maar al snel trainden we serieuzer dan wie dan ook, zo vonden we zelf. Trainingen duurde soms wel 3 uur en dat zonder ook maar een oefening aan de benen te besteden !

Ons lichaam zat kennelijk vol testosteron, want groeien deden we. In de discotheek kregen we al snel complimenten en op school waren we redelijk de man. Prachtig al die aandacht, we trainden harder en harder en het werd zelfs tijd om aan de eiwit shakes te gaan.

Alles ging lekker totdat de eindexamens voorbij waren. Het studenten leven zou beginnen, al had geen van ons ook maar enigszins een helder idee over de toekomst. We gingen toch ons eigen weg, de een ging werken, de ander besloot te gaan studeren. Tja, studeren... dat betekent stappen, bier drinken en achter de vrouwen aan. Voor mij in ieder geval wel. Het trainen werd accuut gestaakt, zonder op of om te kijken.

Een paar jaar later, wat vet hier en daar en een hoop leuke ervaringen rijker. Tja, wat zou het toch lekker zijn om niet te roken, goed te eten en altijd fit wakker te worden. Al die jaren ontevreden met mijn lichaam en de gesteldheid ervan geweest, wetende dat iets me riep. Ik heb het nog even kunnen rekken door die buik in te trekken, het viel toch best mee zo ?

Nee ! moest er toch van gaan komen. ik zou weer gaan fitnessen ! Enthousiast als ik was gelijk lid geworden, gelijk een jaar abbo, ik ga toch 5 keer per week, dus waarom niet !? Helaas, 11 maanden betaald zonder nog maar een keer gebruik te maken van de faciliteiten waar ik recht op had. Het was nu eenmaal toch te druk. Naast een mooi lichaam waren een carriere, vriendin en sociaal leven immers ook erg belangrijk.

Vanaf dat moment nam het gevoel iets te missen toe en bekroop me tevens een soort venijnig schuldgevoel. Nu achteraf kan ik dat maar op een manier definieeren: Het ijzer riep me. Ik besloot rustig eens te gaan nadenken over hoe ik deze hobby nu eens structureel kon gaan oppakken. Deze hobby betekent voor mij toewijding, discipline, vechten en genieten. Over de eerste drie was ik niet meer zo zeker, tenslotte heb ik al twee keer opgegeven en het ijzer in de steek gelaten. Daarom dus, rustig aan beginnen, het ijzer op een geleidelijke manier deel van mijn leven laten worden. Druk was het nog steeds en als alles goed gaat zal het niet meer minder worden. Een druk leven is wat mij drijft, veel van alles en veel genieten en doelen bereiken.

Niet zeuren dus, er zal hoe dan ook getraind gaan worden. Geen half werk deze keer, eerst maar eens informatie zoeken. Al snel ben ik op deze site terecht gekomen, ik wist niet wat ik meemaakte ! Voedingsschema's ? Train schema ? Bulken en cutten ? Ik las me een ongeluk en met ieder artikel dat ik las werd alles steeds logischer. Dus zo werkt het !

Enthousiast en gedreven door de kennis die ik had ben ik weer lid geworden van een sportschool. Niks jaar contract, gewoon rustig beginnen en kijken hoe het gaat.

Nu, ruim anderhalf jaar verder is het bodybuilden onderdeel van mijn leven. Iedere week train ik 4 - 5 keer en altijd met plezier. Vaak train ik op onmogelijke uren, want helaas, een kantoor baan is onverbiddelijk. De onmogelijke tijden mogen de pret niet drukken, het belangrijkste is dat ik eindelijk doe wat ik al die tijd al wilde. Ik train, ik weet wat ik doe en ik voel me er enorm goed bij. Het resultaat mag er absoluut zijn en ik heb maar een einddoel: huge worden ! Niet gespierd, maar gewoon ****ing huge !

Nog steeds bekruipt me soms het gevoel dat ik door wat voor omstandigheden dan ook de handdoek weer in de ring zou kunnen gooien. Ik moet er echt niet aan denken, alles waarvoor ik zo hard aan het vechten ben voor niets ! Nee, deze keer laat ik dat niet gebeuren, ik heb namelijk dat einddoel en een echte man vecht voor zijn doelen. Ik heb er voor gekozen om dat kantoor lichaam te laten voor wat het is en het te transformeren naar een monsterlijk gestalte. In mijn dromen kijk ik de man die ooit mijn nek deed verkrampen in zijn ogen en geef hem een hand. Ik zal hetzelfde bereiken als wat ik ooit zo in hem bewonderde !

Om dat te kunnen bereiken heb ik een hele lange weg te gaan. het is echter wel een van de weinige wegen die me alleen maar plezier en voordelen biedt. Wat een prachtsport ! Ik voel me goed, ik eet goed, ik ben me bewust van mijn lichaam, ik behandel het goed en het ziet er steeds meer uit zoals ik het wil. Langzaam, maar zeker en dat geeft een werelds gevoel. Ik heb mezelf dan ook plechtig beloofd: Ik stop NOOIT meer ! Er zullen goeie weken komen en shit weken, het maakt niet uit, deze strijd verlies ik niet nog een keer !
 
mooi verhaal

bij ons zit er ene waarvan ik weet dat hij al meer dan 20jaar bezig is, ik heb echt respect voor die kerel (is 44 jaar denk ik)
 
Da's een mooi verhaal kerel, vooral volhouden! Jij weet heel goed waarvoor je het doet! :thumbs:
 
Idd mooi verhaal,zeker als je op het punt komt dat jij diegene bent die tegen een kleine jongen zegt:3glazen melk per dag!
Komt goed,dat lijkt me duidelijk. ;)
 
mooi verhaal!! ik voelde enorm mee, tijdens het lezen dacht ik : GRIJP dat IJZER dude!..
leuk geschreven...
:D
 
snik...:sob: wat mooi!
 
super goed geschreven. Mooi verhaal.
 
Joepie! Zet 'em op !
 
je moet schrijver worden, mooie story hoor!:cool:
 
Hierdoor krijgen we toch allemaal weer spontaan een trainings-kick? :)
 
Nice man
Herken een beetje mezelf erin. Stoppe en herbeginne

Blijven goan,
ps ik kreeg gewoon kippevel van het lezen :p
 
Back
Naar boven