Hoog cholestorol 'protocol'

[A User B]

Erfelijk belast: Voor mensen met een erfelijke belasting voor een hoog cholesterol zoals hypercholesterolemie, geldt hetzelfde advies als ieder ander met een te hoog cholesterol. Minder cholesterol via de voeding binnenkrijgen, verzadigde vetinname verlagen, meer groenten, volkoren producten en vette vis eten. Andere goede producten zijn bonen, linzen, havermout, noten, en voeding en supplementen met plantsterolen / stanolen. En de eerder genoemde leefstijlfactoren die ik al genoemd had. Maar ondanks deze aanpassingen moeten zij toch vrijwel altijd medicijnen nemen (Vaak statines o.a).

Bij niet erfelijke belasting zijn er twee belangrijke factoren die meespelen de interne motivatie en de externe stimulatie / demotivatie.
Wel gemotiveerd om iets aan chol. waarden te doen // Omgeving stimuleert juiste leefstijl --> Grotere kans van slagen voeding en leefstijlinterventie
Wel gemotiveerd om iets aan chol. waarden te doen // Omgeving demotiveert --> lagere kans van slagen voeding en leefstijlinterventie
Niet gemotiveerd om iets aan chol. waarden te doen // Omgeving stimuleert --> lagere kans van slagen voeding en leefstijlinterventie
Niet gemotiveerd om iets aan chol. waarden te doen // Omgeving demotiveert --> Vrijwel geen kans van slagen voeding en leefstijlinterventie

Bij ruim een miljoen mensen in Nederland met een verhoogd cholesterol, kan men wel stellen dat alle vier de 'groepen' ruim vertegenwoordigd zullen zijn. Ik neem aan dat Kristel met name doelt op de mensen die niet gemotiveerd zijn om iets aan hun hoge chol. waarden te doen. Daarvan zijn er een hoop. Ik maak het regelmatig mee. Een beetje lacherig roepen in de patatzaak dat ze dit eigenlijk moeten laten, maar het is toch o zo lekker en gezellig. En vervolgens goede leefstijlkeuzes bagatellisieren met uitspraken als 'Zelfs al zou ik alles perfect doen volgens het boekje, heb ik geen garantie dat ik niet ziek zal worden' en 'wie weet kom ik morgen onder een tram, ik geniet nu nog lekker zolang het kan'. En in dat opzicht ben ik het op dit punt eens met Kristel.

Er zijn echter ook genoeg mensen die wel gemotiveerd zijn om iets aan hun chol. waarden te doen, maar die vinden het wel lastig om advies dat ze krijgen in de praktijk om te zetten. Vaak worden ze doorverwezen naar een diëtist die de benodigde informatie overdraagt, maar ontbreekt het aan een stukje begeleiding in de praktijk om dit advies ook daadwerkelijk succesvol om te zetten. Wat moet ik kopen in de supermarkt. Wat juist niet. Waar moet ik op letten. Hoe kan ik met dit nieuwe eetpatroon lekker koken voor mijn gezin (want het gezin informeren en meekrijgen in het nieuwe voedingspatroon vergroot de kans van slagen op langer termijn enorm). Hoe wordt ik weerbaarder tegen de dagelijkse verleidingen waaraan je dagelijks tientallen malen wordt blootgesteld. Ik ben van mening dat als in de omzetting van het advies naar de praktijk, intensieve begeleiding wordt aangeboden, dat een groter aantal dat echt gemotiveerd is ook daadwerkelijk succes heeft bij de leefstijlinterventie's. Nu komt het nog regelmatig voor dat het deze mensen niet lukt om blijvende aanpassingen te maken in hun voeding en leefstijl. Statines en andere cholesterol verlagende middelen kunnen in zoon geval toegevoegde waarde hebben.
----------------------------------------

Het bizarre is dat bij grofweg 50% van de incidenten met hart en vaatziekten, geen verhoogd LDL-C is gemeten. Terwijl ook een hoop mensen wel een verhoogd LDL-C hebben maar niet te maken krijgen met hart en vaatziekten. Dit heeft te maken met het feit dat er bij een verhoogd LDL-C niet perse sprake is van een hoog risico op hart en vaatzieken. LDL is eigenlijk geen type cholesterol, maar een type cholesterol vervoerder (lipoproteine). Deze vervoerders heb je in verschillende groten. De grote lichtere LDL deeltjes worden ook wel Large boyant genoemd. De grote deeltjes zijn relatief onschadelijk. De kleine zwaardere deeltjes heten small dense LDL. Als er veel van deze small dense LDL deeltjes aanwezig zijn verhoogd dat het risico op hart en vaatziekten aanzienlijk. Als wij LDL-C meten dan meten wij eigenlijk het totaal aan cholesterol dat vervoerd wordt door de LDL - vervoerders.

De grote deeltjes vervoeren veel cholesterol, maar zijn relatief onschadelijk. Terwijl de kleinere deeltjes veel minder cholesterol vervoeren maar wel veel schadelijker zijn. Een verhoogd LDL-C betekent dus niet altijd dat er ook sprake is van een verhoogd risico. Juist in een geval waar een verhoogd LDL is vastgesteld en men cholesterol verlagende middelen in wil zetten, zou een test op het profiel van de LDL deeltjes in combinatie met concentraties ApoB aan te bevelen zijn. In Nederland gebeurt dit (nog) niet. Dat is jammer, want het zou kunnen voorkomen dat mensen onnodig statines gegeven wordt.

 

[Kristel*]

A User B , tnx voor je uitgebreide schrijven! Helemaal met je eens. Je verwoordt het een stuk beter dan ik doe

Ook wat betreft informatie die patiënten krijgen en de moeilijke/moeizame uitvoering. Als iemand zo ongeveer zijn hele leven niet gezond eet en niet weet hoe dat moet wat verwacht je dan van een 10 minuten gesprek met een huisarts en 3 (?)(hoeveel worden er vergoed?) gesprekken met een diëtist? Daar gaan maar heel weinig mensen het mee redden.

 

[IronWarrior]

Ik heb ook maar 2 berichten gelezen lulhannes

Niet zo boos jongen, ik wil gewoon aangeven dat ik het met je eens ben. Ik wil er mee zeggen dat Kristel het na 600 keer gezegd te hebben het nog steeds niet begrijpt.

 

[Jeff Done]

Ja tuurlijk, de oplossing is op papier ook heel simpel. Die mensen moeten gewoon minder calorieën eten. Maar in de praktijk blijkt dit een ontzettend lastige kwestie. Decennialang klinische voedingswetenschap en de obesitascijfers nemen wereldwijd alleen maar toe; en daarmee ook het aantal gefaalde afvalpogingen. Want de mensen proberen het echt wel. En obesen willen toch echt liever niet obees zijn.

Volgens mij geeft hier niemand aan dat het een makkelijke opgave is, verre van zelfs. Hier geef je precies aan wat het hele probleem is onder de gemiddelde mens in onze maatschappij. Wij zijn inmiddels zo geprogrammerd dat alles het liefst zo makkelijk mogelijk moet zijn. En als het even moeilijk wordt of tegen zit, dan geven de meeste mensen toch echt te snel op. Dat geldt niet alleen voor afvalpogingen, maar ook vele andere zaken in het leven.
En geef de mens eens ongelijk, als er een pilletje is die het probleem (ik bedoel hiermee ieder probleem in iemands leven) nu (tijdelijk) kan oplossen, waarom zou ik dan jaren van mijn leven “verdoen” om te ondervinden of het ook zonder kan, zonder enige zekerheid?

 

[Kristel*]

Niet zo boos jongen, ik wil gewoon aangeven dat ik het met je eens ben. Ik wil er mee zeggen dat Kristel het na 600 keer gezegd te hebben het nog steeds niet begrijpt.

Dan heb je mij toch echt niet begrepen...

 

[Brutushakt]

Kristen is autodidact klinisch chemicus die de referentiewaarden en hoe deze opgesteld zijn niet begrijpt volgens mij

 

[Galen]

Volgens mij geeft hier niemand aan dat het een makkelijke opgave is, verre van zelfs. Hier geef je precies aan wat het hele probleem is onder de gemiddelde mens in onze maatschappij. Wij zijn inmiddels zo geprogrammerd dat alles het liefst zo makkelijk mogelijk moet zijn. En als het even moeilijk wordt of tegen zit, dan geven de meeste mensen toch echt te snel op. Dat geldt niet alleen voor afvalpogingen, maar ook vele andere zaken in het leven.
En geef de mens eens ongelijk, als er een pilletje is die het probleem (ik bedoel hiermee ieder probleem in iemands leven) nu (tijdelijk) kan oplossen, waarom zou ik dan jaren van mijn leven “verdoen” om te ondervinden of het ook zonder kan, zonder enige zekerheid?

Er worden hier gewoon nogal wat dingen in het topic gesuggereerd waar ik over val en waar ik op reageer. We mogen best blij zijn dat medicatie zoals metformine en statines voorhanden is. Zij hebben de morbiditeit en mortaliteit sterk teruggedrongen voor type-2-diabeten en mensen met een te hoog cholesterol. Zij hebben er niet voor gezorgd dat mensen ongezonder zijn gaan leven, zij hebben er niet voor gezorgd dat er een stijging van het aantal type-2-diabeten en mensen met hypercholesterolemie plaatsvindt. We moeten dus vooral blij zijn met de beschikbaarheid van deze medicatie. Ze verlagen de morbiditeit en mortaliteit, en daarmee ook de kosten van de gezondheidszorg. Deze middelen zijn vrij goedkoop vergeleken met de kosten die voortvloeien uit complicaties die anders zouden optreden.

Daarbij komt ook dat aanpassingen aan de leefstijl niet alleen al decennialang worden geadviseerd door huisartsen, het is zelfs opgenomen in de NHG-richtlijnen en vormt onderdeel van de leerboeken voor huisartsgeneeskunde en interne geneeskunde. Er wordt hier gesuggereerd dat dat in de praktijk niet gebeurt; ik wil daar wel eens bewijs van zien dat huisartsen massaal alle richtlijnen en lesstof die al decennialang bestaat aan hun laars lappen. Ik weet genoeg van de eerstelijnszorg om te weten dat dat absoluut niet het geval is. Dat soort onzin doet het misschien goed op een verjaardag. Het probleem is dat dit gewoon niet zo effectief werkt voor de meesten, zelfs in klinische studies waarbij er redelijk intensieve behandeling plaatsvindt met frequente gesprekken met een dietist en coach, zijn de gewichtsverliezen bijzonder teleurstellend te noemen. Vaak slechts maar enkele kilo's in een half jaar of langere tijd, en bij een groot percentage mensen vaak ook terugval ondanks voortdurende begeleiding.

En het heeft weinig te maken met mensen die niet willen of lui zijn, zoals ook wel wordt gesuggereerd hier met uitspraken als dat mensen liever geneesmiddelen slikken dan hun leefstijl aanpassen, dan wel niet even groenten kunnen kopen en achter een fornuis koken i.p.v. pizza bestellen. Dat getuigt gewoon van totale ontwetendheid. Niemand wil 6 tot 10 jaar eerder doodgaan (diabetes, ondanks behandeling; bij een informatiegesprek komt dit ook naar voren. Dat pilletje is GEEN vervanging, dat weten ze allemaal), niemand wil te dik zijn, niemand wil rondlopen met een verminderde pompfunctie van het hart (een groot deel van de statinegebruikers), niemand heeft een laconieke houding na het doormaken van een hartinfarct, trombose of andere potentieel levensbedreigende cardiovasculaire event (wederom, een groot deel van de statinegebruikers), niemand wil dag in dag uit insuline prikken voor iedere maaltijd en continue op hun bloedglucose moeten letten, weet je wat een job dat is? Een redelijk aantal gebruikers ervaart ook bijwerkingen. Alles liever dan wat doen aan hun ongezonde leefstijl natuurlijk!

Ik snap al die afkeer tegen dit soort medicatie totaal niet en die simpele houding over mensen die door de gevolgen van hun leefstijl statines dan wel metformine gebruiken. Mensen als Kristel weten altijd wel te benoemen wat er mis is, ohh ongezonde leefstijl, minder pizza, meer groenten koken, mensen slikken liever pillen, etc. Uhu, slaap lekker.

 

[johnyjordaan]

Dan heb je mij toch echt niet begrepen...

Ik word ook door niemand begrepen.

 

[Jeff Done]

We mogen best blij zijn dat medicatie zoals metformine en statines voorhanden is. Zij hebben de morbiditeit en mortaliteit sterk teruggedrongen voor type-2-diabeten en mensen met een te hoog cholesterol. Zij hebben er niet voor gezorgd dat mensen ongezonder zijn gaan leven, zij hebben er niet voor gezorgd dat er een stijging van het aantal type-2-diabeten en mensen met hypercholesterolemie plaatsvindt. We moeten dus vooral blij zijn met de beschikbaarheid van deze medicatie. Ze verlagen de morbiditeit en mortaliteit, en daarmee ook de kosten van de gezondheidszorg. Deze middelen zijn vrij goedkoop vergeleken met de kosten die voortvloeien uit complicaties die anders zouden optreden.

Niemand zegt hier niet blij te zijn met deze medicatie. Dan heb je mij in ieder geval niet goed begrepen. Natuurlijk is het mooi dat deze oplossing er is voor mensen die er echt niets aan kunnen doen. Maar zoals je zelf zegt is er een groot deel, en vermoedelijk het overgrote deel, die het initieel hadden kunnen voorkomen. Daar gaat het hier om. Niemand rept er hier over dat de beschikbaarheid van deze medicatie het probleem heeft vergoot, integendeel, de grote oorzaak van het probleem is wat hier wordt aangekaart.

...niemand heeft een laconieke houding na het doormaken van een hartinfarct, trombose of andere potentieel levensbedreigende cardiovasculaire event...

Niemand is een groot woord en als je dit ook echt meent dan ben je wel erg naïef. Ik ken heel wat mensen in mijn directe omgeving (stiefmoeder, opa, ooms en tantes) die levensbedreigende (cardiovasulaire) events hebben meegemaakt, zowel overleefd als niet overleefd, en nauwelijks aanpassingen aanbrengen in hun leefstijl. De adviezen van de artsen werden bij de meeste gevallen compleet genegeerd. De stiefvader van mijn vriendin heeft twee jaar geleden trombose gehad. Werd door de huisarts ook geadviseerd om eens te gaan praten met een gespecialiseerde diëtist. Zijn reactie na het eerste gesprek met de diëtist: “Dat ga ik dus echt niet doen!”.
Verschillende broers en zussen van mijn vader, drie in totaal, zijn gestorven aan de gevolgen van longkanker. Allemaal stevige rokers. Een van de adviezen van de behandelend arts: “Stop direct met roken!”. Geen van de drie stopte. Ja een paar dagen, en daarna rookte ze gewoon weer stevig door.

Dus dat niemand een laconieke houding aanneemt na ervaring met levensgedreigende lichamelijke events is verre van waar.

 

[A User B]

Niemand is een groot woord en als je dit ook echt meent dan ben je wel erg naïef. Ik ken heel wat mensen in mijn directe omgeving (stiefmoeder, opa, ooms en tantes) die levensbedreigende (cardiovasulaire) events hebben meegemaakt, zowel overleefd als niet overleefd, en nauwelijks aanpassingen aanbrengen in hun leefstijl. Dus dat niemand een laconieke houding aanneemt na ervaring met levensgedreigende lichamelijke events is verre van waar.

Deels mee eens. In mijn familie bij verschillende ooms en tantes hetzelfde meegemaakt. In het begin is de schrik erg groot en de motivatie iets te doen aanwezig. Dan zijn ze nog bereid tot enkele compromissen. Dan willen ze wel iets meer bewegen, wat minder kcal en vet spul eten, wat meer groenten eten en het houden bij 1 glas wijn per dag. Maar als ze een beetje van de schrik bekomen zijn, vervallen ze al snel terug in oude patronen. Ze geraken onverschillig tot het volgende 'schrik' moment.

 

[Brutushakt]

Deels mee eens. In mijn familie bij verschillende ooms en tantes hetzelfde meegemaakt. In het begin is de schrik erg groot en de motivatie iets te doen aanwezig. Dan zijn ze nog bereid tot enkele compromissen. Dan willen ze wel iets meer bewegen, wat minder kcal en vet spul eten, wat meer groenten eten en het houden bij 1 glas wijn per dag. Maar als ze een beetje van de schrik bekomen zijn, vervallen ze al snel terug in oude patronen. Ze geraken onverschillig tot het volgende 'schrik' moment.

Ja precies, dit is zeer vaak voorkomend.

 

[johnyjordaan]

Deels mee eens. In mijn familie bij verschillende ooms en tantes hetzelfde meegemaakt. In het begin is de schrik erg groot en de motivatie iets te doen aanwezig. Dan zijn ze nog bereid tot enkele compromissen. Dan willen ze wel iets meer bewegen, wat minder kcal en vet spul eten, wat meer groenten eten en het houden bij 1 glas wijn per dag. Maar als ze een beetje van de schrik bekomen zijn, vervallen ze al snel terug in oude patronen. Ze geraken onverschillig tot het volgende 'schrik' moment.

Heb ook veel rokers geweten zo.

één van hun ouders (ook rokers) krijgt kanker en overlijd.

Dan hebbe ze effe schrik. Stoppen ze even of ze minderen tijdelijk en 2 weken laten roken ze gewoon verder.

 

[Galen]

Niemand zegt hier niet blij te zijn met deze medicatie. Dan heb je mij in ieder geval niet goed begrepen. Natuurlijk is het mooi dat deze oplossing er is voor mensen die er echt niets aan kunnen doen. Maar zoals je zelf zegt is er een groot deel, en vermoedelijk het overgrote deel, die het initieel hadden kunnen voorkomen. Daar gaat het hier om. Niemand rept er hier over dat de beschikbaarheid van deze medicatie het probleem heeft vergoot, integendeel, de grote oorzaak van het probleem is wat hier wordt aangekaart.

Hoe moet ik dit anders interpreteren?

Word er altijd best verdrietig van, mensen die liever geneesmiddelen slikken dan voedings-/leefpatroon aan te passen...

Mensen aan de Statines omdat ze ongezond en te vet eten.
Mensen aan de Metformine (suikerziekte type 2) omdat ze koek, snoep en frisdrank niet willen verminderen.

Oh ja, lang leve de dure gezondheidszorg

Ja, lekker kortzichtig om even groenten te gaan kopen en achter het fornuis te gaan staan ipv pizza te bestellen....

Niemand is een groot woord en als je dit ook echt meent dan ben je wel erg naïef. Ik ken heel wat mensen in mijn directe omgeving (stiefmoeder, opa, ooms en tantes) die levensbedreigende (cardiovasulaire) events hebben meegemaakt, zowel overleefd als niet overleefd, en nauwelijks aanpassingen aanbrengen in hun leefstijl. De adviezen van de artsen werden bij de meeste gevallen compleet genegeerd. De stiefvader van mijn vriendin heeft twee jaar geleden trombose gehad. Werd door de huisarts ook geadviseerd om eens te gaan praten met een gespecialiseerde diëtist. Zijn reactie na het eerste gesprek met de diëtist: “Dat ga ik dus echt niet doen!”.
Verschillende broers en zussen van mijn vader, drie in totaal, zijn gestorven aan de gevolgen van longkanker. Allemaal stevige rokers. Een van de adviezen van de behandelend arts: “Stop direct met roken!”. Geen van de drie stopte. Ja een paar dagen, en daarna rookte ze gewoon weer stevig door.

Dus dat niemand een laconieke houding aanneemt na ervaring met levensgedreigende lichamelijke events is verre van waar.

Worden ze genegeerd omdat ze er laconiek over zijn, of worden ze genegeerd omdat het ze mentaal niet lukt om er wat aan te veranderen? Mijn vader heeft dikgedrukte ook meegemaakt. Heeft ie uiteindelijk wat veranderd aan z'n leefstijl? Nee, koekje minder hier en daar. Doet ie er laconiek over? Nee, hij krijgt het mentaal gewoon niet voor elkaar om dingen te wijzigen.

De houding hier over ongezonde mensen met type 2 diabetes, dan wel hypercholesterolemie, die te wijten is aan leefstijl, komt een beetje overeen met vinden dat depressieve mensen maar wat vrolijker moeten staan in het leven of rokers die gewoon maar even moeten stoppen met roken of een OCD'er die gewoon maar even moet stoppen met z'n dwanghandelingen. Dat het ze niet lukt heeft weinig te maken met een laconieke houding. De gemiddelde mens heeft een genenpakket dat niet opgewassen is tegen de obesogene omgeving. Of je moet van de school zijn dat de helft van de Nederlanders (en ruim de helft als je jongvolwassenen niet meerekent) lui is en niet wil.

(Ik denk trouwens dat wij het grotendeels echt wel eens zijn, maar een beetje langs elkaar heenpraten.)

 

[Thales]

Een hele hoop reacties en veel zijn ook echt bruikbaar. Mijn dank daarvoor!

Ik ben er wel niet gerust door gesteld omdat ik nu toch wel de ernst inzie. Laten we ervan uitgaan dat het wel genetisch is bepaald, en indien de complete levensstijl niet op de schop gaat, het probleem niet/nauwelijks verholpen gaat worden. Ik kan er dus ook wel van uitgaan dat de statines worden verhoogd na de aankomende bloedtest. Ik zal hier wel een aantal dingen opsommen die ik zeker door ga geven en hoop daar nog feedback op te kunnen krijgen of ik het wel/niet goed begrepen heb. Ik zal ook aangeven dat een aantal dingen echt heel moeilijk zijn en ik zie dat ook somber in.

Korte schets nog: horecabaan (eigen baas) van +/- 0900-1200 en 1600-0000 7 dagen per week. Daarbij neem ik overuren, die voornamelijk in de avond plaatsvinden (weekenden) niet eens mee. Dit werk wordt al 10+ jaar uitgevoerd op de manier hoe het nu gaat. Dit zorgt er ook zeker voor dat aanpassen in stapjes zou moeten gaan want een drastische omwenteling gaat het gewoon niet worden.

PS: Ik ga het nog even goed doorlezen en dan zal ik noteren wat ik denk dat ik als advies ga geven. En dan hopen dat er langzaam verandering in gaat komen.

 

[Jeff Done]

Hoe moet ik dit anders interpreteren?

Dit zijn ook mijn woorden niet, maar ben wel van mening dat de meeste mensen toch echt liever kiezen voor een quick fix dan het drastisch, en dus compleet, veranderen van een leefstijl.

Worden ze genegeerd omdat ze er laconiek over zijn, of worden ze genegeerd omdat het ze mentaal niet lukt om er wat aan te veranderen? Mijn vader heeft dikgedrukte ook meegemaakt. Heeft ie uiteindelijk wat veranderd aan z'n leefstijl? Nee, koekje minder hier en daar. Doet ie er laconiek over? Nee, hij krijgt het mentaal gewoon niet voor elkaar om dingen te wijzigen.

De houding hier over ongezonde mensen met type 2 diabetes, dan wel hypercholesterolemie, die te wijten is aan leefstijl, komt een beetje overeen met vinden dat depressieve mensen maar wat vrolijker moeten staan in het leven of rokers die gewoon maar even moeten stoppen met roken of een OCD'er die gewoon maar even moet stoppen met z'n dwanghandelingen. Dat het ze niet lukt heeft weinig te maken met een laconieke houding. De gemiddelde mens heeft een genenpakket dat niet opgewassen is tegen de obesogene omgeving.

Dat het in vele gevallen een mentale kwestie is, daar ben ik het zeker mee eens. Maar dit resulteert toch echt wel in een laconieke houding tegenover de dingen die je doet, terwijl je die eigenlijk niet zou moeten doen en resulteert er vervolgens in dat je slechte gewoontes start of aanhoudt. Hoe verklaar je anders dat de mens het volhoudt om toch slechte gewoontes aan te houden i.p.v. ervoor te kiezen het niet te doen of te wijzigen? Een roker denkt echt niet bij iedere sigaret: "Van deze sigaret krijg ik, of de persoon die indirect meerookt, longkanker of iets dergelijks en zal er uiteindelijk op vroegtijdige leeftijd aan overlijden.". De gemiddelde mens overtuigt zichzelf er eerst van dat het geen kwaad kan, begint er dan aan of gaat ermee verder om er vervolgens een gewoonte van te maken waar niemand meer over nadenkt. Daarbij zijn er over het algemeen maar weinig mensen die verder kijken dan hun neus lang is.
Ik ben zelf roker geweest. Ik heb vier jaar een pakje per dag gerookt en ben daarna acuut gestopt. Tot op de dag van vandaag trekt een sigaret mij aan, maar iedere keer dat ik de neiging krijg om te vragen, te kopen of aangeboden krijg, dan schieten mijn oom en tantes door mijn hoofd en weiger ik dat ding op te steken (behalve als er alcohol in het spel is, dan steek ik hem op). Het begint allemaal bij de mentale instelling en welke gedachte je erbij vasthoudt om dingen wel of niet te doen.

Zo ben ik momenteel ook gebruiker van anabolen en weet welke negatieve gevolgen daar aan gebonden kunnen zijn. De gedachte over deze mogelijke gevolgen zitten toch echt niet vooraan in mijn gedachte als ik de spuit erin zet. Alhoewel ik alle mogelijke voorzorgsmaatregelen neem gaat er in mijn hoofd niet om "Dit kan levensgevaarlijk zijn." als ik start aan een kuur. We maken dit soort zaken nou eenmaal kleiner als we iets echt graag willen, en dat geldt bijna voor alles.

 

[Jeff Done]

(Ik denk trouwens dat wij het grotendeels echt wel eens zijn, maar een beetje langs elkaar heenpraten.)

haha dat denk ik ook, maar het is altijd leuk om te discussiëren over bepaalde standpunten.

 

[Kristel*]

Kristen is autodidact klinisch chemicus die de referentiewaarden en hoe deze opgesteld zijn niet begrijpt volgens mij

Snap je reactie niet. Volgens mij denken we er hetzelfde over.

Nb referentiewaarden verschillen in België tov in Nederland (B: Totaal cholestererol < 190 mg/dl, NL:
Totaal cholesterol 1,5-6,5 mmol/l)

(Ik denk trouwens dat wij het grotendeels echt wel eens zijn, maar een beetje langs elkaar heenpraten.)

Dat weet ik wel zeker
Ik denk dat we er allemaal, over all, hetzelfde over denken met wel wat nuance verschillen door eigen ervaringen en eigen kennis. De een neigt wat meer naar het een de ander naar het andere. Wat ik jammer vind is dat er vaak maar half wordt gelezen (guilty) en veel wordt geïnterpreteerd. En dan zijn er nog die pertinent gelijk willen hebben omdat ze alles denken te weten. Gelukkig is niks zwart wit en hebben we, ook in de geneeskunde, met individuen te maken.

Mocht nou nog niet duidelijk zijn hoe ik erover denk lees dan de berichtjes van Jeff Done en A user B.

 

[Thales]

Dit zijn ook mijn woorden niet, maar ben wel van mening dat de meeste mensen toch echt liever kiezen voor een quick fix dan het drastisch, en dus compleet, veranderen van een leefstijl.



Dat het in vele gevallen een mentale kwestie is, daar ben ik het zeker mee eens. Maar dit resulteert toch echt wel in een laconieke houding tegenover de dingen die je doet, terwijl je die eigenlijk niet zou moeten doen en resulteert er vervolgens in dat je slechte gewoontes start of aanhoudt. Hoe verklaar je anders dat de mens het volhoudt om toch slechte gewoontes aan te houden i.p.v. ervoor te kiezen het niet te doen of te wijzigen? Een roker denkt echt niet bij iedere sigaret: "Van deze sigaret krijg ik, of de persoon die indirect meerookt, longkanker of iets dergelijks en zal er uiteindelijk op vroegtijdige leeftijd aan overlijden.". De gemiddelde mens overtuigt zichzelf er eerst van dat het geen kwaad kan, begint er dan aan of gaat ermee verder om er vervolgens een gewoonte van te maken waar niemand meer over nadenkt. Daarbij zijn er over het algemeen maar weinig mensen die verder kijken dan hun neus lang is.
Ik ben zelf roker geweest. Ik heb vier jaar een pakje per dag gerookt en ben daarna acuut gestopt. Tot op de dag van vandaag trekt een sigaret mij aan, maar iedere keer dat ik de neiging krijg om te vragen, te kopen of aangeboden krijg, dan schieten mijn oom en tantes door mijn hoofd en weiger ik dat ding op te steken (behalve als er alcohol in het spel is, dan steek ik hem op). Het begint allemaal bij de mentale instelling en welke gedachte je erbij vasthoudt om dingen wel of niet te doen.

Zo ben ik momenteel ook gebruiker van anabolen en weet welke negatieve gevolgen daar aan gebonden kunnen zijn. De gedachte over deze mogelijke gevolgen zitten toch echt niet vooraan in mijn gedachte als ik de spuit erin zet. Alhoewel ik alle mogelijke voorzorgsmaatregelen neem gaat er in mijn hoofd niet om "Dit kan levensgevaarlijk zijn." als ik start aan een kuur. We maken dit soort zaken nou eenmaal kleiner als we iets echt graag willen, en dat geldt bijna voor alles.

Ik denk dat het onderliggende probleem in dit geval, en in zo veel andere gevallen, de markt en marktwerking is. Voeding is voor een deel niet gemaakt om gezond te zijn maar voornamelijk lekker. Dit verandert langzaam (gelukkig), en ik heb het idee dat sinds enkele jaren er steeds meer awareness is tegenover wat goed/slecht is. Daarbij hoeveel mensen weten nu wat wel/niet gezond is. Ik denk dat de gemiddelde NL'er het verstand van een baksteen heeft als het om voeding gaat. Daarbij komt ook dat de mens is geprogrammeerd om, indien mogelijk, veel calorieën te eten (jagers-verzamelaars verhaal).

Ik denk dat een groot deel van het probleem verholpen kan worden als er op jonge leeftijd fatsoenlijk wordt onderwezen in voeding en alles wat erbij komt kijken. Het bewust maken is al wat meer vandaag de dag dan enkele jaren geleden. Zou je kinderen ermee leren omgaan zou dat op de lange termijn hopelijk het probleem oplossen.

 

[A User B]

Ik denk dat een groot deel van het probleem verholpen kan worden als er op jonge leeftijd fatsoenlijk wordt onderwezen in voeding en alles wat erbij komt kijken. Het bewust maken is al wat meer vandaag de dag dan enkele jaren geleden. Zou je kinderen ermee leren omgaan zou dat op de lange termijn hopelijk het probleem oplossen.

Probleem is dat zelfs mensen die zich toch al enige tijd in voeding verdiept hebben, nog steeds een zeer gelimiteerde kennis hebben op dit gebied. De informatie die beschikbaar is over voeding is niet eenduidig en er is zoveel informatie beschikbaar, dat veel mensen niet weten wat wel / niet klopt. Of wat heel of minder belangrijk is. Er zijn ook bedrijven en instantie's die bewust onduidelijkheid en verwarring creeren in het speelveld (suikerunie bvb). Kortom bij een overmaat aan informatie die niet eenduidig is, ziet menig persoon door de bomen het bos niet meer.

En wat ga je deze kinderen dan precies onderwijzen? Wat is dan wel of niet waar. Welke producten zijn dan ongezond en welke niet. Grote concerns dragen maar al te graag bij hieraan, zodat ze invloed hebben op wat ons als gezond aangeleerd wordt. Ze krijgen maar al te graag een voet tussen de deur bij dietisten, basisscholen en kinderdagverblijven. Het middel dat je benoemt is heel erg krachtig, maar daarmee ook extra gevaarlijk.

 

[Thales]

Probleem is dat zelfs mensen die zich toch al enige tijd in voeding verdiept hebben, nog steeds een zeer gelimiteerde kennis hebben op dit gebied. De informatie die beschikbaar is over voeding is niet eenduidig en er is zoveel informatie beschikbaar, dat veel mensen niet weten wat wel / niet klopt. Of wat heel of minder belangrijk is. Er zijn ook bedrijven en instantie's die bewust onduidelijkheid en verwarring creeren in het speelveld (suikerunie bvb). Kortom bij een overmaat aan informatie die niet eenduidig is, ziet menig persoon door de bomen het bos niet meer.

En wat ga je deze kinderen dan precies onderwijzen? Wat is dan wel of niet waar. Welke producten zijn dan ongezond en welke niet. Grote concerns dragen maar al te graag bij hieraan, zodat ze invloed hebben op wat ons als gezond aangeleerd wordt. Ze krijgen maar al te graag een voet tussen de deur bij dietisten, basisscholen en kinderdagverblijven. Het middel dat je benoemt is heel erg krachtig, maar daarmee ook extra gevaarlijk.

Ik geef je helemaal gelijk. Wat precies is daarom ook erg moeilijk. Maar om het heel simpel te houden. Ik kan uit ervaring spreken dat als ik mijn familie vraag of ze enig idee hebben hoeveel kcal ze binnen krijgen en wat ze zouden moeten doen om bijv af te vallen, komt daar geen zinnig woord uit. De basis aanleren, macros tellen/hoeveel kcal vetten/eiwit/koolhy bevatten etc is al een begin.

Het zou mooi zijn als een fatsoenlijk onderzoeksteam het curriculum hiervoor zou maken (wie dat zijn weet ik niet), maar dat zou al een hoop schelen. Helaas stemt het electoraat nog steeds VVD waardoor dat op korte termijn nog niet gaat gebeuren haha