- Lid geworden
- 24 apr 2007
- Berichten
- 3.340
- Waardering
- 3.775
- Lengte
- 1m94
- Massa
- 119kg
- Vetpercentage
- 18%
Ik denk dat cardio het beste effect heeft op je hart maar dan ook je grenzen hebben, en dat is lastig als het fietsen net zo lekker gaat.
Volg de onderstaande video samen om te zien hoe u onze site kunt installeren als een web-app op uw startscherm.
Notitie: Deze functie is mogelijk niet beschikbaar in sommige browsers.
Volg het forum via Google Nieuws
Het kan een gerucht zijn (een mime), van artsen heb ik het nog niet gehoord, maar dat wordt in ziekenhuizen en verpleeghuizen gezegd over het effect van die tweede. De eerste merkte ik helemaal niet. Toen ik naar de vaccinatie van de tweede toeging (op de motor door de sneeuw) voelde ik me al een beetje slecht in de hartstreek. De dagen erna dacht ik weer een infarct te hebben, ongeveer dezelfde symptomen.De tweede nog erger ? Ben van de eerste al behoorlijk in de war geweest, nachtje rillen en koud voelen en tegelijkertijd zweten, en een dag uitzieken zonder eetlust.
Vandaag wel de training kunnen kopiëren van vorige week
De verpleegkundige wilde me wel veel verder laten gaan dan wat ik in de duinen op de fiets uithaal. Toen ik met dat mondkapje op heel diep moest ademhalen heb ik de test afgebroken.Fietstest gedaan bij cardiologie. Mijn longen gaven het op terwijl mijn benen nog nergens last van hadden. Er werd bevestigd dat vooral de tweede vaccinatie veel mensen een flinke klap kan geven. Tenzij er iets wordt gevonden dat acute aandacht nodig heeft, zoals medicatieverandering, hoor ik pas over 2 weken de uitslag. Ondertussen ga ik het fietsen weer oppakken en al dit goed blijft gaan ook de gewichten. Maar nog iets voorzichtiger. In dit opzicht is mijn neiging om grenzen proberen op te zoeken en te verleggen een handicap, ik realiseer me dat mijn 'revalidatietrainingen' intensiever waren dan die van iemand die in de sportschool 'through the motions' gaat, de meesten dus.
Ik onderkende mijn infarct niet omdat het op milde spierpijn lijkt...Ik heb het ook niet zo slim gedaan. Veel werken, oa slaapdienst en drie trainingen in die drie dagen voorafgaand. Volgende keer ff 2 dagen rust van te voren inplannen en dan zal het beter gaan.
De bijwerking spierpijn herkende ik niet als bijwerking, ik heb altijd wel ergens spierpijn
Idem, lekker bankdrukken, gezond eten en niet over nadenken. Ik denk ook liever niet aan de hernias die ik gehad heb. Dan kan ik het rowen ook wel vergeten. Zelfde met hartje en alleen fietsen. Denken maakt meer kapot dan je lief isIk onderkende mijn infarct niet omdat het op milde spierpijn lijkt...
Zeg je nou dat jij ook een infarct hebt meegemaakt? (Ik denk dat ik veel begrijp , maar soms snap ik de simpelste dingen niet).Idem, lekker bankdrukken, gezond eten en niet over nadenken. Ik denk ook liever niet aan de hernias die ik gehad heb. Dan kan ik het rowen ook wel vergeten. Zelfde met hartje en alleen fietsen. Denken maakt meer kapot dan je lief is
Ongeveer drie jaar geleden ging ik zwemmen, en ik zwom toen twee keer in de week, ongeveer 1.000 of 1.500 mtr. En Fietsen en hardlopen. Maar na het rustig inzwemmen, wilde ik beginnen met het echte baantjes zwemmen, en ik kwam een halve baan ver, maar moest toen aan de kant gaan hangen. Ademen ging prima, maar het was net of mijn hart heel rustig 50 hartslagen per minuut bleef maken, hij sloeg niet aan. Het was alsof de zuurstof niet rondging, verzuurde ter plekke. Niet gehinderd door kennis, nog een keer geprobeerd, zelfde resultaat. Misschien koud water, daar heb ik echt een hekel aan... what the fuck. Naar huis, hardloop kleren aan en dat maar proberen, zelfde resultaat. Ik dacht een griepje of iets vaags. Op aanraden van mijn vriendin een paar dagen later een afspraak gemaakt bij de huisarts. direct door naar de cardioloog, en twee dagen later naar het ziekenhuis, contrastvloeistof onderzoek. Eigenlijk konden ze niet zo veel meer zien, dan had ik sneller moeten zijn. Er schijnen wat aders vreemd te lopen, maar geen vernauwingen meer die om een stent vroegen. Volgens mij was het zo iets van, dat aders functies van andere aders kunnen overnemen, zoals bij een spatader. Wel medicatie mee, en terug naar huis.Zeg je nou dat jij ook een infarct hebt meegemaakt? (Ik denk dat ik veel begrijp , maar soms snap ik de simpelste dingen niet).
Sorry dat ik niet doorhad wat je eerder mededeelde! De eigenaar van mijn sportschool had ook iets dergelijks meegemaakt, inclusief weggooien medicatie.Ongeveer drie jaar geleden ging ik zwemmen, en ik zwom toen twee keer in de week, ongeveer 1.000 of 1.500 mtr. En Fietsen en hardlopen. Maar na het rustig inzwemmen, wilde ik beginnen met het echte baantjes zwemmen, en ik kwam een halve baan ver, maar moest toen aan de kant gaan hangen. Ademen ging prima, maar het was net of mijn hart heel rustig 50 hartslagen per minuut bleef maken, hij sloeg niet aan. Het was alsof de zuurstof niet rondging, verzuurde ter plekke. Niet gehinderd door kennis, nog een keer geprobeerd, zelfde resultaat. Misschien koud water, daar heb ik echt een hekel aan... what the fuck. Naar huis, hardloop kleren aan en dat maar proberen, zelfde resultaat. Ik dacht een griepje of iets vaags. Op aanraden van mijn vriendin een paar dagen later een afspraak gemaakt bij de huisarts. direct door naar de cardioloog, en twee dagen later naar het ziekenhuis, contrastvloeistof onderzoek. Eigenlijk konden ze niet zo veel meer zien, dan had ik sneller moeten zijn. Er schijnen wat aders vreemd te lopen, maar geen vernauwingen meer die om een stent vroegen. Volgens mij was het zo iets van, dat aders functies van andere aders kunnen overnemen, zoals bij een spatader. Wel medicatie mee, en terug naar huis.
Paar weken rustig gelopen, gezwommen en gefietst, ging ook niet gelijk weer goed, koste een goeie 2 maanden tot alles weer redelijk goed voelde, soms wel het idee dat er wat steekt of dat er een band om je borst zit. Maar wat moet je dan, niet meer voluit gaan tegen die heuvel op, niet meer solo in Duitsland lange tochten maken ?
Dat allemaal niet kunnen, past niet bij mij. Medicatie weggegooid en ik voluit gegaan op bescheiden niveau triatlon gedaan. Ook nog mtb marathons gereden in de alpen.
En toen zij mijn vriendin, zullen we lid worden van die nieuwe sportschool .... en nu bijna 20 kilo zwaarder en lekker aan het trainen, zie log
Volgens mij werkt dit niet altijd naar twee kanten. Je kan wel ziek(er) worden door je veel te druk te maken, maar niet beter door risico's te negeren.Idem, lekker bankdrukken, gezond eten en niet over nadenken. Ik denk ook liever niet aan de hernias die ik gehad heb. Dan kan ik het rowen ook wel vergeten. Zelfde met hartje en alleen fietsen. Denken maakt meer kapot dan je lief is
Hier een paar van de segmenten van het NoordBikers MTB netwerk:Het werd 's middags lekker warm hier in de bollenstreek. De mountainbike gepakt en naar Noordwijk gepeddeld, panono panono (rustig aan). Op de segmenten van het parcours (minstens 10!) ook maar rustig aan gedaan. Ruim 3 uur bezig geweest.
Lichaamsgewicht 95kg, de pecs die met 3x/week licht trainen beter waren geworden dan met 1-2x/week en heel zwaar, zijn weer plat. Als ik me morgen nog steeds zo goed voel,, ga ik dan weer heel licht beginnen.