Lees mn post maar es met een andere hoed op. Ik praat helemaal niet uit de hoogte, maar registreer zo ontzettend vaak wat er in m'n post staat, het zijn m'n eigen woorden niet maar die van veel vaders die met hun zonen het beste voor hebben. Van jongs af aan wordt dat erin gestampt, en vandaar ook dat iedereen die zoiets bereikt, zegt dat ie aardig wat heeft bereikt.
Volgens de burgermaatschappij-maatstaven wel ja.
Maar waar zijn de échte dromen?
Waarom droomt de stucadoor op vakantie in Spanje over een eigen restaurantje aan zee? Omdat dat zijn droom is, en wat ie doet, dat is wat het verstandigste is volgens de geldende normen.