“A Guide to Post-Injection Muscular Pain”
Toelichting op de oorzaken van post-intra musculaire injectie gerelateerde pijnklachten
Origineel artikel van “mad_cereal_lover” MuscleTalk Moderator
Juli 2008
In dit artikel zal ik de voornaamste oorzaken van lokale pijnklachten, zwellingen en gevoelige injectsites als gevolg van intramusculaire injecties bespreken. Men kan twee categorieën onderscheiden binnen de oorzaken van de pijnklachten;
1. Pijn veroorzaakt door de fysieke handeling zelf
2. Pijn veroorzaakt door de geïnjecteerde substantie
Binnen deze twee categorieën is het mogelijk om een nog meer gedetailleerde indeling in sub-groepen te onderscheiden en in dit artikel zullen deze sub-groepen tevens aan bod komen.
1. Pijn veroorzaakt de fysieke handeling zelf
1.1 Invasieve karakter van een intramusculaire injectie;
Aanvankelijk kan de oorzaak van de pijn na een IM injectie vrij simpel toegewezen worden aan het invasieve karakter van de fysieke handeling zelf. Uiteindelijk is het wel een manier van toedienen waarbij je grootste orgaan en fysiologisch belangrijke beschermende barriere, de huid, wordt gepenetreerd door een naald alsmede het onderliggende lichaam/spierweefsel. Vaak is dit de oorzaak van pijn die door een gebruiker direct na een injectie ervaren wordt, maar wanneer het juiste type naald en het juiste protocol omtrent hygiëne gebruikt wordt is dit niet de oorzaak van post-IM injectie gerelateerde pijnklachten.
1.2 Een nieuwe fysieke injectiesite aanspreken; bijv. je injecteert standaard in je glutes maar kiest nu voor je quadriceps.
Wanneer een injectiesite voor de eerste maal wordt gebruikt en er een substantieel volume AAS geïnjecteerd is in deze spiergroep/injectsite is er vaak sprake van pijnklachten/zwelling in de dagen volgend op een dergelijke “nieuwe” injectie. Het weefsel van de spiergroep/injectsite in kwestie is niet gewent aan het extra volume ester of watergebonden AAS wat vaak resulteert in pijnklachten. Dit is de reden waarom wanneer men kiest voor een nieuwe injectiesite/spiergroep het vaak wordt aanbevolen om de eerste injectie een kleinere hoeveelheid AAS te injecteren. Deze hoeveelheid ligt ergens in de range van 0.5 tot 1 ML afhankelijk van de grootte van de spiergroep in kwestie.
1.3 Fysieke locatie van de IM injectie
Het is vaak het geval met IM injecties dat de fysieke locatie, daar waar de geïnjecteerde substantie de naald verlaat, de oorzaak is van post IM pijnklachten. De meest waarschijnlijke oorzaak achter deze vorm van pijnklachten is dat de substantie ( zeker wanneer de substantie bestaat uit AAS gebonden aan een ester met een trage afgifte) tussen verschillende spierlagen of in een kleinere spier of tussen de spierfascia en de werkelijke spiergroep inzit. Dit overkomt ook de meest ervaren gebruikers van tijd tot tijd, de meest makkelijke manier om dit te voorkomen is het kiezen van grote spiergroepen als injectsites en diep injecteren.
1.4 Het volume ofterwijl aantal ML’s substantie
Deze factor hangt nauw samen met oorzaak van klachten genoemd in 1.1 en 1.2. Het volume van de substantie welk geïnjecteerd wordt is van significant belang bij het veroorzaken van pijnklachten of zwellingen. Over het algemeen gesproken is het beter om grotere hoeveelheden AAS in grotere spiergroepen te injecteren (gluteus, quadriceps etc.) logischerwijs kleinere hoeveelheden in de kleinere spiergroepen (<2 ML in biceps, triceps, deltoids). Wanneer de hoeveelheid geïnjecteerde substantie vergroot, zet je meer druk op het spierweefsel en verhoog je de hoeveelheid werkzame stof. Hiermee wordt het risico op pijnklachten en ontstekingsreacties ook vergroot. Grote volumes/hoeveelheden (>5-6 ML) worden afgeraden, zeker wanneer het gaat om ester-gebonden substanties, vanwege de grote kans op steriele ontstekingen.
2. Pijn veroorzaakt door de geïnjecteerde substantie
2.1 Abcesvorming
Met het injecteren van elke substantie, ook al is het steriel( Ook wanneer de geïnjecteerde substantie zelf steriel is kunnen tijdens het penetreren van de huid bacteriën of lichaamshaar per ongelijk meekomen) is er een risico op het ontstaan van een interne infectie, abcesvorming.
Symptomen zijn; roodachtige zwelling van injectsite, koorts en het opzetten van lymfeklieren als gevolg van de infectie en bijbehorende pijnklachten. Laatstgenoemde zijn dusdanig van aard dat normaal gebruik van de spiergroep in kwestie uitgesloten is. Het risico op bovenstaande infecties is echter te verwaarlozen wanneer men steriele producten gebruikt en het juiste protocol omtrent IM injecties en hygiëne hanteert. Echter wanneer men dergelijke klachten ervaart post-IM injectie; Direct contact opnemen met een medisch specialist.
2.2 De hoeveelheid en het type solvents(oplosmiddelen) welke gebruikt worden in je AAS product
De concentratie en het type solvent gebruikt tijdens het produceren je AAS product kan van invloed zijn op de pijnklachten/zwelling die men ervaart na een IM injectie. Bepaalde bufferstoffen en solvents veroorzaken pijnlijke of irriterende symptomen in spierweefsel. Bijvoorbeeld, sommige peptides worden in oplossing gebracht met behulp van 100mM azijnzuur, azijnzuur kan zelfs wanneer er sprake is van hele kleine hoeveelheden al heftige reacties veroorzaken. Het is belangrijk om te vermelden dat pijn veroorzaakt door de concentratie stof van een solvent bijna direct merkbaar is na de IM injectie. Ergens in een tijdsbestek van enkele minuten tot maxiumum enkele uren. Pijnklachten die na dit tijdsbestek optreden hebben vaak een andere oorzaak dan bovenstaande.
Een ander veelgebruikt type solvent wat ook dient als “conserveringsmiddel” in AAS producten en andere substanties is benzyl alcohol (BA). Wanneer er hoge concentraties BA aanwezig zijn in je product resulteert dit in pijnklachten bij het overgrootte deel van de AAS gebruikers. Veel mensen zijn gevoelig voor BA, vandaar dat er bij het produceren van AAS over het algemeen gebruik wordt gemaakt van een BA concentratie lager dan 10%. Bepaalde mensen claimen dat underground labs hogere BA concentraties hanteren in bepaalde producten, bijv testosteron propionaat, en dat dit de reden is waarom gebruikers pijn ervaren na het injecteren van deze UG producten. Zorg dan ook als gebruiker dat je op de hoogte bent van de verschillende typen en hoeveelheden solvents in de AAS producten die je gebruikt. De gevoeligheid voor solvents als BA verschilt van persoon tot persoon, echter als je gebruik maakt van producten waar de concentratie onder de norm ligt zit je over het algemeen goed. Hieronder een voorbeeld van een product waarbij de concentratie BA relatief hoog is, maar niet de oorzaak blijkt te zijn van de pijnklachten;
However, as explained here and in point 2(iii), the BA is unlikely to be the cause of pain. This is why it should be noted that in actual fact, many pharmaceutical preparations contain higher than expected amounts of BA in them. Deca-Pronabol, a pharmaceutically produced form of nandrolone decanoate, contains 9% BA and users generally report no pain associated with its injection. Some preparations of Sustanon-250 by established pharmaceutical companies are made with 10% BA (0.1ml BA per 1.0ml ampoule). However, many would here argue that Sustanon-250 is a sore injection for many. Despite this, when one looks at the make-up of the active ingredients of Sustanon-250, we see a combined testosterone propionate and phenylpropionate amount of roughly 100mg/ml. For reasons discussed in part 2(iii), we may safely assume that the pain is more likely to occur due to the high concentration of these short esters, as opposed to merely high BA concentration. However, it is worth remembering that everyone reacts differently to various solvents and 10% BA may not cause pain for many users, but it will cause soreness for a significant percentage of other users. Other solvents within the preparation apart from the ones outlined here can also contribute or cause injection pain; however the ones discussed are the most significant in the context of anabolic steroid preparations.
Andere type solvents die gebruikt worden tijdens de productie van AAS en die niet genoemd worden in dit artikel kunnen ook pijnlijke/allergische/ontstekingsreacties veroorzaken, maar bovenstaanden zijn in relatie tot AAS de meest noemenswaardige solvents.
2.3 Concentratie werkzame stof
Dit is waarschijnlijk de meest veelvoorkomende oorzaak van post-IM injectie pijn bij AAS gebruikers. Het is een trend voor UG of Pharmagrade labs om AAS te produceren met een hoge concentratie werkzame stof per ML ester. Een goed voorbeeld is de productie van testosteron propionaat door de verschillende soorten labs. Als we kijken naar de human grade labs die test. prop. produceren ligt de hoeveelheid werkzame stof per ML op 50mg/ml. Bij verschillende UG labs ligt de concentratie werkzame stof echter hoger bijv. 100 mg/ml. AAS gebonden aan kort werkende esters (o.a. acetate, propionaat, phenylpropionaat) hebben een veel hoger smeltpunt en kunnen logischerwijs niet zo hoog gedoseerd worden als langwerkende esters (enanthaat, decanoaat etc.). Alhoewel het wel mogelijk is om test. propionaat te produceren/op te lossen in concentraties van 100 mg/ml zonder dat het begint te kristalliseren blijft de oplossing niet instant na het injeceteren. De solvents(oplosmiddelen) worden vaak het snelste opgenomen en laten zo de ester en het hormoon achter (Je kunt het beschouwen als een emulsie waarin de emulgator verdwijnt en je achterblijft met twee stoffen die niet met elkaar mengen) Het deel van de hormonen wat niet meer gebonden wordt aan de ester vanwege het ontbreken van de juiste hoeveelheid solvents zal kristalliseren. Deze binnen het spierweefsel opgebouwde kristallen zijn vrij pijnlijk en kunnen ook leiden tot ontstekingsreacties. De ontstekingreactie zorgt voor een soort van inkapseling en daardoor een vertraagde opname van je AAS product. Dit is direct de reden waarom deze pijnklachten vaak zo lang aan kunnen houden, soms langer dan de half-life van de gebruikte ester.
Belangrijk om te vermelden is wel dat er bepaalde typen solvents instaat zijn om daadwerkelijk hogere concentraties werkzame stof per ML te bewerkstelligen en pijnklachten te reduceren of te voorkomen. Een van die solvents is Guaicol, verhoogt de mogelijkheid om werkzame stof op te lossen en is tevens werkzaam als een mild anesthetisch middel. Een andere nuttige ester als alternatief op de meeste reguliere oil-based esters is Ethyl oleaat (EO). EO kan dienen als substituut voor andere ester-dragers en heeft soms de voorkeur boven andere vanwege de lage viscositeit (dunner, minder stroperig) en de capaciteit om een hoge concentratie AAS te binden. De veiligheid voor humaan gebruik van EO als ester heeft vaak ter discussie gestaan, echter inmiddels zijn er diverse farmaceutische injectables ontwikkeld waarin EO gebruikt wordt (meest bekende; Farmak testosteron propionaat). Een erg klein percentage van de AAS gebruikers kan echter een lichte allergische reactie krijgen wanneer EO als ester-drager gebruikt is in hun product naar keuze; dit uit zich door uitslag en wat lokale irritatie
Hieronder een lijst van algemeen bekende AAS, wanneer deze regulier geproduceerd zijn met de normale concentraties van solvents en esters (dus niet alternatieven als EO of Guaicol). Achter elke type AAS staat de maximale dosering opgeloste werkzame stof vermeld waarbij geen post IM injectie pijn wordt ervaren door de meeste gebruikers;
Testosteron Propionaat <100mg/ml
Testosteron Enanthaat <300mg/ml
Testosteron Cypionaat <250mg/ml
Nandrolon Decanoaat <325mg/ml
Nandrolon Phenylpropionaat <150mg/ml
Trenbolone Acetate <100mg/ml
Trenbolone Enanthaat <250mg/ml
Boldenone Undecylenate (EQ) <900mg/ml
Methenolone Enanthaat <75mg/ml
Drostanolone Propionaat <150mg/m
Orgineel artikel en bron:
http://articles.muscletalk.co.uk/article-post-injection-pain.aspx
Toelichting op de oorzaken van post-intra musculaire injectie gerelateerde pijnklachten
Origineel artikel van “mad_cereal_lover” MuscleTalk Moderator
Juli 2008
In dit artikel zal ik de voornaamste oorzaken van lokale pijnklachten, zwellingen en gevoelige injectsites als gevolg van intramusculaire injecties bespreken. Men kan twee categorieën onderscheiden binnen de oorzaken van de pijnklachten;
1. Pijn veroorzaakt door de fysieke handeling zelf
2. Pijn veroorzaakt door de geïnjecteerde substantie
Binnen deze twee categorieën is het mogelijk om een nog meer gedetailleerde indeling in sub-groepen te onderscheiden en in dit artikel zullen deze sub-groepen tevens aan bod komen.
1. Pijn veroorzaakt de fysieke handeling zelf
1.1 Invasieve karakter van een intramusculaire injectie;
Aanvankelijk kan de oorzaak van de pijn na een IM injectie vrij simpel toegewezen worden aan het invasieve karakter van de fysieke handeling zelf. Uiteindelijk is het wel een manier van toedienen waarbij je grootste orgaan en fysiologisch belangrijke beschermende barriere, de huid, wordt gepenetreerd door een naald alsmede het onderliggende lichaam/spierweefsel. Vaak is dit de oorzaak van pijn die door een gebruiker direct na een injectie ervaren wordt, maar wanneer het juiste type naald en het juiste protocol omtrent hygiëne gebruikt wordt is dit niet de oorzaak van post-IM injectie gerelateerde pijnklachten.
1.2 Een nieuwe fysieke injectiesite aanspreken; bijv. je injecteert standaard in je glutes maar kiest nu voor je quadriceps.
Wanneer een injectiesite voor de eerste maal wordt gebruikt en er een substantieel volume AAS geïnjecteerd is in deze spiergroep/injectsite is er vaak sprake van pijnklachten/zwelling in de dagen volgend op een dergelijke “nieuwe” injectie. Het weefsel van de spiergroep/injectsite in kwestie is niet gewent aan het extra volume ester of watergebonden AAS wat vaak resulteert in pijnklachten. Dit is de reden waarom wanneer men kiest voor een nieuwe injectiesite/spiergroep het vaak wordt aanbevolen om de eerste injectie een kleinere hoeveelheid AAS te injecteren. Deze hoeveelheid ligt ergens in de range van 0.5 tot 1 ML afhankelijk van de grootte van de spiergroep in kwestie.
1.3 Fysieke locatie van de IM injectie
Het is vaak het geval met IM injecties dat de fysieke locatie, daar waar de geïnjecteerde substantie de naald verlaat, de oorzaak is van post IM pijnklachten. De meest waarschijnlijke oorzaak achter deze vorm van pijnklachten is dat de substantie ( zeker wanneer de substantie bestaat uit AAS gebonden aan een ester met een trage afgifte) tussen verschillende spierlagen of in een kleinere spier of tussen de spierfascia en de werkelijke spiergroep inzit. Dit overkomt ook de meest ervaren gebruikers van tijd tot tijd, de meest makkelijke manier om dit te voorkomen is het kiezen van grote spiergroepen als injectsites en diep injecteren.
1.4 Het volume ofterwijl aantal ML’s substantie
Deze factor hangt nauw samen met oorzaak van klachten genoemd in 1.1 en 1.2. Het volume van de substantie welk geïnjecteerd wordt is van significant belang bij het veroorzaken van pijnklachten of zwellingen. Over het algemeen gesproken is het beter om grotere hoeveelheden AAS in grotere spiergroepen te injecteren (gluteus, quadriceps etc.) logischerwijs kleinere hoeveelheden in de kleinere spiergroepen (<2 ML in biceps, triceps, deltoids). Wanneer de hoeveelheid geïnjecteerde substantie vergroot, zet je meer druk op het spierweefsel en verhoog je de hoeveelheid werkzame stof. Hiermee wordt het risico op pijnklachten en ontstekingsreacties ook vergroot. Grote volumes/hoeveelheden (>5-6 ML) worden afgeraden, zeker wanneer het gaat om ester-gebonden substanties, vanwege de grote kans op steriele ontstekingen.
2. Pijn veroorzaakt door de geïnjecteerde substantie
2.1 Abcesvorming
Met het injecteren van elke substantie, ook al is het steriel( Ook wanneer de geïnjecteerde substantie zelf steriel is kunnen tijdens het penetreren van de huid bacteriën of lichaamshaar per ongelijk meekomen) is er een risico op het ontstaan van een interne infectie, abcesvorming.
Symptomen zijn; roodachtige zwelling van injectsite, koorts en het opzetten van lymfeklieren als gevolg van de infectie en bijbehorende pijnklachten. Laatstgenoemde zijn dusdanig van aard dat normaal gebruik van de spiergroep in kwestie uitgesloten is. Het risico op bovenstaande infecties is echter te verwaarlozen wanneer men steriele producten gebruikt en het juiste protocol omtrent IM injecties en hygiëne hanteert. Echter wanneer men dergelijke klachten ervaart post-IM injectie; Direct contact opnemen met een medisch specialist.
2.2 De hoeveelheid en het type solvents(oplosmiddelen) welke gebruikt worden in je AAS product
De concentratie en het type solvent gebruikt tijdens het produceren je AAS product kan van invloed zijn op de pijnklachten/zwelling die men ervaart na een IM injectie. Bepaalde bufferstoffen en solvents veroorzaken pijnlijke of irriterende symptomen in spierweefsel. Bijvoorbeeld, sommige peptides worden in oplossing gebracht met behulp van 100mM azijnzuur, azijnzuur kan zelfs wanneer er sprake is van hele kleine hoeveelheden al heftige reacties veroorzaken. Het is belangrijk om te vermelden dat pijn veroorzaakt door de concentratie stof van een solvent bijna direct merkbaar is na de IM injectie. Ergens in een tijdsbestek van enkele minuten tot maxiumum enkele uren. Pijnklachten die na dit tijdsbestek optreden hebben vaak een andere oorzaak dan bovenstaande.
Een ander veelgebruikt type solvent wat ook dient als “conserveringsmiddel” in AAS producten en andere substanties is benzyl alcohol (BA). Wanneer er hoge concentraties BA aanwezig zijn in je product resulteert dit in pijnklachten bij het overgrootte deel van de AAS gebruikers. Veel mensen zijn gevoelig voor BA, vandaar dat er bij het produceren van AAS over het algemeen gebruik wordt gemaakt van een BA concentratie lager dan 10%. Bepaalde mensen claimen dat underground labs hogere BA concentraties hanteren in bepaalde producten, bijv testosteron propionaat, en dat dit de reden is waarom gebruikers pijn ervaren na het injecteren van deze UG producten. Zorg dan ook als gebruiker dat je op de hoogte bent van de verschillende typen en hoeveelheden solvents in de AAS producten die je gebruikt. De gevoeligheid voor solvents als BA verschilt van persoon tot persoon, echter als je gebruik maakt van producten waar de concentratie onder de norm ligt zit je over het algemeen goed. Hieronder een voorbeeld van een product waarbij de concentratie BA relatief hoog is, maar niet de oorzaak blijkt te zijn van de pijnklachten;
However, as explained here and in point 2(iii), the BA is unlikely to be the cause of pain. This is why it should be noted that in actual fact, many pharmaceutical preparations contain higher than expected amounts of BA in them. Deca-Pronabol, a pharmaceutically produced form of nandrolone decanoate, contains 9% BA and users generally report no pain associated with its injection. Some preparations of Sustanon-250 by established pharmaceutical companies are made with 10% BA (0.1ml BA per 1.0ml ampoule). However, many would here argue that Sustanon-250 is a sore injection for many. Despite this, when one looks at the make-up of the active ingredients of Sustanon-250, we see a combined testosterone propionate and phenylpropionate amount of roughly 100mg/ml. For reasons discussed in part 2(iii), we may safely assume that the pain is more likely to occur due to the high concentration of these short esters, as opposed to merely high BA concentration. However, it is worth remembering that everyone reacts differently to various solvents and 10% BA may not cause pain for many users, but it will cause soreness for a significant percentage of other users. Other solvents within the preparation apart from the ones outlined here can also contribute or cause injection pain; however the ones discussed are the most significant in the context of anabolic steroid preparations.
Andere type solvents die gebruikt worden tijdens de productie van AAS en die niet genoemd worden in dit artikel kunnen ook pijnlijke/allergische/ontstekingsreacties veroorzaken, maar bovenstaanden zijn in relatie tot AAS de meest noemenswaardige solvents.
2.3 Concentratie werkzame stof
Dit is waarschijnlijk de meest veelvoorkomende oorzaak van post-IM injectie pijn bij AAS gebruikers. Het is een trend voor UG of Pharmagrade labs om AAS te produceren met een hoge concentratie werkzame stof per ML ester. Een goed voorbeeld is de productie van testosteron propionaat door de verschillende soorten labs. Als we kijken naar de human grade labs die test. prop. produceren ligt de hoeveelheid werkzame stof per ML op 50mg/ml. Bij verschillende UG labs ligt de concentratie werkzame stof echter hoger bijv. 100 mg/ml. AAS gebonden aan kort werkende esters (o.a. acetate, propionaat, phenylpropionaat) hebben een veel hoger smeltpunt en kunnen logischerwijs niet zo hoog gedoseerd worden als langwerkende esters (enanthaat, decanoaat etc.). Alhoewel het wel mogelijk is om test. propionaat te produceren/op te lossen in concentraties van 100 mg/ml zonder dat het begint te kristalliseren blijft de oplossing niet instant na het injeceteren. De solvents(oplosmiddelen) worden vaak het snelste opgenomen en laten zo de ester en het hormoon achter (Je kunt het beschouwen als een emulsie waarin de emulgator verdwijnt en je achterblijft met twee stoffen die niet met elkaar mengen) Het deel van de hormonen wat niet meer gebonden wordt aan de ester vanwege het ontbreken van de juiste hoeveelheid solvents zal kristalliseren. Deze binnen het spierweefsel opgebouwde kristallen zijn vrij pijnlijk en kunnen ook leiden tot ontstekingsreacties. De ontstekingreactie zorgt voor een soort van inkapseling en daardoor een vertraagde opname van je AAS product. Dit is direct de reden waarom deze pijnklachten vaak zo lang aan kunnen houden, soms langer dan de half-life van de gebruikte ester.
Belangrijk om te vermelden is wel dat er bepaalde typen solvents instaat zijn om daadwerkelijk hogere concentraties werkzame stof per ML te bewerkstelligen en pijnklachten te reduceren of te voorkomen. Een van die solvents is Guaicol, verhoogt de mogelijkheid om werkzame stof op te lossen en is tevens werkzaam als een mild anesthetisch middel. Een andere nuttige ester als alternatief op de meeste reguliere oil-based esters is Ethyl oleaat (EO). EO kan dienen als substituut voor andere ester-dragers en heeft soms de voorkeur boven andere vanwege de lage viscositeit (dunner, minder stroperig) en de capaciteit om een hoge concentratie AAS te binden. De veiligheid voor humaan gebruik van EO als ester heeft vaak ter discussie gestaan, echter inmiddels zijn er diverse farmaceutische injectables ontwikkeld waarin EO gebruikt wordt (meest bekende; Farmak testosteron propionaat). Een erg klein percentage van de AAS gebruikers kan echter een lichte allergische reactie krijgen wanneer EO als ester-drager gebruikt is in hun product naar keuze; dit uit zich door uitslag en wat lokale irritatie
Hieronder een lijst van algemeen bekende AAS, wanneer deze regulier geproduceerd zijn met de normale concentraties van solvents en esters (dus niet alternatieven als EO of Guaicol). Achter elke type AAS staat de maximale dosering opgeloste werkzame stof vermeld waarbij geen post IM injectie pijn wordt ervaren door de meeste gebruikers;
Testosteron Propionaat <100mg/ml
Testosteron Enanthaat <300mg/ml
Testosteron Cypionaat <250mg/ml
Nandrolon Decanoaat <325mg/ml
Nandrolon Phenylpropionaat <150mg/ml
Trenbolone Acetate <100mg/ml
Trenbolone Enanthaat <250mg/ml
Boldenone Undecylenate (EQ) <900mg/ml
Methenolone Enanthaat <75mg/ml
Drostanolone Propionaat <150mg/m
Orgineel artikel en bron:
http://articles.muscletalk.co.uk/article-post-injection-pain.aspx
Laatst bewerkt:
