OP
- Lid geworden
- 14 sep 2006
- Berichten
- 7.728
- Waardering
- 481
- Lengte
- 1m78
- Massa
- 71kg
- Vetpercentage
- 11%
- Topic Starter
- #121
liefste dagboek,
het lijkt wel of ik genegeerd wordt
nee het is gewoon zo
vandaag kwamen mijn 2 vroegere beste (internet)vriendinnen terug van frankrijk en kreeg ik een sms, stuurde ik terug en kreeg ik geen antwoord meer.. mss is het wel de manier waarop ik terug stuur of misschien heb ik ze te hard genegeerd in al die tijden en krijg ik nu mijn verdiende loon terug. Ik vind het maar k*t, daarnet nog op msn een gesprek dat eigenlijk op nix trok, ik vind het eigenlijk ook raar en onwennig terug tegen hen te spreken, wrm zegt ze nix over haar reis behalve dat ze 90 nieuwe jongens heeft leren kennen en dat ze dat wel leuk vind omdat ze zo anders zijn dan hier... het zal wel aan mij liggen dat ik zo koppig ben en hun negeer want nu heb ik ook al een week niet meer gepraat met enkele anderen enja.. ik weet het niet meer.. moet ik misschien meer socializen om uiteindelijk 1 in het rijtje van hun duizenden vrienden te zijn maar als ik dan wat vraag krijg ik geen antwoord, net als een andere vriendin die samen met nog een andere vriendin van haar juist hetzelfde doet. Die zei dan vorige week dat ik hen niet meer graag zie maar als ik er dan naar vraag negeert ze het volledig en zit ze wel met tientallen andere gasten te flirten en zegt ze dat ik haar niet graag meer zie terwijl ze dat wrs aan elke gast zegt gewoon voor de aandacht vermoed ik. Waren alle mensen die ik leer kennen maar nog zoals in het begin, toen ze nog niet zo immens populair en aandachtsgeil waren en met honderden mensen zitten te flirten. Toen was ik tenminste nog iemand. Nu ben ik lucht en is nix wat ik doe nog goed, ik kan er niet van slapen en zal wrs iedereen verliezen omdat ik er gewoon niet meer tegen ga praten. Ik kan het proberen maar wat haalt het uiteindelijk uit, ik heb er geweldige tijden mee beleefd en daar zal het wrs bij blijven. Waren meisjes maar eens duidelijk ipv al dat negeer en subtielehintsgedoe, ik snap er nix meer van. Maak dan gewoon voor jezelf uit of je mij nog wil kennen of niet, vroeger had ik gesprekken van een uur lang onafgebroken en echt spontaan. Alles was perfect en wat ik van een vriendin verlangde. Nu is het alsof ze me nog wel willen kennen van die tijd maar eigenlijk ook niet maar zich schuldig voelen als ze niet meer tegen mij praten maar als ze tegen mij beginnen komt er nix uit, gewoon van dat ze als ze zich vervelen wel even terug denken en eens hallo willen zeggen ofzo.. Ik ga er kapot aan want ik wil helemaal niet terug denken aan die mooie tijd omdat die toch niet weer komt als die andere persoon daar niet voor open staat. Tijden gaan voorbij en dat moeten die meisjes eens leren accepteren en gewoon zeggen ipv rond de pot te draaien. Een gesprek beginnen en dan negeren is ****ing irriterend en doet me meer pijn dan me gewoon met rust laten en verder gaan met het leven. Heel leuk om iemand een k*tgevoel te laten hebben waardoor ik nu mijn laptop opnieuw heb opgestart en niet meer kan slapen
kreeg ik 3 minuten geleden nog een smsje en hoopte ik dat het iemand van die was maar het was maar een maat... achja toch iemand die me nodig heeft ... like i care
was ik maar een mooiboy dan moest ik geen moeite doen en leerde ik nieuwe mensen kennen waarmee ik gesprekken kon hebben van 10 minuten met zelf maar 5 woorden te hoeven zeggen en kon ik eens lekker iedereen aan het lijntje houden.
het lijkt wel of ik genegeerd wordt
nee het is gewoon zo
vandaag kwamen mijn 2 vroegere beste (internet)vriendinnen terug van frankrijk en kreeg ik een sms, stuurde ik terug en kreeg ik geen antwoord meer.. mss is het wel de manier waarop ik terug stuur of misschien heb ik ze te hard genegeerd in al die tijden en krijg ik nu mijn verdiende loon terug. Ik vind het maar k*t, daarnet nog op msn een gesprek dat eigenlijk op nix trok, ik vind het eigenlijk ook raar en onwennig terug tegen hen te spreken, wrm zegt ze nix over haar reis behalve dat ze 90 nieuwe jongens heeft leren kennen en dat ze dat wel leuk vind omdat ze zo anders zijn dan hier... het zal wel aan mij liggen dat ik zo koppig ben en hun negeer want nu heb ik ook al een week niet meer gepraat met enkele anderen enja.. ik weet het niet meer.. moet ik misschien meer socializen om uiteindelijk 1 in het rijtje van hun duizenden vrienden te zijn maar als ik dan wat vraag krijg ik geen antwoord, net als een andere vriendin die samen met nog een andere vriendin van haar juist hetzelfde doet. Die zei dan vorige week dat ik hen niet meer graag zie maar als ik er dan naar vraag negeert ze het volledig en zit ze wel met tientallen andere gasten te flirten en zegt ze dat ik haar niet graag meer zie terwijl ze dat wrs aan elke gast zegt gewoon voor de aandacht vermoed ik. Waren alle mensen die ik leer kennen maar nog zoals in het begin, toen ze nog niet zo immens populair en aandachtsgeil waren en met honderden mensen zitten te flirten. Toen was ik tenminste nog iemand. Nu ben ik lucht en is nix wat ik doe nog goed, ik kan er niet van slapen en zal wrs iedereen verliezen omdat ik er gewoon niet meer tegen ga praten. Ik kan het proberen maar wat haalt het uiteindelijk uit, ik heb er geweldige tijden mee beleefd en daar zal het wrs bij blijven. Waren meisjes maar eens duidelijk ipv al dat negeer en subtielehintsgedoe, ik snap er nix meer van. Maak dan gewoon voor jezelf uit of je mij nog wil kennen of niet, vroeger had ik gesprekken van een uur lang onafgebroken en echt spontaan. Alles was perfect en wat ik van een vriendin verlangde. Nu is het alsof ze me nog wel willen kennen van die tijd maar eigenlijk ook niet maar zich schuldig voelen als ze niet meer tegen mij praten maar als ze tegen mij beginnen komt er nix uit, gewoon van dat ze als ze zich vervelen wel even terug denken en eens hallo willen zeggen ofzo.. Ik ga er kapot aan want ik wil helemaal niet terug denken aan die mooie tijd omdat die toch niet weer komt als die andere persoon daar niet voor open staat. Tijden gaan voorbij en dat moeten die meisjes eens leren accepteren en gewoon zeggen ipv rond de pot te draaien. Een gesprek beginnen en dan negeren is ****ing irriterend en doet me meer pijn dan me gewoon met rust laten en verder gaan met het leven. Heel leuk om iemand een k*tgevoel te laten hebben waardoor ik nu mijn laptop opnieuw heb opgestart en niet meer kan slapen
kreeg ik 3 minuten geleden nog een smsje en hoopte ik dat het iemand van die was maar het was maar een maat... achja toch iemand die me nodig heeft ... like i care
was ik maar een mooiboy dan moest ik geen moeite doen en leerde ik nieuwe mensen kennen waarmee ik gesprekken kon hebben van 10 minuten met zelf maar 5 woorden te hoeven zeggen en kon ik eens lekker iedereen aan het lijntje houden.