XXL Nutrition

Kastnation 2020

Bezoekers in dit topic

Lees mijn verhaal, over hoe ik omging met mijn situatie na anabolen te hebben gebruikt. Lees het, zodat je er nooit aan begint. Het is de moeite waar om het even door te lezen.

Ik denk dat ik even mijn verhaal hier kwijt wil. Sure, ik heb ook anabolen gebruikt, maar niet in alle hevigheid. Ik was nog niet eens 18, laat staan dat ik een volwassen was.
Ik heb in totaal 6 of 7 pillen gebruikt van het anabool Proviron en heb een stuk of 5 pillen clomid geslikt.
Het begon allemaal zo goed he, je bouwde je hierna voort uit je eigen positie die je al in het leven had. Je werd maar alleen sterker en beter in de dingen waar je helemaal niet goed in was. Je ging beter leren, beter praten, sneller praten, je maakte nieuwe vrienden, die je normaal gesproken niet zo zomaar zo gemaakt hebben.
Heel goed allemaal, toen er op een dag ik compleet van de kaart was. Ik gaf absoluut de anabolen niet de schuld natuurlijk, je dacht maar aan een griepje, een buikpijntje, een hoofdpijntje, hoewel er wel heel veel meer aan de hand bleek te zijn.

Naarmate ik voderde in mijn leven, na de ***** te hebben gebruikt en daarmee te hebben gestopt, kwamen de echte problemen juist. Complete dagen waarin nauwelijks wat kon zeggen, dagen waarin ik bijna niets kon uitvoeren, gevolgd door hele snelle dagen waarin ik alles kon uitvoeren. Ik werd er doodziek van. Ik veranderde dag tot dag, en soms zelf uur tot uur en half uur tot half uur in iemand anders, zo leek het. Je ziet de mensen anders, de gezichten veranderen, en zelfs gaat het zover dat hun stemmen ook veranderen.

Op een gegeven moment verloor ik totale controle en heb 2 weken in het ziekenhuis gelegen, natuurlijk niets verteld aan de artsen, dat zou me te schamelijk zijn geweest. Na 2 weken mocht ik weer weg, heb ee mri gekregen, niets bijzonders kwam eruit.
Tijdens de twee weken in het ziekenhuis ben ik aan het einde van mijn "glorieuze momenten" gekomen, de dagen waarin ik mezelf superman voelde, want zo gaat het ook eenmaal, je voelt dat je alles aankan, en je kan het ook aan.
Nadat ik compleet mijn systeem uit balans had gekregen, begon mijn eigen systeem weer in die tijd op gang te komen en beleefde ik dus ook met de effecten van de anabolen, weer mijn hoogtepunten waarin ik geloofde dat ik alles aankon. En daarna weer de terugval, weer het verlies van controle, het verlies van alertheid, het verlies van wijsheid, het verlies van grootheid.

Dit is een tijdje zo door gegaan, dat ik op zijn beurt voor gedurende 4 maanden ups and downs beleefde, toen er de tweede slag nadat ik uit het ziekenhuis kwam, ik me eigen wijsheid verloor had zien gaan.

Ik leefde als een 10 jarige kind, hoewel ik eruit zag als 19 jaar. Iedereen die ik kende, was voor mij niets geworden. Ik had mijn vroegere lust, het tonen van affectie, blijdschap, redeneren allemaal kwijtgeraakt.
Hoewel ik in deze situatie kwam, kon het me niets schelen, omdat ik ertoe gedwongen werd door mijn lichaam.
Ik heb hard gevochten, heel hard gevochten hiertegen, wat mij uiteindelijk tot een positie heeft gebracht waarin ik mezelf dagelijks zie veranderen in de spiegel en ik 10 keer nadenk voordat ik wat nuttigs zeg. En als ik wat zei, dan was het zo dat ik lang daarover moest nadenken.
Ik voelde me een cocoon, net als een rups, in een omhulsel, waarin ik opgesloten zat en mezelf niet meer kon zijn, wie ik vroeger was.

Ik had compleet geen emoties meer, ik was als een robot die een bepaald soort routine dagelijks beleefde en dat weer keer op keer beleefde. En dat ging zo door en door voor meer dan 9 maanden, totdat ik op een gegeven moment weer enig herstel toonde.
Ik was ernsitg gefrustreerd in die perioden, had geen seks met niemand, voelde me alleen gelaten, en moest alles weer aan iemand anders de schuld geven. Achterdochtig, boos om niets, en de volgende morgen, of zelfs 3 uur erna weer de aardigste persoon ter wereld.

Na de 9 maanden heb ik enig herstel gehad van mijn eigen intellect, waardoor ik wat meer de dingen reeler opvat en niet kinderlijk omga met een bepaalde situatie.

Maar ik vrees dat dit niet het enige is wat ik ga zien, ik heb nog steeds tot op de dag van vandaag ernstige wisselingen in stem, gedrag en opvattingen over de wereld die ik door mijn ogen zie. Ook is het zo dat mijn gezicht, aangezet door de anabolen, veranderingen ondervindt.

Wat mij tot nu toe het ergst is gebleken is dat mensen anders reageren als ze je ineens zien veranderen in hun ogen. Dan gedragen ze zich ook anders, hoewel jijzself vind dat het niet zo is, en dat het allemaal wel goed komt.

Maar ik blijf sterk, ik heb 1 maand geleden weer een zwaar aanval gehad. Onder een zwaar aanval versta ik dan het compleet niet meer aanwezig of werkzaam aanwezig zijn van mannelijke geslachtshormonen, waardoor je letterlijk van een volwassen type wordt teruggedrongen tot een drie kwart levenloos persoon. Dit kwam heel erg aan bij mezelf, omdat ik ook die tijd verkouden was. Ik zat op het nippertje van de dood. Ik had tijdens de aanvallen helemaal geen ene benul van wat er om me heen gebeurde. Ik observeerde alleen maar, maar kon niets zeggen. Na de heftige aanval, kwam in schokkende golven weer de geslachtshormonen in werking, waardoor ik in gedurende 5 a 6 dagen heftige wisselingen in gedrag vertoonde om de 30 minuten. Dat was misschien wel het ergste.
 
heb al tot nu toe, een stuk of 3 keer van deze grote aanvallen gehad, en ik kan nu zeggen dat mijn opvattingen hierover steeds in de verkeerde richting opgaan. Ik vrees voor mijn leven als ik weer zo'n aanval krijg. Maar ik zal er alles voor doen, om mezelf in bedwang te houden en mezelf weer op mijn benen staande te houden, na alles wat er gebeurd is.

Ik dank god tot op dit moment, dat hij me een krachtige persoonlijkheid had gegeven om mijn leven daarin te uitten, want eerlijk gezegd, had ik het al lang opgegeven wanneer dat niet zo was geweest. Ik had zeer zeker een keer of iets ergs gedaan, waardoor ik mezelf en anderen in zeer zeker groot gevaar zou hebben gebracht. Ik dank god dat ik dat heb kunnen voorkomen.

Ik dank god voor de intelligentie die hij ook had gegeven, zonder de intelligentie had ik mezelf ook heel erg minderwaardig gevoeld hebben over mijn zelf, hoewel ik dat veel heb gedaan, maar toch heb ik stand gehouden.

Ik wil iedereen op het hart drukken, dat het gebruik van hormonen, anabolen, androgenen alleen maar ernstige problemen teweeg brengt, en dat ik het 100 procent afraad.
Niet aan beginnen, want je maakt je je hele leven kapot, je hele leven gaat erdoor verloren. Het gaat zelfs zo ver, dat je niet een de klok in de gaten kan houden, en allerlei makkelijke dingen zijn nu ineens een stuk lastiger geworden.
Je raakt je vrienden kwijt, de "goeie ouwe" vrienden die je kende van vroeger. Je durft niet meer uit huis te gaan, omdat ze je dan zullen zien dat je ***** hebt gebruikt en dat ze je gezichtsveranderingen zullen meemaken (overigens zijn die gezichts-contour-veranderingen zo dat het door de anabolen wordt veroorzaakt, de anabolen versterken de botten en laten ze verder groeien en versterken je spieren, waardoor je heel vaak een ander gezicht krijgt, en dat is heel erg beschamenlijk, heel heel beschamenlijk dat je dat moet meemaken met andere).
Ik heb dit op dit moment ook, dat mijn gezichtscontouren veranderen, maar niet zo als vroeger, en wat ik merk is dat mijn emoties steeds voor een langere periode duren, d.w.z. dat mijn boosheid bijvoorbeeld nu echt ook stopt als er geen prikkel meer is, dat was niet zo vroeger.

Alhoewel ik nu erge ups and downs heb, en de hele wereld zie veranderen, is er nu op dit moment toch iemand in mijn ziel die mij op een bepaalde frequentie houdt, waardoor ik het toch minder erg ervaar.

Ik hoop dat dit zo doorzet, om uiteindelijk ervoor te zorgen dat ik 100 procent ga helen in mijn psyche. En ik hoop echt dat ik op een dag weer mijn oude leven kan oppakken, die ik altijd had geleefd, een leven van blijheid, van sympathie; om het zo te zeggen, toen wist ik nog wie ik was. Nu weet ik niet meer wie ik ben.

Ik druk jullie op jullie harten, ik smeek jullie, begin niet met het gebruiken van zulke middelen, het is alleen maar verspilling van je eigen gezondheid. Gedragswisselingen, gezichtsveranderingen, de mensen reageren telkens weer anders op je. Diepe vriendschappen ontstaan er niet, mensen die je raar zitten aan te kijken.

Kortom, niet doen. Ik kan alleen maar hopen voor diegene die ergere middelen hebben gebruikt dan mij en dat voor gedurende 1 jaar of zelfs langer, dat die mensen er weer bovenop komen. Maar geloof me, ik heb 7 tabletten proviron geslikt, maar dat was de ergste dagen van mijn leven wat ik allemaal heb beleefd. Alhoewel het nu minder heftig is, en ik wel zelf er controle over heb in een bepaalde mate, zit ik nog steeds te kampen met problemen.

Ik wil het nog een keer graag vertellen: Ik druk jullie op jullie harten, ik smeek jullie om niet die pad te gaan wandelen, die ik heb bewandeld, want het geeft niets meer dan elende

En misschien wel het ergste is dat je je eigenwaarde verliest en niet meer kunt copen met problemen. Maar iets erger is misschien toch nog het verlies van je brede kijk op de wereld. Je verliest je karakten, en er blijft maar een fractie over van je eigen zelf.

Ik druk de topicstarter op het hart, om zo snel mogelijk naar een arts te gaan en te vertellen wat je allemaal hebt gedaan gedurende de jaren dat je anabolen hebt gebruikt. Ze hebben daar middelen tegen. Gezien de erge misbruik van jouw kant, is dat het slimste. Want je zult niet meer lang leven als je geen hulp zoekt.

Als ik al met een paar tabletten zulke desastreuze wisselingen heb, dan kan het bij jou alleen maar erger zijn. Ik wens je van harte succes, en doe er wat aan!! Je moet het vertellen, koste wat het kost! Vertel je geschiedenis in het gebruik van anabolen, desnoods schrijf je het thuis op, of typ je het in de dagen wanneer je het wel kan.

Ik kan nu officieel zeggen dat ik weet hoe het is om een vrouw te zijn, een 60 jarige man te zijn, een dementerende man te zijn, een kind te zijn en om een oude oma te zijn.

En het ergste wel tussen allen is misschien wel de dementerende man te zijn. Je ziet de mensen die je liefhebt, maar je kan er geen informatie over zoeken in je eigen hersenen, het blijft gesloten gebied soms, en daardoor observeer je, observeer je, observeer je, en redeneer je niet, je kan niet redeneren op dat moment.

Ik wens nog eens iedereen die anabolen heeft gebruikt en nu ook hebt gebruikt sterkte. En houdt er zo snel mogelijk me op met het gebruik, want uiteindelijk zal het je dood worden. Het zal heftig worden wanneer je het niet meer gebruikt, maar toch zul je uiteindelijk tot jezelf terug keren. Tijd heelt alle wonden zeggen ze wel eens, ook dit wond heeft tijd nodig.
 
heb al tot nu toe, een stuk of 3 keer van deze grote aanvallen gehad, en ik kan nu zeggen dat mijn opvattingen hierover steeds in de verkeerde richting opgaan. Ik vrees voor mijn leven als ik weer zo'n aanval krijg. Maar ik zal er alles voor doen, om mezelf in bedwang te houden en mezelf weer op mijn benen staande te houden, na alles wat er gebeurd is.

Ik dank god tot op dit moment, dat hij me een krachtige persoonlijkheid had gegeven om mijn leven daarin te uitten, want eerlijk gezegd, had ik het al lang opgegeven wanneer dat niet zo was geweest. Ik had zeer zeker een keer of iets ergs gedaan, waardoor ik mezelf en anderen in zeer zeker groot gevaar zou hebben gebracht. Ik dank god dat ik dat heb kunnen voorkomen.

Ik dank god voor de intelligentie die hij ook had gegeven, zonder de intelligentie had ik mezelf ook heel erg minderwaardig gevoeld hebben over mijn zelf, hoewel ik dat veel heb gedaan, maar toch heb ik stand gehouden.

Ik wil iedereen op het hart drukken, dat het gebruik van hormonen, anabolen, androgenen alleen maar ernstige problemen teweeg brengt, en dat ik het 100 procent afraad.
Niet aan beginnen, want je maakt je je hele leven kapot, je hele leven gaat erdoor verloren. Het gaat zelfs zo ver, dat je niet een de klok in de gaten kan houden, en allerlei makkelijke dingen zijn nu ineens een stuk lastiger geworden.
Je raakt je vrienden kwijt, de "goeie ouwe" vrienden die je kende van vroeger. Je durft niet meer uit huis te gaan, omdat ze je dan zullen zien dat je ***** hebt gebruikt en dat ze je gezichtsveranderingen zullen meemaken (overigens zijn die gezichts-contour-veranderingen zo dat het door de anabolen wordt veroorzaakt, de anabolen versterken de botten en laten ze verder groeien en versterken je spieren, waardoor je heel vaak een ander gezicht krijgt, en dat is heel erg beschamenlijk, heel heel beschamenlijk dat je dat moet meemaken met andere).
Ik heb dit op dit moment ook, dat mijn gezichtscontouren veranderen, maar niet zo als vroeger, en wat ik merk is dat mijn emoties steeds voor een langere periode duren, d.w.z. dat mijn boosheid bijvoorbeeld nu echt ook stopt als er geen prikkel meer is, dat was niet zo vroeger.

Alhoewel ik nu erge ups and downs heb, en de hele wereld zie veranderen, is er nu op dit moment toch iemand in mijn ziel die mij op een bepaalde frequentie houdt, waardoor ik het toch minder erg ervaar.

Ik hoop dat dit zo doorzet, om uiteindelijk ervoor te zorgen dat ik 100 procent ga helen in mijn psyche. En ik hoop echt dat ik op een dag weer mijn oude leven kan oppakken, die ik altijd had geleefd, een leven van blijheid, van sympathie; om het zo te zeggen, toen wist ik nog wie ik was. Nu weet ik niet meer wie ik ben.

Ik druk jullie op jullie harten, ik smeek jullie, begin niet met het gebruiken van zulke middelen, het is alleen maar verspilling van je eigen gezondheid. Gedragswisselingen, gezichtsveranderingen, de mensen reageren telkens weer anders op je. Diepe vriendschappen ontstaan er niet, mensen die je raar zitten aan te kijken.

Kortom, niet doen. Ik kan alleen maar hopen voor diegene die ergere middelen hebben gebruikt dan mij en dat voor gedurende 1 jaar of zelfs langer, dat die mensen er weer bovenop komen. Maar geloof me, ik heb 7 tabletten proviron geslikt, maar dat was de ergste dagen van mijn leven wat ik allemaal heb beleefd. Alhoewel het nu minder heftig is, en ik wel zelf er controle over heb in een bepaalde mate, zit ik nog steeds te kampen met problemen.

Ik wil het nog een keer graag vertellen: Ik druk jullie op jullie harten, ik smeek jullie om niet die pad te gaan wandelen, die ik heb bewandeld, want het geeft niets meer dan elende

En misschien wel het ergste is dat je je eigenwaarde verliest en niet meer kunt copen met problemen. Maar iets erger is misschien toch nog het verlies van je brede kijk op de wereld. Je verliest je karakten, en er blijft maar een fractie over van je eigen zelf.

Ik druk de topicstarter op het hart, om zo snel mogelijk naar een arts te gaan en te vertellen wat je allemaal hebt gedaan gedurende de jaren dat je anabolen hebt gebruikt. Ze hebben daar middelen tegen. Gezien de erge misbruik van jouw kant, is dat het slimste. Want je zult niet meer lang leven als je geen hulp zoekt.

Als ik al met een paar tabletten zulke desastreuze wisselingen heb, dan kan het bij jou alleen maar erger zijn. Ik wens je van harte succes, en doe er wat aan!! Je moet het vertellen, koste wat het kost! Vertel je geschiedenis in het gebruik van anabolen, desnoods schrijf je het thuis op, of typ je het in de dagen wanneer je het wel kan.

Ik kan nu officieel zeggen dat ik weet hoe het is om een vrouw te zijn, een 60 jarige man te zijn, een dementerende man te zijn, een kind te zijn en om een oude oma te zijn.

En het ergste wel tussen allen is misschien wel de dementerende man te zijn. Je ziet de mensen die je liefhebt, maar je kan er geen informatie over zoeken in je eigen hersenen, het blijft gesloten gebied soms, en daardoor observeer je, observeer je, observeer je, en redeneer je niet, je kan niet redeneren op dat moment.

Ik wens nog eens iedereen die anabolen heeft gebruikt en nu ook hebt gebruikt sterkte. En houdt er zo snel mogelijk me op met het gebruik, want uiteindelijk zal het je dood worden. Het zal heftig worden wanneer je het niet meer gebruikt, maar toch zul je uiteindelijk tot jezelf terug keren. Tijd heelt alle wonden zeggen ze wel eens, ook dit wond heeft tijd nodig.
 
Hahaha wat een verhaal zeg man man man wat een grote lulkoek als je gewoon netjes on en off gaat en niet gaat mega doseren is er echt niks aan de hand.
De ene snuift elk weekend de ander is elk weekend strontazerus en de ander eet 3 zakken chocolade.

Denk eerder dat jou mentale gezondheid niet helemaal ok is.
 
2 minuten van Mn leven die ik nooit meer terug krijg, hierbij ook minimaal 4 iq punten gedaald. Wat een hoop bagger zeg :kots:
 
heb al tot nu toe, een stuk of 3 keer van deze grote aanvallen gehad, en ik kan nu zeggen dat mijn opvattingen hierover steeds in de verkeerde richting opgaan. Ik vrees voor mijn leven als ik weer zo'n aanval krijg. Maar ik zal er alles voor doen, om mezelf in bedwang te houden en mezelf weer op mijn benen staande te houden, na alles wat er gebeurd is.

Ik dank god tot op dit moment, dat hij me een krachtige persoonlijkheid had gegeven om mijn leven daarin te uitten, want eerlijk gezegd, had ik het al lang opgegeven wanneer dat niet zo was geweest. Ik had zeer zeker een keer of iets ergs gedaan, waardoor ik mezelf en anderen in zeer zeker groot gevaar zou hebben gebracht. Ik dank god dat ik dat heb kunnen voorkomen.

Ik dank god voor de intelligentie die hij ook had gegeven, zonder de intelligentie had ik mezelf ook heel erg minderwaardig gevoeld hebben over mijn zelf, hoewel ik dat veel heb gedaan, maar toch heb ik stand gehouden.

Ik wil iedereen op het hart drukken, dat het gebruik van hormonen, anabolen, androgenen alleen maar ernstige problemen teweeg brengt, en dat ik het 100 procent afraad.
Niet aan beginnen, want je maakt je je hele leven kapot, je hele leven gaat erdoor verloren. Het gaat zelfs zo ver, dat je niet een de klok in de gaten kan houden, en allerlei makkelijke dingen zijn nu ineens een stuk lastiger geworden.
Je raakt je vrienden kwijt, de "goeie ouwe" vrienden die je kende van vroeger. Je durft niet meer uit huis te gaan, omdat ze je dan zullen zien dat je ***** hebt gebruikt en dat ze je gezichtsveranderingen zullen meemaken (overigens zijn die gezichts-contour-veranderingen zo dat het door de anabolen wordt veroorzaakt, de anabolen versterken de botten en laten ze verder groeien en versterken je spieren, waardoor je heel vaak een ander gezicht krijgt, en dat is heel erg beschamenlijk, heel heel beschamenlijk dat je dat moet meemaken met andere).
Ik heb dit op dit moment ook, dat mijn gezichtscontouren veranderen, maar niet zo als vroeger, en wat ik merk is dat mijn emoties steeds voor een langere periode duren, d.w.z. dat mijn boosheid bijvoorbeeld nu echt ook stopt als er geen prikkel meer is, dat was niet zo vroeger.

Alhoewel ik nu erge ups and downs heb, en de hele wereld zie veranderen, is er nu op dit moment toch iemand in mijn ziel die mij op een bepaalde frequentie houdt, waardoor ik het toch minder erg ervaar.

Ik hoop dat dit zo doorzet, om uiteindelijk ervoor te zorgen dat ik 100 procent ga helen in mijn psyche. En ik hoop echt dat ik op een dag weer mijn oude leven kan oppakken, die ik altijd had geleefd, een leven van blijheid, van sympathie; om het zo te zeggen, toen wist ik nog wie ik was. Nu weet ik niet meer wie ik ben.

Ik druk jullie op jullie harten, ik smeek jullie, begin niet met het gebruiken van zulke middelen, het is alleen maar verspilling van je eigen gezondheid. Gedragswisselingen, gezichtsveranderingen, de mensen reageren telkens weer anders op je. Diepe vriendschappen ontstaan er niet, mensen die je raar zitten aan te kijken.

Kortom, niet doen. Ik kan alleen maar hopen voor diegene die ergere middelen hebben gebruikt dan mij en dat voor gedurende 1 jaar of zelfs langer, dat die mensen er weer bovenop komen. Maar geloof me, ik heb 7 tabletten proviron geslikt, maar dat was de ergste dagen van mijn leven wat ik allemaal heb beleefd. Alhoewel het nu minder heftig is, en ik wel zelf er controle over heb in een bepaalde mate, zit ik nog steeds te kampen met problemen.

Ik wil het nog een keer graag vertellen: Ik druk jullie op jullie harten, ik smeek jullie om niet die pad te gaan wandelen, die ik heb bewandeld, want het geeft niets meer dan elende

En misschien wel het ergste is dat je je eigenwaarde verliest en niet meer kunt copen met problemen. Maar iets erger is misschien toch nog het verlies van je brede kijk op de wereld. Je verliest je karakten, en er blijft maar een fractie over van je eigen zelf.

Ik druk de topicstarter op het hart, om zo snel mogelijk naar een arts te gaan en te vertellen wat je allemaal hebt gedaan gedurende de jaren dat je anabolen hebt gebruikt. Ze hebben daar middelen tegen. Gezien de erge misbruik van jouw kant, is dat het slimste. Want je zult niet meer lang leven als je geen hulp zoekt.

Als ik al met een paar tabletten zulke desastreuze wisselingen heb, dan kan het bij jou alleen maar erger zijn. Ik wens je van harte succes, en doe er wat aan!! Je moet het vertellen, koste wat het kost! Vertel je geschiedenis in het gebruik van anabolen, desnoods schrijf je het thuis op, of typ je het in de dagen wanneer je het wel kan.

Ik kan nu officieel zeggen dat ik weet hoe het is om een vrouw te zijn, een 60 jarige man te zijn, een dementerende man te zijn, een kind te zijn en om een oude oma te zijn.

En het ergste wel tussen allen is misschien wel de dementerende man te zijn. Je ziet de mensen die je liefhebt, maar je kan er geen informatie over zoeken in je eigen hersenen, het blijft gesloten gebied soms, en daardoor observeer je, observeer je, observeer je, en redeneer je niet, je kan niet redeneren op dat moment.

Ik wens nog eens iedereen die anabolen heeft gebruikt en nu ook hebt gebruikt sterkte. En houdt er zo snel mogelijk me op met het gebruik, want uiteindelijk zal het je dood worden. Het zal heftig worden wanneer je het niet meer gebruikt, maar toch zul je uiteindelijk tot jezelf terug keren. Tijd heelt alle wonden zeggen ze wel eens, ook dit wond heeft tijd nodig.

Wanneer ga je dood. Je bent zwak jij had inderdaad nooit aan aas
Moeten beginnen je hebt jezelf dingen aangepraat en nu lijkt het echt. En nu geef je het een slecht naam. Omdat jij zelf te zwak bent.
 
Lees mijn verhaal, over hoe ik omging met mijn situatie na anabolen te hebben gebruikt. Lees het, zodat je er nooit aan begint. Het is de moeite waar om het even door te lezen.

Ik denk dat ik even mijn verhaal hier kwijt wil. Sure, ik heb ook anabolen gebruikt, maar niet in alle hevigheid. Ik was nog niet eens 18, laat staan dat ik een volwassen was.
Ik heb in totaal 6 of 7 pillen gebruikt van het anabool Proviron en heb een stuk of 5 pillen clomid geslikt.
Het begon allemaal zo goed he, je bouwde je hierna voort uit je eigen positie die je al in het leven had. Je werd maar alleen sterker en beter in de dingen waar je helemaal niet goed in was. Je ging beter leren, beter praten, sneller praten, je maakte nieuwe vrienden, die je normaal gesproken niet zo zomaar zo gemaakt hebben.
Heel goed allemaal, toen er op een dag ik compleet van de kaart was. Ik gaf absoluut de anabolen niet de schuld natuurlijk, je dacht maar aan een griepje, een buikpijntje, een hoofdpijntje, hoewel er wel heel veel meer aan de hand bleek te zijn.

Naarmate ik voderde in mijn leven, na de ***** te hebben gebruikt en daarmee te hebben gestopt, kwamen de echte problemen juist. Complete dagen waarin nauwelijks wat kon zeggen, dagen waarin ik bijna niets kon uitvoeren, gevolgd door hele snelle dagen waarin ik alles kon uitvoeren. Ik werd er doodziek van. Ik veranderde dag tot dag, en soms zelf uur tot uur en half uur tot half uur in iemand anders, zo leek het. Je ziet de mensen anders, de gezichten veranderen, en zelfs gaat het zover dat hun stemmen ook veranderen.

Op een gegeven moment verloor ik totale controle en heb 2 weken in het ziekenhuis gelegen, natuurlijk niets verteld aan de artsen, dat zou me te schamelijk zijn geweest. Na 2 weken mocht ik weer weg, heb ee mri gekregen, niets bijzonders kwam eruit.
Tijdens de twee weken in het ziekenhuis ben ik aan het einde van mijn "glorieuze momenten" gekomen, de dagen waarin ik mezelf superman voelde, want zo gaat het ook eenmaal, je voelt dat je alles aankan, en je kan het ook aan.
Nadat ik compleet mijn systeem uit balans had gekregen, begon mijn eigen systeem weer in die tijd op gang te komen en beleefde ik dus ook met de effecten van de anabolen, weer mijn hoogtepunten waarin ik geloofde dat ik alles aankon. En daarna weer de terugval, weer het verlies van controle, het verlies van alertheid, het verlies van wijsheid, het verlies van grootheid.

Dit is een tijdje zo door gegaan, dat ik op zijn beurt voor gedurende 4 maanden ups and downs beleefde, toen er de tweede slag nadat ik uit het ziekenhuis kwam, ik me eigen wijsheid verloor had zien gaan.

Ik leefde als een 10 jarige kind, hoewel ik eruit zag als 19 jaar. Iedereen die ik kende, was voor mij niets geworden. Ik had mijn vroegere lust, het tonen van affectie, blijdschap, redeneren allemaal kwijtgeraakt.
Hoewel ik in deze situatie kwam, kon het me niets schelen, omdat ik ertoe gedwongen werd door mijn lichaam.
Ik heb hard gevochten, heel hard gevochten hiertegen, wat mij uiteindelijk tot een positie heeft gebracht waarin ik mezelf dagelijks zie veranderen in de spiegel en ik 10 keer nadenk voordat ik wat nuttigs zeg. En als ik wat zei, dan was het zo dat ik lang daarover moest nadenken.
Ik voelde me een cocoon, net als een rups, in een omhulsel, waarin ik opgesloten zat en mezelf niet meer kon zijn, wie ik vroeger was.

Ik had compleet geen emoties meer, ik was als een robot die een bepaald soort routine dagelijks beleefde en dat weer keer op keer beleefde. En dat ging zo door en door voor meer dan 9 maanden, totdat ik op een gegeven moment weer enig herstel toonde.
Ik was ernsitg gefrustreerd in die perioden, had geen seks met niemand, voelde me alleen gelaten, en moest alles weer aan iemand anders de schuld geven. Achterdochtig, boos om niets, en de volgende morgen, of zelfs 3 uur erna weer de aardigste persoon ter wereld.

Na de 9 maanden heb ik enig herstel gehad van mijn eigen intellect, waardoor ik wat meer de dingen reeler opvat en niet kinderlijk omga met een bepaalde situatie.

Maar ik vrees dat dit niet het enige is wat ik ga zien, ik heb nog steeds tot op de dag van vandaag ernstige wisselingen in stem, gedrag en opvattingen over de wereld die ik door mijn ogen zie. Ook is het zo dat mijn gezicht, aangezet door de anabolen, veranderingen ondervindt.

Wat mij tot nu toe het ergst is gebleken is dat mensen anders reageren als ze je ineens zien veranderen in hun ogen. Dan gedragen ze zich ook anders, hoewel jijzself vind dat het niet zo is, en dat het allemaal wel goed komt.

Maar ik blijf sterk, ik heb 1 maand geleden weer een zwaar aanval gehad. Onder een zwaar aanval versta ik dan het compleet niet meer aanwezig of werkzaam aanwezig zijn van mannelijke geslachtshormonen, waardoor je letterlijk van een volwassen type wordt teruggedrongen tot een drie kwart levenloos persoon. Dit kwam heel erg aan bij mezelf, omdat ik ook die tijd verkouden was. Ik zat op het nippertje van de dood. Ik had tijdens de aanvallen helemaal geen ene benul van wat er om me heen gebeurde. Ik observeerde alleen maar, maar kon niets zeggen. Na de heftige aanval, kwam in schokkende golven weer de geslachtshormonen in werking, waardoor ik in gedurende 5 a 6 dagen heftige wisselingen in gedrag vertoonde om de 30 minuten. Dat was misschien wel het ergste.

6 of 7 pillen van het anabool Proviron en heb een stuk of 5 pillen clomid geslikt. Goed doordachte kuur. En dat je daar veel van gaat merken betwijfel ik ook.

beter leren, beter praten, sneller praten, je maakte nieuwe vrienden, die je normaal gesproken niet zo zomaar zo gemaakt hebben. WHUT?

Denk dat je je problemen in een andere hoek moet gaan zoeken ipv de schuld te leggen bij 7 pillen proviron en 5 pillen clomid.
 
Volgens mij heb ik deze post al een keer eerder hier ergens gelezen.
 
Wat is dit nou weer dan? Ga je eigen topics lekker vervuilen.
 
Nou wat een dooddoener..

FatBasterd jij moet die tag niet te pas en te onpas misbruiken :mad:
 
Wet de fek happend here hahaha.
 
Vonk Soms hebben mensen een andere kijk op de zaak he. :) Ik vond het wel potentie hebben :) Maar los daarvan... Het staat genoteerd en word meegenomen in de volgende overweging :)
 
Back
Naar boven