Eens zien of het nog zo sjiek is als je dat goedkoop montagetruukje uit zijn films haalt. Die montage die hij gebruikt is buiten opsmukredenen zelf vrij afunctioneel. Een voorbeeld van een functionele achronologische montage is memento.
Vertel Kill Bill op een normale chronologische manier en het is niet meer dan een saaie kung fu film zoals je die uit de '70 zag. Ik kan begrijpen dat als je die films geweldig vond dat je Kill Bill ook meer dan geweldig vindt (kvond kill bill wel fijn, khou van kung fu films), maar toen Kill Bill uitkwam moest gewoon iedereen op de bandwagon springen en het geweldig vinden (maar of iedereen één film van Bruce Lee heeft kunnen uitzien, betwijfel ik). Kill Bill was voor Kungfu filmfans, niet voor de domme trien die kung fu films saai vindt, maar toch vonden ook deze domme trienen de film goed omdat het destijds de sociale norm was om Kill Bill goed te vinden.
Pulp fiction is een raamvertelling die de point van het concept raamvertelling (echte raamvertelling = Metamorphoses van Ovidius) helemaal mist, gewoon weer een voorbeeld van ik monteer het leuk en de film is leuk.
Er zouden veel k*tfilms beter gewaardeerd worden door het wat achronologisch te monteren... Hij zegt zelf vaak ik heb mijn film "geïnspireerd op..." Ik zou het in zijn plaats eerder verwoorden als "ik heb alles gepikt uit... en er daarna wat leuke popmuziekjes ingepleurd (heeft me geen moeite gekost) en dan zo gemonteerd zodat domme mensen de film geweldig vinden". Tussen inspireren en stelen is een groot verschil. Net zoals iedereen denkt dat Michael Jackson een geweldig danser is die de Moonwalk heeft uitgevonden, dat heeft hij natuurlijk niet gedaan en zijn danskwaliteiten zijn ook vrij snel te evenaren (ok, van de grote celebs in de geschiedenis danst hij wel als de beste... maar zijn dans is gewoon overrated).
Mijn point is dat de montage van Tarrantino veel tekorten/saaie en zwakke momenten verbergt... en ik vind dat een goedkoop truukje, je gaat pas verantwoord met montage spelen als het echt functioneel in het verhaal past. Desalniettemin kan ik zijn monteerkwaliteiten, zijn uitgekiende camerastandpunten, gevoel voor drama, etc... niet ontkennen...