Fitness Seller

Hoe hoog is jou "lat" ? (1 bezoeker)

Bezoekers in dit topic

Ik leg de lat altijd op een onbereikbare hoogte. Ik haal het nooit, maar het is de weg naar, het sterker worden, overwinnen van weerstand welke me voldoening geeft.

Mijn dromen zijn als gevolg ook compleet onrealistisch en niet gebonden aan anderen. Ik wil kunnen vliegen en hele poolkappen opliften. Ik wil kunnen gaan waar niemand ooit geweest is zowel fysiek als mentaal. Zolang ik een droom heb en er naartoe evolueer is er niks aan de hand. Het ergste wat me zou kunnen overkomen is dat ik ooit een doel zou bereiken, dan heb ik simpelweg de lat te laag gelegd.

damn, prachtig verwoord
 
the sky eh, the sky
 
Ik heb geen lat, als ik mijn doelen wil halen lukt dat gewoon.
 
Het gaat hier niet enkel over huge worden.

Ik merk van mezelf dat ik ook veel te veel wil. Maar hoe overtuig je jezelf dan dat minder ook goed genoeg is?
Ik vind dit een zeer interessant topic.

Dit bedoel ik ook precies! Iets wat ik in regelmaat zeg ook! Ik moet en wil nog zoveel doen .. maar de tijd.. Waar haal ik die in hemelsnaam vandaan ??
 
Ik had dit een paar jaar terug ook heel erg. Toen dacht ik van: **** it, morgen leef ik nog steeds. Zelfs al lukt dit, dit, dit, dit en dat allemaal niet.
 
Ik dacht dat het hier om de aanhechting van je lats ging :roflol:
 
Ik zit weer behoorlijk in mijn "denk momenten" van het leven. Nu begin ik erachter te komen dat ik in alles de "lat" voor mezelf veel te hoog leg.

Soms ligt de "lat" zo hoog in werk, liefde, financieel, sport etc, dat het lijkt dat niets meer acceptable is..

Ik ben ooit (4 jaar terug) begonnen om aan mezelf te gaan werken, alleen lijkt het niet meer te remmen :( Ik heb enorm het gevoel dat ik de lat lager moet gaan zetten

Herken je dit, hoe ga jij ermee om ?


Heel herkenbaar! Ikzelf leg de lat ook ontzettend hoog bij mezelf merk ik... Waar anderen genoegen mee nemen denk ik Hell No... Het is inderdaad heel vermoeiend om constant naar perfectie te streven... Soms zou ik wel willen dat ik gewoon gelukkig kon zijn met wat minder... Het is altijd alles of niets en dat kost ontzettend veel energie...zucht :(
 
[Afbeelding niet meer beschikbaar]

Pump that back! Make those lats huge!
 
@Absolutely

het is: how much excitement can you handle
 
Heel herkenbaar! Ikzelf leg de lat ook ontzettend hoog bij mezelf merk ik... Waar anderen genoegen mee nemen denk ik Hell No... Het is inderdaad heel vermoeiend om constant naar perfectie te streven... Soms zou ik wel willen dat ik gewoon gelukkig kon zijn met wat minder... Het is altijd alles of niets en dat kost ontzettend veel energie...zucht :(

Dat is dus ook het probleem! Ik merk dat het enorm veel energie kost, en het is niet te remmen..

Erger, ik heb het gevoel dat ik alleen maar meer wil :(
 
ik doe geen oefeningen voor de onderkant van de lats dus mijn lat ligt aardig hoog.
 
even terzijde: waarom moeten er in ieder topic mensen zijn die grappig willen overkomen?

Bij mij zit dit probleem vrij ver denk ik. Ik zit constant te dromen van hoe dingen kunnen zijn en verwacht te snel dat het voor mij zo gaat zijn. Je kunt wel nadenken en zelf tot de conclusie komen dat je realistisch moet zijn, maar dit niet het ik-ben-gefaald-gevoel niet weg merk ik.

Als voorbeeld, ik start nu te werken als ingenieur en ik zit al te dromen dat ik president van de firma ben. En toch weet je 99,999% zeker dat het nooit zal lukken en dit ook geen realistisch doel is. Maar toch is het gevoel er.
 
Jezelf positiever instellen, minder denken aan de dingen dat je niet kunt en haalt en meer denken aan wat je wel kunt / wilt / gaat halen of wat je al hebt behaald waar je trots op bent.

Klinkt cliché maar het is wel gewoon waarheid.
 
Jezelf positiever instellen, minder denken aan de dingen dat je niet kunt en haalt en meer denken aan wat je wel kunt / wilt / gaat halen of wat je al hebt behaald waar je trots op bent.

Klinkt cliché maar het is wel gewoon waarheid.


Dan kan ik net zo goed stoppen met leven, want ik heb alles behaald ??
Het leven opzich moet toch juist opbouwend blijven??

fonzy zei:
Als voorbeeld, ik start nu te werken als ingenieur en ik zit al te dromen dat ik president van de firma ben. En toch weet je 99,999% zeker dat het nooit zal lukken en dit ook geen realistisch doel is. Maar toch is het gevoel er.

Dat is een vergelijkend gevoel... Alleen maar meer willen. Bezig blijven met klimmen..
 
Dan kan ik net zo goed stoppen met leven, want ik heb alles behaald ??
Het leven opzich moet toch juist opbouwend blijven??

Ja idd opbouwend, maar JIJ bent de gene die (het meeste) invloed heeft op hoe opbouwend leven is en hoe lang het opbouwend blijft. Als jij leeft met de gedachte: leven is k*t, ik heb alles al gehaald wat ik wilde halen. Vind ik het niet gek dat je dan ook niets meer gaat ondernemen en het idee krijgt dat je doelloos leeft. Maar als je eens dingen wat optimistischer zou bekijken en inzien hoeveel interessante / leuke dingen er nog zijn dat je kunt doen, zul je jezelf ook stukken minder zielig vinden.

It's all in the head. Als jij al van te voren denkt dat je iets niet gaat lukken, ga je het ook niet halen. Door jezelf positief in te stellen zul je jezelf en mensne om je heen verbazen over de dingen die je ineens wél kunt wat men in eerste instantie niet van je hadden verwacht.

Dat is een vergelijkend gevoel... Alleen maar meer willen. Bezig blijven met klimmen..

Dat is juist de bedoeling, je moet altijd meer willen en ergens naartoe streven. Als je niet weet waar je naartoe wilt, kun je ook niet nadenken over HOE je dat wilt bereiken en het is dan moeilijk om dan iets te ondernemen en uiteindelijk begin je aan dingen en eindig je vroegtijdig omdat je niet meer gemotiveerd bent omdat je het uiteindelijke doel niet hebt bepaald waarnaar je wilt streven.

Dus: quit whining and do something about it !
 
Back
Naar boven