MuscleMeat

Kathlinoo's Log 🍑 (1 bezoeker)

Bezoekers in dit topic

Sterkte! Hopelijk gaat het snel beter.. Klinkt heel naar wat je beschrijft. Hou je taai. :thumbup:
 
Nou, dit heeft nog een staartje gekregen :o

Sinds september regelmatig nog last gehad van hartkloppingen en een “onwel” gevoel. 9 november was het dan weer zo erg dat ik terug naar het ziekenhuis ben moeten gaan. Weer aan de monitor gelegd, bloedonderzoeken gehad, ECG op de fiets,.. Geen resultaat. De cardioloog heeft toen beslist om een holter mee te geven om te kijken of dat wat opleverde. Daar konden ze wel zien dat mijn hart regelmatig “op hol sloeg” en dachten ze aan sinusale tachycardie of re-entry tachycardie. Dit wilden ze nog verder onderzoeken en daarom zou ik van 8 december tot en met 15 december opnieuw een soort holter moeten dragen.
In de tussentijd begon ik meer en meer last te krijgen van een pijnlijke borstkas en ik was continu buiten adem. Mijn trainingen duurden absurd lang omdat ik veel rust moest nemen tussendoor om terug op adem te komen.
Vorige week dinsdag werd ik midden in de nacht buiten adem wakker en had ik het gevoel dat ik niet meer “volledig” kon in- en uitademen waardoor ik maar niet terug op adem geraakte. Een supereng gevoel, dacht echt even dat ik ging stikken :o
De ochtend nadien terug naar de huisarts gegaan en deze vermoedde dat een longembolie de boosdoener was. Wéér terug naar het ziekenhuis voor een CT-scan van mijn thorax en daaruit bleek dat ik heel wat embolieën in mijn rechterkwab had zitten, waarbij één redelijk grote aan de uitgang van de longslagader, en een paar kleinere embolieën in mijn linkerkwab.
Vermoedelijk komen hier de hartproblemen ook vandaan; mijn hart moest veel sneller pompen om nog voldoende bloed naar mijn longen gepompt te krijgen (door voornamelijk de grote embolie in mijn longslagader).
Momenteel slik ik bloedverdunners om de embolieën opgelost te krijgen. Ze gaan ook nog verder onderzoeken wat de oorzaak precies is waarom ik dit ontwikkeld heb aangezien het nogal uitzonderlijk is dat iemand van mijn leeftijd, en zonder verdere risico’s, dit krijgt. Morgen wordt er een echo genomen van mijn benen om te kijken of ik daar geen diep-veneuze trombose heb zitten (wat ik sterk betwijfel) en er worden ook nog wat bloedonderzoeken gedaan.

Heb denk ik ondertussen 1.5 week niet meer getraind en heb ook geen idee wanneer dit terug gaat lukken, hopelijk snel. Heb goede dagen waarbij ik denk dat ik het volgende week wel weer rustig kan oppakken, en dan komt er zo'n verschrikkelijk slechte dag :emo:

Nog een beetje afwachten nu dus en na een tijdje eens rustig aan proberen.
Jezus, wat een verhaal. Dat is schrikken, ookal ben je wel wat gewend. Hoop dat ze de embolieen op kunnen lossen en belangrijker, de oorzaak vinden.
 
Jezus das toch best een hele boterham! En serieus wat onderzoeken, hopelijk lossen ze die embolieen inderdaad op!
 
Sterkte. Hoop dat je snel opknapt en ze de oorzaak kunnen achterhalen.
 
ik hoop dat je goed kunt herstellen
 
Ik hoop hetzelfde als opa Bosco, Kathlinoo
 
Nou, dit heeft nog een staartje gekregen :o

Sinds september regelmatig nog last gehad van hartkloppingen en een “onwel” gevoel. 9 november was het dan weer zo erg dat ik terug naar het ziekenhuis ben moeten gaan. Weer aan de monitor gelegd, bloedonderzoeken gehad, ECG op de fiets,.. Geen resultaat. De cardioloog heeft toen beslist om een holter mee te geven om te kijken of dat wat opleverde. Daar konden ze wel zien dat mijn hart regelmatig “op hol sloeg” en dachten ze aan sinusale tachycardie of re-entry tachycardie. Dit wilden ze nog verder onderzoeken en daarom zou ik van 8 december tot en met 15 december opnieuw een soort holter moeten dragen.
In de tussentijd begon ik meer en meer last te krijgen van een pijnlijke borstkas en ik was continu buiten adem. Mijn trainingen duurden absurd lang omdat ik veel rust moest nemen tussendoor om terug op adem te komen.
Vorige week dinsdag werd ik midden in de nacht buiten adem wakker en had ik het gevoel dat ik niet meer “volledig” kon in- en uitademen waardoor ik maar niet terug op adem geraakte. Een supereng gevoel, dacht echt even dat ik ging stikken :o
De ochtend nadien terug naar de huisarts gegaan en deze vermoedde dat een longembolie de boosdoener was. Wéér terug naar het ziekenhuis voor een CT-scan van mijn thorax en daaruit bleek dat ik heel wat embolieën in mijn rechterkwab had zitten, waarbij één redelijk grote aan de uitgang van de longslagader, en een paar kleinere embolieën in mijn linkerkwab.
Vermoedelijk komen hier de hartproblemen ook vandaan; mijn hart moest veel sneller pompen om nog voldoende bloed naar mijn longen gepompt te krijgen (door voornamelijk de grote embolie in mijn longslagader).
Momenteel slik ik bloedverdunners om de embolieën opgelost te krijgen. Ze gaan ook nog verder onderzoeken wat de oorzaak precies is waarom ik dit ontwikkeld heb aangezien het nogal uitzonderlijk is dat iemand van mijn leeftijd, en zonder verdere risico’s, dit krijgt. Morgen wordt er een echo genomen van mijn benen om te kijken of ik daar geen diep-veneuze trombose heb zitten (wat ik sterk betwijfel) en er worden ook nog wat bloedonderzoeken gedaan.

Heb denk ik ondertussen 1.5 week niet meer getraind en heb ook geen idee wanneer dit terug gaat lukken, hopelijk snel. Heb goede dagen waarbij ik denk dat ik het volgende week wel weer rustig kan oppakken, en dan komt er zo'n verschrikkelijk slechte dag :emo:

Nog een beetje afwachten nu dus en na een tijdje eens rustig aan proberen.
Sterkte kath
 
Sterkte! Hopelijk gaat het snel beter.. Klinkt heel naar wat je beschrijft. Hou je taai. :thumbup:
Jezus, wat een verhaal. Dat is schrikken, ookal ben je wel wat gewend. Hoop dat ze de embolieen op kunnen lossen en belangrijker, de oorzaak vinden.
Jezus das toch best een hele boterham! En serieus wat onderzoeken, hopelijk lossen ze die embolieen inderdaad op!
Beterschap! Ik hoop dat ze de oorzaak kunnen vinden.
Sterkte. Hoop dat je snel opknapt en ze de oorzaak kunnen achterhalen.
ik hoop dat je goed kunt herstellen
Ik hoop hetzelfde als opa Bosco, Kathlinoo

Dankjulliewel :heart:

Ik hoop ook dat er wel iets uit die onderzoeken gaat komen. Als ze de oorzaak niet zouden vinden is de pneumoloog geneigd om mij levenslang bloedverdunners te laten nemen en daar sta ik eerlijk gezegd niet echt op te wachten :o Mede omdat ik nu de enige pijnstiller die een beetje helpt tegen mijn hoofdpijn ook niet meer mag slikken :emo:

ik hoop dat je goed kunt herstellen
Ik hoop hetzelfde als opa Bosco, Kathlinoo
Dat was gelukkig het voordeel van mijn jonge leeftijd; normaal gezien zou ik hier niets meer aan overhouden en herstelt alles volledig :)
 
Ik zie het nu pas, sterkte!
 
Beterschap trouwens, levensgevaarlijke aandoening.
 
Nou, dit heeft nog een staartje gekregen :o

Sinds september regelmatig nog last gehad van hartkloppingen en een “onwel” gevoel. 9 november was het dan weer zo erg dat ik terug naar het ziekenhuis ben moeten gaan. Weer aan de monitor gelegd, bloedonderzoeken gehad, ECG op de fiets,.. Geen resultaat. De cardioloog heeft toen beslist om een holter mee te geven om te kijken of dat wat opleverde. Daar konden ze wel zien dat mijn hart regelmatig “op hol sloeg” en dachten ze aan sinusale tachycardie of re-entry tachycardie. Dit wilden ze nog verder onderzoeken en daarom zou ik van 8 december tot en met 15 december opnieuw een soort holter moeten dragen.
In de tussentijd begon ik meer en meer last te krijgen van een pijnlijke borstkas en ik was continu buiten adem. Mijn trainingen duurden absurd lang omdat ik veel rust moest nemen tussendoor om terug op adem te komen.
Vorige week dinsdag werd ik midden in de nacht buiten adem wakker en had ik het gevoel dat ik niet meer “volledig” kon in- en uitademen waardoor ik maar niet terug op adem geraakte. Een supereng gevoel, dacht echt even dat ik ging stikken :o
De ochtend nadien terug naar de huisarts gegaan en deze vermoedde dat een longembolie de boosdoener was. Wéér terug naar het ziekenhuis voor een CT-scan van mijn thorax en daaruit bleek dat ik heel wat embolieën in mijn rechterkwab had zitten, waarbij één redelijk grote aan de uitgang van de longslagader, en een paar kleinere embolieën in mijn linkerkwab.
Vermoedelijk komen hier de hartproblemen ook vandaan; mijn hart moest veel sneller pompen om nog voldoende bloed naar mijn longen gepompt te krijgen (door voornamelijk de grote embolie in mijn longslagader).
Momenteel slik ik bloedverdunners om de embolieën opgelost te krijgen. Ze gaan ook nog verder onderzoeken wat de oorzaak precies is waarom ik dit ontwikkeld heb aangezien het nogal uitzonderlijk is dat iemand van mijn leeftijd, en zonder verdere risico’s, dit krijgt. Morgen wordt er een echo genomen van mijn benen om te kijken of ik daar geen diep-veneuze trombose heb zitten (wat ik sterk betwijfel) en er worden ook nog wat bloedonderzoeken gedaan.

Heb denk ik ondertussen 1.5 week niet meer getraind en heb ook geen idee wanneer dit terug gaat lukken, hopelijk snel. Heb goede dagen waarbij ik denk dat ik het volgende week wel weer rustig kan oppakken, en dan komt er zo'n verschrikkelijk slechte dag :emo:

Nog een beetje afwachten nu dus en na een tijdje eens rustig aan proberen.
Bah wat heftig allemaal weer. Gaan ze nu onderzoeken wat de oorzaak is?

Ik weet niet of je de pil slikt, maar dat zal waarschijnlijk dan ook niet meer mogen?

Sterkte met alles❤
 
Ik zie het nu pas, sterkte!
Heftig wel op deze leeftijd, sterkte!
Beterschap trouwens, levensgevaarlijke aandoening.
Veel sterkte Kath 🌸
Dankjulliewel :heart:
Bah wat heftig allemaal weer. Gaan ze nu onderzoeken wat de oorzaak is?

Ik weet niet of je de pil slikt, maar dat zal waarschijnlijk dan ook niet meer mogen?

Sterkte met alles❤
Dankje 😊
Ja, gisteren de echo van mijn benen gehad en die was oké. Had ook niet anders verwacht aangezien ik totaal geen pijn of zwelling heb (gehad) in mijn benen. Nu is het nog wachten op de verdere resultaten van het bloedonderzoek, daar konden ze wel een maandje mee bezig zijn.

Ze hebben aangeraden om misschien eens te kijken naar een alternatief voor de pil omdat ik blijkbaar toch een verhoogd risico heb op trombose, was ik minder happy mee tbh :emo:
 
Kun je dan niet beter overschakelen naar een (koper)spiraaltje ofzo. Dan ben je helemaal van die pil af.
 
Mirena kan wellicht ook nog. Volgens mijn vrouw een stuk prettiger dan zo’n ontsteking in je baarmoeder.
Ja maar het zijn net de hormonen die extra risico geven voor tromboses of vergis ik mij? Mijn vrouw is na haar hersenbloeding moeten overschakelen omdat ze geen hormonen meer mocht krijgen. En ze heeft eigenlijk geen last van het koperspiraaltje.
 
Ja maar het zijn net de hormonen die extra risico geven voor tromboses of vergis ik mij? Mijn vrouw is na haar hersenbloeding moeten overschakelen omdat ze geen hormonen meer mocht krijgen. En ze heeft eigenlijk geen last van het koperspiraaltje.
Ja, ik weet dat hormonen die trombose kunnen geven. Ik begreep ook dat die mirena eigenlijk geen effect heeft op je hornoonspiegel en daarom ook zou kunnen.

De dokter zal het wel weten trouwens.
 
Back
Naar boven