MuscleMeat

Huisje, boompje, beestje: wordt er nog wel ECHT geleefd?

Bezoekers in dit topic

Choose life. Choose a job. Choose a career. Choose a family. Choose a ****ing big television, Choose washing machines, cars, compact disc players, and electrical tin openers. Choose good health, low cholesterol and dental insurance. Choose fixed- interest mortgage repayments. Choose a starter home. Choose your friends. Choose leisure wear and matching luggage. Choose a three piece suite on hire purchase in a range of ****ing fabrics. Choose DIY and wondering who you are on a Sunday morning. Choose sitting on that couch watching mind-numbing sprit- crushing game shows, stuffing ****ing junk food into your mouth. Choose rotting away at the end of it all, pishing you last in a miserable home, nothing more than an embarrassment to the selfish, ****ed-up brats you have spawned to replace yourself. Choose your future. Choose life... But why would I want to do a thing like that?

Ik dacht: Zal ik em plaatsen..? Leuk dat Roxxe em nog even heeft aangehaald. Kijk, heroine spuiten met je vrinden is een ander uiterste maar die tekst hierboven is zoooooo right....
 
Heb jij nu nog gasten van jouw leeftijd waarmee je kunt ouwehoeren dan, DBC? Waar je ieder weekend wel weer mee omgaat ofzo. Of is dat echt helemaal afgelopen en ga je iedere keer met hertje op stap naar evenementen?
 
wat de 1 als leven ziet, ziet de ander als kansloos, wat "echt" leven is?
iedereen heeft zn eigen invulling...
 
Wat in jullie ogen saai schiint te zijn hoeft bij de gene niet zo te zijn.
 
Het IS saai zo'n leven op de bank en elke dag het rad van kantoor aandraaien.
Want de mensen die het zo leven zeggen het zelf. Alleen zijn ze niet in staat er iets aan te doen want er is durf voor nodig.

Toen ik 25 was leefde ik uit m'n koffer, woonde in appartementen en hotels voor een seizoen. Ik sprak veel Nederlandse jongens en meisjes die me vroegen hoe je aan zo'n zomers baantje komt. Want ze waren allemaal positief stikjaloers! :D Toen ik uitlegde dat dat betekent dat je geen heimwee kan hebben naar familie of huisdier en feitelijk uit je koffer leeft tja toen hadden ze zoiets van 'dat is ook best wel een stap'.

Zekerheden geeft een mens niet graag op, hoe verveeld en ontevreden ie ook is.
 
Heb zelf al jaren de zekerheid van een vaste baan, ben daar meer dan tevreden mee. Voordeel van zo'n zekerheid is dat je op andere gebieden je uitspattingen kan veroorloven, zonder echte zekerheden bouw je ook weinig op. Kan in een later stadium wel eens voor problemen zorgen aangezien je dan de middelen mist om je levensstijl te onderhouden.
 
De zekerheid van een vaste baan is allemaal schijn, pas nog van iemand gehoord over een man die na 30 jaar dienst zonder regeling eruit wordt gegooid.

Tenzij je voor de overheid werkt, daar lik je je na een tijdje zo vast dat je nooit meer los komt. ;)
 
Non-profit organisaties, ook al donderen ze bij mijn werkgever je er ook zo uit als je niet presteert. Maar niet door een reorganisatie bijvoorbeeld. Als ze dat doen kunnen ze fors dokken als je lange tijd in dienst bent.
 
Een slinkse regeling zorgde ervoor dat die meneer nu thuis zit zonder regeling.
Diep triest.
 
Het gebeurt maar dat hoeft geen beletsel te zijn om bepaalde zekerheden op te bouwen. Degenen die hun zekerheden verliezen door dit soort voorvallen zijn een minderheid. Anders zouden we al lang in een anarchie leven.
 
Hmm ben idd wel rustiger geworden. Is maar goed ook voor mij.

Tot de zwangerschap ging ik nog bijna iedere week stappen.
Daarnaar werd het minder.
En nu ga ik haast niet meer. Deels omdat mijn maten ook niet meer gaan en deels omdat ik er zelf ook minder behoefte aan heb.
Soms nog lekker uiteten, avondje bowlen en af en toe een keer stappen. Verder heb ik wel veel regelmaat. maandag t/m vrijdag werken. Avonduren trainen.
De vrouw werkt op zaterdag, dus moet ik oppassen. En zondag is een beetje doen waar we dan zin in hebben.
Tuurlijk word het een sleur, maar dat heeft iedereen.
 
En zondag is een beetje doen waar we dan zin in hebben.
Tuurlijk word het een sleur, maar dat heeft iedereen.

Dat nooit. Wie daarin gelooft is eeuwig verloren. Wat heeft het nog voor zin als je leven een sleur wordt en jij dat allemaal accepteert?
Hoor je eens praten. Je gaat akkoord met het feit dat je leven zo voorspelbaar en sleurig is geworden en laat je lekker naar de slachtbank der verveling voeren.

Makkelijk slachtoffer ben je.
 
Dat nooit. Wie daarin gelooft is eeuwig verloren. Wat heeft het nog voor zin als je leven een sleur wordt en jij dat allemaal accepteert?
Hoor je eens praten. Je gaat akkoord met het feit dat je leven zo voorspelbaar en sleurig is geworden en laat je lekker naar de slachtbank der verveling voeren.

Makkelijk slachtoffer ben je.

Mee eens. Het is dat ik je geen karma kan geven ;) Zodra je zelf gaat vinden dat je in een sleur komt, moet je zorgen dat je er zo snel mogelijk weer uit komt. Anders gaat het aan je knagen.
 
Ik durf mijn handen ervoor in het vuur te steken dat ik meer geleefd heb dan menig veertiger. Saaie drollen die onze wereld rijk is, ik ga nog veel meer laten zien :D
 
Bij de meesten knaagt het al jaren. Is zoiets als een mot in je jas hebben en er niet mee naar de stomerij gaan omdat je niet tegen het idee kan dat je zonder die warme jas zou moeten...en die mot maar doorknagen.

Ik haat sleur en verveling. Het is het begin van het einde. Vandaar ook dat ik zo kritisch tegen het krijgeb van kinderen aankijk. Je kunt elkaar nog zoveel beloven; als dat kind er eenmaal is wordt alles in een strak patroon gestopt en ontkom jij nergens meer aan. Einde van je afwisselende leven. Dan wordt het wiegje kleven.
Zie die jonge vaders eens, uitgeholde oogkassen, zwartomrande ogen, 10kg vermagerd en slecht verzorgd. Allemaal om de boreling. En alles op tijdschema.
 
Oh trouwens hè, ik mag graag mensen als RichardV in hun waarde laten. Doordeweeks een beetje metselen (zomers beunen swinters vrij en met de vrouw vechten) Vrijdagmiddag bierzuipen, zaterdag autowassen en naar de aldi en op zondag "doen waar we zin in hebben" ofwel formule1 kijken met je schoonvader. Cliché cliché, maar een voordehand liggend leven is voor een boel mensen zo gek nog niet, zolang het maar een keuze is en je je er prima bij voelt.
Maar het blijft pauper, gay en homofiel natuurlijk.
 
Dat nooit. Wie daarin gelooft is eeuwig verloren. Wat heeft het nog voor zin als je leven een sleur wordt en jij dat allemaal accepteert?
Hoor je eens praten. Je gaat akkoord met het feit dat je leven zo voorspelbaar en sleurig is geworden en laat je lekker naar de slachtbank der verveling voeren.

Makkelijk slachtoffer ben je.


Iedere ochtend om 5:00 uur opstaan (5x per week) en iedere avond gaan trainen, en elke zaterdag oppassen is imo een sleur en onoverkomelijk Iedereen met een vaste baan leeft in een sleur.

Heeft niks met willen te maken. Ik kan gewoon niet zeggen, ik ga nu weg en schijt aan de rest.
Huis moet betaald worden, ik heb een baan waar ik rekening mee moet houden, vrouw en kind moeten toch eten hebben enz enz.

Of je het wilt of niet wilt (ik koos daar zelf voor), dan is het een sleur.
 
Oh trouwens hè, ik mag graag mensen als RichardV in hun waarde laten. Doordeweeks een beetje metselen (zomers beunen swinters vrij en met de vrouw vechten) Vrijdagmiddag bierzuipen, zaterdag autowassen en naar de aldi en op zondag "doen waar we zin in hebben" ofwel formule1 kijken met je schoonvader. Cliché cliché, maar een voordehand liggend leven is voor een boel mensen zo gek nog niet, zolang het maar een keuze is en je je er prima bij voelt.
Maar het blijft pauper, gay en homofiel natuurlijk.

Voltreffer.;)

De enige reden waarom er zoveel mensen zijn die lopen te mauwen en te zeuren over mijn levensstijl is omdat hun eigen leven te saai is en ze de moed niet hebben te veranderen. Als ik ze vraag wat zij doen komt er vaak niet veel beters uit dan het geijkte sofa-leven met alle burgerlijke zekerheden van dien.
 
Back
Naar boven