Xarrow
Dutch Bodybuilder
- Lid geworden
- 16 dec 2014
- Berichten
- 407
- Waardering
- 108
- Lengte
- 1m83
Het gaat nogal een lang verhaal worden
Inleiding:
Ik doe al enige jaren aan krachtsport. Begon om af te vallen (98 kilo). Woog op een gegeven moment 72kg. Toch was ik niet echt droog droog. Ik had het in mijn hoofd gehaald dat ik year round op 15% moest zitten en mijn gemeten vet percentage van 21,2% was in mijn ogen veelste hoog.
Anyway, dit heeft een eetstoornis getriggerd. Jezelf nooit goed genoeg vinden, jezelf eruit vinden zien als een varken, weinig eten (1500kcal begon ik mee, geëindigd op 2400) wat eetbuien triggerde. Op 2400 kcal had ik onwijze eetbuien. Ging even goed, daarna ging het vierkant mis.
Therapie gehad, whatever.. werkte allemaal niet echt. Uiteindelijk heb ik het nu eigenlijk best onder controle. Ik ben deze zomer begonnen bij een coach en we zijn de bulk in gegaan (op 2800kcal. Bij normaal gesproken 12x per week (2x per dag; ‘s ochtends bv rug en in de middag biceps. Werkt voor mij. Met om de 3 dagen een rustdag) trainen. Dan heb ik op een gemiddelde activiteit van 3 tot 5x sport in de week 2557kcal nodig, bij actief sporten 5 tot 7x per week 2876kcal en bij zeer actief sporten 3196kcal nodig. Dus ik dacht dat ik voor een bulk wel vrij netjes zat. En wellicht te laag, maar daar gaat het nu niet om.
Wielrennen eruit gegooid (yes, niet meer van mezelf verplicht 40km of meer hoeven fietsen 3 tot 4x per week… en “verboden dingen” weer gaan eten. Dat resulteerde erin dat ik in de eerste 3 weken qua voeding met name troep vrat. Wel in de kcals.. maar echt gezond was het niet. Alles wat ik lang van mezelf niet mocht mocht ik nu wel.
Ik ben sinds juli van 76.4 kilo naar 80.0kg gegaan. Ik vind mezelf nog steeds vadsig ook al heb ik meer lijnen gekregen en meer massa gepakt. En ook ongetwijfeld wel wat vet natuurlijk.
Anyway, hard trainen, niet zoveel aan het handje zolang ik maar mezelf bewust ben van de dunne lijntjes die er zijn mbt mijn eetstoornis. Dat wil zeggen dat ik van mening ben dat een cheatday/meal niet werkt. Vandaar ook IIFYM. Van cheatmeals/days krijg ik eetbuien. Dus ik wil aan mijn eten geen “cheat” emotie hangen. Idem dito met dat ik niet vind dat je eten moet verdienen. Als mijn training kut gaat en ik wil in mijn macro’s een reep milka dan heb ik daar net zoveel “recht” op als dat ik die workout helemaal mijn bitch heb gemaakt.. Althans, dat is mijn mening. Juist door die gevoelens en emoties aan eten te hangen ga ik de fout in. Iets waar ik me van bewust ben.
Nu is mijn coach niet van IIFYM. Ik wel. Nu eet ik momenteel 45% KH’s (315g), 30% vet (84g ongeveer) en 25% eiwit (160g). Wat mij betreft dus keurig zoals het hoort.
Ik probeer om max 20% van mijn kcals uit “troep” te halen. Dus beetje 80/20 idee. Meestal gaat dat goed, soms niet, boeiend. Kcal in vs kcal out is nog steeds de basis.
Nu is mijn coach van mening dat ik minder vet en meer eitwit moet eten. KH is wel goed volgens hem want dat heb ik nodig voor de training. Ik zou alleen niet weten waarom ik meer eiwitten moet eten. Ik zit op 2g per kg lichaamsgewicht. Ook zou het volgens hem zo zijn dat je lichaam maar 30g eiwitten per maaltijd kan opnemen. Nou we eten allemaal dat onderzoeken anders uitwijzen, als ik me niet vergis.
Nu is het vervelende dat ik te snel aan mezelf begin te twijfelen. Eigenlijk ben ik een onzekere trut. En dus twijfel ik nu of ik het toch anders moet doen.
Anderzijds denk ik; waarom. Waarom zou je iets veranderen als het goed gaat? Bedoel, ik zie adertjes die ik voor de zomer niet zag. Mijn schouderkoppen komen lijnen in, mijn biceps,triceps en rug doen het goed… alleen mijn benen zijn te vet. Er zit wel een behoorlijke berg massa in, alleen ook vet. Maar, daar kan ik niet eerder wat aan veranderen dan in de cut (maart).
Komt er op neer dat ik eigenlijk een beetje bevestiging zoek dat ik het zo goed doe. Of als ik het echt serieus niet goed doe hoor ik dat ook graag.
Het lijkt mij alleen sowieso NIET verstandig om met mijn eetstoornis die ik eindelijk een beetje onder controle heb (ik heb sinds juli geen eetbuien meer gehad ) van alles te gaan veranderen en dingen zoals een cheatday te moeten gaan doen.
Tevens was het volgens mijn coach zo dat het niet zoveel zegt dat ik nu niet “vettiger” ben geworden… want als het lichaam eenmaal begint met aanzetten dan ben je te laat.
Maar als ik mijzelf in de spiegel bekijk, en ik besef mezelf daarbij dat ik er in mijn hoofd toch altijd uitzie als een varken :’) , en ik zie op een gegeven moment serieus dat ik vetter begin te worden, dan is het lijkt mij heel simpel door op dat moment in te grijpen en minder kcal te gaan eten. En dan gaat mijn lijf heus niet in ene nog vettiger worden :’)
Daarnaast heb ik de ziekte van crohn. In het begin van mijn afval periode zat ik op 4 a 5g eiwit per kg lichaams gewicht per dag. Mijn darmen gaan daar KEI van over de zeik. Zoals het nu met de macro's gaat doen mijn darmen het eigenlijk heel erg goed!
Inleiding:
Ik doe al enige jaren aan krachtsport. Begon om af te vallen (98 kilo). Woog op een gegeven moment 72kg. Toch was ik niet echt droog droog. Ik had het in mijn hoofd gehaald dat ik year round op 15% moest zitten en mijn gemeten vet percentage van 21,2% was in mijn ogen veelste hoog.
Anyway, dit heeft een eetstoornis getriggerd. Jezelf nooit goed genoeg vinden, jezelf eruit vinden zien als een varken, weinig eten (1500kcal begon ik mee, geëindigd op 2400) wat eetbuien triggerde. Op 2400 kcal had ik onwijze eetbuien. Ging even goed, daarna ging het vierkant mis.
Therapie gehad, whatever.. werkte allemaal niet echt. Uiteindelijk heb ik het nu eigenlijk best onder controle. Ik ben deze zomer begonnen bij een coach en we zijn de bulk in gegaan (op 2800kcal. Bij normaal gesproken 12x per week (2x per dag; ‘s ochtends bv rug en in de middag biceps. Werkt voor mij. Met om de 3 dagen een rustdag) trainen. Dan heb ik op een gemiddelde activiteit van 3 tot 5x sport in de week 2557kcal nodig, bij actief sporten 5 tot 7x per week 2876kcal en bij zeer actief sporten 3196kcal nodig. Dus ik dacht dat ik voor een bulk wel vrij netjes zat. En wellicht te laag, maar daar gaat het nu niet om.
Wielrennen eruit gegooid (yes, niet meer van mezelf verplicht 40km of meer hoeven fietsen 3 tot 4x per week… en “verboden dingen” weer gaan eten. Dat resulteerde erin dat ik in de eerste 3 weken qua voeding met name troep vrat. Wel in de kcals.. maar echt gezond was het niet. Alles wat ik lang van mezelf niet mocht mocht ik nu wel.
Ik ben sinds juli van 76.4 kilo naar 80.0kg gegaan. Ik vind mezelf nog steeds vadsig ook al heb ik meer lijnen gekregen en meer massa gepakt. En ook ongetwijfeld wel wat vet natuurlijk.
Anyway, hard trainen, niet zoveel aan het handje zolang ik maar mezelf bewust ben van de dunne lijntjes die er zijn mbt mijn eetstoornis. Dat wil zeggen dat ik van mening ben dat een cheatday/meal niet werkt. Vandaar ook IIFYM. Van cheatmeals/days krijg ik eetbuien. Dus ik wil aan mijn eten geen “cheat” emotie hangen. Idem dito met dat ik niet vind dat je eten moet verdienen. Als mijn training kut gaat en ik wil in mijn macro’s een reep milka dan heb ik daar net zoveel “recht” op als dat ik die workout helemaal mijn bitch heb gemaakt.. Althans, dat is mijn mening. Juist door die gevoelens en emoties aan eten te hangen ga ik de fout in. Iets waar ik me van bewust ben.
Nu is mijn coach niet van IIFYM. Ik wel. Nu eet ik momenteel 45% KH’s (315g), 30% vet (84g ongeveer) en 25% eiwit (160g). Wat mij betreft dus keurig zoals het hoort.
Ik probeer om max 20% van mijn kcals uit “troep” te halen. Dus beetje 80/20 idee. Meestal gaat dat goed, soms niet, boeiend. Kcal in vs kcal out is nog steeds de basis.
Nu is mijn coach van mening dat ik minder vet en meer eitwit moet eten. KH is wel goed volgens hem want dat heb ik nodig voor de training. Ik zou alleen niet weten waarom ik meer eiwitten moet eten. Ik zit op 2g per kg lichaamsgewicht. Ook zou het volgens hem zo zijn dat je lichaam maar 30g eiwitten per maaltijd kan opnemen. Nou we eten allemaal dat onderzoeken anders uitwijzen, als ik me niet vergis.
Nu is het vervelende dat ik te snel aan mezelf begin te twijfelen. Eigenlijk ben ik een onzekere trut. En dus twijfel ik nu of ik het toch anders moet doen.
Anderzijds denk ik; waarom. Waarom zou je iets veranderen als het goed gaat? Bedoel, ik zie adertjes die ik voor de zomer niet zag. Mijn schouderkoppen komen lijnen in, mijn biceps,triceps en rug doen het goed… alleen mijn benen zijn te vet. Er zit wel een behoorlijke berg massa in, alleen ook vet. Maar, daar kan ik niet eerder wat aan veranderen dan in de cut (maart).
Komt er op neer dat ik eigenlijk een beetje bevestiging zoek dat ik het zo goed doe. Of als ik het echt serieus niet goed doe hoor ik dat ook graag.
Het lijkt mij alleen sowieso NIET verstandig om met mijn eetstoornis die ik eindelijk een beetje onder controle heb (ik heb sinds juli geen eetbuien meer gehad ) van alles te gaan veranderen en dingen zoals een cheatday te moeten gaan doen.
Tevens was het volgens mijn coach zo dat het niet zoveel zegt dat ik nu niet “vettiger” ben geworden… want als het lichaam eenmaal begint met aanzetten dan ben je te laat.
Maar als ik mijzelf in de spiegel bekijk, en ik besef mezelf daarbij dat ik er in mijn hoofd toch altijd uitzie als een varken :’) , en ik zie op een gegeven moment serieus dat ik vetter begin te worden, dan is het lijkt mij heel simpel door op dat moment in te grijpen en minder kcal te gaan eten. En dan gaat mijn lijf heus niet in ene nog vettiger worden :’)
Daarnaast heb ik de ziekte van crohn. In het begin van mijn afval periode zat ik op 4 a 5g eiwit per kg lichaams gewicht per dag. Mijn darmen gaan daar KEI van over de zeik. Zoals het nu met de macro's gaat doen mijn darmen het eigenlijk heel erg goed!