- Lid sinds
- 10 sep 2008
- Berichten
- 7.419
- Waardering
- 445
- Lengte
- 1m87
- Massa
- 90kg
- Vetpercentage
- 11%
Hard kerel... Veel sterkte. Ik kan het me niet voorstellen mijn moeder te verliezen, 19 jr is nog altijd veel te jong om zoiets te moeten meemaken.
Kanker! ..en toen?
- Topic starter Gingerbreadman
- Startdatum
- Recente activiteit Recente activiteit:
- Reacties 70
- Weergaven 4.410
- Volgers 29
Bezoekers in dit topic
Hard kerel... Veel sterkte. Ik kan het me niet voorstellen mijn moeder te verliezen, 19 jr is nog altijd veel te jong om zoiets te moeten meemaken.
- Lid sinds
- 18 mei 2008
- Berichten
- 3.359
- Waardering
- 735
- Lengte
- 1m80
- Massa
- 98kg
- Vetpercentage
- 10%
- Topic Starter Topic Starter
- #23
Heftige verhalen.
Mijn moeder rookt net als Enzyme zn oma Cabelero, pakje ofzo per dag. Dat heeft er (waarschijnlijk) voor gezorgd dat ze er nu zo bij ligt, maar ze moet nu niet meer stoppen. Ze moet nu genieten van het stuk leven dat ze hopelijk nog krijgt en daar zit een peuk bij..
Mijn moeder heeft long, nier en herser (tumor) kanker.
Mijn moeder rookt net als Enzyme zn oma Cabelero, pakje ofzo per dag. Dat heeft er (waarschijnlijk) voor gezorgd dat ze er nu zo bij ligt, maar ze moet nu niet meer stoppen. Ze moet nu genieten van het stuk leven dat ze hopelijk nog krijgt en daar zit een peuk bij..
Mijn moeder heeft long, nier en herser (tumor) kanker.
- Lid sinds
- 18 sep 2006
- Berichten
- 13.677
- Waardering
- 554
Ondanks dat dit geen 'sterkte-topic' is, wil ik toch iedereen die in zijn directe omgeving met kanker te maken heeft heel veel sterkte wensen. Wat een narigheid allemaal...
Zelf heb ik overigens nog nooit met kanker te maken gehad..
Zelf heb ik overigens nog nooit met kanker te maken gehad..
- Lid sinds
- 4 nov 2010
- Berichten
- 1.072
- Waardering
- 114
- Lengte
- 1m62
- Massa
- 69kg
M'n opa is op z'n 86e overleden aan keelkanker. 2 weken voor hij overleed werd hij ziek en het is heel snel gegaan. Het zure is dat ik de ochtend langs zou komen en hij die nacht was overleden.
Mijn moeder heeft 1,5 jaar geleden een tumor gekregen in haar eierstokken en de gyneacoloog zei al: ik heb slecht nieuws, de tumor ziet er niet goed uit. Mijn moeder
De operatie was verzet naar 2 weken later omdat er een oncoloog bij zou komen. De dag dat haar operatie eerst gepland stond, is de dag dat ik slaagde voor mijn rij-examen.
De avond voor de operatie bracht ik m'n moeder naar het ziekenhuis en ik heb nooit eerder zo in haar armen staan huilen en gezegd dat het goed moest komen en dat ik van d'r hou.
Gelukkig werd ik de volgende dag al vroeg gebeld dat het tumor succesvol is weggehaald en er geen kwade cellen waren gevonden.
Mijn moeder genas al snel maar ik vond het heel moeilijk om dit mee te maken. Ik had het er over met mijn vriend over wat we zouden doen als ze het niet zou overleven...
Het is allemaal weer goed gekomen gelukkig en ik hou altijd in mijn hoofd dat het ook anders had kunnen lopen. Kanker is een slopende ziekte en kwaad moet je met kwaad bestrijden.
Gingerbreadman, wat vervelend om dit te horen. Ik hoop dat er nog licht in de tunnel is, en mocht dat er niet zijn hoop ik dat ze terug kan kijken op een fantastisch leven. Ze laat jou na als zoon en is hartstikke trots op je. Zorg voor je moeder zoals ze voor jou heeft gezorg en je heeft grootgebracht.
BNN heeft een serie gemaakt over mensen die ernstig ziek zijn; 'Over mijn lijk'. Deze kan je terugkijken op hun website. Dit heeft mij anders tegen de dood leren aankijken.
Mijn moeder heeft 1,5 jaar geleden een tumor gekregen in haar eierstokken en de gyneacoloog zei al: ik heb slecht nieuws, de tumor ziet er niet goed uit. Mijn moeder
De operatie was verzet naar 2 weken later omdat er een oncoloog bij zou komen. De dag dat haar operatie eerst gepland stond, is de dag dat ik slaagde voor mijn rij-examen.
De avond voor de operatie bracht ik m'n moeder naar het ziekenhuis en ik heb nooit eerder zo in haar armen staan huilen en gezegd dat het goed moest komen en dat ik van d'r hou.
Gelukkig werd ik de volgende dag al vroeg gebeld dat het tumor succesvol is weggehaald en er geen kwade cellen waren gevonden.
Mijn moeder genas al snel maar ik vond het heel moeilijk om dit mee te maken. Ik had het er over met mijn vriend over wat we zouden doen als ze het niet zou overleven...
Het is allemaal weer goed gekomen gelukkig en ik hou altijd in mijn hoofd dat het ook anders had kunnen lopen. Kanker is een slopende ziekte en kwaad moet je met kwaad bestrijden.
Gingerbreadman, wat vervelend om dit te horen. Ik hoop dat er nog licht in de tunnel is, en mocht dat er niet zijn hoop ik dat ze terug kan kijken op een fantastisch leven. Ze laat jou na als zoon en is hartstikke trots op je. Zorg voor je moeder zoals ze voor jou heeft gezorg en je heeft grootgebracht.
BNN heeft een serie gemaakt over mensen die ernstig ziek zijn; 'Over mijn lijk'. Deze kan je terugkijken op hun website. Dit heeft mij anders tegen de dood leren aankijken.
Laatst bewerkt:
- Lid sinds
- 26 aug 2010
- Berichten
- 5.522
- Waardering
- 476
- Lengte
- 1m83
- Massa
- 92kg
- Vetpercentage
- 13%
Opa vorig jaar fataal geworden maar die heeft het voor het eerst gehad in de jaren 70 (wonder gevalletje) Is eigenlijk altijd heel stil blijven staan tot op 2008 en uiteindelijk in 2010 zijn laatste adem op toch een respectievelijk 76 jaar uitgeblazen.
- Lid sinds
- 15 jul 2006
- Berichten
- 2.039
- Waardering
- 85
Heb er ook al mee te maken gehad in de familie. Is echt een vreselijke ziekte, snap ook niet dat er mensen dit gebruiken als scheldwoord. Zou ik persoonlijk zelfs niet durven (karma) hehe geloof er toch wat in.
De medische wereld maakt veel vooruitgang, hopelijk is er binnen 10-20 jaar een geneesmiddel.
Sterkte aan iedereen die er iemand mee is verloren.
De medische wereld maakt veel vooruitgang, hopelijk is er binnen 10-20 jaar een geneesmiddel.
Sterkte aan iedereen die er iemand mee is verloren.
- Lid sinds
- 16 jan 2010
- Berichten
- 1.446
- Waardering
- 55
- Lengte
- 1m71
- Massa
- 75kg
- Vetpercentage
- 11%
snap ik! Heftig :O
---------- Toegevoegd om 10:08 ---------- De post hierboven werd geplaatst om 10:06 ----------
+1
ot. in familie gelukkig niet...
wel vader van een van mijn jeugdvrienden.... hij was toen der tijd ook echt "one of us" ging altijd mee naar concerten enzo (Korn, enzo)
- Lid sinds
- 27 apr 2008
- Berichten
- 89
- Waardering
- 11
...
Laatst bewerkt:
- Lid sinds
- 4 jul 2007
- Berichten
- 1.646
- Waardering
- 218
- Lengte
- 1m82
Oma is er aan overleden en m'n pa is vorige week geopereerd aan darmkanker. Het was niet uitgezaaid en we dachten dat alles nu over was maar in het omringend weefsel dat was weggehaald waren toch een paar slechte lymfeklieren gevonden. Nu krijgt ie nog een paar keer chemo de komende maanden.
- Lid sinds
- 17 apr 2009
- Berichten
- 10.634
- Waardering
- 1.066
Tante van me had borstkanker maar heeft het overleefd.
Maat van me had zijn vader verloren aan een hersenbloeding en hetzelfde jaar zijn moeder aan kanker, ook erg heftig.
Maat van me had zijn vader verloren aan een hersenbloeding en hetzelfde jaar zijn moeder aan kanker, ook erg heftig.
- Lid sinds
- 22 mrt 2010
- Berichten
- 339
- Waardering
- 8
- Lengte
- 1m85
- Massa
- 75kg
- Vetpercentage
- 13%
Vorige week te horen gekregen dat me opa 3 tumoren in zijn darm heeft zitten, 2kwaadaardig en 1 goedaardige.
Na de Pasen word hij opgenomen en moeten ze 19cm darm weghalen.
Na de Pasen word hij opgenomen en moeten ze 19cm darm weghalen.
- Lid sinds
- 6 apr 2008
- Berichten
- 1.293
- Waardering
- 104
- Lengte
- 1m59
Het ''goed'' om kunnen gaan met een ziekte als kanker bestaat niet, het is voor iedereen anders. Ik ben zelf meer dan 20 mensen er aan verloren, waarvan 9 in 2 maanden tijd. Het ergste was dat de heren doktoren bij mijn oma het niet eens gezien hebben, pas toen we naar een andere arts gingen met dr, bleek dr hele buik vol te zitten. Dat soort fouten maakte het even erger voor me, plus plotselinge ruzies in de familie..
Ik denk dat het al heel erg zal helpen als je er gewoon bent voor diegene die min of meer op de dood ''ligt te wachten'', voor hen is het ook erg moeilijk. Probeer dingen te doen die ze altijd al hebben willen doen zoals een vakantie of een dagje uit, zodat ze niet de hele tijd stilstaan bij hun verdriet en het verdriet van de naasten.
Zorg ook dat je je stress niet op anderen gaat afreageren, hierdoor word de situatie alleen maar onbedoeld erger. Zoek iets wat ook jou kan afleiden van het proces. Ook kan het rust geven om mee te gaan naar allerlei behandelingen en informatie te krijgen over wat er nu precies gebeurd, het ''waarom'' zul je nooit weten, maar het ''wat'' kan al erg helpen als je weet wat er nu precies gebeurd en hoe ze proberen het te behandelen.
Maarja, elke situatie is anders, maar betuttelen heeft nooit zin. Geef iemand met kanker het gevoel dat hij al enorm wat bereikt heeft (even terugblikken) en in het geval van TS zijn moeder de zekerheid dat hij dingen goed heeft gedaan en word vergeven voor wat er ook gebeurd moge zijn.
Sterkte aan iedereen die er op dit moment mee te maken heeft, ziek of naaste!
Ik denk dat het al heel erg zal helpen als je er gewoon bent voor diegene die min of meer op de dood ''ligt te wachten'', voor hen is het ook erg moeilijk. Probeer dingen te doen die ze altijd al hebben willen doen zoals een vakantie of een dagje uit, zodat ze niet de hele tijd stilstaan bij hun verdriet en het verdriet van de naasten.
Zorg ook dat je je stress niet op anderen gaat afreageren, hierdoor word de situatie alleen maar onbedoeld erger. Zoek iets wat ook jou kan afleiden van het proces. Ook kan het rust geven om mee te gaan naar allerlei behandelingen en informatie te krijgen over wat er nu precies gebeurd, het ''waarom'' zul je nooit weten, maar het ''wat'' kan al erg helpen als je weet wat er nu precies gebeurd en hoe ze proberen het te behandelen.
Maarja, elke situatie is anders, maar betuttelen heeft nooit zin. Geef iemand met kanker het gevoel dat hij al enorm wat bereikt heeft (even terugblikken) en in het geval van TS zijn moeder de zekerheid dat hij dingen goed heeft gedaan en word vergeven voor wat er ook gebeurd moge zijn.
Sterkte aan iedereen die er op dit moment mee te maken heeft, ziek of naaste!
- Lid sinds
- 20 jun 2010
- Berichten
- 5.901
- Waardering
- 1.760
- Lengte
- 1m94
- Massa
- 101kg
- Vetpercentage
- 8%
Ik sluit me hier helemaal bij aan, je moet er het ''beste'' van maken zolang het nog kan..
Het ergste is nog dat je hier totaal geen controle over hebt, ik ben zelf iemand die graag de touwtjes in handen heeft en wanneer zoiets gebeurt bij je bloedeigen moeder zit je toch even met de handen in het haar.. Ik zelf uit de meeste stress die ik hiervan ondervind in de sportschool. De paar uurtjes in de week die ik aan het trainen besteed denk ik even helemaal nergens aan, dus ook niet aan de hele situatie waar ik en m'n familie zich in bevinden
- Lid sinds
- 24 mrt 2011
- Berichten
- 4.031
- Waardering
- 484
- Lengte
- 1m88
- Massa
- 72kg
- Vetpercentage
- 14%
M'n vader is 3 maanden geleden overleden aan prostaat kanker, een strijd van 1,5 jaar en dat op een leeftijd van 71.
Het eerste jaar dat m'n vader kanker had drong niet heel erg tot me door ook omdat hij er nog wel redelijk aan toe was en niet echt veel ziekenhuis bezoekjes had.
Het laatste half jaar drong het wel tot me door en besefte ik ook dat je rond die leeftijd het niet zo gek is om te sterven. Dat was voor mij de zwaarste periode. Ik heb het vrijwel met niemand er over gehad, telkens als ik er over zou beginnen moest ik huilen en daar had ik niet echt zin in. Dat was eigenlijk voor mij de beste manier om het te verwerken.
Toen m'n vader eenmaal overleed was het een grote schok voor de mensen om mij heen omdat (buiten de familie) ze de situatie niet echt kende.
Maar voor mij was het eigenlijk helemaal niet moeilijk omdat de stap van zo erg ziek zijn naar dood niet zo erg is. M'n vader zag de lol van het leven op het eind ook zeker niet meer in, alleen maar ziek zitten/liggen is letterlijk killing. En ook om te zien. Daarom is het beter dan iemand gewoon overlijd, ik had een hele goeie band met m'n vader maar mis hem eigenlijk niet erg veel. Het leven gaat namelijk gewoon door, met of zonder iemand. Je kan het je niet misschien niet voorstellen en in het begin is het ook moeilijk, maar je went eraan en bij mij ging dat gek genoeg heel snel, ik had binnen een week de draad weer opgepakt en de situatie achter me gelaten. Ik wil niet dat dit 'stoer' overkomt of iets dergelijks maar zo is het bij mij gegaan.
Dus misschien een 'tip' voor mensen die hier ook mee te maken hebben: probeer er niet te veel bij stil te staan en pak je leven weer op, ga naar school, doe leuke dingen enz.
Het eerste jaar dat m'n vader kanker had drong niet heel erg tot me door ook omdat hij er nog wel redelijk aan toe was en niet echt veel ziekenhuis bezoekjes had.
Het laatste half jaar drong het wel tot me door en besefte ik ook dat je rond die leeftijd het niet zo gek is om te sterven. Dat was voor mij de zwaarste periode. Ik heb het vrijwel met niemand er over gehad, telkens als ik er over zou beginnen moest ik huilen en daar had ik niet echt zin in. Dat was eigenlijk voor mij de beste manier om het te verwerken.
Toen m'n vader eenmaal overleed was het een grote schok voor de mensen om mij heen omdat (buiten de familie) ze de situatie niet echt kende.
Maar voor mij was het eigenlijk helemaal niet moeilijk omdat de stap van zo erg ziek zijn naar dood niet zo erg is. M'n vader zag de lol van het leven op het eind ook zeker niet meer in, alleen maar ziek zitten/liggen is letterlijk killing. En ook om te zien. Daarom is het beter dan iemand gewoon overlijd, ik had een hele goeie band met m'n vader maar mis hem eigenlijk niet erg veel. Het leven gaat namelijk gewoon door, met of zonder iemand. Je kan het je niet misschien niet voorstellen en in het begin is het ook moeilijk, maar je went eraan en bij mij ging dat gek genoeg heel snel, ik had binnen een week de draad weer opgepakt en de situatie achter me gelaten. Ik wil niet dat dit 'stoer' overkomt of iets dergelijks maar zo is het bij mij gegaan.
Dus misschien een 'tip' voor mensen die hier ook mee te maken hebben: probeer er niet te veel bij stil te staan en pak je leven weer op, ga naar school, doe leuke dingen enz.
- Lid sinds
- 14 mrt 2011
- Berichten
- 1.688
- Waardering
- 111
- Lengte
- 1m73
- Massa
- 70kg
- Vetpercentage
- 13%
Had nooit echt veel mensen gekend met kanker, tot voor kort bij mijn beste vriend zijn moeder borstkanker werd vastgesteld. Haar ene borst is volledig weggenomen, en ze is sinds deze week begonnen aan chemo. Gelukkig reageert ze goed en is ze er niet ziek van geweest. Ik hoop voor hem dat alles goed komt.
Bij mijn ouders is kanker nog niet toegeslagen. Mijn moeder is dokter en werkt bij kind en gezin en komt dus veel in contact met babys. Hierdoor heeft ze een jaar geleden hersenvliesontsteking opgelopen, dit had ze zelf niet door, tot op een moment de ziekte oversloeg op haar oren. Ze is een week doof geweest, en ik had de schrik van mijn leven, want dat veranderde echt alles in ons leven. Na hele zware medicatie heeft ze dit wonder boven wonder overwonnen en ze hoort terug alles. Dit vond ik al zo erg om mee te maken. Kan niet voorstellen hoe kanker dan moet zijn...
Ohja, ik was vergeten dat mijn vader huidkanker heeft gehad, maar was goedaardig. De reden waarom ik dit vergeten ben is dat hij het ons nooit verteld heeft, alleen pas als alles was weggenomen, enz. Was gelukkig goedaardig, en ik vond het raar dat hij er nooit iets van had gezegd. We hebben er ook nooit over gesproken dus het was gewoon niet in me opgekomen.
Bij mijn ouders is kanker nog niet toegeslagen. Mijn moeder is dokter en werkt bij kind en gezin en komt dus veel in contact met babys. Hierdoor heeft ze een jaar geleden hersenvliesontsteking opgelopen, dit had ze zelf niet door, tot op een moment de ziekte oversloeg op haar oren. Ze is een week doof geweest, en ik had de schrik van mijn leven, want dat veranderde echt alles in ons leven. Na hele zware medicatie heeft ze dit wonder boven wonder overwonnen en ze hoort terug alles. Dit vond ik al zo erg om mee te maken. Kan niet voorstellen hoe kanker dan moet zijn...
Ohja, ik was vergeten dat mijn vader huidkanker heeft gehad, maar was goedaardig. De reden waarom ik dit vergeten ben is dat hij het ons nooit verteld heeft, alleen pas als alles was weggenomen, enz. Was gelukkig goedaardig, en ik vond het raar dat hij er nooit iets van had gezegd. We hebben er ook nooit over gesproken dus het was gewoon niet in me opgekomen.
Laatst bewerkt:
- Lid sinds
- 15 nov 2008
- Berichten
- 43.469
- Waardering
- 58.435
- Lengte
- 1m86
- Massa
- 105kg
- Vetpercentage
- 25%
50% van ons zal dood gaan aan kanker. Dus geniet zoveel je kan voordat je wegkwijnt ergens in een ziekenhuis.
- Lid sinds
- 7 okt 2002
- Berichten
- 55.008
- Waardering
- 3.206
Ik denk dat iedereen wel tenminste één geval van kanker kent in familie of vriendenkring, als je de goedaardige gevallen erbij rekent is het risico vrij groot.
De milieuvervuiling van de laatste decennia heeft zeker bijgedragen tot dat risico.
De milieuvervuiling van de laatste decennia heeft zeker bijgedragen tot dat risico.
Eerder 25% tot 30% http://medischcontact.artsennet.nl/Tijdschriftartikel/Dood-door-hartziekte-op-nummer-een.htm
- Lid sinds
- 25 mrt 2007
- Berichten
- 3.961
- Waardering
- 216
- Lengte
- 1m87
- Massa
- 80kg
Hoe kom je daar bij..
http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_causes_of_death_by_rate
1/3 krijgt kanker, maar of je er aan dood gaat is een 2e..
